Mag-log inShare
Chapter 37
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Talking To A Specter Chapter 38
Ginawaran ko na lang si Mama ng isang ngiti at saka lumabas na ng bahay.Ang sakit naman ng sinabi ni Mama. Parang pinapalayas na niya ako, ah? Sabay kaming naglakad ni Silas gaya ng nakagawian."Gusto mo bang pumunta tayo sa park kapag maaga tayong nakauwi?" tanong ko sa kaniya.Humarap siya sa akin at animo'y nag-iisip pa sa isasagot dahil sa tagal tumugon.He hummed. "Okay.""Huh?" nagtatakang tanong ko sa kaniya."Yes or no lang isasagot mo o 'di kaya ay oo o hindi, pero ang sinagot mo ay ‘okay’?" tanong ko sa kaniya.Napahagikgik naman siya na kinaasim ng mukha ko.Mukha ba akong nakikipagbiruan? Nagtatanong ako nang maayos, oh."Oo, ikaw ang bahala," paglilinaw niya sa kaniyang sinagot."Okay," tugon ko rin na kinatawa na lang din niya. Hindi ko na rin naiwasan na matawa dahil sa mga tawa niya.Pagdating namin sa bayan ay mabilis kong binuksan ang payong na dala ko dahil nagsisimula nang magpalaganap ng init at liwanag si haring araw.Nag-insist na si Silas na hindi na raw siya
Talking To A Specter Chapter 39
Napahawak ako sa aking tuhod at napapunas ng pawis dahil kanina pa kami paikot-ikot dito ngunit wala naman kaming makita na kahit anong karatula ng morgue.Hindi naman siguro nagsinungaling si manang sa amin, 'di ba...?"Nakakapagod," bulong ko sa sarili.Uhaw na uhaw na rin ako at halos gutom na rin. Lagpas alas dose na kasi ng hapon at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nakakain ng tanghalian.Natigilan ako nang hawakan ni Silas ang aking braso dahilan para matigilan ako sa paglalakad."Bakit?" tanong ko sa kaniya."Kumain ka na lang kaya muna," suhestiyon niya."Kahit na gusto ko kumain, mukha naman walang restaurant o karinderya rito," paliwanag ko sa kaniya.Napatango-tango na lang din siya dahil sa kanina pa naming paglilibot ay wala talaga akong nakikitang karinderya."Anong hanap mo, Hija?" Natigilan ako sa paglalakad at napaatras dahil sa gulat nang bigla na lang may lumitaw na manang sa harapan ko. Ni hindi ko nga alam kung saan siya nanggaling.Natigilan ako nang mamukhaan
Talking To A Specter Chapter 40 : Sa Ilalim Ng Ulan
Nanlaki ang aking mga mata.No! She's trying to brainwash Silas."What?" tanong din ni Silas sa kaniya."Silas, let's go, please? Let's go home now," pagmamakaawa ko sa kaniya.Nanatili pa rin sa labi ang ngisi ng babae at saka tumingin sa akin."Are you sure that girl would really help you? She don't even know you... unlike me who knows who really you is," she said.Sinamaan ko naman siya ng paningin ngunit natigilan ako nang biglang humakbang si Silas pabalik sa kaniya. Mas lalo tuloy lumawak ang ngisi nito sa labi."Tell me... who I am," Silas said.Sunod-sunod akong umiling at saka hinila si Silas pabalik sa akin ngunit nabigo ako."Silas, huwag kang makinig sa kaniya!" sigaw ko rito ngunit patuloy pa rin siya sa paglalakad pabalik sa babae.Balak ko pa sana pigilan ito ngunit napabitaw ako sa kaniya at napasigaw ako nang may biglang humila sa paa ko.Nanlaki ang aking mga mata nang makita na may sumusubok na humila ng aking mga paa pailalim sa lupa.What the héck is this?!Nanlak
Talking To A Specter Chapter 41
Habang palalim nang palalim ang aming halikan ay tuloy-tuloy pa rin na tumutulo ang aking mga luha. Walang tigil ito sa pagbuhos na tila ba sumasabay sa buhos ng ulan.Napamulat ako ng mata nang maramdaman ko ang pag-alis ng kaniyang labi sa akin.And our eyes met..."I love you, Averill," he whispered and caress my face.Mas lalo akong napaiyak matapos niya bitawan ang mga salitang iyon. Ang mga mata niyang kumikinang-kinang na tila ba isang bituin ay sa akin lang nakatitig.I gulped. "I-I like you too, Silas," I whispered and lower down my face so that I won't met his gaze again.Nasasaktan ako. Gusto ko sabihin at ipagsigawan na mahal din kita pero maraming tanong na gumugulo sa isip ko.Hindi naman ganito ang plano ko. Plano ko lang na tulungan ka pero bakit...? Bakit ako nahulog sa isang gaya mo? May tiyansa ba na maging tayo?I love you too, Silas...Sinubukan pa niyang titigan ang mga mata ko pero tumanggi ako kaya niyakap na lang niya ako ng mahigpit.Bakit mo 'to ginagawa la
Talking To A Specter Chapter 42
Bumuntong hininga ulit siya dahil sa aking sinabi at hindi ko na naiwasan pa na humagikgik dahil doon.Ngunot-noo na tumingin naman siya sa akin dahil sa aking paghagikgik."Why are you laughing at me?" she asked and pouted.I cleared my throat and stop giggling."I'm not. Ang cute mo lang kasi mas iniisip mo pa kami kaysa sa sarili mo," wika ko, "pero gaya nga ng sabi ko, 'pag problema ng matanda ay hindi na kasama roon ang bata, okay?"Napatango-tango naman siya dahil sa aking sinabi. Mabuti naman at naiintindihan na niya ang gusto kong sabihin."But I can't handle it when both of you are ignoring each other," wika pa niya.Napabuntong hininga na lang ako dahil sa kakulitan niya. Akala ko ay naintindihan na niya ang gusto ko sabihin!Nilagay ko sa likod ng kaniyang tainga ang hibla ng kaniyang mga buhok na napupunta sa kaniyang mukha."Hindi mo na kailangan problemahin pa 'yon. Problema na namin 'yon," paulit-ulit kong paliwanag sa kaniya."But—""Seya." Napatingin ako kay Silas nan
Talking To A Specter Chapter 43
Napatingin naman ako kay Silas matapos mapansin na tahimik siya. Pagtingin ko ay nakita kong nakatitig lang siya sa kwintas na hawak-hawak ko na may malamlam na mga mata.Hinawakan ko ang balikat niya na dahilan para tumingin siya sa akin na gulat na gulat. Hindi ko naman naiwasan na mapahagikgik dahil doon.Binitawan ko ang kwintas na hawak-hawak ko at saka hinimas-himas ang buhok niya."Tenshi, gave this to me. It's my safety locket," I explained to him.Napatango-tango naman siya pero hindi niya naitago sa akin ang lungkot ng kaniyang mga mata kaya agad kong hinawakan ang kaniyang baba para magkasalubong ang aming mga mata.When I our eyes met, I smiled widely."Don't worry. There are more things that I really treasure," I whispered, "including you."Napahagikgik naman ako matapos makita ang mukha niya na tila nangasim ngunit ang tainga niya na namumula na halata mong kinilig din."Corny mo," bulong niya.Napa-roll eyes naman ako. "Tse!"Nang magkatitigan kami ay wala sa sariling
Talking To A Specter Chapter 44
Maya-maya pa ay nagising na si Mama. "May multo," saad pa nito."Ma, kalma," wika ko at saka hinawakan ang mga balikat niya.Nagtaka ako nang mabilis niya na ni-check ang mini table ko."Nasaan na ang rosaryo na nilagay ko rito?" natatarantang tanong niya."Tinago ko," sagot ko.Pumitik naman si Mama kaya napapikit naman ako."Kaya minumulto ang kwarto mo, e! Nasaan? Nasaan ang rosaryo?" nagmamadaling tanong niya.Napahilot na lang ako sa aking sintido dahil kay Mama.Hinawakan naman ni Ate ang kamay ni Mama. "Kalma, Ma. Si Seya lang 'yon. Naglalaro lang siya kanina no'ng pumasok ka," paliwanag ni Ate sa kaniya."I-Imposible. Masyadong matangkad—"I hushed. "Kumalma ka muna, Ma."Nang kumalma na si Mama ay agad siyang tumingin kay Seya."Totoo ba 'yon, apo?" mahinahong tanong niya rito.Sunod-sunod na tumango si Seya bilang sagot.Nakahinga naman siya nang maayos pero nagulat ako nang sinamaan niya ako ng paningin."Kahit na naglalaro lang kanina si Seya, dapat hindi mo pa rin tinat
Talking To A Specter Chapter 45 : Ang Katotohanan
Maaga na akong nagising pero tanghali na ako bumaba para kumain ng umagahan. Sinadya ko iyon para hindi makasabay sila Mama na kumain sa lamesa.Sa aking pagbaba ay hindi ako pinansin o pinasadahan man lang ng tingin ni Mama kaya nagtungo na lang ako sa kusina.Tahimik akong kumakain nang biglang lumitaw sa tabi ko si Tenshi kaya gulat na gulat naman akong tumingin dito.Sinilip ko muna sila Mama at Ate na nasa sala bago siya kausapin dahil baka mas lalong magduda talaga si Mama na may multo sa bahay."Ayos ka lang ba?" nag-aalalang tanong ko sa kaniya nang maalala ang nangyari kahapon.Dahan-dahan siyang tumango bilang tugon. "Pero nakatakas siya mula sa akin kaya magdoble ingat ka na simula ngayon."Ngumiti ako sa kaniya para sabihin na ayos lang ako."Huwag ka na mag-alala pa sa akin," sambit ko rito."Kahit na may iba ng nagbabantay sa iyo, huwag ka pa rin maging panatag... bakit? Kasi hindi ka naman niya talaga kayang protektahan," ika niya.Natigilan ako sa pagsubo dahil sa kaniy
Pinakabagong kabanata
Talking To A Specter Chapter 82
Averill's POVIt's been 5 years since then... Life is life until now, but thankfully because of everyone's hard work, it's now paid off. It's been a while since Am-Am trusted one of his hotels to me. It's because of him that I've been living a good life, I also owe him a lot. Back then, as a student, I dreamt of having a house that my home can live in... and now, it's finally not only a dream because we currently live in a first class residential subdivision still here in Biñan, Laguna. It's really a dream come true. Vince is the one who recommended it to me and that's the reason why we're neighbors now... or so I thought? "Vince..." Halos hindi na ako nagulat nang pagbaba ko ng second floor ay nakita kong prenteng nakaupo sa sofa sa living room itong si Vince. Hindi man lang niya ako binigyan ng pansin at tinaas lang ang tasa na hawak-hawak niya na animo'y nagyayaya na magkape rin ako. "Kapal talaga ng mukha mo, ‘no?" ani ko sa kaniya habang patungong kusina para magkape. "Siy
Talking To A Specter Chapter 81
Isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin nagbago ang buhay ko. Sinusubukan ko pa rin na kalimutan ang mga nangyari ngunit may pagkakataon talaga na bigla-bigla ko na lang ito maaalala."Huy! Nakatulala ka na naman," sigaw sa akin ni Vince.Tinarayan ko na lang ito at saka inayos ang tindig ko para salubungin ang mga customers.Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay hindi na ulit kami nagkita ni Kuya mabango at hanggang ngayon ay nasa akin pa rin ang panyo na pinahiram niya. Hanggang ngayon din ay wini-wish ko na magkita ulit kami para makapagpasalamat ako ng maayos sa kaniya at masauli na rin ang panyo niya.Isang linggo lang din matapos ng matindi kong break down ay tuluyan nang natapos ang hotel kaya itong si Vince ay todo trabaho para maturuan ako, at nang may sapat ng empleyado ang hotel ay tuluyan na itong binuksan para sa lahat."Vince, huwag mo nga akong guluhin! Hindi ba't naka-assign ka sa hotel sa Batangas?" naiiritang tanong ko sa kaniya.Natanong ko kasi noong nakaraang ar
Talking To A Specter Chapter 80
Seya's POV:I was so happy when Tita Vivi went home with a gift for me, just like what she promised but she failed one of her promises.She promised that they will went home together but why I didn't saw Tito Silas?For some reason, my tears started to fall that even my self can't stop it."What happened?!" Grandma shouted and panicked. My Mom even joined her but I ignored them.I hugged the teddy bear that Tita Vivi gave to me and sat on the sofa. I cried silently and let my tears fell from my eyes."Anong nangyayari?" Tito Elias asked and seems so confused."Hindi ko alam!" my Mom shouted because she don't know what to do to calm me."Bakit naiyak si Seya at bakit gano'n ang ekspresiyon ni Averill?" Tito asked again."Hindi rin namin alam, Elias," Grandma answered."Tatanungin ko lang si Avi—""Don't bother her," I said that made them stared at me.Mommy approached me and hugged me."Why? What happened?" she asked.I sobbed again instead of answering her questions."T-Tito Silas isn
Talking To A Specter Chapter 79
"Tell me the truth. Something happened the day you went to the hospital, right?" he asked.I looked at him surprisingly when he mentioned the hospital."How did you know that I went to hospital?" I asked to him."I have a strong hearing ability, Avery, so I heard what Tita said to you," he explained.Napatango-tango na lang ako at saka pinagmasdan ang mga bituin na nagsisimula nang magliwanag sa madilim na kalangitan."What happened? Since that day, you acted strangely," he said.Napalunok ako ng sarili kong laway at saka tumingin sa kaniya at saka pilit na ngumiti."I just wanted to make memories with you for the last time," I murmured.His eyebrows met. "What do you mean?""I finally found your body, Silas," I said and looked away to him.Napapikit ako matapos kong maramdaman ang nanlalamig niyang kamay na hinawakan ang baba ko at saka hinarap ang mukha ko sa kaniya."Can you tell me where is my body?" naiiyak na tanong niya.Napakagat na lang ako ng aking labi bago dahan-dahan na t
Talking To A Specter Chapter 78
Napatingin ako kay Silas nang lalo niyang hinigpitan ang pagkakakapit sa kamay ko."Ayos lang ba kung kasama mo ako? Paano kung sabihan ka nila na nababaliw na?" tanong niya sa akin."Huwag kang mag-alala dahil marami namang tao ngayon at saka huwag mo na 'yon problemahin. Magsaya ka na lang, okay?" sagot ko at saka nginitian siya.Nang magbago ang musika ay natigil ang lahat sa pagtalon. Kung kanina ay rock ang kantahan, ngayon naman ay romantic na.I intertwined my hands to his and smiled at him.Tinaas ko ang isang kamay ko gaya ng ginagawa ng iba. Pagtingin ko kay Silas ay hindi ko na naiwasan mapahagikgik dahil nakataas na rin pala ang kamay niya.Bawat lyrics ay sinasabayan naming lahat at bawat pagkanta namin ay siya namang pagsabay ng aming katawan sa pag-indayog.When I looked at him to check if he's still at my side, I was so surprised because I didn't expected that he's also looking at me.Naramdaman ko naman ang unti-unting pag-init ng mukha ko at para hindi niya mapansin
Talking To A Specter Chapter 77
Pagkauwi ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni Silas. Hindi ko na siya masyadong nakausap pa dahil antok na antok na rin talaga ako kaya diretso akong nahiga sa kama nang hindi man lang nagpapalit ng damit."Bukas na lang ako magpapalit," bulong ko bago maramdaman ang antok at unti-unti nang nagsara ang mata ko.Nagising ako matapos maramdaman ang paglubog ng aking kama.Pagmulat ko ng aking mga mata ay nagsalubong ang aking kilay matapos makita na sobrang lapit ng mukha ni Silas.Mabilis ko namang nilayo ang mukha ko at bumangon."Magandang umaga," ngiting bati niya."Good morning too," bati ko rin dito at saka nagpasiyang maligo na at magpalit ng damit para presko.Paglabas ko ng banyo ay agad ulit na bumungad sa akin si Silas na nakangiti kaya napahagikgik na lang ako at saka tumingkayad para maabot ang kaniyang buhok at. inayos ito.Napansin ko na na-estatwa siya kaya natigilan naman ako sa aking ginagawa."Are you okay?" I asked to him."Keep doing that to me," he said and poin
Talking To A Specter Chapter 76
Natawa naman siya na kinailing-iling ko."Pero seryoso, bakit mukhang ang saya-saya mo yata ngayon?" tanong niya sa akin."Wala. Ang sarap lang talaga asarin ni Vince," sagot ko sa kaniya.Na-estatwa ako matapos ma-realize ang sagot ko.Why did I said that?"Sino si Vince?" tanong niya sa akin."Sige, maliligo muna ako," pagbabago ko ng topik at saka mabilis na naglakad papunta sa banyo.Malapit ko na sana maabot ang door knob nang bigla akong hawakan ni Silas sa aking baywang at saka binuhat ako at nilagay sa kaniyang balikat."Kyah!" sigaw ko dahil sa pagkakagulat at nagpapadiyak pa."Lower your voice if you don't want them to come here and see you in this kind of position," he said."Silas, put me down," utos ko sa kaniya."Uh-oh, I will not. Not until you say who's Vince," he said."He's just my friend, okay?" page-explain ko."Now, put me down," utos ko sa kaniya at may halong diin ang bawat salita."What kind of friend he is?" he asked.Napapikit na lang ako dahil sa inis at sa
Talking To A Specter Chapter 75
After choosing that I will keep his body from him for awhile, one week had passed."May bisita ka, Averill!" rinig kong sigaw ni Mama sa baba.Napakamot na lang ako sa aking buhok at saka labag sa loob na bumaba kahit na naka-pajamas pa ako.Alas otso na ng umaga pero gusto ko pa rin matulog. Paano ba naman kasi ay halos 'di na ako patulugin kagabi ni Silas dahil sa pagiging hyper niya! Mukhang masama rin yata sa mga multo ang ma-spoil ng sobra, ah?"Sino ba 'yan, Ma?" walang ganang tanong ko habang nakapikit na bumababa sa hagdan."Ang aga-aga, e!" reklamo ko at nang maramdaman na wala ng hagdan na aapakan ay minulat ko na ang mga mata ko.Napataas ako ng kilay matapos makita na si Am-Am pala ito at mukhang may kasama pa siyang isang lalaki na hindi ko naman kilala."Oh?" pagtataas ko ng kilay sa kanila.Napahagikgik naman si Am-Am samantalang ang kasama niya ay hindi na napigilan na matawa."May nakakatawa ba sa tanong ko?" seryosong tanong ko sa kanilang dalawa.Mabilis naman silan
Talking To A Specter Chapter 74
"Wala pa masyadong nakakaalam ng lugar na ito bukod sa mga nakatira rito sa malapit," paliwanag ko, "kapag natuklasan na ito ng mga tao ay tiyak na malaki ang pagbabago na magaganap dito.""Sayang naman. Akala ko pa naman may mga chicks dito," aniya."Doon. Pumunta ka sa mga bahay-bahay, may mga sisiw sila," sarkastikong sabi ko.Bago pa man siya makapagsalita ay agad din naman siyang napingot ni Mama na kinatawa ko pa lalo."Anong chicks-chicks, huh?!" sigaw ni Mama."A-aray, Ma!" sigaw din ni Kuya.Napailing-iling na lang ako at saka nagpasiya na tumakbo papunta sa malaking puno para malimliman dahil tumataas na rin ang tirik ng araw.Mula rito ay narinig ko pa ang sigaw ni Mama. "Seya, halika! Magpapaaraw ka."Pinagmasdan ko ang buong parke at saka napangiti. Marami pang mga puno rito at dalawa pa lang ang bench na makikita sa parke isama mo na rin ang duyan na para sa mga bata.Dahil kakaunti lang ang laman ng parke ay mas lalo lang nakikita at nahahalata ang pagiging malawak nit
