All Chapters of Married to a Bastard Billionaire: Chapter 41 - Chapter 50

Alexa's Pov Sinasabi ko na nga ba, eh. Hindi magandang idea ang pakana ni Ludwig sa Baguio. Nakakaloka! Pagkatapos pagkaguluhan sa social media ang litrato namin sa Baguio that he posted on his social media accounts, ay heto namang article involving me and Sydney. Hindi pa nga ako nakaka-move on sa mga selfie namin na nagkalat na sa social media sites, heto na naman. Mabilis na naalis ni Mike ang article about me mistreating Sydney on social media and the internet. Pero mayroon pa ring mangilan-ngilan na namba-bash sa akin. Mayroon din namang nakikisimpatya. "Alexa, here's your coffee." Inilapag ni Tommy sa mesa ko ang tasa ng kape. "Salamat!" I smiled at him. "Are you okay?" nag-aalala na tanong nito sa akin. "Yeah. I'm okay. Medyo stress lang," tugon ko. I go back to my office and let Ludwig talk to Sydney to fix the problem. After all, it's his fault. It was his idea, na iwan namin

Ludwig's Pov I had a great night last night. I enjoyed teasing Alexa during our dinner with Abuelo. And then, when we got home, she fell asleep in the car. Instead of waking her up, an idea came to me. I carried her to my room. I didn't let her get away from me, which is why I decided to pretend to be asleep. But I wasn't expecting what I felt when I locked her in my arms. I become comfortable, and her warmth makes me calm. Until I fall asleep for real. And I woke up this morning in a good mood too, because I saw her sleeping soundly beside me. She is even hugging me. Napangiti ako upon remembering that moment. Masyadong mahimbing ang tulog niya. Kaya hindi ko na siya ginising. Instead, I decided to cook breakfast for her. I was not expecting that I would do this. What am I doing? I'm starting to doubt myself. "A penny for your thoughts?" Sydney's voice cut me off. I turn t

Alexa's Pov Para suyuin kita... Paulit-ulit na naman sa utak ko ang sinabi niya sa akin sa office the other day. At dinagdagan niya lang lalo ang gumugulo sa isipan ko. Kaya naman iniiwasan ko siyang makasabay sa pagkain o makasama. Kaya rito ako sa bahay ni lolo umuwi ngayon. Tutal naman wala naman pasok sa opisina bukas. Sinabi ko na lang kay lolo na nami-miss ko siya kaya rito ako sa Batangas dumiretso pagkatapos ng office hours. Pero siyempre totoo naman na nami-miss ko si abuelo, eh. Napahinga ako ng malalim. I have to pull myself together. Hindi ako dapat mahulog sa acting ni Ludwig. Alam ko naman na parte lang lahat ng plano niya ang kung anumang ipinapakita niya, eh. Kaya lang bakit kasi parang pakiramdam ko totoo na? Or maybe I'm just assuming. Magaling lang talaga siguro siyang umarte. Nakakainis! I never expected na makakaramdam ako ng ganito sa kanya. At first, sigurado ako na hindi ako mahuhulog sa bastard na 'yo

Ludwig Now that I've already revealed the truth about Sydney's fake pregnancy, I can be with Alexa now. And she can't do anything to shoo me away. Kaya naman nandito pa rin ako sa batangas with her. Kahit na dapat ay nasa Manila ako at inaasikaso ang kumpanya ko. Mabuti na lang maasahan ang assistant ko. Mike is updating me all the time. He is reporting to me everything that's happening in Manila. While I fulfill my role as a husband to my wife. Sounds cheesy, right? Pero wala na akong pakialam. Bahala na. And today we are here at the farm. We are going to pick mangoes. "What?! Why are you looking at me like that? Gwapong-gwapo ka ba sa asawa mo?" I asked Alexa. Nakita ko kasi siya na masama ang tingin sa akin. She rolled her eyes, bago sagutin ang tanong ko sa kaniya. "Umuwi na tayo ng Manila. Para masabunutan ko na 'yung Sydney na 'yon!" Gigil na ikinuyom pa nito ang kamao niya. And I can't help but laugh at her. "Ano

Alexa's Pov I really hate him! "Nakakainis!" Nagpupuyos ang damdamin na lumangoy ako sa pool. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. "Bakit ka nag-response ako sa halik niya. Hindi ko dapat ginawa 'yon. Ano na self? Hindi mo na ba kayang pigilan ang sarili mo, ha? Ano ang susunod? Aaminin mo sa kanya na may nararamdaman ka na sa kanya, ha? No way! Hindi pwedeng mangyari 'yon." Kastigo ko sa sarili ko habang nakatigil ako sa gilid ng pool. Dahil sa iniisip ko ay hindi ko namalayan na may tao na palang papalapit sa akin. "Talking to yourself, huh?" Napapitlag ako nang maramdaman ko ang mga braso ni Ludwig na ipinulupot nito sa bewang ko. "Ano ba? Lumayo ka nga sa 'kin!" singhal ko sa kanya. Pero nginisian lang ako ng loko. "Bibitawan at lalayo ka sa akin o hindi?" Banta ko sa kanya. "Kung hindi? Ano namang gagawin mo sa 'kin?" bulong nito sa tenga ko na nagpatayo sa lahat ng balahibo ko sa katawan. Dahil bukod sa hininga nito ay d