All Chapters of Raging Destruction of Ember: Chapter 11 - Chapter 15

‘Now, I know… You kept on declining our offers. You’ve called me to come here. Just for this…”Nagising ako no’ng narinig ko ang mga boses. I rubbed my eyes and shifted my gaze in front of me. Nakita ko si Hidalgo, naka suot ng puting t-shirt at maong pants at ang isang lalaking may dalang stethoscope, na naka suot ng itim na t-shirt at slacks. He had the same physique as Hidalgo. Ang pagkakaiba lang ay mas maamo ang mukha ng lalaki kaysa kay Hidalgo.Hidalgo’s eyes went to me. Umupo ako at sumandal sa headboard ng kama. Umupo sa kama si Hidalgo. His hands rested on my thigh. Napatingin ako sa lalaking maamo ang mukha. He just smiled at me. I returned the smile weakly.“I will prescribe you the medication, Hidalgo. Make sure not to panic…” Umiling ang lalaki at medyo tumawa.“We all know you’re the one who’s panicking, Wade.”“I’m Wade Del Azucena, Hidalgo’s friend. I was the one who checked you earlier because someone is panicking.”He’s good looking. Maputi at maamo tingnan. He’s in

“You’re shivering,” He said before covering me with a towel.Narito kami sa cottage, kasama ang mga magulang niya at sina Manong Carl at Manang Berta. Siniko ako ni Daphne. I bit my lip preventing myself to smile. Pero kahit gano’n, nangingibabaw pa rin ang ilang at hiya dahil sa ginagawa ni Hidalgo.“Ako na,”Hinawakan ko ang towel at bago pa man ako makakuha ng barbecue ay agad na niyang pinulot iyon. He urged me to take a bite. Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha. And of course, when there’s an opportunity to flirt siguradong hindi magpapahuli si Hidalgo no’n.Umiling nalang ako. Ang mga kaibigan ko naman ay panay ngiti sa amin. Jace and Wade were busy chatting with the girls. Kinuha ko ang barbecue galing sa kaniya. I took a bite with it before giving it to him. Pero hindi niya iyon kinuha at sa halip ay hinawakan ang palapulsuhan ko at kinagat ang piraso ng barbecue.“You’re having too much fun, Hidalgo.” Sigaw ni Jace.“Oh, shut up!”Tumawa nalang ang mga matanda at mag-asawan

It's impossible! Hindi ko kayang magnakaw. Kahit anong hirap sa buhay na ito, ayaw kong kumuha ng hindi sa akin!“Christine!” Parang kulog na tawag ni Manang. I shook my head. “Manang, h-hindi ko po alam kung bakit nandoon ‘yang singsing sa locker.”Kalmante kong sabi. Pero ang lakas ng pintig ng puso ko. I glanced at Hidalgo. May paninimbang sa paraan ng pagtitig niya. Don't tell me…naniniwala siya sa paratang ni Erza. He clenched his jaw.“Christine, huwag ka nang mag maang maangan. Nahuli ka na, oh!”“Oo nga, Christine! Aminin mo na kasi na ikaw ang kumuha niyan.”Si Senyora ay nanatiling tahimik. Her eyes were sharp as she looked at his son. “Hindi ako ang kumuha niyan,”“O, sige nga, paano ‘to napunta sa locker mo!”“Senyora, hindi po ako ang kumuha niyan.”I ignored Erza. I had said those words with conviction. Hindi ako magnanakaw. I will never do that. Ang tanong ko lang ngayon, bakit napunta ‘yan sa locker ko? And then, it hit me. Hindi ko nai-lock ‘yon. Umiling ako. I can