All Chapters of Trinah, The Substitute Bride : Chapter 1 - Chapter 10

Pumunta ako sa garden malapit sa may fountain upang magpahangin nang sandali. Hindi ko akalaing pati roon ay susundan ako ng lalaking kinaiinisan ko. Si Seph Andrew Perrie ang panganay na anak ng Perrie family. Mula siya sa mga angkang mayayaman at sikat sa business industry.Siya na lang ang pinagkakatiwalaan ng kaniyang mga magulang sa kanilang negosyo dahil hindi na maaasahan ang kapatid niya tungkol do'n. Matagal na kasi raw nawawala ang bunsong kapatid niya at hindi nila natagpuan, kaya nakaatang sa kaniya ang lahat ng responsibilidad ng pamilya.Kahit malayo pa siya ay amoy ko na ang pabango niyang napakatapang, in other words, masakit sa ilong sa katagalan. Alam kong siya ang taong papalapit sa akin dahil wala naman akong inimbitang kakilala na sumama sa pagmumuni-muni ko roon."Hey, Amie Ann. Ang taas pala ng pangalan mo. Akala ko talaga Ann lang name mo, eh. Iyon lang kasi ang naalala ko the last time I saw you," ani niya, habang pumuwesto siya sa right

"Excuse me, bride, may gustong makipagkita raw sa 'yo. It's urgent," sabat ng wedding coordinator namin. Sinundan ko siya papuntang entrance ng venue para i-meet ang isang taong gustong makita ako. I didn't have a special visitor na inaasahang dumalo sa okasyon na iyon. Kaya, nagtaka ako kung sino ang mahalagang taong iyon na mas piniling nasa di-mataong lugar pumuwesto. Nang narating ko na ang kinaroroonan ng kakilala ko, laking gulat kong natagpuan ako ng matalik kong kaibigan na kapitbahay ko noon sa lugar namin. And there, my companion said, "Kanina pa po raw siya namimilit na pumasok ngunit hinarangan siya ng mga guards dahil wala siyang invitation card na ipapakita. Sinabi niya sa amin na kilala niyo po siya. That's why nagdesisyon akong lapitan ka about this." Then I reacted, "Ganoon ba? Yes, It's true na kakilala ko siya. Guard papasukin mo siya." Walang angal na sinunod ng lady guard ang utos ko. Pinasunod ko lang ang kaibigan ko. Hindi pa ka

Tumalikod lang ako sa kaniya nang nakatayo habang inabala ko ang sarili sa pagkunwaring may ka-chat sa cellphone. Pasulyap-sulyap siya sa akin at gayundin ako. Nakakakilig naman siyang makasama pala sa iisang kuwarto. Ilang minuto lang, nakaramdam ako ng antok. Bago pa man ako nagdesisyong tumungo sa bed niya para matulog, narinig ko na si Andrew na humihilik nang malakas. "Grabe naman, ang bilis niyang makatulog." In-unat ko na ang aking paa para tabihan siya sa paghiga. Ngunit nang lingunin ko siya ulit, napansin ko ang isang papel sa ibabaw ng unan niya na may nakasulat na, "Just sleep on the sofa. I can't dare to see you beside me in my bed." "Ang sungit pala talaga niya."Tanghali na nang gumising ako dahil wala roon ang alarm clock ko. Naiwan ko iyon sa kuwarto ko. Kaya, hindi ko napansing napahaba ang tulog ko. Isa pang di kakaiba ang na-notice ko ay nasa kama na ako gayong sa sofa naman ako natutulog kagabi. Napasmile tuloy akong i

Dinig ko ang tonog ng pintuan na parang may bumukas nito. My feet were started to tremble habang ang buong katawan ko'y naninigas na. Hindi ako makakilos kasi nasa ibabaw ko pa si Nathan na nabigla rin sa posisyon naming iyon. Sa bilis ng segundo'y nadatnan kami ni Andrew sa posisyong iyon. "What the—" pasigaw na sabi ni Andrew, habang pakurap-kurap siya at binitawan ang hawak niyang bag. Bakas sa mata ng bagong dating na lalaki ang kaniyang pagkabigla sa ginawa namin. Well, hindi ko iyon sinasadya, sa katunayan nga'y nahihiya ako dahil baka isipin niya'y nakikipaglandian ako sa kapatid niya. Agad namang tumayo si Nathan at pati ako rin. Nagtitigan kaming dalawa sabay paliwanag kay Andrew na, "It's not what you think, Andrew." Pinanlisikan ko pa ng mga mata ang ex-lover ko, pinapahiwatig ko na nagagalit ako sa kaniya. Nakita iyon ng husband ko pero ang akala ko'y magalit siya sa akin ay hindi pala. Nakahalf-smile lang siya nang aking tingnan sabay dampot ng kaniyang bag at itinapo

Pinagtatawanan ako ng mga tao na dumalo sa event dahil sa suot kong kulay orange gown. Ako pa iyong huling dumating, ako pa iyong kinukutya. Hindi ko naman in-expect na ganoon ka-engrande kung manamit ang mga mayayaman, sa isang okasyon, at saka wala pa akong experience sa ganoong klaseng mga pag-aayos sa sarili. Kaya, since napunit iyong binigay sa akin ni Andrew na gown, bumili na lang ako sa mas malapit na tiangge. Iyon lang kasi ang kaya ng bulsa ko at isa pa, mura lang ang presyuhan doon. Ramdam kong naghagikhikan at nagchichikahan ang mga babaeng nakasuot ng eleganteng damit. Hindi ko lang sila pinansin dahil natutunan ko kasi ang aral mula pa sa aking yumaong ina na dapat magpakumbaba palagi kahit na nasa mababa ang tingin sa akin ng mga tao. Maayos na sana ang mood ko sa gabing iyon subalit may isang taong kontrabida talaga sa buhay ko. He grabbed my arms nang mabilisan at dinala ako sa may gilid. I knew that ang husband ko iyon dahil dama ko ang mal