Lahat ng Kabanata ng Married to the Runaway Bride: Kabanata 51 - Kabanata 60

Marami ang namamatay sa maling akala. At ito ang napatunayan ko nang pagtangkaan ako ng sarili ko na kapatid. Hindi ko inakala at maski sa hinagap ay hindi ko naisip na magagawa niya ako na pagtangkaan at maipagkanulo para lamang mailigtas ang kan’yang sarili. Hindi ko lubos na matanggap na napakamakasarili ng kapatid ko at ng sarili ko na mga magulang, dahil kaya nila ako na ilagay sa kapahamakan makuha lamang nila ang nais nila. To say that I am disappointed with my own family is an understatement. I am severely damaged by my so-called family. And I really thought that I was going to die at that moment. Ang buong akala ko ay katapusan ko na at wala na akong kaligtasan. But Mikel made me realize that there will always be hope. He made me realize that I could always trust his words to save me. Hindi ko alam kung paano, pero nagawa niya ako na iligtas sa kahuli-hulihan na sandali. And that made me fall harder for him. Harder than I can ever imagine. Isang linggo na ang nakakalipas at

"Sorry na, Wyatt. Hindi talaga ako puwede ngayon na umalis dahil nangako na ako kay Mikel. Weekends are our time together." "Time together? Buong linggo na nga kayo na magkasama tapos siya pa rin ang pinipili mo? Sandaling oras lang ang hinihingi ko sa’yo, hindi mo pa ako mapagbigyan. You are hurting me, peaches." "Wyatt, naman, you are making me choose between you and my husband, ayos ka lang ba? At isa pa, ano ba kasi ang pumasok sa isip mo at gusto mo na lumabas ngayon?" “"ng tagal na natin na hindi nagkikita dahil lagi nang nakabakod na naman ang asawa mo sa'yo. Hindi na nga ako pumupunta sa opisina mo dahil baka maipit ka na naman sa gulo sa pagitan namin. Ayaw ko na lagi ka na lang maging referee sa amin, lalo na at baliw ang asawa mo. At isa pa, baka nakakalimutan mo, Tamara, may kasalanan ka pa sa akin dahil hindi mo ako sinabihan ng mga nangyari sa’yo." "Oo na, sorry na nga at salamat naman at naisip mo na rin na ikaw na lang ang umiwas sa gulo. Ayaw ko na magtalo pa kayo

Love. It is such a strong word with a lot of unexplained emotions. Pero para sa akin, isa lamang ang ibig sabihin ng salitang pagmamahal. It is Mikel. Love for me is Mikel, at hindi ako mahihiya na ulit-ulitin ang mga salita na iyon. Sino ba ang mag-aakala na ang kasal na nagsimula sa isang pagkalasing at nauwi sa isang kontrata ay darating sa kung ano kami ni Mikel ngayon. Hindi naging madali ang lahat, pero masaya kami na nalagpasan na namin pareho ang mga takot sa puso namin. "Are you ready, bu?" tanong sa akin ni Mikel nang sumilip siya sa aming silid. Oo, nasa iisang silid na lamang kami ngayon natutulog pagkatapos ng araw na mag-aminan kami ng tunay namin na nararamdaman. "Ready." sagot ko naman sa kan’ya na nakangiti pa. "Ayos lang ba ang suot ko?" Napangiti siya sa tanong ko, saka lumakad papalapit sa kinatatayuan ko. "You look perfect as always, sweetie." Hinalikan pa niya ako sa labi kaya naman sumilay rin ang ngiti sa akin. Mikel is such a sweetheart. Hindi ko inaasaha

Nagmamadali si Mikel pabalik ng opisina kaya todo-todo na naman kung paharurutin niya ang kan’yang sasakyan. Wala na naman muli na magawa ang kaibigan niya na si Stan kung hindi ang kumapit ng maigi sa takot na binubuhay ni Mikel sa puso niya. "Tang-ina naman! Mikel, hinay-hinay naman. Wala pa akong tagapagmana na nabubuo, kaya hindi pa ako puwede na ma-deads. Hindi pa rin ako nakaka-iskor ngayon linggo na ito, kaya puwede ba, bagalan mo. Marami pa na mga babae ang titikman ng guwapong ito." Sa kabila ng takot ay nagagawa pa na magbiro ng kolokoy na si Stan. "Tang-ina! Wala akong pakialam sa’yo. Matakot ka hanggang gusto mo, basta kailangan na makabalik tayo ng opisina kaagad. Kanina pa tayo dapat naro’n kung hindi makulit ang kliyente na iyan na kausap mo. Late na nga na dumating, ang dami pa ng mga demands." Inis na sagot ni Mikel sa kan’ya. Naiiling na lamang si Stan sa kaibigan niya. Sigurado sya na iisa lang ang dahilan kung bakit hindi na naman mapakali ang masungit na si Mike

Hindi mapagsidlan ang tuwa ni Mikel habang pinagmamasdan ang natutulog na asawa niya. Sa totoo lang ay ilang gabi na rin siya na napupuyat. Hindi siya masyado na nakakatulog dahil sinisigurado niya na maayos ang lagay ng asawa niya. Alam ni Mikel na nahihirapan si Tamara sa pagbubuntis nito. Malimit na nagsusuka sa maghapon at walang gana na kumain. At kung puwede nga lamang na akuin na niya ang paghihirap na nararanasan ng asawa niya ay ginawa na niya. Ilang araw na rin siya na hindi pumapasok sa opisina. Ayaw ni Mikel na papasukin si Tamara at ang nais niya ay magpahinga na lamang ang asawa niya sa bahay. Ayaw naman ni Tamara na mawala si Mikel sa paningin niya, kung kaya’t pati si Mikel ay naging work from home set-up na rin. And he doesn’t regret it even a bit. Mahirap pagsabayin ang trabaho at pag-aasikaso kay Tamara, lalo na at wala naman katulong sa bahay nila, but he enjoys being able to pamper his wife all the time. Ngayon lamang din napagtatanto ni Mikel ang mga paghihirap