Lahat ng Kabanata ng Claiming Her Innocence: Kabanata 91 - Kabanata 100

Nakalipas ang isang araw, punong puno ng messages at ang attorney ni Draven ay parting na sa bahay namin, hindi ako makalabas sa kwarto namin, ayoko makipag usap kahit kanino, hindi ko kaya makakita ng ibang tao bukod sa nanay at anak ko.Mas kumakalma ako sa katahimikan ng kwarto, ayoko sana na manatili sa lugar kung saan naalala ko ang asawa ko, pero hindi ko kayang hindi sya isipin at hindi ko kaya na umakto na parang wala lang ang lahat."Kourtney, please don't lock the door. But I will knock if I will come in," Mama said at binalot ko ang sarili ko sa kumot, hinugot ko ang mga linya ng telephone at pinatay ang phone ko. Ayoko na makarinig ng tawag at miyat miya nila akong ginugulo, bakit hindi nila ako hayaang mag dalamhati sa pag kawala ng asawa ko.Pakiramdaman ko ay masaya sila na wala na si Draven, magagawa na nila ang gusto nila at ako ay walang magagawa since wala akong alam sa sitwasyon ngayon, at kung may malalaman ako ay labis akong natatakot. Kung lulusob ako sa lugar

Inuwi ako nila Sheen at Yhra sa bahay ng mas maaga, nag patila kami ng ulan bago bumalik sa Manila. It's a good thing na kasama ko sila at hinatid ako pauwi, hindi ko alam na sinundan nila ako, kung hindi pa umulan ay hindi sila mag papakita.Buong byahe, tulog ako, pinili ko na matulog na lang, dahil ayokong na umiyak ulit habang babyahe kami, I also want peace and have a rest for a while. Alam ko na pag uwi ko, kakaharapin ko na ang realidad ng buhay ko, ang ipasan ang responsibilidad na naiwan sa akin ng asawa ko, at ang alagaan ang pamilya ko.Nasa kwarto na ako ulit, kung sa resort ay para akong sinasakal, dito sa bahay ay mas lalo akong pinapahirapan, I start seeing some of the precious time that I spend with him, my husband is alive in this house.Nakatulala ako sa mga sulat at notice na nasa side table, ito na ang kinakatakutan ko. Ang mga responsibilidad na naiwan sa akin, maybe I depend my life to him that much, kaya umabot ako sa punto na hirap na hirap ako, at balda ako sa

Nakain sila Mama at ang anak ko ng makauwi ako, sinalubong ako ni Pietho ng mainit na yakap at hinagkan ako ng anak ko. "How's your day, sweetie?" I said and he show the stars on his hand."Teacher said that I am good!" He jumped at pinag mamalaki sa akin ang stars sa kamay nya, hinaplos ko ito at tinigan ako ni Mama. Ngumiti ako kay Mama at hinagkan ito, tinuro ang upuan ko at naupo ako roon."This day, I done a lot of works and the office is like a hell to me." Nilagyan ni Mama ng pagkain ang plato ko, lumapit ang isang maid namin at nag salin ng tubig."I can tell by your eyes, but before anything else, kumain ka muna at para makapag pahinga ka ng maaga, may meeting sa school ng apo ko, at ako na ang bahala ron." I looked at my mother and smile."Thank you Mama, malaking bagay na kasama kita ngayon, pasensya na po kung naabala kita." Pabirong kinurot ni Mama amg tagiliran ko matapos akong bigyan ng pagkain."Hindi abala ang apo ko, at obligasyon ko ito bilang nanay mo, tapusin mo y

Natawa ako sa sinabi nila sa akin at nakatitig ako kay Navier ngayon, he look away at hindi kinaya na makipag titigan sa akin, he just show his true colors, at ang pagiging sugapa nya. How dare him to do this kind of thing to me, kakatapos lang mawala ng asawa ko sa akin, and now what he just do makes me feel more angry to him."You mean all, kahit ang pinag trabahuhan ng asawa ko para sa pamilya nya babawiin?" I asked and take a sip on my cold brandy, I can't believe that I loved this man before, hindi ko inakala na aabot sya sa ganitong sitwasyon, babawiin ang lahat at susugod sa bahay ko ng ganito ang dala na balita."Everything that involves his late father's money, babawiin and this is the notice." Inabot niya sa akin ang folder, andoon nga ang sinasabi na katunayan na hindi raw anak si Draven ng tatay ni Navier, nakakatawa lang talaga, naunang pinanganak ang asawa ko kay Navier, at sino naman ang ama ng asawa ko, ang gago nila at talagang nag iinit ang ulo ko.Ngumiti ako at bin

I'm on my way sa jewelry shop naka pormal na kasuotan dahil opening na ng shop, hindi ko expect na nagawa ni Yhra na asikasuhin ang lahat, matapos ang nangyare na panunulot ni Nila sa mga designers at sa mga products namin, naasikaso ko naman ang mga designs kaya hindi ito naging problema.I looked at my wallpaper, at family picture namin ito, I just can't help but to missed my son and my husband now. How I wished that this situation will end now, I want to live with my family at bumalik ang kapayapaan sa buhay ko.Sa dami ng magagandang bagay na nangyare sa akin noong nabubuhay si Draven ay syang hirap naman ngayon, okay lang sana na mag hirap kami, hanggang kasama ko sya at hawak kamay kaming magkasama, hindi ito magiging mahirap, pero wala. Mag isa ako at walang kasama.I been through this kind of situation, pero parang bago pa rin sa akin, kung alam ko lang na matatapos ang lahat, sana hindi ko na lang hiniling na maging masaya, basta kasama ko si Draven, kung kaya ko lang ibalik