Tumalikod lang ako sa kaniya nang nakatayo habang inabala ko ang sarili sa pagkunwaring may ka-chat sa cellphone. Pasulyap-sulyap siya sa akin at gayundin ako. Nakakakilig naman siyang makasama pala sa iisang kuwarto.
Ilang minuto lang, nakaramdam ako ng antok. Bago pa man ako nagdesisyong tumungo sa bed niya para matulog, narinig ko na si Andrew na humihilik nang malakas."Grabe naman, ang bilis niyang makatulog."In-unat ko na ang aking paa para tabihan siya sa paghiga. Ngunit nang lingunin ko siya ulit, napansin ko ang isang papel sa ibabaw ng unan niya na may nakasulat na, "Just sleep on the sofa. I can't dare to see you beside me in my bed.""Ang sungit pala talaga niya."Tanghali na nang gumising ako dahil wala roon ang alarm clock ko. Naiwan ko iyon sa kuwarto ko. Kaya, hindi ko napansing napahaba ang tulog ko. Isa pang di kakaiba ang na-notice ko ay nasa kama na ako gayong sa sofa naman ako natutulog kagabi. Napasmile tuloy akong iTinawagan ko si Dahlia on the phone at ikuwenento ang lahat nang nangyari sa akin with my ex-lover sa nakaraang gabi. I am afraid kasi na baka malaman iyon ng husband ko, nasa rules ko pa naman iyon as her mapagkunwaring wife niya. Kaya, I need to rest muna o kaya tumakas sa bahay. Ayoko nang manatili pa rito sa bahay dahil natakot akong baka may kasunod pang mangyari sa amin ni Nathan o baka hindi na niya ititigil ang kahibangan niya sa akin. Dahlia told me on the line that, "Kailangan mong tumakas diyan bago pa malaman ng buong mundo ang nangyari sa inyo ng ex-boyfriend mo. Malaking gulo iyan Trinah, sinasabi ko sa 'yo." Pinag-isipan kong mabuti ang mga payo ng kaibigan ko. Matapos naming mag-usap ni Dahlia, dahan-dahang tumayo ako para uminom ng tubig sa kusina. Ngunit, nakaramdam ako nang hapdi sa may bandang ari ko. "Ouch, bakit parang ang sakit naman," wika ko sabay hawak sa parte na iyon. Maya-maya, nakaramdam ako nang biglaang pag-ihi
Dinig ko ang tonog ng pintuan na parang may bumukas nito. My feet were started to tremble habang ang buong katawan ko'y naninigas na. Hindi ako makakilos kasi nasa ibabaw ko pa si Nathan na nabigla rin sa posisyon naming iyon. Sa bilis ng segundo'y nadatnan kami ni Andrew sa posisyong iyon. "What the—" pasigaw na sabi ni Andrew, habang pakurap-kurap siya at binitawan ang hawak niyang bag. Bakas sa mata ng bagong dating na lalaki ang kaniyang pagkabigla sa ginawa namin. Well, hindi ko iyon sinasadya, sa katunayan nga'y nahihiya ako dahil baka isipin niya'y nakikipaglandian ako sa kapatid niya. Agad namang tumayo si Nathan at pati ako rin. Nagtitigan kaming dalawa sabay paliwanag kay Andrew na, "It's not what you think, Andrew." Pinanlisikan ko pa ng mga mata ang ex-lover ko, pinapahiwatig ko na nagagalit ako sa kaniya. Nakita iyon ng husband ko pero ang akala ko'y magalit siya sa akin ay hindi pala. Nakahalf-smile lang siya nang aking tingnan sabay dampot ng kaniyang bag at itinapo
"What's going on?" Nanlaki ang mga mata namin ni Nathan at napalingon sa bisitang bagong dating pa lang. I almost stabbed Nathan's abdomen, but fortunately, my anger was interrupted upon hearing the shaking voice of the speaker. It was my mother-in-law, ang kasama ni Andrew, na nabigla sa muntikan kong masaksak ang anak niyang hindi naman niya in-expect na makita roon sa bahay. To cut the agony, nilapitan kaming diretso ni Andrew para agawin sa akin ang kutsilyong hawak ko. Nanginginig pa rin ako sa takot, sa di maipaliwanag na emosyon. Pinaghalong takot at kaba sa loob ko ang bumagabag sa akin na nagdulot nang aking pagka-collapse. Bumagsak ako sa mga bisig ng mahal kong asawa, na naramdaman ko pa ang paglapat ng aming mga balat habang nakapikit lang ang mga mata ko sa sobrang panghihina. Amoy ko pa naman ang preskong pabango ni Andrew na kay sarap halikan ng mga leeg niya kung hindi lang ako nanghina, siguro'y naggawa ko na iyong gusto ko. After noon,
Pinagtatawanan ako ng mga tao na dumalo sa event dahil sa suot kong kulay orange gown. Ako pa iyong huling dumating, ako pa iyong kinukutya. Hindi ko naman in-expect na ganoon ka-engrande kung manamit ang mga mayayaman, sa isang okasyon, at saka wala pa akong experience sa ganoong klaseng mga pag-aayos sa sarili. Kaya, since napunit iyong binigay sa akin ni Andrew na gown, bumili na lang ako sa mas malapit na tiangge. Iyon lang kasi ang kaya ng bulsa ko at isa pa, mura lang ang presyuhan doon. Ramdam kong naghagikhikan at nagchichikahan ang mga babaeng nakasuot ng eleganteng damit. Hindi ko lang sila pinansin dahil natutunan ko kasi ang aral mula pa sa aking yumaong ina na dapat magpakumbaba palagi kahit na nasa mababa ang tingin sa akin ng mga tao. Maayos na sana ang mood ko sa gabing iyon subalit may isang taong kontrabida talaga sa buhay ko. He grabbed my arms nang mabilisan at dinala ako sa may gilid. I knew that ang husband ko iyon dahil dama ko ang mal
Mainit ang panahon. Inanyayahan ko si Dahlia, ang kaibigan ko, na magswimming sa pool nang kaming dalawa lang. Siyempre, hindi ko bet makisama sa bayaw kong hilaw dahil sa mga hindi magandang bagay na nangyari sa amin. And as usual, napilitan lang akong makasama siya sa iisang bubong sa kadahilanang may kuntrata akong pinirmahan sa pamilyang Adamo. Pumayag ang kaibigan ko sa pansamantalang relaxation namin and as what the other girls did was I wore a sexy swim suit na itinago ko pa last summer since naudlot ang plano naming magkaibigan na maghang-out with friends doon sa favorite beach na gusto naming puntahan. At dahil bawal pa akong makalabas ng bahay for a week, sinulit ko muna ang mga araw na makasama ang best friend ko. When I pulled on my transparent bathrub nang dahan-dahan, naramdaman kong may mga matang nakatingin sa akin mula sa paligid lang. That's why tinanong ko si Dahlia, "Is there someone you invited here to be with us." Then she ans
Napakahigpit nang pagkahawak nila sa akin na para bang kay hirap gumalaw, subalit nasa isipan kong hindi gustong maulit ang karanasang ganoon. Ayokong ma-rape ulit. Kaya, sa halip na hayaan na lang silang kunin ang pagkababae ko, nag-isip ako ng paraan para makatakas sa mga kamay nila. My phone kept ringing in my pocket pero hindi ko maggawang kunin iyon dahil nakatali ang mga kamay ko ng panyo. I looked up at the sky, seeing na kumikislap ang mga bituin na para bang nakangiti sila sa akin. Then I closed my eyes and prayed. After that, nagkaroon ako ng sapat na lakas para sipain ang lalaking nasa paanan ko at nang naalarma na sila silang lahat, nakawala ako sa pagkahawak nila sa akin. Agad akong tumakbo papasok sa loob ng bahay at nagsisigaw sa pangalang Nathan. And yes, Nathan immediately approched to me nang nakasmile na tila walang kamalay-malay sa mga pangyayari. I slapped his face nang baliktaran habang lumuluha at hinihingal pa sa labis na pagod at sak
"Nababaliw ka na talaga, Andrew!" panunumbat ko sa kaniya nang biglang nakaramdam ako ng biglaang pananakit sa bandang puson. Paunti-unti lang ang kirot no'ng una ngunit ilang segundo pang sumunod, napansin kong may dumaloy na dugo sa mga legs ko pababa sa tuhod ko. Nakita iyon ni Andrew at todo rescue kaagad siya sa akin. Inaalalayan niya akong umupo sa malapit na sofa at binilinang kumalma habang nagmamadaling kinuha niya ang medicine kit namin sa may cabinet. Nagdala rin siya ng maligamgam na tubig kasama ang isang pirasong bimpo para gamiting panlinis sa mga dugong patuloy na dumadaloy sa aking mga paa. Inisip naming excess blood ko lang iyon dulot ng menstrual period ko. Isang buwan na rin kasing mahigit na delay ako kaya iyon ang pag-aakala kong nangyari sa akin. Ginawa ko na ang lahat pati na ang pagsuot ng makapal na napkin subalit patuloy pa ring umaagos iyon nang papalakas. Tumawag na ng aambulansya si Andrew dahil pag-aalalang
Naggising ako sa isang kuwartong punong-puno ng pagkain. Kahit saang sulok ay nakikita ko ang samut-saring baked and fried foods na paborito ko. Nandoon ang mga butter cakes na sa iba't-ibang designs, cookies, fried chickens, macaroons, at marami pang iba. Sa may bandang dulo malapit sa pinto ay may nakasabit na letters na nakahanay sa dalawang salita, ang 'HAPPY BIRTHDAY.' Napahaplos na lang ako sa aking tiyan nang naalalang kaarawan ko pala ang araw na iyon. Hindi ako mahilig magcelebrate special na okasyon sa sarili sa nagdaang taon sa kadahilanang may hindi kanais-nais na pangyayari sa past ko na tumugma sa araw kong iyon. At iyon ang insidenteng magkasabay na namatay ang mga magulang ko. Hindi man sila ang tunay kong kadugo, nadudurog pa rin ang puso sa tuwing naaalala ang araw nang kinuha sila sa akin. Kung kaya't, imbes na masiyahan ako sa mga bagay na naroroon in that room, ay kabaliktaran ang reaksyon ko. Binaklas ko lahat ng nakasabit na palamuti a
Isa, dalawa, at tatlong putok pa ang umalingawngaw sa loob ng condo habang ipinikit ko ang aking mga mata at tinatakpan ang tainga ng anak ko. Mahigpit ang pagyakap ni Dahlia sa akin, at nagtago siya sa likuran ko."Aaaaaaaah," isang sigaw ng babae ang sumunod na narinig ko.Kasabay ng pagtaas ko ng noo at tingin sa harapan ko, ay pagsimula nang malakas na paghikbi ng anak ko. Niyakap ko siya at tinakpan ang mukha ng panyo habang sinayaw-sayaw ko.Isang lingon ko pa, nakita kong duguan ang mga kamay ni Antonette, at ang baril niya'y nakalatag sa sahig. Nanlisik ang mga mata ko. Nanginginig na ako sa takot. Sa may pinto, nakita kong nakatayo roon ang isang lalaki na nakasuot ng itim na jacket na may hood.Nang inangat niya ang kaniyang mukha, sumigaw siya ng, "Trinah, lumabas na kayo. Tara na!"Agad na kumilos kami at iniwan doon si Antonette. Tumatakbo kami papuntang garahean. Doon, nakita ko ang kapatid ko na naghihintay sa amin."Ate, pasok," nagmamadaling wika niya na sinabayan ng
Trinah's POV"Doctor Alfred," sambit ng isang babaeng kapapasok lang sa room.Lumingon ang doctor na kasama ko at naputol ang aming kuwentuhan. Nagsipagtinginan kaming lahat sa isa't-isa at natahimik bigla.Bumalik ako sa clinic ni Doc. Alfred dahil sa last treatment na ibibigay niya sa mga sugat ko. Tatanggalin din niya ang mga bandages nito. Matapos niyang naisagawa ang trabaho niya, ay nagkaroon kami ng maikling kuwentuhan. Hindi ko naman alam na may client pala siyang aasikasuhin next to me.Nakatitig lang sina Antonette at Andrew sa binti kong sugatan habang ibinaba ko na iyon para umiwas na sa kanila. Nagmistulang pilay ako kung maglakad papuntang pinto, bunga ng naramdaman ko pang kirot sa mga binti ko. Nasa process of healing pa kasi ang mga sugat kong natamo mula sa pagkadisgrasya ko sa sasakyan ng doktor.Sinundan nila ako ng tingin mula sa paglalakad ko sa loob hanggang palabas ng pinto sa emergency room. Binilisan ko ang paghakbang sa takot na baka pigilan pa nila ako at m
Andrew's POVNakauwi na ako mula sa honeymoon week namin ng asawa kong si Antonette. Syempre, hindi ako na-enjoy sa mga araw namin kasi pinaninindigan kong hindi siya gagalawin at hindi ako magpapakita ng motibo sa kaniya na gawin ang bagay na hindi ko gusto. Wala siyang maggawa kundi irespeto ang desisyon ko at magkunwaring nasisiyahan sa aming bakasyon.Dumalo kaming mag-asawa sa isang dinner na sinet-up ng mga pamilya namin. Ito ay para usisain kami sa aming honeymoon.Habang kumakain, binuksan ni dad ang pagtatanong."Siguro naman, sa wakas ay nagkakamabutihan na kayong dalawa. Ibig sabihin ba niyan ay ang kasunod nito'y mabibigyan niyo na kami ng apo?"Bigla akong nabunulan sa aking kinakain. Nagi-guilty lang kasi ako sa totoong nangyayari na taliwas sa expectations ng mga pamilya namin."Okay ka lang, babe?" pagche-check sa akin ni Antonette.Uminom ako ng tubig, saka pinalinaw ang aking lalamunan at sumagot, "Okay lang ako. Nagugutom lang ako kaya hindi ko maiwasang sumubo nang
Pagbaba ko sa kotse sa pag-alalay ni Mr. Awman, diretsong nakatutok ang mga mata ko sa mukha ng babaeng nasa harapan ko limang hakbang mula sa aking kinatatayuan. Ang ngiti ko'y mas lumaki pa nang makita siyang naroroon na dadalo rin sa kasal. Sa wakas, buo na rin ang aking pamilya. Magkita-kita na rin kami sa iisang okasyon.Paglingon ko kay Mr. Awman, iba ang naging pinta ng kaniyang mukha. Hindi siya masayang makita si Mrs. Adamo. Ramdam kong may galit sa loob niya base sa titig ng mga mata niya kay ina. Baka, may hugot silang dalawa sa nakaraan nila.Nilapitan ko si ina at nagsabing, "Mom, tanggap na niya ako." Masayang-masaya kong ibinalita iyon sa ina ko dahil matagal na rin niyang gustong mangyari iyon sa akin."Mukha nga," tugon ni ina na nakangiti lang sa akin at pasulyap siyang tumingn kay Mr. Awman.Kita kong umiwas si ama sa mga mata niya. Hindi ko lang pinansin iyon dahil baka naiilang lang sila sa isa't-isa.Ilang saglit pa, tinawag ako ng kapatid kong si Jazmine dahil m
Andrew's POVIsinuot ko na ang mabangong toxido ko na gawa pa mula sa Germany ng isa sa pinakasikat na designer. Tiningnan ko ang mukha ko sa salamin, inayos ko ang buhok ko, at saglit pa'y ipinikit ang mga mata para hanapin ang kapayapaan sa sarili.Mabigat sa loob kong magpakasal sa isang taong hindi ko mahal. Wala na akong choice dahil ito na ang ikalawang pagkakataon na binigay sa akin ng pamilya ko para tuluyang isalba ang negosyo namin.Nakagayak na ako, pati na rin ang bride ko na nasa kabilang silid lang katapat ng sa akin. Nauna na akong pumunta sa simbahan para roon hintayin ang bride ko para sa isang seremonya na gaganapin sa eksaktong alas dyes ng umaga. Labinlimang minuto na lang ang natitira para sa aming paghahanda.Katabi ko si Richard, ang best man ko, na nakatayo isang hakbang mula sa akin. Nginitian niya ako at gano'n din ako sa kaniya, saka bumulong siya sa akin."Pare, sigurado ka na ba rito?" Tumango lang ako sa kaniya bilang tugon."Puwede naman akong humalili r
Trinah's POVTanghali na nang namalayan kong wala na si Fin sa tabi ko. Nagpanic ako. Dali-dali akong bumangon at hinanap ang anak ko.Narinig ko ang malakas na halakhak ng isang boses bata mula sa labas ng pinto. Tumakbo ako at kaagad na pinuntahan siya, sa takot na ano pang nangyari sa kaniya roon.Matapos kong binuksan nang maluwag ang pinto, natulala akong bigla sa nakita ko. Nawala na iyong kaba sa dibdib ko, ngunit ang inis at galit ang humalili nito."Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo rito, Andrew?" malakas na bulyaw ko sa kaniya.Magkasabay na nakatuon ang tingin ng mag-ama sa akin. Tumigil na rin si Fin sa pagtawa."T-Trinah, sinadya ko talagang pumunta rito dahil—"Isang matunog na sampal ang inabot niya sa akin. Hindi na ako makagpigil pa. Kung nagagawa kong pigilan ang sarili ko sa party kagabi dahil sa malaking respeto ko kay Jazmine, na boss ko, ngayong nagpakita siya ulit ay hindi ko na kayang magtimpi pa."Trinah, I'm sorry," mangiyak-ngiyak na pakisuyo pa niya.Nagm
Andrew's POVHindi nagbago ang aking pagtingin kay Trinah nang makita ko siya, kahit ang suot niyang gown ay medyo luma na. Maganda kasi pa rin siyang tingnan sa simpleng aura niya. Sinubukan kong lapitan siya upang tulungan siyang patahanin ang anak namin, subalit pinigilan ako ni Antonette. Ang sabi niya, "Huwag ngayon Andrew, nakakahiya sa mga bisita ni Jazmine."Matagal ng magkaibigan si Jazmine at Antonette. Simula high school hanggang college ay magkasama na silang lumalaki at nag-aaral sa iisang unibersidad. Kaya, nirerespeto ko ang mahalagang okasyon ng kaibigan niya.Nilunok ko na lang ng laway ang nararamdaman kong awa sa mahal ko dahil hindi ko siya maggawang alalayan o matulungan.Nakita kong lumapit sa kaniya si Richard, ang best friend ko. Nabuhayan ako ng loob na sa kabila ng kakulangan ko sa mag-ina ko ay napunan iyon ng kaibigan ko. Nakatanaw lang ako sa kanila habang naaaliw sa ngiti at halakhak ng anak ko."Anak, ako sana ang aaliw sa 'yo ng gan'yan," sabi ko sa s
AT JAZMINE'S BIRTHDAY RECEPTIONNakagayak na ang karamihan sa pinakamalaking selebrasyong magaganap sa ika-7 ng gabi sa hardin ng Awman's mansion. Trenta minuto na lang ang tatakbuhin ko, magsisimula na ang programang ako ang naghanda. Hindi pa kasi dumarating si Dahlia na inutusan ko pa na ipaayos ang napunit kong gown.Nakahanda na sana ang susuotin kong bestida sa okasyong iyon umaga pa lang, nang nalingat lang ako saglit dahil may kaunting inaasikaso sa ilang kulang pang mga materyales sa birthday venue na kaagad ko namang nasolusyunan, pagbalik ko para tingnan ulit ang nakahanger na berdeng bestida ay laking gulat ko na lang makitang may malaking punit na ito.Sinubukan kong tawagan si Dahlia para pabilisin siya, subalit hindi siya sumasagot. Ang huling sabi niya on the phone nang nasagot niya pa ay mayroong inilagay na ibang disenyo ang mananahi para takpan ang napunit kong bestida at pinapaganda pa ito.Nag-alala na ako na baka hindi na makaabot sa takdang oras, lalo na't walan
"Who is really Mr. Awman, in your past life, mom?" Diretsahang tanong ko sa kaniya."My past lover.""Ama ko ba talaga siya?""Oo." Bumuntong-hininga muna siya at nagpatuloy na sinabing, "Teka, bakit mo ba natanong iyan? Nakausap mo na ba siya tungkol sa katauhan mo?"Itinikom ko lang ang bibig ko sabay umirap, pahiwatig na ayaw ko nang magsalita, bagay na madaling naintindihan niya.Nilapitan niya ako ulit sabay sabing, "Saan—"Hindi niya naituloy dahil pinigilan ko siya kaagad. Pinabalik ko siya sa kaniyang kinauupuan at inulit kong muli ang pagtatanong sa kaniya."Mrs. Adamo, sagutin mo 'ko. Ama ko ba talaga siya?" Naging matalim na ang pagtitig ko sa kaniya at pati na rin ang pagsasalita."Oo. Oo," ganito pa rin ang sagot niya.Nagalit na ako sa kaniya. Hindi ko kasi makuha kung bakit hindi pa rin niya amining nagsisinungaling siya o baka nagkamali lang talaga ako ng pinaniniwalaan.Kinagat ko na ang aking labi dahil hindi ko mailabas ang galit sa loob ko. Kailangan kong magtimpi