SANDY POV"ANONG GINAGAWA  mo rito?" gulat na bulalas ni Luke nang makita ako. Salubong ang kilay at halata sa mukha na hindi ito natutuwang makita ako.Inirapan ko lang ito."Grabe ka naman mang-welcome. Na-touch ako. Sobra," inis kong sabi kay Luke."Bakit ka ba kasi nandito? Anong sadya mo?"Syempre ikaw, alangan naman tatay mo! Hmp!Na-miss ko 'tong si Luke e. Ilang linggo ko na siyang hindi nakikita, kaya naman pumunta ako ngayon sa kanila.Nginitian ko naman siya nang malapad."Ikaw baby ko---HOOY!"Taena, pinagsarhan ba naman ako ng pinto?! Arghhh!"Umuwi ka na!" bulyaw nito sa'kin sa bintana. "Sinisira mo gabi ko---aray naman Ma!" daing nito ng makatanggap ng batok galing kay tita."Hello, Sandy! Napadalaw ka ah? Anong meron hija?" si tita pagkabukas ng pintuan. "Tara, pasok ka.""Mama, pauwiin niyo nga 'yan.""Tumigil ka, Luke."Napanguso na lamang si Luke.saka ang pag-upo s

"R-RADDIX," mahinang sambit ko sa pangalan niya. Hinawakan ko naman ang mukha niya at iniharap sa akin.I stared at his beautiful eyes. His eyes tell something that I couldn't read. The uncertain messages behind those unique color of his pupil was like a jumbled puzzle, it was hard to figure out; hard to connect the missing pieces.I don't want to conclude. I don't want to assume that Raddix was sincerely showing those emotions because I am nothing. I am not special.But... why? Why did Erden keep showing those soft emotions? For what? To confuse me? Napapikit na lamang ako at ilang ulit na napabuga ng hangin. Paulit-ulit kong sinubukan na pakalmahin ang sarili ko at i-refresh ang utak ko. I've been so exhausted lately, and I couldn't afford another chaos. Gusto ko ng matulog at magpahinga. "H-Hey, open your eyes," Raddix's deep voice is somehow relaxing... therapeutic. Ang sarap pakinggan. Ghad, pagod na nga t

"I-I'M NOT crying," wika ko at umiwas ng tingin kay Clyden. Palihim kong hinipo ang pisnge ko at doon ko napagtantong umiiyak nga ako.Sh*t.Naiinis ako sa sarili ko. Bakit ba kasi ako nagkakaganito? Hindi ko maintindihan! Naguguluhan na ako sa nararamdaman ko. Kailan ba 'to matatapos? Ayoko na."Ano bang nangyari? Please tell me, Sol," pangungulit ni Clyden.Hindi ko sinagot ang tanong ni Clyden at dali-daling nagpaalam sa kanila. Wala sa mood akong pumasok sa kwarto. Buong araw akong namalagi roon at hindi lumabas.  Dinadalhan na lang ako ni Dorry ng pagkain. An unknown number keep texting me. The same number I received last time. He kept asking me if I'm fine, kumakain ba ako nang maayos, may gusto raw ba akong sabihin sa kaniya, at kung ano-ano pang sweet messages.Kung ako siguro si Rain, baka nahimatay na ako sa sobrang kilig dahil sa mga messages na 'yon.Pero hindi, mas nadagdagan tuloy ang p

RADDIX'S POV "IT'S NOT good for the next generation to witness your dirty asses and ruin their lives like how you ruined ours," I said while looking at one of the doggies of Alphanatom in front of me. "I won't let my future kids saw your fvck up faces. So yeah, killing you is the best choice I ever had."After the meeting, two zodiacs interrupted me and wife's conversation. And it turns out that I need to deal with a dog from Alphanatom. Such a waste of time. I would rather spend my whole night hugging Sol... shower her my kisses.He kneel down and start begging for my mercy. "P-Pakiusap h-huwag niyo akong patayin! H-Huwag n-niyong wakasan ang buhay ko! Parang awa niyo na!"Inilayo ni Pisces ang lalaki. Nagpumiglas pa ito at nagpumilit na makalapit sa akin. Walang emosyon ko lang siyang pinanood habang nakaupo."P-Pakiusap pakawalan niyo na ako! Huwag niyo akong patayin!""Shut up!" singhal ni Aquarious na nakatayo sa gili

NOONG bata pa kami ni Luke, lagi 'yon nasa bahay, walang araw na hindi iyon pumupunta sa'min. Halos hindi na nga kami mapaghiwalay e. Pareho kami ng interes sa lahat ng bagay, kaya hindi na nakakapagtakang magkasundong-magkasundo talaga kami.Matatakutin talaga si Luke, lapitin din kasi 'yon ng mga bully sa school kaya na-trauma. Dahil do'n ay nasanay na akong lagi siyang pinagtatanggol at binabantayan. Parang siya pa nga ang mukhang babae sa'ming dalawa e. Ang arte kasi minsan ng lalaking 'to."S-Sol, please? Can I stay with you tonight?" pakiusap ulit nito at mas lalo pang hinigpitan ang pagyakap sa akin."Huwag kang mag-alala hindi ka na nila sasaktan ulit. Hindi namin hahayaang may mangyaring masama sa'yo. Don't worry you're now safe. I promise," mahinahon kong sabi at iniharap ang mukha niya. "B-But Luke, you can't stay with me---""Why?" pagsingit niya at kumalas sa pagkakayakap. "I can't go home yet, Sol. Ayoko munang umuwi dahil baka sundan nila a