Alexa Kinabukasan, hindi ko inaasahan na mayroon kaming magiging bisita, from Manila. "Good morning." "Tommy?!" shock na bulalas ko. "What are you doing here?" tanong ng nasa likod ko na si Ludwig. As usual, hindi na naman maipinta ang mukha niya. "Kalma, okay?" bulong ko sa kaniya. "Hindi ka raw makontak nitong si Tommy, apo. Kaya sumunod na siya dito sa isla," sabi ni lolo. Napatingin naman ako kay Ludwig. Nasa kaniya kasi ang cellphone at laptop ko. "Nasa akin po kasi ang phone at macbook ni Alexa, lolo. Ayoko po kasi na ma-stress siya. Lalo na ngayon na buntis na siya." Pinigilan ko na mapairap. Obviously, sinadya niyang sabihin iyon at iparinig kay Tommy. I'm expecting a violent reaction from Tommy. Pero ngumiti siya sa akin. "Congratulations." Pagkatapos ay bumaling ito kay Ludwig. "Huwag kang mag-alala nandito ako dahil sa trabaho. May mga kailangan lang akong i-discuss at papirmahan kay Alexa." "I already ta
Alexa "Anak, ang lalim naman niyang iniisip mo." Tinabihan ako ni mama sa duyan sa ilalim ng puno sa gilid ng bahay namin. "Hindi pa po kasi nagre-reply o tumatawag si Ludwig, eh." Nakailang message at attempt na ako ng tawag sa kaniya. Pero wala pa rin akong nakukuhang response. Plus, itong hindi maipaliwanag na kaba na nararamdaman ko. "Baka may inaasikaso lang, anak Huwag kang masyadong mag-isip. Makakasama 'yan sa pagbubuntis mo," paalala ni mama sa 'kin. Napahawak naman ako sa tiyan ko. "Hindi ko lang kasi mapigilan na mag-alala, mama. Paano kung nakumbinsi siya ni Sydney na magbalikan sila?" Hindi ko na naitago ang takot sa boses ko. Niyakap naman ako ni mama. "Magtiwala ka sa pagmamahal sa 'yo ng asawa mo, anak. Sa tingin mo ba magbabago pa ang isip niya, pagkatapos ng mga naging pag-uusap natin kasama ang lolo mo. Nakita ko ang sinseridad niya." "Nakakainis naman kasi ang lalaking iyon, mama, eh! Hindi man lang mag-update kung ano na a
Alex Pov"Ma, pasens'ya ka na talaga, ha? Promise babawi ako sa'yo. One of these days uuwi ako riyan sa atin. I have to go. Tawagan na lang kita ulit mamaya. I love you... Bye!" I ended the call. Napahinga na lang ako ng malalim. I missed my mom so much. Pero kailangang kong magtiis pa. Kahit na gustong-gusto ko na talagang umuwi ng Surigao. I'm living here in Manila for almost one year na. Pero hindi pa rin talaga ako masanay-sanay. Mas gusto ko pa rin talaga ang buhay sa Isla. Kaysa rito sa Manila. But because of the deal, I have to endure being away from my family. At magtiis sa piling ng isang nilalang na ni sa panaginip ay hindi ko pinangarap na makasama. "Manang Fe, pakitawag na po ang sir ninyo
Alex Pov Huminga muna ako ng malalim bago ako pumasok sa loob ng opisina ni Lolo. Ayoko na mahalata niya na hindi ako okay. Kaya naman pinasaya ko ang tono ko ng batiin ko siya. "Goodafternoon, Lolo!" masiglang bati ko sa kanya. Agad naman siyang napalingon sa direksyon ko. "Apo!" Agad namang nagliwanag ang mukha ni Lolo ng makita ako. Yumakap ako sa kanya ng makalapit ako saka nagmano sa kanya. "Miss me? Para namang hindi tayo nagkita kahapon, Lolo." Pabirong sabi ko sa kanya. "Kahit yata magkasama tayo sa bahay ay nami-miss pa rin kita palagi, apo," nakangiting turan ni Lolo. Napangiti rin ako. "Dapat pala hindi muna kita ipinakasal sa asawa mo para mas nakasama muna kita ng matagal." Nanghihinayang na dagdag pa ni Lo
Alex Pov "Thanks a lot, Tommy." Sincere at nakangiting turan ko sa kanya. Kakatapos lang niyang i-discuss sa akin ang mga dapat ko pang malaman tungkol sa kompanya ni Lolo. Mabuti na lang mabait at sobrang pasensyoso itong si Tommy. Very efficient din na assistant. Kaya sa kanya ipinagkatiwala ni Lolo ang pagtuturo sa akin. "You're always welcome, Alex," nakangiting tugon ni Tommy sa akin. Kahit na sobrang hectic ng gawain niya sa kompanya nakakangiti pa rin siya. Nakakahawa ang good vibes na dala niya. "Basta kapag may gusto ka pa na malaman o may hindi ka maintindihan, don't hesitate to ask me, okay?" dagdag pa nito. "Are you sure? Ang dami mo na ngang ginagawa, dadagdagan ko pa!" nahihiya kong saad sa kanya.  
Ludwig Pov This woman is testing my patience. We are married for almost one year. But still, I'm not getting what I want from her. I just want her to sign those papers but she is making it hard for both of us. She is the only heir of Don Ariston Vasquez. And the only way for me to have that Island and their company. I have so many plans but it was all pending and she is the cause of the delay. The merging of our company is not enough for me to get their properties. That's why I married her. She just has to sign those papers. And I'm not expecting she's smart enough to find out my plans. Maybe I underestimated her. I thought she is just a brainless and naive probinsiyana. But, I'm wrong. And maybe I must change my strategy to get what I want. I am Ludwig Henderson one of the most sough
Alex Pov Dahan-dahan ko na iminulat ang mga mata ko. Nag-inat pa ako ng mga braso at binti ko. Pakiramdam ko ang tagal kong nakatulog. Huh? Bigla akong natigilan nang may ma-realized ako. Nasaan ako? Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at nanlaki ang mga mata ko nang mag-sink in sa utak ko ang lugar na kinaroroonan ko. Wala ako sa sarili kong kwarto sa bahay. At natuptop ko ang bibig ko ng ma-realized ko kung nasaan ako at kung bakit ako nasa lugar na ito. Hindi! Hindi ito maaari! Nasa hotel ako. Sa isang honeymoon suite to be specific. At nagbalik sa isip ko sa isang iglap ang mga nangyari. Kaya naman, kinakabahan na yumuko ako para tignan ang sarili ko. Binundol ng kaba ang dibdib ko nang makita ko na iba na ang suot ko na damit. "H-Hindi ito ang suot ko k-kahapon..." Nauutal na
Alexa Pov That bastard! Ano'ng trip niya? Akala niya ba madadaan niya ako sa ganoong strategy? How could he use Lolo? Ginagamit niya si Lolo para hindi ako makapalag sa mga palabas niya. Tuwang-tuwa pa naman si Lolo. Hindi niya alam na palabas lang ang lahat ng ipinapakita ng Ludwig na 'yon. Hindi ko alam kung ano ang plano niya. Usually hindi naman siya umaarte ng ganoon ka-sweet sa harap ni Lolo. Pero ngayon todo effort siya. He even set up lunch with Lolo yesterday, na hindi naman niya ginagawa. Madalas si Lolo ang laging nagse-set up ng dinner or lunch para makasalo namin siya. Why the sudden change, Ludwig Bastard Henderson? &nbs
Alexa "Anak, ang lalim naman niyang iniisip mo." Tinabihan ako ni mama sa duyan sa ilalim ng puno sa gilid ng bahay namin. "Hindi pa po kasi nagre-reply o tumatawag si Ludwig, eh." Nakailang message at attempt na ako ng tawag sa kaniya. Pero wala pa rin akong nakukuhang response. Plus, itong hindi maipaliwanag na kaba na nararamdaman ko. "Baka may inaasikaso lang, anak Huwag kang masyadong mag-isip. Makakasama 'yan sa pagbubuntis mo," paalala ni mama sa 'kin. Napahawak naman ako sa tiyan ko. "Hindi ko lang kasi mapigilan na mag-alala, mama. Paano kung nakumbinsi siya ni Sydney na magbalikan sila?" Hindi ko na naitago ang takot sa boses ko. Niyakap naman ako ni mama. "Magtiwala ka sa pagmamahal sa 'yo ng asawa mo, anak. Sa tingin mo ba magbabago pa ang isip niya, pagkatapos ng mga naging pag-uusap natin kasama ang lolo mo. Nakita ko ang sinseridad niya." "Nakakainis naman kasi ang lalaking iyon, mama, eh! Hindi man lang mag-update kung ano na a
Alexa Kinabukasan, hindi ko inaasahan na mayroon kaming magiging bisita, from Manila. "Good morning." "Tommy?!" shock na bulalas ko. "What are you doing here?" tanong ng nasa likod ko na si Ludwig. As usual, hindi na naman maipinta ang mukha niya. "Kalma, okay?" bulong ko sa kaniya. "Hindi ka raw makontak nitong si Tommy, apo. Kaya sumunod na siya dito sa isla," sabi ni lolo. Napatingin naman ako kay Ludwig. Nasa kaniya kasi ang cellphone at laptop ko. "Nasa akin po kasi ang phone at macbook ni Alexa, lolo. Ayoko po kasi na ma-stress siya. Lalo na ngayon na buntis na siya." Pinigilan ko na mapairap. Obviously, sinadya niyang sabihin iyon at iparinig kay Tommy. I'm expecting a violent reaction from Tommy. Pero ngumiti siya sa akin. "Congratulations." Pagkatapos ay bumaling ito kay Ludwig. "Huwag kang mag-alala nandito ako dahil sa trabaho. May mga kailangan lang akong i-discuss at papirmahan kay Alexa." "I already ta
Alexa Me and Ludwig were in awe. Hindi kami makapaniwala na alam na ni lolo. Pero wala silang ginawa. Ni hindi kila pinakitunguhan ng masama si Ludwig ni minsan. Kaya takang-taka ako. "P-paano niyo po nalaman, lolo?" tanong ko. "Ako ang naglagay sa'yo sa sitwasyong kinasadlakan mo, apo. At gusto kong humingi ng tawad. Hinayaan ko na manatili ka sa tabi ni Ludwig. Kahit na alam ko na may ganoon siyang plano laban sa akin," tugon ni lolo. "Why did you let us stay married, kahit alam mo na ang tungkol sa plano ko?" hindi makapaniwalang tanong ni Ludwig kay lolo. "Dahil umasa ako na magiging totoo ang nararamdaman niyo para sa isa't-isa. At nangyari na nga iyon," nakangiting turan ni lolo. Napasimangot naman ako. "Hinayaan niyo na apihin ako ng mokong na ito?" Natawa naman silang tatlo sa akin. "Sabi ng lolo mo, anak, may tiwala siya na malalampasan mo iyong mga pinagdaanan mo. Aaminin ko na noong una ay nagalit ako. Pero noong nakita
Alexa I'm happy at the same time nervous. Magkakaanak na kami ni Ludwig. Hindi ko pa gaanong na-absorb ang pag-amin namin sa nararamdaman namin sa isa't-isa. May katiting na doubt pa nga ako sa kaniya. Tapos ito may bago na namang pagbabago sa relasyon namin. Hindi na lang kami basta mag-asawa. Magiging magulang na kami. Okay lang sana kung walang Sydney na umaaligid sa paligid. "Ugh! Paano ko makokontak si Tommy kung ayaw niyang ipagamit sa 'kin ang cellphone at laptop ko?" Napanguso ako nang may maalala ako. "Hey! Bakit nanghahaba 'yang nguso mo?" tanong ni Ludwig sa 'kin pagkapasok niya sa kwarto. "Naalala ko kasi na may ipinakita kang picture ni Sydney kay Lucas kahapon." "And?" "Ibig sabihin may pictures ka pa rin ng ex mo sa cellphone mo?" Tinignan ko siya ng masama. At lalong nalukot ang mukha ko nang tumawa siya. "Hey! Huwag mo kong tignan ng ganiyan, okay? I just search for Sydney's social media account yesterday, para
Ludwig "Sigurado ako na siya 'yong nakita ko," frantic na sabi ni Alexa. Nagmamadali itong bumaba ng kotse habang palinga-linga sa paligid. "Hey! Calm down, okay? Search the whole area." Baling ko sa mga tauhan ko na naroon. "Kami na po ang bahalang mag-check sa buong paligid," ani ng isa mga tauhan ko. Saka tumalima ang mga ito sa utos ko. "Let's get inside the house. Pabayaan mo na ang mga tauhan ko ang maghanap sa kaniya. Kung si Sydney nga ang nakita mo," aya ko kay Alexa. "Siya 'yong nakita ko. We have to find her, Ludwig. Hindi natin alam kung ano pa ang plinaplano ng ex mo na 'yan. Kapag nalaman niya na magkakaanak na tayo, lalo siyang manggagalaiti sa galit." "I know. Hinahanap na nila ang babaeng 'yon. Pumasok na tayo sa bahay. Kakasabi lang sa'yo ng doktor, na bawal kang ma-stress, okay?" I said to her, trying to calm her. Mabuti na lang at nakinig naman siya. Pero bago pa kami makapasok sa loob ng bahay ay may taong dumating.
Alexa Napapakagat labi ako habang hinihintay namin ang result ng mga test na isinagawa sa akin. Nandito kami ngayon ni Ludwig sa mini hospital sa isla. Maaga palang ay narito na kami. Pareho kaming halos hindi makatulog kagabi. At aaminin ko na kinakabahan talaga ako sa kalalabasan ng test. This is all new to me. Kaya hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Wala akong morning sickness na naramdaman. Kaya hindi ako sigurado kung buntis na nga ba ako. Pero sinabi ng Ob na ganoon daw talaga minsan. Pero ang ibang sign ng pagbubuntis ay mayroon ako. "Nervous?" tanong ni Ludwig sa akin. Magkatabi kaming nakaupo sa upuang katapat ng mesa ng OB. "Hindi naman masyado. It's more of, natatakot ako?" pag-amin ko kay Ludwig. "Bakit ka natatakot? I'm here. You are not alone." "Oo nga. Pero hindi ko alam kung tama ba ang timing nitong pagbubuntis ko. Ngayon palang tayo nagsisimula. Ngayon lang natin naamin sa mga sarili natin na mahal na natin ang isa'
Ludwig "Wala pa rin bang update?" tanong ko sa tauhan ko habang nakamasid sa dagat. We decided to have a picnic by the beach. And Alexa is currently enjoying the sun and the waves. "Wala pa po, sir. But we are trying our best to locate Ms. Sydney's location. Masyado lang po talagang matinik magtago ang babae na 'yon." Naikuyom ko ang aking kamao sa naging tugon ng tauhan ko. "Siguraduhin niyo na hindi makakalapit sa pamilya ng asawa ko ang babaeng 'yon." "Yes, sir." Pagkaalis ng tauhan ko ay pabagsak akong naupo sa sun lounger. "May problema ba, hijo?" Nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Lolo Ariston. Muli akong napatayo at lumapit sa kaniya. "Kanina pa po ba kayo riyan, lolo?" kabadong tanong ko sa kaniya. Ngumiti naman ito at umiling. "Kadarating ko lang." Nakahinga ako ng maluwag sa naging tugon niya. "Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. May problema ba?" "Ahm, may maliit na problema lang po sa kumpanya
Alexa "Mama, pwede ba akong matulog sa tabi mo ngayong gabi?" Naglalambing na niyakap ko si mama. Nakita ko sa peripheral vision ko ang pagkunot ng noo ni Ludwig. Kaya napangisi ako sa isip ko. "Anak, ano ka ba naman? May asawa ka na. Nakakahiya naman kay Ludwig kung sa akin ka tatabing matulog." Napangiti ang magaling kong asawa sa sinabi ni mama. "Okay lang po 'yon sa kaniya. Namiss kita, eh." "Actually, it's not okay, mama," singit niya sa usapan namin ni mama. Pinandilatan ko siya ng mga mata. "Kita mo na. Kayo dapat mag-asawa ang magkatabi. Sige na. Pumunta na kayo sa kwarto niyo at magpahinga." Napanguso ako. "Hindi mo ba ko namiss, ma?" "Aysus! Ngayon ka pa nag-inarte ng ganiyan Alexandra. Gusto niyo ba ng makakain bago kayo matulog?" "Ayos lang po kami, mama. Magpahinga na rin po kayo. Malalim na ang gabi. Shall we, asawa ko?" Inilahad sa 'kin ni Ludwig ang kamay ko. "Sige na, anak." Wala akong nagawa kundi abuti
Alexa Wala na akong nagawa nang marating namin ni Ludwig ang building ng kumpanya niya. Dinala niya ako sa may helipad, kung saan naghihintay na ang chopper na magdadala sa amin sa isla. Hanggang makasakay kami sa chopper ay hindi pa rin maipinta ang mukha ni Ludwig. "Ang pangit mo. Ngumiti ka nga," I joked, trying to make him smile. Pero lalo lang nagsalubong ang mga kilay niya. "So, pangit na pala ako sa paningin mo ngayon? Porke't nakasama mo lang ang Tommy na 'yon, siya na ang gwapo sa paningin mo ganoon ba?" Napanganga ako sa sinabi niya. "Seriously, Ludwig? Nagseselos ka talaga kay Tommy? Don't you trust me?" I asked him. "I trust you. Sa lalaki na 'yon ako walang tiwala." "But I trust him." "Then don't. Dahil hindi siya katiwa-tiwala." Ibinaling niya ang paningin sa labas. Napabuntong-hininga na lang ako. Hanggang makarating kami sa isla ay wala na silang kibuan. Pero inalalayan pa rin siya nito pababa sa chopper. May tauh