PINAUNA ko na sa office si Trisha. Ngayon na ang araw ng launching of our new product kaya kailangan na naman namin ni Damon na magpanggap as sweet and perfect couple."Ba't hindi ka pa sumabay kay Trisha?" Ani Damon na siyang ikinagulat ko."Hmm, don't tell me nakalimutan mo ng kailangan kong sumabay sa'yo ngayong araw?""Tss, lagi naman kitang isinasabay sa pagpasok sa office. Ikaw lang naman'tong ayaw. Mas gusto mong si Trisha ang maging driver mo kaya naman nagulat ako ngayon at pinaalis mo na siya.""C'mon we need to act like a sweet and perfect couple today. So, hurry up! We also need to drop by in a nearest botique for my elegant dress." Nakangiti kong pahayag.He just nodded at me kaya naman nauna na akong nagtungo sa parking lot."Ma'am, hihintayin pa ba natin si Sir Damon o ihahatid muna kita sa-""Let's wait him. Kailangan ay magkasama kaming aattend sa event ngayon sa kompanya.""Okay, ma'am.""By the way, here's your salary for yesterday." I handed him an envel
WALA kaming kibo sa loob ng sasakyan hanggang sa makarating kami sa kompanya. Ngunit, nagulat ako ng pagpasok ko sa office ay sumama rin siya."How about the interview? Ginawa mo ba 'yon para mapanood ni Allison?" agad na tanong ni Damon nang pareho na kaming nasa loob ng opisina ko.Humagalpak ako ng tawa. "Malamang mapapanood niya iyon. Dahil buong mundo ang makakapanood no'n." Tumatawa pa rin na sambit ko.Samantalang si Trisha ay kunot noo na nakatingin lang saamin."Freya, I know you did it on purpose.""Teka nga! Imbes na magpasalamat ka at pinagtakpan ko ang ginagawa niyo ng kabit mo, heto at nagagalit ka pa!""Liar! Nararamdaman ko na may iba ka pang dahilan kaya mo ginawa iyon.""It's up to you kung ano ang gusto mong isipin. Ayoko ng mag-explain sa mga taong ayaw naman makinig sa paliwanag ng iba. Pumunta ka na sa office mo, baka magbago pa ang isip ko at hindi mo ako makita sa event mamaya.""Don't you dare to include our personal issue just to-""Wow! Coming fro
KINABUKASAN ay maaga akong gumising. Kailangan kong maglinis ng buong bahay. Isang linggo na rin ang nakalipas nang huling beses akong maglinis. Marami na rin'g alikabok. Kailangan ko rin maglaba ng mga damit namin ni Damon. Ayoko rin gumamit ng washing machine dahil nanghihinayang ako sa mga coat niya at baka masira lang.Kaagad akong lumabas ng silid. Nagluto muna ako ng almusal bago ko sinimulan ang mga gawaing bahay. Gusto ko rin sana'ng dumaalw kina mommy kaya kang ay baka naroon na naman ang mga magulang ni Damon. Kaya matutulog na lang siguro ako maghapon pag natapos ko na ang lahat ng gawain.Pagkatapos kong magluto ay agad akong nag almusal. Tulog pa si Damon kaya't hinyaan lo ma lang siya lalo pa't Sunday naman ngayon.Maya-maya lang ay sinimulan ko na ang mga gawain. At makalipas ang mahigit isang oras ay sinimulan ko na ang paglalaba.Ngunit maya-maya lang ay biglang tumunog ang doorbell.Napahinto ako sa aking ginagawa. Bahagya pa akong napaisip kung sino nga
NAKAKATUWA na kayang sabayan ni Trisha ang lahat ng kalokohan ko sa buhay. She never betray me at kahit madalas akong mainis sa kanya ay nariyan pa rin siya, nakahandang sumuporta at umunawa saakin."Hmm, ang lalim na naman ng iniisip mo. Don't tell me na nagdadalawang isip ka na sa gagawin natin mamaya?""Tss, what if magalit sa'kin si Damon after natin pakainin ng maanghang na adobo ang kanyang kabit?""Relax. Normal na magalit si Damon. Pero hindi naman pwedeng sila lang ang masaya. At saka, hello bahay mo 'to... ikaw ang magdidesisyon dito.""Fine. Ayoko lang naman na tumindi pa ang galit saakin ni Damon.""So, ano? Aatras ka na? C'mon! Nakasalalay din sa'yo ang good reputation niya. Kaya nga nandito sila ng babaeng 'yan eh, para wala sa kanilang makakita.""Promise me na tutulungan mo ako hanggang sa dulo, Trish.""Hmm, of course, I will help you. Huwag ka nga'ng mag-overthink. Let's go! Let's serve the food!" giit pa niya dahilan upang mapilitan akong sumunod.Mukha
"LET me join you here!" biglang sambit ni Damon."Uhm, su-sure." naiilang na sagot ko. "Pumili ka ng kanta na gusto mo. Marami na kaming nailagay diyan ni Trisha."Kaagad niya naman'g kinuha ang song book at nang makahanap na ay agad niyang kinuha kay Trisha ang remote."Wait! That song has been reserved." Trisha said, referring to the song entitled "Let Me Be The One by: Jimmy Bondoc" na kung saan ay paborito ko rin. "Trish, this is one of my favorite song. Okay lang naman sigurong ulitin. Ikaw ba ang kakanta?" Ani Damon at nahihiyang napatingin ako sa kanya."Hindi!" maagap na sagot ni Trisha. "Kay Ma'am Freya! At hindi ako papayag na madoble 'yong kanta. I think mas okay kung kayong dalawa na lang ang kumanta." Suhestiyon niya."No!/No!" we answered in unison."Tss, bakit? May sama ng loob ba kayo sa bawat isa? Ang ganda ng kantang 'yan kung mag-duet kayo. Napanood ko si Julianne San Jose at Rayver Cruz. The best talaga 'yong song cover nila. I'm sure kaya niyo rin 'yon. Magaling
ANG sandaling kasiyahan namin ni Trisha ay agad na napalitan ng galit nang bigla na lang sumugod si Damon sa opisina ko."What's wrong with you?" singhal ko kay Damon. Habang si Trisha naman ay mariin lang na nakatitig saamin."Gosh, Freya! Ano ba 'tong ginawa niyo ni Trisha?" Aniya na ipinakita saakin ang video na in-upload ni Trisha kahapon."Tss, why? What's wrong with that? Dapat nga matuwa ka pa dahil mas lalo kayong katutuwaan at iidolohin ng mga tao." Ani Trisha na hindi na nga nakatiis at nilapitan niya na kami ni Damon."Yeah, Trisha is right? Bakit, may masama ba sa video na 'yan? Mag-asawa tayo. Kaya walang masama sa video na 'yan.""Nag-iisip ka ba? Pa'no si Allison? Anong gusto mong isipin at maramdaman niya?" Aniya, dahilan upang humagalpak ako ng tawa."Mas inisip mo pa ang babaeng 'yon kaysa sa reputasyon mo? C'mon! Dapat nga magpasalamat ka sa'min dahil sa video na iyon ay hindi nila iisipin na kabit mo si Allison!" gigil kong singhal sa kanya."Iyon lang b
PAGDATING namin sa bahay ay saka ko lang napagtanto na ang Dorris pala na tinutukoy ni Damon ay ang katulong na sinasabi niya no'ng isang araw pa."Tss, sino ang nag-recommend sa'yo ng Dorris na 'yan?" bulong ko sa kanya."Hindi na importante 'yon. Matuwa ka na lamg at hindi ka na mahihirapan sa mga gawaing bahay." Aniya bago ako iniwan dito sa sala."Dorris!" tawag ko sa pangalan ng katulong na agad naman'g lumapit saakin."Ma'am!""Hmm, salamat at may tutulong na saakin sa mga gawaing bahay. Siya nga pala paano kayo nagkakilala ng asawa ko? May nagrekomenda ba sa'yo or-""Yong pinsan ko magkaibigan sila ni Sir Damon. Kaya nang malaman niya na kailangan ni Sir Damon ng katulong ay agad niya akong sinabihan.""Oh, great! Siya nga pala, pwede ba na do'n ka na lang sa silid ko matulog?""Huh? Nakakahiya naman ma'am. Katulong lang ako, tapos-""Sshhh, wala naman problema saakin kung ano ka pa. Tao ka rin naman kagaya ko. At saka, mukha naman'g hindi nagpapanglayo ang edad natin.
TRISHA and I are both busy the whole day. Kaya hindi masyadong sumagi sa isip ko sina Damon at Allison.Hanggang uwian ay kay Trisha pa rin ako sumabay pauwi. Wala rin naman akong balak na istorbohin at abalahin pa si Damon."Hindi man lang talaga nagpakita sa'yo 'yang magaling mong asawa!" gigil na sambit ni Trisha. "Tss, hayaan mo na. Huwag na natin dagdagan pa ang stress natin sa buhay. Pagod at problemado na tayo sa kompanya kaya huwag na natin isipin ang Damon na 'yan dahil masaya na 'yan sa piling ni Allison." Naaksimangot na pahayag ko."Tss, kaya mas kailangan natin na makaisip mg panibagong kalokohan para makaganti man lang tayo sa babae na 'yon." Giit pa ni Trisha.Hindi na lang ako sumagot. Sa halip ay ipinikit ko na lamang ang aking mga mata.Maya-maya lang ay ginising din ako ni Trisha."Nasa bahay na tayo!" Aniya kaya't agad kong inalis ang seatbelt."Sumama ka sa'kin sa loob ng bahay para makilala mo din ang maid namin.""Kikilatisin ko nga 'yan. Baka gold d
MARAMING beses na kumatok sa pinto si Damon ngunit hindi ko man lang ito pinagbuksan. Hindi naman talaga ako nagagalit sa kanya. Hindi ko lang maiwasan ang mainis at masaktan dahil hindi ko lubos akalain na alam pala ni dad na bumalik na ang memorya niya. Muling may kumatok sa pintuan. Ngunit sa pagkakataong iyon ay si Trisha na ang kumakatok. "Freya, open this door, please!" Aniya na mas nilakasan pa ang pagkatok."Tss, oo na, bubuksan ko na!" "Anong nangyari? Ba't nakakulong ka dito sa silid?" gulat na tanong ni Trisha nang tuluyan ng makapasok sa silid namin."Tss, inutusan ka ba ni Damon para kausapin ako?""Huh? Hindi! Kakauwi ko nga lang dito, paano akong uutusan? At saka bakit? May problema na naman ba kayo ni Damon?""Wala.""Wala? Tss, kwento mo 'yan sa patay, baka maniwala." Nakairap niyang sambit. "Kanina ko pa nakita 'yon na kumakatok dito. Ba't 'di mo pinagbubuksan ng pinto?""Naiinis ako sa kanya! Sa kanila ni dad!""Why?" "Dahil alam pala ni dad na bu
PAG GISING ko kinabukasan ay wala na sa tabi ko si Damon. Sinulyapan ko ang aking cellphone. It's already six in the morning kaya naman nagmamadaling lumabas na ako ng silid. For sure ay hindi pa siya nakakaalis ang lalaking 'yon.Pagdating sa may hagdan ay hindi agad ako nakahakbang dahil bigla kong narinig ang tinig ng aking ama.Nagtago ako sa may gilid ng hagdan at pilit kong pinakinggan ang pag-uusap nila ni Damon."So, hindi pa rin niya alam na wala ka ng amnesia?" Ani dad."Hindi pa dad."Nanlaki ang mga mata ko sa aking narinig. Hindi ko akalain na alam pala ni dad ang sikreto ni Damon."Kailan mo balak sabihin kay Freya na wala ka ng amnesia?""Hindi ko pa alam dad. Natatakot ako na baka pag nalaman niyang wala na akong amnesia ay umalis na naman siya dito sa bahay.""Sabagay. Hmm, kaya lang naman siya napilitan na bumalik dito ay dahil nga sa nagka-amnesia ka." Pag sang-ayon naman ni dad."Exactly, dad! Kaya minsan naisip ko rin na, sana hindi na lang bumalik
HINDI ko inaasahan na sasamahan ako ni Damon sa panonood ng movie."Are you sure? You want to come with me?""Yeah.""Tss, mas okay pala kapag may amnesia ka. Nagiging mapagbigay ka. Siya nga pala paano mo naisip na bumili ng ticket at-""Huwag na natin pag-usapan 'yon. Ang mahalaga nakabili na ako ng ticket and here we are, we're about to enter in the cinema.""Hmm, sabagay. Pero hindi ko lang talaga maiwasan ang mapaisip. Ba't biglang bumait ka at bakit-""Manonood ba tayo o magkukwentuhan na lang?" sarkastiko niyang wika."Tss, biglang nagsungit!" nakairap kong tugon."Sandali! Paano kang makakapasok sa loob? Isa lang naman nag ipinakita mo sa'kin kanina na ticket.""I bought two tickets!""Whoah!" bulalas ko. Akmang yayakap ako sa kanyang braso dahil sa labis na tuwa ngunit nagulat ako nang hilahin niya ako palapit sa kanyang dibdib at nasubsob pa nga do'n ang aking mukha. "Hoy, dahan-dahan naman! Buntis ako oh!" reklamo ko ngunit nagulat ako sa biglang pag sigaw ni
KINABUKASAN ay nagulat ako dahil ang himbing pa rin ng tulog ni Damon habang nakahiga saaking tabi. I was about to get up para sana kunin ang aking cellphone upang alamin ang oras. Ngunit hindi ko magawa dahil nakayakap siya sa kanang braso ko."Gosh! What happened to this man? Sinadya niyang alisin ang unan na nakaharang sa pagitan namin para lang yakapin ang braso ko." pagkausap ko sa akong sarili.Dahan-dahan ay sinubukan kong alisin ang kanyang braso. Ngunit namilog pa ang aking mga mata nang bigla na lang siyang magsalita. "Stay.""So, you're awake? Bakit hindi ka pa bumabangon? Don't tell me na wala kang balak na pumunta ng office?""May mahalaga akong pupuntahan today kaya't hindi muna ako pupunta do'n. Nando'n naman ang mga ama natin kaya't wala kang dapat na ipag-alala.""Bukod ba sa kompanya, may mas mahalaga pa sa'yo na ibang bagay?" I curiously asked."Yeah, there is.""Huh? Then, what is it?""Tss, i'm still sleepy. Stop asking me that kind of nonsense question!""N
EKSAKTONG pagdating namin sa bahay ay saka naman bumuhos ang malakas na ulan."See? Kung nagtagal pa tayo do'n ay baka-""Enough, okay? Huwag mo na akong pagalitan. Magulo na nga ang isip ko eh." Reklamo ko dahilan upang mapilitan siyang manahimik."Mabuti naman at nakauwi na kayo. Kumusta? Nakausap niyo ba si Fatima?" Ani Mommy Diana na agad kaming nilapitan."Si Freya na lang ang tanungin mo mom. Akyat na ako. May mga kailangan pa akong asikasuhin na mga documents."Ani Damon na labis ang pagkainis saakin."What happened?" kaagad na tanong ni mom nang kami na lang ang maiwan sa sala."Nothing.""Huh? What do you mean?""Nothing happened. Dahil hindi naman ako kinausap ni mom. Ni-hindi niya man lang ako pinagbuksan ng pinto.""OMG! Kinaya niya 'yon? As in natiis ka niya na huwag papasukin sa bahay niyo?""Yes mom! As I told you, kakaiba ang mom ko. Mas matigas pa ang puso niya sa bato.""Gosh, I can't imagine how she-""It's okay, mom." walang emosyon na tugon ko.Kapagkuwa'y bi
KINABUKASAN ay maaga akong gumising. Balak kong puntahan si mom para sana suyuin at paulit-ulit na humingi ng tawad sa kanya.Maingat akong bumangon para lang huwag magising si Damon. Linggo ngayon kaya't mahimbing pa rin itong natutulog.I go downstairs para sana magtimpla na lang ng gatas bago umalis ng bahay. Ngunit nagulat ako nang maabutan ko si Mommy Diana na nakaupo sa couch sa living room."Ba't ang aga mong bumangon?" sita niya saakin. "Namumugto pa 'yang mga mata mo at halatang kulang ka pa sa tulog.""Uhm, may pupuntahan ako mom, kaya-""Saan? Sinong kasama mo?" latulou niyang usisa."Sa bahay mom. Ako lang mag-isa ang pupunta.""No!""Huh? But why mom?""Delikadong bumyahe ng mag-isa lalo pa't ganyan ang sitwasyon mo. Look, malaki na ang tiyan mo. Mahihirapan kang sumakay kung wala kang sariling sasakyan.""Mom, I can handle myself. Ang daming buntis diyan na mas malaki pa ang tiyan kaysa saakin at kinakaya naman nila ang bumiyahe sa araw-araw.""Tss, alam ko na
"MOM, i'm sorry." humikbing sambit ko habang hawak ko ang kamay ng aking ina."Sorry? Gano'n na lang 'yon? Pinagmukha mo akong tanga, Freya! Ako ang ina mo, pero sa kanya ka kumampi? Wala na ba talaga akong halaga sa'yo?" puno ng hinanakit sa tinig ni mom at pilit na inalis ang kamay ko."I love you both mom, kaya nagawa ko 'yon. Ayokong-""Liar! Kung mahal mo ako bilang ina mo, hindi mo ako susuwayin. Dahil alam mo naman sa sarili mo na ginagawa ko 'to para maging ligtas ka...kayo ng magiging mga anak mo. But, look what you did...you betrayed your own mother.""Sorry mom. Hindi na ba magbabago ang isip mo? Bakit hindi mo na lang patawarin si Mommy Diana para-""Simula sa araw na 'to ay kalimutan mo ng ako ang ina mo. Tutal mas pinili mo naman si Diana over me, di'ba?" "Mom please! Huwag naman ganyan! Wala akong pinipili or kinakampihan!""Whatever, Freya! Bahala ka na sa buhay mo!" singhal niya saakin bago dinampot ang kanyang handbag at walang lingon likod na lumabas ng b
PAG GISING ko kinabukasan ay wala na naman sa tabi ko si Damon. I'm sure he's actually preparing for work kaya naman nagmadali akong lumabas ng silid.Dumiretso ako sa dining area ngunit wala rin siya do'n."Hmm, looking for Damon?" that's Trisha's voice coming from behind."Yeah. Have you seen him?""Well, maaga siyang umalis dahil kailangan niya pang kunin ang kanyang kotse.""Oh, I see.""Na-miss mo naman agad." Panunudyo niya."Hindi ah. Natanong ko lang dahil pag gising ko ay wala na siya sa tabi ko at -""Tss, magdamag na nga na magkatabi, hindi pa rin mapakali kinabukasan!" giit pa niya. "Bakit, hindi ba sulit 'yong yakap at halik niya sa'yo kagabi?""Gosh, will you please shut up! For your information, walang nagaganap na yakap at halik every night. Dahil dalawang malaking unan ang nakaharang sa pagitan namin.""Huh? Seriously?""Yes!" naiinis na sagot ko na sinundan ko pa ng pagtaas ng aking kilay."Wait! Alam ba ng mom ni Damon ang tungkol dito?""Ofcourse not! P
GABI na ay hindi pa rin dumarating si Damon. Maging sina Trisha ay wala pa din. Kailangan kong makausap ngayon si Damon para makahingi ako ng tawad sa inasal ko kagabi. I realized lately na masyado akong nagpadala sa aking emosyon kaya't kung anu-ano ang mga nasabi ko sa kanya at palagi kong nakakalimutan that he has a temporary amnesia."What's wrong? What is that sad look in your face, honey?""Uhm, nothing mom. Nag-aalala lang ako kina Damon at Trisha. It's almost eight in the evening and they're not home yet.""Ako nga rin eh. Hmm, did you try to call them?""Yeah, but they both not picking up their phone.""Oh my god! How about his driver? Please Freya, try to contact him baka may alam siya kung nasaan ang dalawa.""Okay mom. Tinawagan ko ang driver at nakakagulat na pati siya ay hindi rin makontak.""What now? Don't tell me that he's not picking up as well?""Not really, mom.""Gosh! How about Ernest?""I will call him, mom."I called Ernest and i'm glad that he suddenly