Alexa's Pov Para suyuin kita... Paulit-ulit na naman sa utak ko ang sinabi niya sa akin sa office the other day. At dinagdagan niya lang lalo ang gumugulo sa isipan ko. Kaya naman iniiwasan ko siyang makasabay sa pagkain o makasama. Kaya rito ako sa bahay ni lolo umuwi ngayon. Tutal naman wala naman pasok sa opisina bukas. Sinabi ko na lang kay lolo na nami-miss ko siya kaya rito ako sa Batangas dumiretso pagkatapos ng office hours. Pero siyempre totoo naman na nami-miss ko si abuelo, eh. Napahinga ako ng malalim. I have to pull myself together. Hindi ako dapat mahulog sa acting ni Ludwig. Alam ko naman na parte lang lahat ng plano niya ang kung anumang ipinapakita niya, eh. Kaya lang bakit kasi parang pakiramdam ko totoo na? Or maybe I'm just assuming. Magaling lang talaga siguro siyang umarte. Nakakainis! I never expected na makakaramdam ako ng ganito sa kanya. At first, sigurado ako na hindi ako mahuhulog sa bastard na 'yo
Ludwig How can I make her admit that she has already fallen for me? Alexa is very feisty and hardheaded. I won't force her to admit her feelings for me. But I will do everything for my wife to admit that she loves me. You will never get away from me, my wife. It's a good thing I was able to get that OB to tell me the truth. I'm expecting that Sydney is just fooling us. I just needed a solid proof. And I slapped it on her face. Alam ko na hindi siya papayag na gano'n-gano'n lang ako mawala sa kanya. Siguradong gagawa siya ng ikasisira ko o naming dalawa ni Alexa. Pero hindi ko siya hahayaan. She knows that I hate being controlled. Pero ginawa pa rin niya. Sinubukan niya ako'ng kontrolin by pretending that she is pregnant. But I had enough. Noong sinubukan niyang sirain ang reputasyon ni Alexa. At bwisit na bwisit talaga ako kapag sinisira niya ang moment naming mag-asawa. Yeah, Mag-asawa. Music to my ears.
Ludwig Now that I've already revealed the truth about Sydney's fake pregnancy, I can be with Alexa now. And she can't do anything to shoo me away. Kaya naman nandito pa rin ako sa batangas with her. Kahit na dapat ay nasa Manila ako at inaasikaso ang kumpanya ko. Mabuti na lang maasahan ang assistant ko. Mike is updating me all the time. He is reporting to me everything that's happening in Manila. While I fulfill my role as a husband to my wife. Sounds cheesy, right? Pero wala na akong pakialam. Bahala na. And today we are here at the farm. We are going to pick mangoes. "What?! Why are you looking at me like that? Gwapong-gwapo ka ba sa asawa mo?" I asked Alexa. Nakita ko kasi siya na masama ang tingin sa akin. She rolled her eyes, bago sagutin ang tanong ko sa kaniya. "Umuwi na tayo ng Manila. Para masabunutan ko na 'yung Sydney na 'yon!" Gigil na ikinuyom pa nito ang kamao niya. And I can't help but laugh at her. "Ano
Ludwig "Ano'ng nangyari sa 'yo? Bakit hindi maipinta iyang mukha mo?" Alexa asked me. Tapos na siyang makipag-usap sa istorbong Tommy na iyon. Remind me, na itago ang cellphone ni Alexa para hindi na siya matawagan ng lalaki na iyon. "You're on vacation right now. Kaya bakit ka tinatawagan ng assistant mo?" Hindi pa rin maipinta na tanong ko sa kaniya. "Ako ang unang nagtanong hindi ba?" Nakapamewang na pagtataray nito sa akin. "We are done here. Bumalik na tayo sa mansyon ng Lolo mo," I said instead of answering her question. That Tommy is really pissing me off. Kailangan kong gumawa ng paraan para mailayo si Alexa sa kaniya. Bago niya pa agawin ang asawa ko. Sounds possessive husband, huh. But I don't care. Asawa ko si Alexa. At walang ibang lalaking pwedeng umaligid sa kaniya. It's almost lunchtime when we go back to the mansion. And I thought of something: na pwede kong gawin para m
Alexa's Pov I really hate him! "Nakakainis!" Nagpupuyos ang damdamin na lumangoy ako sa pool. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. "Bakit ka nag-response ako sa halik niya. Hindi ko dapat ginawa 'yon. Ano na self? Hindi mo na ba kayang pigilan ang sarili mo, ha? Ano ang susunod? Aaminin mo sa kanya na may nararamdaman ka na sa kanya, ha? No way! Hindi pwedeng mangyari 'yon." Kastigo ko sa sarili ko habang nakatigil ako sa gilid ng pool. Dahil sa iniisip ko ay hindi ko namalayan na may tao na palang papalapit sa akin. "Talking to yourself, huh?" Napapitlag ako nang maramdaman ko ang mga braso ni Ludwig na ipinulupot nito sa bewang ko. "Ano ba? Lumayo ka nga sa 'kin!" singhal ko sa kanya. Pero nginisian lang ako ng loko. "Bibitawan at lalayo ka sa akin o hindi?" Banta ko sa kanya. "Kung hindi? Ano namang gagawin mo sa 'kin?" bulong nito sa tenga ko na nagpatayo sa lahat ng balahibo ko sa katawan. Dahil bukod sa hininga nito ay d
Ludwig A smile forms on my lips when I walk up the next day with Alexa beside me. She is sleeping soundly on my chest. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumakip sa mukha niya. At muli akong napangiti noong maalala ko ang namagitan sa aming dalawa kagabi. We finally did it. We have already consummated our marriage. Alexa finally gave herself to me. And I guess I know the reason why she allowed that to happen. Ugh! This is so gay! Pero kinikilig ako. May nararamdaman na rin siya sa akin. I know it's kind of late. We've been married for a year now. Malapit na nga palang mag-two years ang kasal namin. Kung hindi lang dahil sa prenuptial agreement na pinirmahan namin, ay baka hindi na umabot ng kahit isang taon ang pagsasama namin. Kung hindi lang naging hadlang ang prenuptial agreement ay baka naisakatuparan ko na ang mga plano ko. But now I'm thankful that it didn't happen. Yeah. I'm admitting my feelings for Alexa now. I tried t
Alexa Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa bulagta sa sahig itong si Ludwig. Magana siyang kumakain ngayon. Samantalang ako ay inis na inis sa kanya. Pangiti-ngiti pa ang mokong. Palibhasa naisahan na naman niya ako kanina. And yes, may nangyari ulit sa amin. Nakakainis! Bakit nagiging marupok ako sa kanya? Hindi pwede 'to! "Hey! Lalamig 'yang pagkain. Gusto mo bang subuan kita?" tanong nito sa akin habang may naglalarong ngiti sa mga labi. Inirapan ko muna siya bago ko sagutin ang tanong nito. "Ikaw, Ludwig tantanan mo ako, ha. Sasamain ka talaga sa 'kin." "What? I'm just asking you if you want me to feed you. Bakit ang sungit mo? Naglilihi ka na ba agad? Ang bilis naman," nakangising komento nito. Binato ko ito ng unan pero nagawa niyang masalo. Nagsimula na lang akong kumain at hindi na siya tinignan o kinausap pa. Sa totoo lang naninibago ako sa bagong ipinapakita niya. Hindi ako sigurado kung parte pa
Alexa Just what we expected, problema nga ang sasalubong sa amin pagbalik namin sa Manila. "Didiretso na ako sa office. Balitaan mo na lang ako tungkol sa gulong ginawa ng ex-girlfriend mo." Nakairap na sabi ko kay Ludwig. Saglit siyang lumingon sa akin saka ibinalik ang tingin sa daan. "Alright. Don't worry. I will fix this." "Dapat lang. Mabuti na lang nasabihan ko ang assistant ni lolo. Wala silang sasabihin sa kanya na kahit ano. 'Wag din nilang hahayaan na manood ng news si Lolo. Masasabunutan ko talaga ang Sidney na 'yan kapag nakita ko siya," inis na tumingin ako sa labas ng bintana. "And I will punch that Tommy if I see him near you." "Assistant ko si Tommy!" I objected. "Hindi 'yon excuse para dumikit-dikit siya sa 'yo. I don't have time right now. Pero sa susunod, ipapakita ko sa kanya kung saan siya dapat lumugar," seryosong turan ni Ludwig. Marahas akong napalingon sa kanya. "Ludwig! Walang ginagawang masama
Alexa "Anak, ang lalim naman niyang iniisip mo." Tinabihan ako ni mama sa duyan sa ilalim ng puno sa gilid ng bahay namin. "Hindi pa po kasi nagre-reply o tumatawag si Ludwig, eh." Nakailang message at attempt na ako ng tawag sa kaniya. Pero wala pa rin akong nakukuhang response. Plus, itong hindi maipaliwanag na kaba na nararamdaman ko. "Baka may inaasikaso lang, anak Huwag kang masyadong mag-isip. Makakasama 'yan sa pagbubuntis mo," paalala ni mama sa 'kin. Napahawak naman ako sa tiyan ko. "Hindi ko lang kasi mapigilan na mag-alala, mama. Paano kung nakumbinsi siya ni Sydney na magbalikan sila?" Hindi ko na naitago ang takot sa boses ko. Niyakap naman ako ni mama. "Magtiwala ka sa pagmamahal sa 'yo ng asawa mo, anak. Sa tingin mo ba magbabago pa ang isip niya, pagkatapos ng mga naging pag-uusap natin kasama ang lolo mo. Nakita ko ang sinseridad niya." "Nakakainis naman kasi ang lalaking iyon, mama, eh! Hindi man lang mag-update kung ano na a
Alexa Kinabukasan, hindi ko inaasahan na mayroon kaming magiging bisita, from Manila. "Good morning." "Tommy?!" shock na bulalas ko. "What are you doing here?" tanong ng nasa likod ko na si Ludwig. As usual, hindi na naman maipinta ang mukha niya. "Kalma, okay?" bulong ko sa kaniya. "Hindi ka raw makontak nitong si Tommy, apo. Kaya sumunod na siya dito sa isla," sabi ni lolo. Napatingin naman ako kay Ludwig. Nasa kaniya kasi ang cellphone at laptop ko. "Nasa akin po kasi ang phone at macbook ni Alexa, lolo. Ayoko po kasi na ma-stress siya. Lalo na ngayon na buntis na siya." Pinigilan ko na mapairap. Obviously, sinadya niyang sabihin iyon at iparinig kay Tommy. I'm expecting a violent reaction from Tommy. Pero ngumiti siya sa akin. "Congratulations." Pagkatapos ay bumaling ito kay Ludwig. "Huwag kang mag-alala nandito ako dahil sa trabaho. May mga kailangan lang akong i-discuss at papirmahan kay Alexa." "I already ta
Alexa Me and Ludwig were in awe. Hindi kami makapaniwala na alam na ni lolo. Pero wala silang ginawa. Ni hindi kila pinakitunguhan ng masama si Ludwig ni minsan. Kaya takang-taka ako. "P-paano niyo po nalaman, lolo?" tanong ko. "Ako ang naglagay sa'yo sa sitwasyong kinasadlakan mo, apo. At gusto kong humingi ng tawad. Hinayaan ko na manatili ka sa tabi ni Ludwig. Kahit na alam ko na may ganoon siyang plano laban sa akin," tugon ni lolo. "Why did you let us stay married, kahit alam mo na ang tungkol sa plano ko?" hindi makapaniwalang tanong ni Ludwig kay lolo. "Dahil umasa ako na magiging totoo ang nararamdaman niyo para sa isa't-isa. At nangyari na nga iyon," nakangiting turan ni lolo. Napasimangot naman ako. "Hinayaan niyo na apihin ako ng mokong na ito?" Natawa naman silang tatlo sa akin. "Sabi ng lolo mo, anak, may tiwala siya na malalampasan mo iyong mga pinagdaanan mo. Aaminin ko na noong una ay nagalit ako. Pero noong nakita
Alexa I'm happy at the same time nervous. Magkakaanak na kami ni Ludwig. Hindi ko pa gaanong na-absorb ang pag-amin namin sa nararamdaman namin sa isa't-isa. May katiting na doubt pa nga ako sa kaniya. Tapos ito may bago na namang pagbabago sa relasyon namin. Hindi na lang kami basta mag-asawa. Magiging magulang na kami. Okay lang sana kung walang Sydney na umaaligid sa paligid. "Ugh! Paano ko makokontak si Tommy kung ayaw niyang ipagamit sa 'kin ang cellphone at laptop ko?" Napanguso ako nang may maalala ako. "Hey! Bakit nanghahaba 'yang nguso mo?" tanong ni Ludwig sa 'kin pagkapasok niya sa kwarto. "Naalala ko kasi na may ipinakita kang picture ni Sydney kay Lucas kahapon." "And?" "Ibig sabihin may pictures ka pa rin ng ex mo sa cellphone mo?" Tinignan ko siya ng masama. At lalong nalukot ang mukha ko nang tumawa siya. "Hey! Huwag mo kong tignan ng ganiyan, okay? I just search for Sydney's social media account yesterday, para
Ludwig "Sigurado ako na siya 'yong nakita ko," frantic na sabi ni Alexa. Nagmamadali itong bumaba ng kotse habang palinga-linga sa paligid. "Hey! Calm down, okay? Search the whole area." Baling ko sa mga tauhan ko na naroon. "Kami na po ang bahalang mag-check sa buong paligid," ani ng isa mga tauhan ko. Saka tumalima ang mga ito sa utos ko. "Let's get inside the house. Pabayaan mo na ang mga tauhan ko ang maghanap sa kaniya. Kung si Sydney nga ang nakita mo," aya ko kay Alexa. "Siya 'yong nakita ko. We have to find her, Ludwig. Hindi natin alam kung ano pa ang plinaplano ng ex mo na 'yan. Kapag nalaman niya na magkakaanak na tayo, lalo siyang manggagalaiti sa galit." "I know. Hinahanap na nila ang babaeng 'yon. Pumasok na tayo sa bahay. Kakasabi lang sa'yo ng doktor, na bawal kang ma-stress, okay?" I said to her, trying to calm her. Mabuti na lang at nakinig naman siya. Pero bago pa kami makapasok sa loob ng bahay ay may taong dumating.
Alexa Napapakagat labi ako habang hinihintay namin ang result ng mga test na isinagawa sa akin. Nandito kami ngayon ni Ludwig sa mini hospital sa isla. Maaga palang ay narito na kami. Pareho kaming halos hindi makatulog kagabi. At aaminin ko na kinakabahan talaga ako sa kalalabasan ng test. This is all new to me. Kaya hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Wala akong morning sickness na naramdaman. Kaya hindi ako sigurado kung buntis na nga ba ako. Pero sinabi ng Ob na ganoon daw talaga minsan. Pero ang ibang sign ng pagbubuntis ay mayroon ako. "Nervous?" tanong ni Ludwig sa akin. Magkatabi kaming nakaupo sa upuang katapat ng mesa ng OB. "Hindi naman masyado. It's more of, natatakot ako?" pag-amin ko kay Ludwig. "Bakit ka natatakot? I'm here. You are not alone." "Oo nga. Pero hindi ko alam kung tama ba ang timing nitong pagbubuntis ko. Ngayon palang tayo nagsisimula. Ngayon lang natin naamin sa mga sarili natin na mahal na natin ang isa'
Ludwig "Wala pa rin bang update?" tanong ko sa tauhan ko habang nakamasid sa dagat. We decided to have a picnic by the beach. And Alexa is currently enjoying the sun and the waves. "Wala pa po, sir. But we are trying our best to locate Ms. Sydney's location. Masyado lang po talagang matinik magtago ang babae na 'yon." Naikuyom ko ang aking kamao sa naging tugon ng tauhan ko. "Siguraduhin niyo na hindi makakalapit sa pamilya ng asawa ko ang babaeng 'yon." "Yes, sir." Pagkaalis ng tauhan ko ay pabagsak akong naupo sa sun lounger. "May problema ba, hijo?" Nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Lolo Ariston. Muli akong napatayo at lumapit sa kaniya. "Kanina pa po ba kayo riyan, lolo?" kabadong tanong ko sa kaniya. Ngumiti naman ito at umiling. "Kadarating ko lang." Nakahinga ako ng maluwag sa naging tugon niya. "Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. May problema ba?" "Ahm, may maliit na problema lang po sa kumpanya
Alexa "Mama, pwede ba akong matulog sa tabi mo ngayong gabi?" Naglalambing na niyakap ko si mama. Nakita ko sa peripheral vision ko ang pagkunot ng noo ni Ludwig. Kaya napangisi ako sa isip ko. "Anak, ano ka ba naman? May asawa ka na. Nakakahiya naman kay Ludwig kung sa akin ka tatabing matulog." Napangiti ang magaling kong asawa sa sinabi ni mama. "Okay lang po 'yon sa kaniya. Namiss kita, eh." "Actually, it's not okay, mama," singit niya sa usapan namin ni mama. Pinandilatan ko siya ng mga mata. "Kita mo na. Kayo dapat mag-asawa ang magkatabi. Sige na. Pumunta na kayo sa kwarto niyo at magpahinga." Napanguso ako. "Hindi mo ba ko namiss, ma?" "Aysus! Ngayon ka pa nag-inarte ng ganiyan Alexandra. Gusto niyo ba ng makakain bago kayo matulog?" "Ayos lang po kami, mama. Magpahinga na rin po kayo. Malalim na ang gabi. Shall we, asawa ko?" Inilahad sa 'kin ni Ludwig ang kamay ko. "Sige na, anak." Wala akong nagawa kundi abuti
Alexa Wala na akong nagawa nang marating namin ni Ludwig ang building ng kumpanya niya. Dinala niya ako sa may helipad, kung saan naghihintay na ang chopper na magdadala sa amin sa isla. Hanggang makasakay kami sa chopper ay hindi pa rin maipinta ang mukha ni Ludwig. "Ang pangit mo. Ngumiti ka nga," I joked, trying to make him smile. Pero lalo lang nagsalubong ang mga kilay niya. "So, pangit na pala ako sa paningin mo ngayon? Porke't nakasama mo lang ang Tommy na 'yon, siya na ang gwapo sa paningin mo ganoon ba?" Napanganga ako sa sinabi niya. "Seriously, Ludwig? Nagseselos ka talaga kay Tommy? Don't you trust me?" I asked him. "I trust you. Sa lalaki na 'yon ako walang tiwala." "But I trust him." "Then don't. Dahil hindi siya katiwa-tiwala." Ibinaling niya ang paningin sa labas. Napabuntong-hininga na lang ako. Hanggang makarating kami sa isla ay wala na silang kibuan. Pero inalalayan pa rin siya nito pababa sa chopper. May tauh