All Chapters of Marriage A Debt Payment: Chapter 91 - Chapter 100

(Sera POV) Halatang hindi na maganda ang pakiramdam ni Ate Wilma kaya lumabas na nga kami sa silid. Para ma-divert ang kanyang isipan, pumasok kami sa napakalaking library mismo dito sa Manor. Walang interest si Ate Wilma kahit kanina pa ako nagsasalita, at ipinakita sa kanya ang mga medical books. Siguradong tungkol ito sa silid namin ni Nathaniel.“Uhmmm, Sera. Yung silid ni Nathaniel, alam mo ba kung nasaan?” At hindi pa nga tuluyan naalis sa isipan ni Ate Wilma ang tungkol sa silid naming dalawa.“Sa totoo niyan Ate Wilma, yung silid na para sa amin ni Nathaniel, kanyang dating silid yun.”“Ang ibig mong sabihin wala na siyang sariling silid dito sa Manor.” Napa-iling ako sa kanya. “Bakit ikaw may sarili kang silid?”“Di kasi magkakasya ang gamit naming dalawa sa silid niyang yun.” Sagot ko sa kanya na ayaw ko sanang sagutin.“Ahhh. Sabagay,

(Nathaniel POV) Isang Rolex watch…Tss. Nakakadismaya. Iniwan ko ito sa mesa, at wala na nga akong gana na buksan pa ang ilang regalo sa akin ng ibang taong hindi ko naman kilala. Pumunta sa banyo, at naligo. Pagkatapos magbihis, mahimbing parin nga ang tulog ni Sera.Hindi pa ako dinaratnan ng antok, kaya minabuti ko munang pag-aralan ang ilang dokumento. Hangang sa biglang nag-alarm ang phone ko… Ten minutes bago maghating gabi… Kada isang beses sa isang taon… Ang record birthday greeting ni Mama sa akin noon.I play the video record, at walang kupas parin ang ngiti ni Mama sa akin habang binabati niya ako. Ngunit hindi ko maiwasan, bakit ang nakikita ko kay Mama, si Sera? Magkamukha silang dalawa. Kaya ba nagustuhan ko si Sera dahil kamukha siya ni Mama?Teka… Sinabing ampon lang si Sera, sino ba ang mga magulang ni Sera? Hindi kaya…No. Hindi maari

(Sera POV) Gusto ko man matulog, pero hindi ako dinalaw ng puyat. At ang katabi ko, nakatulog na. Bakit kasi ang killjoy ng lalaking ito. Maari naman siyang matulog mag-isa diba? Bakit gusto niyang sumiksik dito sa kwarto ko.Bumangon ako para nga kumuha ng maiinom. At pumunta ng banyo para ng umihi… Pagkatapos ko, babalik na sana ako sa higaan ng makita ko ngang… Wala si Nathaniel. Huh? Pero napangiti ako. Eh gusto ko nga mawala siya sa higaan ko eh!At bumulusok nga ako sa higaan. Thank you naman at natauhan ang umag na yun. Ngunit…“Inumin mo ito Sera.” Na ikinamulat ko ng aking mga mata na para bang nakakita ako ng isang multo. “Para saan ang titig na yan.”“Akala ko… tulog ka na… At bumangon ka kanina para matulog sa sarili mong silid?”“Tss. Inumin mo ito. Makakatulong ito para makatulog ka ng maayos.”

(Sera POV)Nalaman ko kay Manang Dorris na tumawag si Secretary Taki dito, para ipaalam sa akin na hindi makaka-uwi ng isang linggo sa bahay si Nathaniel. “At hindi ka maaring lumabas sa loob ng isang linggo, Madam Yao.”“Huh? Bakit?”“Yun ang huling sinabi ni Secretary Taki sa akin.” Siguradong hindi nga niya alam ang isasagot sa tanong ko. Kaya pumunta ako ng kwarto upang kunin ang aking phone at personal na tawagan si Nathaniel. Tumutunog naman ang phone niya pero hindi nito sinasagot. Naka-tatlong miscall ako, hangang sumuko na nga lang ako. Dahil baka abala talaga yung tao. Mamaya ko na lang tatawagan at tanungin kung bakit naman kailangan ko manatili sa bahay niya ng isang linggo na hindi man lang ako maaring lumabas.Hinintay ko si Joy na makabalik ng gabing yun, at labis na akong nag-aalala sa kanya…“Dumating na po ba si Joy?” Tanong ko ulit kay Manang Dorris.“Hindi pa iha.”“Nag-aalala na ako para sa kanya.”Lumipas nga ang isang linggo, di sinasagot ni Nathaniel ang akin

(Sera POV) O magbabago ba ang isipan ni Nathaniel, kung sabihin ko sa kanya na buntis ako? Walang mangyayari kung hindi ko susubukan diba?Kaya nagmadali na akong magbihis. Bumaba na mayroong nakuhang bagong pag-asa at isantabi ang mga negatibong nangyari kanina. Lalo na ang tungkol sa Contraceptive pill na nais ipa-inom sa akin ni Nathaniel.Hinding-hindi ko yun gagawin. Dala lang ata ito ng panlalason ng isipan ni Ate Wilma sa kanya. Lalaban ako… Hindi ko hahayaan na mangyari ito ulit, at masira nga ng tuluyan ang tiwala ni Nathaniel sa akin. Kung ano man ang sinabi ni Ate Wilma sa kanya, alam kong walang katotohanan ang mga yun. Wala kaming relasyon ni Kuya Ruel, at sana naman wag nilang dinadamay ang tao dito. Ate Wilma, kapatid mo pa namang buo si Kuya Ruel… Pasensya na kung nangyari ang mga bagay na ito. At sa tingin ko huli na ang lahat dahil mayroon na akong nararamdaman para kay Nathaniel.