All Chapters of Claiming Her Innocence: Chapter 141 - Chapter 145

Nakatulala ako sa papers at nag-unat. Napansin na madilim na sa paligid, ilaw na ng mga building ang ilaw na nakikita ko ngayon, pati sa opisina ay wala na tao.I checked the wall clock and it's eleven in the evening, napailing ako at tumayo sa swivel chair ko, muling binasa ang report ng pulis. Matagal na itong binigay sa akin, at ilang beses ko nang binabasa, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala.Nila has a mental disorder, and now. She is at the asylum. Nabasura ang kaso n'ya dahil sa karamdaman nya, hindi ko maiwasan na mainis. This is so unfair, dapat kahit na anong kalagayan n'ya, mabubulok s'ya sa kulungan, kulang ang lahat ng nararanasan nya sa ginawa nya sa anak ko."Fuck you!" Binato ko ang baso na kapit ko ng maubos ko ang laman, sapo ang ulo ko at naiiyak. Isang taon na ang nakakalipas, Navi is not talking to me now. Ang co-parenting namin sa anak ko ay maayos naman, pero hindi kami nagkakausap. I am trying to approach him, but he ended up on avoiding me,

I never imagine that this day will come, para akong nasa panaginip at hindi maipaliwanag na kasiyahan ang nadarama ko ngayon.I am afraid that I might end up on the person that I don't love at all, nakakatakot na makulong sa isang relasyon na alam mong sa huli ay magigising ka sa araw-araw na walang kasiyahan na nadarama.Masarap mabuhay at makita ang sarili na nasa isang relasyon na alam mong nag-mamahalan kayo at walang kailangan ipilit para sa kasiyahan n'yo. At ang araw na ito ay hindi ko kailanman naisip na ibibigay pa sa akin.Noon, tinaggap ko na wala akong pamimilian, hindi ko na maibabalik ang dating pinapangarap ko, but now this is the day that I always dreamed of.Makita si Navier, ikasal kay at makasama s'ya sa habang buhay. At ngayon ay wala na makakapigil pa sa kung ano ang tinitibok ng puso namin.Lumakad ako sa harapan ng salamin, umikot at tinitigan ang sarili ko na repleksyon sa salamin, I look happier at hindi maitatago sa mga mata ko ang labis na kasiyahan.Pumasok

5 years later."Pietho, ang kapatid mo bantayan mo!" sigaw ko sa anak ko habang hawak ko ang tray, si Navi naman na nasa likod ko, inaayos ang shorts n'ya at namula ang mga pisngi ko. Hindi dahil sa init ng panahon, because Navi and I make some quickie at the bathroom.Bigla akong hinatak doon at simanantala na nasa labas ang mga anak namin, nasundan si Pietho at babae ang kasunod n'ya. Victoria Narxia, sa kasagsagan ng honeymoon stage namin, nalaman ko na buntis na ako noong nasa England na kami, at ng malaman ko na babae na ang kasunod ni Pietho.Victoria is such a beautiful baby, she got most of my features, mata lang ang nakuha ni Navi sa anak namin, healthy s'ya at inalagaan ko ito. Natakot ako na mawalan ulit ng anak, dahil sa nangyare sa baby namin ni Draven noon."Mama!" Victoria run to my direction and hug my thighs, ngumiti ito at namumula ang mukha ng anak ko. "Yes my sunshine?" I asked her at pinatong sa lamesa ang pagkain. Ang bilis ng panahon, sampung taon na si Pietho