Novels by Cohen07

Alexa "Anak, ang lalim naman niyang iniisip mo." Tinabihan ako ni mama sa duyan sa ilalim ng puno sa gilid ng bahay namin. "Hindi pa po kasi nagre-reply o tumatawag si Ludwig, eh." Nakailang message at attempt na ako ng tawag sa kaniya. Pero wala pa rin akong nakukuhang response. Plus, itong hindi maipaliwanag na kaba na nararamdaman ko. "Baka may inaasikaso lang, anak Huwag kang masyadong mag-isip. Makakasama 'yan sa pagbubuntis mo," paalala ni mama sa 'kin. Napahawak naman ako sa tiyan ko. "Hindi ko lang kasi mapigilan na mag-alala, mama. Paano kung nakumbinsi siya ni Sydney na magbalikan sila?" Hindi ko na naitago ang takot sa boses ko. Niyakap naman ako ni mama. "Magtiwala ka sa pagmamahal sa 'yo ng asawa mo, anak. Sa tingin mo ba magbabago pa ang isip niya, pagkatapos ng mga naging pag-uusap natin kasama ang lolo mo. Nakita ko ang sinseridad niya." "Nakakainis naman kasi ang lalaking iyon, mama, eh! Hindi man lang mag-update kung ano na a

Alexa Kinabukasan, hindi ko inaasahan na mayroon kaming magiging bisita, from Manila. "Good morning." "Tommy?!" shock na bulalas ko. "What are you doing here?" tanong ng nasa likod ko na si Ludwig. As usual, hindi na naman maipinta ang mukha niya. "Kalma, okay?" bulong ko sa kaniya. "Hindi ka raw makontak nitong si Tommy, apo. Kaya sumunod na siya dito sa isla," sabi ni lolo. Napatingin naman ako kay Ludwig. Nasa kaniya kasi ang cellphone at laptop ko. "Nasa akin po kasi ang phone at macbook ni Alexa, lolo. Ayoko po kasi na ma-stress siya. Lalo na ngayon na buntis na siya." Pinigilan ko na mapairap. Obviously, sinadya niyang sabihin iyon at iparinig kay Tommy. I'm expecting a violent reaction from Tommy. Pero ngumiti siya sa akin. "Congratulations." Pagkatapos ay bumaling ito kay Ludwig. "Huwag kang mag-alala nandito ako dahil sa trabaho. May mga kailangan lang akong i-discuss at papirmahan kay Alexa." "I already ta

Alexa Me and Ludwig were in awe. Hindi kami makapaniwala na alam na ni lolo. Pero wala silang ginawa. Ni hindi kila pinakitunguhan ng masama si Ludwig ni minsan. Kaya takang-taka ako. "P-paano niyo po nalaman, lolo?" tanong ko. "Ako ang naglagay sa'yo sa sitwasyong kinasadlakan mo, apo. At gusto kong humingi ng tawad. Hinayaan ko na manatili ka sa tabi ni Ludwig. Kahit na alam ko na may ganoon siyang plano laban sa akin," tugon ni lolo. "Why did you let us stay married, kahit alam mo na ang tungkol sa plano ko?" hindi makapaniwalang tanong ni Ludwig kay lolo. "Dahil umasa ako na magiging totoo ang nararamdaman niyo para sa isa't-isa. At nangyari na nga iyon," nakangiting turan ni lolo. Napasimangot naman ako. "Hinayaan niyo na apihin ako ng mokong na ito?" Natawa naman silang tatlo sa akin. "Sabi ng lolo mo, anak, may tiwala siya na malalampasan mo iyong mga pinagdaanan mo. Aaminin ko na noong una ay nagalit ako. Pero noong nakita

Alexa I'm happy at the same time nervous. Magkakaanak na kami ni Ludwig. Hindi ko pa gaanong na-absorb ang pag-amin namin sa nararamdaman namin sa isa't-isa. May katiting na doubt pa nga ako sa kaniya. Tapos ito may bago na namang pagbabago sa relasyon namin. Hindi na lang kami basta mag-asawa. Magiging magulang na kami. Okay lang sana kung walang Sydney na umaaligid sa paligid. "Ugh! Paano ko makokontak si Tommy kung ayaw niyang ipagamit sa 'kin ang cellphone at laptop ko?" Napanguso ako nang may maalala ako. "Hey! Bakit nanghahaba 'yang nguso mo?" tanong ni Ludwig sa 'kin pagkapasok niya sa kwarto. "Naalala ko kasi na may ipinakita kang picture ni Sydney kay Lucas kahapon." "And?" "Ibig sabihin may pictures ka pa rin ng ex mo sa cellphone mo?" Tinignan ko siya ng masama. At lalong nalukot ang mukha ko nang tumawa siya. "Hey! Huwag mo kong tignan ng ganiyan, okay? I just search for Sydney's social media account yesterday, para

Ludwig "Sigurado ako na siya 'yong nakita ko," frantic na sabi ni Alexa. Nagmamadali itong bumaba ng kotse habang palinga-linga sa paligid. "Hey! Calm down, okay? Search the whole area." Baling ko sa mga tauhan ko na naroon. "Kami na po ang bahalang mag-check sa buong paligid," ani ng isa mga tauhan ko. Saka tumalima ang mga ito sa utos ko. "Let's get inside the house. Pabayaan mo na ang mga tauhan ko ang maghanap sa kaniya. Kung si Sydney nga ang nakita mo," aya ko kay Alexa. "Siya 'yong nakita ko. We have to find her, Ludwig. Hindi natin alam kung ano pa ang plinaplano ng ex mo na 'yan. Kapag nalaman niya na magkakaanak na tayo, lalo siyang manggagalaiti sa galit." "I know. Hinahanap na nila ang babaeng 'yon. Pumasok na tayo sa bahay. Kakasabi lang sa'yo ng doktor, na bawal kang ma-stress, okay?" I said to her, trying to calm her. Mabuti na lang at nakinig naman siya. Pero bago pa kami makapasok sa loob ng bahay ay may taong dumating.

Alexa Napapakagat labi ako habang hinihintay namin ang result ng mga test na isinagawa sa akin. Nandito kami ngayon ni Ludwig sa mini hospital sa isla. Maaga palang ay narito na kami. Pareho kaming halos hindi makatulog kagabi. At aaminin ko na kinakabahan talaga ako sa kalalabasan ng test. This is all new to me. Kaya hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Wala akong morning sickness na naramdaman. Kaya hindi ako sigurado kung buntis na nga ba ako. Pero sinabi ng Ob na ganoon daw talaga minsan. Pero ang ibang sign ng pagbubuntis ay mayroon ako. "Nervous?" tanong ni Ludwig sa akin. Magkatabi kaming nakaupo sa upuang katapat ng mesa ng OB. "Hindi naman masyado. It's more of, natatakot ako?" pag-amin ko kay Ludwig. "Bakit ka natatakot? I'm here. You are not alone." "Oo nga. Pero hindi ko alam kung tama ba ang timing nitong pagbubuntis ko. Ngayon palang tayo nagsisimula. Ngayon lang natin naamin sa mga sarili natin na mahal na natin ang isa'