Alexa's Pov I really hate him! "Nakakainis!" Nagpupuyos ang damdamin na lumangoy ako sa pool. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. "Bakit ka nag-response ako sa halik niya. Hindi ko dapat ginawa 'yon. Ano na self? Hindi mo na ba kayang pigilan ang sarili mo, ha? Ano ang susunod? Aaminin mo sa kanya na may nararamdaman ka na sa kanya, ha? No way! Hindi pwedeng mangyari 'yon." Kastigo ko sa sarili ko habang nakatigil ako sa gilid ng pool. Dahil sa iniisip ko ay hindi ko namalayan na may tao na palang papalapit sa akin. "Talking to yourself, huh?" Napapitlag ako nang maramdaman ko ang mga braso ni Ludwig na ipinulupot nito sa bewang ko. "Ano ba? Lumayo ka nga sa 'kin!" singhal ko sa kanya. Pero nginisian lang ako ng loko. "Bibitawan at lalayo ka sa akin o hindi?" Banta ko sa kanya. "Kung hindi? Ano namang gagawin mo sa 'kin?" bulong nito sa tenga ko na nagpatayo sa lahat ng balahibo ko sa katawan. Dahil bukod sa hininga nito ay d
Ludwig A smile forms on my lips when I walk up the next day with Alexa beside me. She is sleeping soundly on my chest. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumakip sa mukha niya. At muli akong napangiti noong maalala ko ang namagitan sa aming dalawa kagabi. We finally did it. We have already consummated our marriage. Alexa finally gave herself to me. And I guess I know the reason why she allowed that to happen. Ugh! This is so gay! Pero kinikilig ako. May nararamdaman na rin siya sa akin. I know it's kind of late. We've been married for a year now. Malapit na nga palang mag-two years ang kasal namin. Kung hindi lang dahil sa prenuptial agreement na pinirmahan namin, ay baka hindi na umabot ng kahit isang taon ang pagsasama namin. Kung hindi lang naging hadlang ang prenuptial agreement ay baka naisakatuparan ko na ang mga plano ko. But now I'm thankful that it didn't happen. Yeah. I'm admitting my feelings for Alexa now. I tried t
Alexa Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa bulagta sa sahig itong si Ludwig. Magana siyang kumakain ngayon. Samantalang ako ay inis na inis sa kanya. Pangiti-ngiti pa ang mokong. Palibhasa naisahan na naman niya ako kanina. And yes, may nangyari ulit sa amin. Nakakainis! Bakit nagiging marupok ako sa kanya? Hindi pwede 'to! "Hey! Lalamig 'yang pagkain. Gusto mo bang subuan kita?" tanong nito sa akin habang may naglalarong ngiti sa mga labi. Inirapan ko muna siya bago ko sagutin ang tanong nito. "Ikaw, Ludwig tantanan mo ako, ha. Sasamain ka talaga sa 'kin." "What? I'm just asking you if you want me to feed you. Bakit ang sungit mo? Naglilihi ka na ba agad? Ang bilis naman," nakangising komento nito. Binato ko ito ng unan pero nagawa niyang masalo. Nagsimula na lang akong kumain at hindi na siya tinignan o kinausap pa. Sa totoo lang naninibago ako sa bagong ipinapakita niya. Hindi ako sigurado kung parte pa
Alexa Just what we expected, problema nga ang sasalubong sa amin pagbalik namin sa Manila. "Didiretso na ako sa office. Balitaan mo na lang ako tungkol sa gulong ginawa ng ex-girlfriend mo." Nakairap na sabi ko kay Ludwig. Saglit siyang lumingon sa akin saka ibinalik ang tingin sa daan. "Alright. Don't worry. I will fix this." "Dapat lang. Mabuti na lang nasabihan ko ang assistant ni lolo. Wala silang sasabihin sa kanya na kahit ano. 'Wag din nilang hahayaan na manood ng news si Lolo. Masasabunutan ko talaga ang Sidney na 'yan kapag nakita ko siya," inis na tumingin ako sa labas ng bintana. "And I will punch that Tommy if I see him near you." "Assistant ko si Tommy!" I objected. "Hindi 'yon excuse para dumikit-dikit siya sa 'yo. I don't have time right now. Pero sa susunod, ipapakita ko sa kanya kung saan siya dapat lumugar," seryosong turan ni Ludwig. Marahas akong napalingon sa kanya. "Ludwig! Walang ginagawang masama
Alex Pov"Ma, pasens'ya ka na talaga, ha? Promise babawi ako sa'yo. One of these days uuwi ako riyan sa atin. I have to go. Tawagan na lang kita ulit mamaya. I love you... Bye!" I ended the call. Napahinga na lang ako ng malalim. I missed my mom so much. Pero kailangang kong magtiis pa. Kahit na gustong-gusto ko na talagang umuwi ng Surigao. I'm living here in Manila for almost one year na. Pero hindi pa rin talaga ako masanay-sanay. Mas gusto ko pa rin talaga ang buhay sa Isla. Kaysa rito sa Manila. But because of the deal, I have to endure being away from my family. At magtiis sa piling ng isang nilalang na ni sa panaginip ay hindi ko pinangarap na makasama. "Manang Fe, pakitawag na po ang sir ninyo
Alex Pov Huminga muna ako ng malalim bago ako pumasok sa loob ng opisina ni Lolo. Ayoko na mahalata niya na hindi ako okay. Kaya naman pinasaya ko ang tono ko ng batiin ko siya. "Goodafternoon, Lolo!" masiglang bati ko sa kanya. Agad naman siyang napalingon sa direksyon ko. "Apo!" Agad namang nagliwanag ang mukha ni Lolo ng makita ako. Yumakap ako sa kanya ng makalapit ako saka nagmano sa kanya. "Miss me? Para namang hindi tayo nagkita kahapon, Lolo." Pabirong sabi ko sa kanya. "Kahit yata magkasama tayo sa bahay ay nami-miss pa rin kita palagi, apo," nakangiting turan ni Lolo. Napangiti rin ako. "Dapat pala hindi muna kita ipinakasal sa asawa mo para mas nakasama muna kita ng matagal." Nanghihinayang na dagdag pa ni Lo
Alex Pov "Thanks a lot, Tommy." Sincere at nakangiting turan ko sa kanya. Kakatapos lang niyang i-discuss sa akin ang mga dapat ko pang malaman tungkol sa kompanya ni Lolo. Mabuti na lang mabait at sobrang pasensyoso itong si Tommy. Very efficient din na assistant. Kaya sa kanya ipinagkatiwala ni Lolo ang pagtuturo sa akin. "You're always welcome, Alex," nakangiting tugon ni Tommy sa akin. Kahit na sobrang hectic ng gawain niya sa kompanya nakakangiti pa rin siya. Nakakahawa ang good vibes na dala niya. "Basta kapag may gusto ka pa na malaman o may hindi ka maintindihan, don't hesitate to ask me, okay?" dagdag pa nito. "Are you sure? Ang dami mo na ngang ginagawa, dadagdagan ko pa!" nahihiya kong saad sa kanya.  
Ludwig Pov This woman is testing my patience. We are married for almost one year. But still, I'm not getting what I want from her. I just want her to sign those papers but she is making it hard for both of us. She is the only heir of Don Ariston Vasquez. And the only way for me to have that Island and their company. I have so many plans but it was all pending and she is the cause of the delay. The merging of our company is not enough for me to get their properties. That's why I married her. She just has to sign those papers. And I'm not expecting she's smart enough to find out my plans. Maybe I underestimated her. I thought she is just a brainless and naive probinsiyana. But, I'm wrong. And maybe I must change my strategy to get what I want. I am Ludwig Henderson one of the most sough
Alexa Just what we expected, problema nga ang sasalubong sa amin pagbalik namin sa Manila. "Didiretso na ako sa office. Balitaan mo na lang ako tungkol sa gulong ginawa ng ex-girlfriend mo." Nakairap na sabi ko kay Ludwig. Saglit siyang lumingon sa akin saka ibinalik ang tingin sa daan. "Alright. Don't worry. I will fix this." "Dapat lang. Mabuti na lang nasabihan ko ang assistant ni lolo. Wala silang sasabihin sa kanya na kahit ano. 'Wag din nilang hahayaan na manood ng news si Lolo. Masasabunutan ko talaga ang Sidney na 'yan kapag nakita ko siya," inis na tumingin ako sa labas ng bintana. "And I will punch that Tommy if I see him near you." "Assistant ko si Tommy!" I objected. "Hindi 'yon excuse para dumikit-dikit siya sa 'yo. I don't have time right now. Pero sa susunod, ipapakita ko sa kanya kung saan siya dapat lumugar," seryosong turan ni Ludwig. Marahas akong napalingon sa kanya. "Ludwig! Walang ginagawang masama
Alexa Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa bulagta sa sahig itong si Ludwig. Magana siyang kumakain ngayon. Samantalang ako ay inis na inis sa kanya. Pangiti-ngiti pa ang mokong. Palibhasa naisahan na naman niya ako kanina. And yes, may nangyari ulit sa amin. Nakakainis! Bakit nagiging marupok ako sa kanya? Hindi pwede 'to! "Hey! Lalamig 'yang pagkain. Gusto mo bang subuan kita?" tanong nito sa akin habang may naglalarong ngiti sa mga labi. Inirapan ko muna siya bago ko sagutin ang tanong nito. "Ikaw, Ludwig tantanan mo ako, ha. Sasamain ka talaga sa 'kin." "What? I'm just asking you if you want me to feed you. Bakit ang sungit mo? Naglilihi ka na ba agad? Ang bilis naman," nakangising komento nito. Binato ko ito ng unan pero nagawa niyang masalo. Nagsimula na lang akong kumain at hindi na siya tinignan o kinausap pa. Sa totoo lang naninibago ako sa bagong ipinapakita niya. Hindi ako sigurado kung parte pa
Ludwig A smile forms on my lips when I walk up the next day with Alexa beside me. She is sleeping soundly on my chest. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok na tumakip sa mukha niya. At muli akong napangiti noong maalala ko ang namagitan sa aming dalawa kagabi. We finally did it. We have already consummated our marriage. Alexa finally gave herself to me. And I guess I know the reason why she allowed that to happen. Ugh! This is so gay! Pero kinikilig ako. May nararamdaman na rin siya sa akin. I know it's kind of late. We've been married for a year now. Malapit na nga palang mag-two years ang kasal namin. Kung hindi lang dahil sa prenuptial agreement na pinirmahan namin, ay baka hindi na umabot ng kahit isang taon ang pagsasama namin. Kung hindi lang naging hadlang ang prenuptial agreement ay baka naisakatuparan ko na ang mga plano ko. But now I'm thankful that it didn't happen. Yeah. I'm admitting my feelings for Alexa now. I tried t
Alexa's Pov I really hate him! "Nakakainis!" Nagpupuyos ang damdamin na lumangoy ako sa pool. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. "Bakit ka nag-response ako sa halik niya. Hindi ko dapat ginawa 'yon. Ano na self? Hindi mo na ba kayang pigilan ang sarili mo, ha? Ano ang susunod? Aaminin mo sa kanya na may nararamdaman ka na sa kanya, ha? No way! Hindi pwedeng mangyari 'yon." Kastigo ko sa sarili ko habang nakatigil ako sa gilid ng pool. Dahil sa iniisip ko ay hindi ko namalayan na may tao na palang papalapit sa akin. "Talking to yourself, huh?" Napapitlag ako nang maramdaman ko ang mga braso ni Ludwig na ipinulupot nito sa bewang ko. "Ano ba? Lumayo ka nga sa 'kin!" singhal ko sa kanya. Pero nginisian lang ako ng loko. "Bibitawan at lalayo ka sa akin o hindi?" Banta ko sa kanya. "Kung hindi? Ano namang gagawin mo sa 'kin?" bulong nito sa tenga ko na nagpatayo sa lahat ng balahibo ko sa katawan. Dahil bukod sa hininga nito ay d
Ludwig "Ano'ng nangyari sa 'yo? Bakit hindi maipinta iyang mukha mo?" Alexa asked me. Tapos na siyang makipag-usap sa istorbong Tommy na iyon. Remind me, na itago ang cellphone ni Alexa para hindi na siya matawagan ng lalaki na iyon. "You're on vacation right now. Kaya bakit ka tinatawagan ng assistant mo?" Hindi pa rin maipinta na tanong ko sa kaniya. "Ako ang unang nagtanong hindi ba?" Nakapamewang na pagtataray nito sa akin. "We are done here. Bumalik na tayo sa mansyon ng Lolo mo," I said instead of answering her question. That Tommy is really pissing me off. Kailangan kong gumawa ng paraan para mailayo si Alexa sa kaniya. Bago niya pa agawin ang asawa ko. Sounds possessive husband, huh. But I don't care. Asawa ko si Alexa. At walang ibang lalaking pwedeng umaligid sa kaniya. It's almost lunchtime when we go back to the mansion. And I thought of something: na pwede kong gawin para m
Ludwig Now that I've already revealed the truth about Sydney's fake pregnancy, I can be with Alexa now. And she can't do anything to shoo me away. Kaya naman nandito pa rin ako sa batangas with her. Kahit na dapat ay nasa Manila ako at inaasikaso ang kumpanya ko. Mabuti na lang maasahan ang assistant ko. Mike is updating me all the time. He is reporting to me everything that's happening in Manila. While I fulfill my role as a husband to my wife. Sounds cheesy, right? Pero wala na akong pakialam. Bahala na. And today we are here at the farm. We are going to pick mangoes. "What?! Why are you looking at me like that? Gwapong-gwapo ka ba sa asawa mo?" I asked Alexa. Nakita ko kasi siya na masama ang tingin sa akin. She rolled her eyes, bago sagutin ang tanong ko sa kaniya. "Umuwi na tayo ng Manila. Para masabunutan ko na 'yung Sydney na 'yon!" Gigil na ikinuyom pa nito ang kamao niya. And I can't help but laugh at her. "Ano
Ludwig How can I make her admit that she has already fallen for me? Alexa is very feisty and hardheaded. I won't force her to admit her feelings for me. But I will do everything for my wife to admit that she loves me. You will never get away from me, my wife. It's a good thing I was able to get that OB to tell me the truth. I'm expecting that Sydney is just fooling us. I just needed a solid proof. And I slapped it on her face. Alam ko na hindi siya papayag na gano'n-gano'n lang ako mawala sa kanya. Siguradong gagawa siya ng ikasisira ko o naming dalawa ni Alexa. Pero hindi ko siya hahayaan. She knows that I hate being controlled. Pero ginawa pa rin niya. Sinubukan niya ako'ng kontrolin by pretending that she is pregnant. But I had enough. Noong sinubukan niyang sirain ang reputasyon ni Alexa. At bwisit na bwisit talaga ako kapag sinisira niya ang moment naming mag-asawa. Yeah, Mag-asawa. Music to my ears.
Alexa's Pov Para suyuin kita... Paulit-ulit na naman sa utak ko ang sinabi niya sa akin sa office the other day. At dinagdagan niya lang lalo ang gumugulo sa isipan ko. Kaya naman iniiwasan ko siyang makasabay sa pagkain o makasama. Kaya rito ako sa bahay ni lolo umuwi ngayon. Tutal naman wala naman pasok sa opisina bukas. Sinabi ko na lang kay lolo na nami-miss ko siya kaya rito ako sa Batangas dumiretso pagkatapos ng office hours. Pero siyempre totoo naman na nami-miss ko si abuelo, eh. Napahinga ako ng malalim. I have to pull myself together. Hindi ako dapat mahulog sa acting ni Ludwig. Alam ko naman na parte lang lahat ng plano niya ang kung anumang ipinapakita niya, eh. Kaya lang bakit kasi parang pakiramdam ko totoo na? Or maybe I'm just assuming. Magaling lang talaga siguro siyang umarte. Nakakainis! I never expected na makakaramdam ako ng ganito sa kanya. At first, sigurado ako na hindi ako mahuhulog sa bastard na 'yo
Alexa's Pov I miss my wife... Paulit-ulit na nagre-rewind sa utak ko ang sinabi ni Ludwig over the phone. Did he mean it? Dama ko ang pagbilis ng pintig ng puso ko nang marinig ko mula sa kanya ang mga katagang iyon. Ramdam ko pa ang pag-iinit ng mukha ko. Hindi ko na alam kung ano ang dapat kung maramdaman. Pero pakiramdam ko minsan nabibigla rin siya sa mga nagagawa niya at mga lumalabas sa bibig niya. At nabibigla rin ako sa nagiging reaksyon ng puso ko. I should be protecting myself or my heart againts Ludwig. But I admit that something is already change in me. Dahil hindi sasakit ang puso ko sa tuwing maiisip ko na magkakaanak sila ni Sydney. Kung wala akong nararamdaman para sa kanya. I'm accepting our situation right now with Sydney because of the fact that we are only married because of my abuelo. I want to protect my family's heritage. But right now, I am doubting myself.