All Chapters of My Bittersweet Mistake: Chapter 51 - Chapter 60

"Huh? Is he saying the truth, Mama?" napunta sa akin ang tingin ni Arkan na may pagsusumamo.Alam ko naman na kahit hindi ito naghahanap ng ama ay masaya itong makilala si Aldo.Labag man sa loob ko ay tumango ako. Ngunit hindi ko inasahan ang matalim nitong titig kay Aldo."I don't like you. You hurt my Mama," ani Arkan na parehong nakapagpa-awang sa mga labi namin.I saw how Aldo knotted his brows, but then still managed to carry Arkan in his arms."You must be tired from the ride, Buddy. We'll rest for a while, then we will leave and go back to Manila."Nagkatinginan kami ni Arkan at tingin ko ay ayaw rin nitong umalis ngunit wala kaming nagawa. Pagkaraan lang ng dalawang oras ay nakasakay na kami sa chopper ni Aldo. Inabutan niya ako ng headphone habang siya na mismo ang naglagay noong kay Arkan.Hindi ako umimik sa biyahe. Maging si Arkan ay hindi kinausap si Aldo kahit pa miminsang kinukuha ni Aldo ang atensyon niya. Nakatulog p

"Alice, ilalaban niya raw sa korte!"Suminghot ako at hindi maisip kung anong gagawin kapag nangyari iyon."Shh ka nga! Ang ingay mo. Baka magising si Arkan. Baka naman tinatakot ka lang," balewalang bigkas nito habang patuloy sa pagsubo ng ice cream."Hindi. Kilala mo naman ang halimaw na iyon. Walang sinasanto," muling litanya ko."Malamang. Kaya nga halimaw, Gaga," pabalang na sagot nito.Nairita ako sa klase ng sagot niya at tinapunan siya ng tissue na may uhog."Mayu, naman! Mukha ba akong basurahan?!"Umirap ako noong maarte niyang alisin ang tissue at talagang nag-spray pa ng alcohol sa kamay."Bakit kasi parang hindi ka naman interesedo?" Tinaas ko ang kilay na kinakunot ng noo niya."Baka naman kasi nga tinatakot ka lang. Baka ang gusto niya magsama-sama kayo sa bahay niya. Gets mo?"Umiling ako dahil hindi ko maisip na iisipin iyon ni Aldo."Malabo iyan. Isa pa, ayaw sa kanya ni Arkan. Hindi pwede

"Can you call me Daddy again, Buddy?"Hindi ko alam kung pang-ilang request na iyon ni Aldo kay Arkan.Tapos na kaming mamili at nasa sasakyan na ngunit ganoon pa rin ang bukambibig niya. Halos mairita na ako sa kakaulit niya ngunit mas mukhang iritable si Arkan na hindi na madala-dala ang mga nguso niya."Daddy," tamad nitong bigkas.Muling napangiti si Aldo na tila nanalo sa lotto. Niyakap nito nang mahigpit si Arkan na ngayon ay nagsasalubong na ang kilay."One more—""Will you stop, Aldo? Kita mo na ngang naiinis na si Arkan kakaulit, ayaw mo pang tumigil."Hindi ko mapigilang sumingit na sabihin iyon lalo na't alam kong irita at inis na si Arkan."I'm just happy," simpleng sagot nito.Umirap ako at nailing. Mabuti na lang rin at nanahimik ito. Akala ko nga ay mabait hanggang makauwi ngunit hindi ko mapigilang kabahan matapos niya akong pigilan sa pagpasok sa bahay."We need to talk—""Speak n

Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Naunang umakyat sa kama si Arkan pagkatapos ay tinawag ako."Mama, here!" Ni-tap pa nito ang pwesto sa gilid niya.Sumusukong bumuntong hininga ako at doon nahiga. Agad ko siyang niyakap at nagtaklob sa kumot. Hindi ko na sinilip o hinintay pa si Aldo na kanina pa may kausap sa cellphone niya."Hindi pa po tapos si Daddy?" mahinang tanong ni Arkan."Don't wait for him, Baby. Sleep now, it's already late."Maliit itong tumango ngunit kahit ganoon ay alam kong hihintayin niya pa rin ito kung kaya't hindi rin ako makatulog. Nakapikit lang ako ngunit hindi pa tulog. Dinig ko pa nga ang mga papalapit na yabag ni Aldo."Why are you still awake, Buddy?" tanong nito kay Arkan."Shh, Daddy. Keep quiet, Mama is asleep," paalala nito.Hindi ko sigurado kung sumagot ba si Aldo. Ang alam ko lang ay ang paglundo ng kama sa kabilang gilid ni Arkan at ang pagpatong ng matipunong kamay sa braso kong nakayaka

Bitbit ko ang lakas ng loob at tapang mula sa sinabi ni Arkan. Malakas ko ring tinapon sa harap ni Aldo ang mga gamit niya, diretso sa dibdib niya. "I don't need you. I don't need your money. Ayoko ng epal sa buhay ko kaya pakisabi sa Lolo mo na gumawa ng sariling anak niya!" Ngumisi ako at akmang isasara na ang pinto ngunit mabilis niyang napigilan."Is this really what you want?" he asked through his gritted teeth.Tinaas ko ang aking kilay at naiinip siyang tiningnan."Yes. Huwag mo ng lalapitan si Arkan. Huwag ka na ring bibisita sa amin. Maghahanap ako ng trabaho at babayaran ko lahat ng pera mo."Sandali siyang natigilan na tila ba pinag-iisipan ang sinabi ko. Kalaunan ay gumuhit ang maliit na ngisi sa mga labi niya."Fine. Let's play this game, Sweetie. See you in the court. No, erase that. See you in the jail," malamig niyang sagot na nakapagpa-awang sa mga labi ko.Hindi ako nakakilos at hindi na nagawang itanong ang ib