All Chapters of Never Not Love You: Chapter 151 - Chapter 160

Allyson's Point of ViewPagdating namin sa amusement park ay kaagad komg tiningnan si Travis. Nakangiti ito habang pinagmamasdan ang anak niya na ngayon ay namamangha sa ganda ng amusement park."Do you like the place, anak?" tanong ko kay Tyrell habang hawak ko ang kaliwa niyang kamay.Hindi siya nakatingin sa akin pero masyadong malaki ang ngiti niya ngayon. Hindi rin mapirmi ang mata niya kakaikot sa buong lugar."I didn't expect the place to be like this po. Noong huling punta ko pa kasi sa isang amusement park ay masyadong boring po kaya hindi po ako kaagad pumayag." saad niya at lumapit sa entrance ng ocean world. Kaagad namang lumapit si Travis upang magbayad para tuluyan nang makapasok ang anak."I'm glad he is happy. Palagi na lang siyang nakabusangot kapag kaharap ako." mahinang bulong ni Travis habang nakasunod kami kay Tyrell na inisa-isa ang mga nakadisplay na sea creatures."Pakipot lang ang anak mo, pero sigurado ako na nagustuhan niya lahat ng ginawa mo para sa kaniya.

Austin's Point of ViewNapailing na lang ako habang pinagmamasdan ang nakasiradong pinto nila Allyson. Plano ko talagang bisitahin ang mag-ina ngayong gabi, ang kaso nga lang ay masyadong traffic sa daan papunta dito kaya literal na ginabi ako. Inaasahan ko na rin naman ang ugaling ipapakita ni Travis, kaya hindi na ako nagulat dito.Nababaliw na yata ako kapag inamin ko na na matagal na kaming magkakilala ni Travis. Hindi pa ako kung siya ang matagal ko ng hinahanap o sadyang magkapareho lang sila ng ugali.Paalis na sana ako sa harap ng bahay nila nang biglang tumunog ang cellphone ko kaya napatingin ako doon. Awtomatiko naman akong napakunot noo nang makita ang pangalan ni Yuri na tumatawag. Akala ko pa naman kung sino."Anong kailangan mo?" kaagad kong bati dito dahil iba ang kutob ko ngayon sa pakay niya."Busy ka?" tanong nito na akala mo naman kung sinong malapit sa 'kin. Hindi ko naman siya kaibigan pero kinakausap ko siya dahil kapatid siya ni Travis."Anong pakealam mo? Hind

Austin's Point of ViewPeke akong napatawa matapos marinig ang kaniyang sinabi. Masyadong awkward ang nangyayari ngayon sa pagitan namin."Hindi ka pa rin talaga nagbabago. Alam ko naman na nasa iyo na ang lahat pero hindi ka pa rin talaga kontento." pabirong saad ko sa kaniya at naging seryoso ang mukha nito."Hindi ba ay magkapareho lang naman tayo? Hindi tayo aabot sa ganitong sitwasyon kung pumabor lang sa atin ang panahon." saad niya at napatango ako.Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil naiisip ko rin ang magiging reaksiyon ni Allyson kapag nalaman niya na nakipag-tulongan ako sa kapatid ni Travis."Silence means yes, kaya iisipin ko na tanggap ako sa posisyong gusto ko." nakangiting saad nito habang nakalahad ang kamay.Maiintindihan niya naman siguro kung bakit ko tatanggapin ang babaeng 'to sa kompanya ko. I'll be her friend whenever she needs me."I'm hoping na hindi ako nagkamali sa desisyon ko ngayon." saad ko at inabot ang kamay niya."I won't let you down, Mr. Velasco."

Zia's Point of ViewMaaga pa akong gumising para lamang maisama ko pag-uwi si Chad. Nagalit pa nga sana siya dahil hindi pa raw tapos ang bakasyon niya at wala pa raw siyang tatlong araw dito sa Italy at gusto niya raw makalayo muna sa mata ng mga tao sa kompanya. Pagkatapos ng usapan namin ay kaagad kaming nag-usap na mag-empake pero hindi niya pala ako sinunod, kaya ang nangyari ay ako pa mismo ang naghanda at ngayon ay wala pa akong tulog nang makarating kami sa airport ng Pilipinas. Mabuti na lang at may dala akong shades kaya hindi halata ang mata ko."Hindi mo ba talaga ako tutulongan sa pagdadala ng mga gamit mo? Masyado mo naman yata akong kinakawawa." reklamo nito sa aking likuran habang ako ay patuloy lamang sa paglalakad. Tahimik naman siya kanina kaya sa tingin ko ay ayos lang na siya na ang magdala ng lahat. Ngayon lang talaga siya nag-iinarte nang makalapag na kami sa Pilipinas.Chad's Point of ViewNalilito ako sa aking sarili kung paano niya ako napapayag na umuwi sam

Allyson's Point of ViewHalos kalahating oras din ang itinagal ng pagmamasahe ni Travis bago ko ito pinatigil. Hinawakan ko ang kaniyang kamay at pinaharap siya sa akin. Kunot noo naman siyang napatingin sa akin."May gusto ka bang ipagawa sa akin?" nag-aalalang tanong niya habang sinusuri ako. Kaagad naman akong umiling upang mapigilan ang pag-aalala niya."Ayos lang naman ang pakiramdam ko. Bumalik ka na muna sa opisina mo at sigurado ako na mrami ka pang dapat tapusin." nakangiting pagtataboy ko sa kaniya at tulad nga ng inaasahan ko ay nakanguso itong umiling sa akin. Kaya palagi kaming natatawag na PDA dahil lang din naman sa pagiging ganito niya."Huwag ka munang magt-trabaho ngayong gabi. May ipapakita ako sa 'yong magandang lugar." nakangiting saad niya at hindi ko naman alam kung ano ang dapat kong maging reaksiyon. Well, natutuwa naman ako sa lahat ng effort na ipinapakita niya upang matulongan ako sa problema ko, pero hindi ako sigurado kung ayos lang ba na mag-enjoy ako ha