All Chapters of Talking To A Specter: Chapter 31 - Chapter 40

Umupo ako sa tabi niya at saka binuksan ang aking laptop. Sa pagbukas ko ay roon bumungad ang sunod-sunod na email ng kumpaniya sa akin.Isa-isa ko itong binasa at napailing-iling na lang ako nang makita na halos noong mga nakaraang araw pa ang mga ito."Hello. Good day, Miss Fuentes. May I know what's the reason of your sudden absence today? Other employee says that you suddenly went out of the company while it's still work hours," basa ko sa unang message."Miss Fuentes? Please kindly answer my messages ASAP," pagbabasa ko ulit.Napangiwi na lang ako habang binabasa ang iba pang messages sa akin."Gano'n ba talaga ako kahalaga sa kanila kaya ganito sila ka-desperado?" tanong ko sa sarili.Napailing-iling na lang ako dahil nagsisimula na namang bumalik ang masalimuot na huling ala-ala ko sa kumpaniya nila."I'm sorry for my sudden action. I know I'm not professional for acting like that. If you didn't like what I did, you can cut off some of my income and then I'll get the remaining

Sa aking paghawak ay nagulat ako dahil pagtingin ko sa kamay ko ay puno na ito ng lupa kaya gulat akong napatingin dito ngunit mabilis din siyang naglaho at bumungad sa akin si Mama."Ano bang ginagawa mo? Ano 'yang lupa sa kamay mo? Naglalaro ka ba?" sunod-sunod na tanong niya.Umiling-iling naman ako. "Hindi po, Ma," sagot ko."Saan mo naman 'yan nakuha?" tanong ni Mama at tinuro ang lupa sa kamay ko.Imposible naman na makukuha ko sa sahig na inaapakan ko dahil naka-tiles ang sahig namin."Ah—" Nang biglang pumasok si Seya ay napahinga ako nang maayos.Hinila niya si Mama palabas ng kusina kaya nginitian ko naman siya at napailing-iling na lang ako nang kindatan niya ako.Mabilis kong hinugasan ang kamay ko at nagulat ako dahil may ilang mga letra na biglang lumitaw sa palad ko."S... a... f... e...?" sunod-sunod na basa ko sa bawat paglitaw ng mga letra.Naghintay pa ako ng ilang minutos ngunit nagtaka ako nang wala ng sumunod na letra.Hinugasan ko ulit ang kamay ko bago umupo sa

Napatango-tango naman si Seya nang ma-realize ang aking sinabi at sunod na napahagikgik din."Thank you, Tita Vivi, but I hope that someday I can touch ghost too so that I could hug them like you do," she said.I just smiled and ruffled her hair.Napatingin naman ako kay Silas na hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin kaya mas lalo akong napahagikgik.Niyakap ko ulit siya at saka tinapik-tapik ang kaniyang likod."Oh, ayan na. Nagka-indirect hug na kayo ni Seya," bulong ko sa kaniya."Ah..." aniya at napatango-tango.Hindi ko naman naiwasan na matawa dahil sa kaniyang reaksyon. Ngayon niya lang talaga na-realize.Hindi ko alam na may pagka-slow rin pala siya minsan.Natigil kami sa paghaharutan nang marinig ko ang sigaw ni Ate."Gising na si Averill!" sigaw niya.Dali-dali siyang tumakbo papalapit sa akin at niyakap ako. Sunod ko naman nakita ang pagtakbo papunta rito ni Kuya at ganoon na rin si Mama."Ayos ka lang ba?" tanong sa akin ni Kuya."Nagugutom ka ba?" tanong naman sa akin ni

Ginawaran ko na lang si Mama ng isang ngiti at saka lumabas na ng bahay.Ang sakit naman ng sinabi ni Mama. Parang pinapalayas na niya ako, ah? Sabay kaming naglakad ni Silas gaya ng nakagawian."Gusto mo bang pumunta tayo sa park kapag maaga tayong nakauwi?" tanong ko sa kaniya.Humarap siya sa akin at animo'y nag-iisip pa sa isasagot dahil sa tagal tumugon.He hummed. "Okay.""Huh?" nagtatakang tanong ko sa kaniya."Yes or no lang isasagot mo o 'di kaya ay oo o hindi, pero ang sinagot mo ay ‘okay’?" tanong ko sa kaniya.Napahagikgik naman siya na kinaasim ng mukha ko.Mukha ba akong nakikipagbiruan? Nagtatanong ako nang maayos, oh."Oo, ikaw ang bahala," paglilinaw niya sa kaniyang sinagot."Okay," tugon ko rin na kinatawa na lang din niya. Hindi ko na rin naiwasan na matawa dahil sa mga tawa niya.Pagdating namin sa bayan ay mabilis kong binuksan ang payong na dala ko dahil nagsisimula nang magpalaganap ng init at liwanag si haring araw.Nag-insist na si Silas na hindi na raw siya

Nanlaki ang aking mga mata.No! She's trying to brainwash Silas."What?" tanong din ni Silas sa kaniya."Silas, let's go, please? Let's go home now," pagmamakaawa ko sa kaniya.Nanatili pa rin sa labi ang ngisi ng babae at saka tumingin sa akin."Are you sure that girl would really help you? She don't even know you... unlike me who knows who really you is," she said.Sinamaan ko naman siya ng paningin ngunit natigilan ako nang biglang humakbang si Silas pabalik sa kaniya. Mas lalo tuloy lumawak ang ngisi nito sa labi."Tell me... who I am," Silas said.Sunod-sunod akong umiling at saka hinila si Silas pabalik sa akin ngunit nabigo ako."Silas, huwag kang makinig sa kaniya!" sigaw ko rito ngunit patuloy pa rin siya sa paglalakad pabalik sa babae.Balak ko pa sana pigilan ito ngunit napabitaw ako sa kaniya at napasigaw ako nang may biglang humila sa paa ko.Nanlaki ang aking mga mata nang makita na may sumusubok na humila ng aking mga paa pailalim sa lupa.What the héck is this?!Nanlak