Lahat ng Kabanata ng The Untold Story of Jewel : Kabanata 61 - Kabanata 70

"Baby, are you okay?" I asked Jewel as she held her head on my chest. She looks sleepy and a little bit drunk. Ang mga asawa ng kaibigan kong kasama niya sa table nila ay mga tulog na at lupaypay ang ulo sa mesa. Ayesha was sleeping as if she was in her bed. Si Pauline naman ay nakasandal ang ulo sa natutulog na si Zafira sa mesa. Habang si Lilac naman ay parang patay na nakataas pa ang paa sa mesa at nakasandal ang ulo sa sandalan ng upuan. My goodness, they look like a total disaster! "Mga mahihinang nilalang," susuray suray na sambit ni Jewel at muling isinandal ang ulo sa dibdib ko. Napailing na lang ako dahil halata namang lasing na rin siya, sadyang hindi nga lang tulog tulad ng iba. "I won babe, look at them... They look dead on the fucking spot!" ngingisi ngisi pang dagdag niya na ikinailing ko na lang. "Guys

"Okay... Take your time, I want my sister now Mommy!" balik sigaw naman no Stephen mula sa lands.  "He said to take our time, were na kahit thirty minutes pa right?" Tumango lang ako bilang sagot dahil hindi ko na alam ang uunahin ko. Kung uungol ba ang sasagot sa kanilang dalawa.  "I leave now... By the way Dad, tita Aiza said 'isagad' mo raw po. She's the one who sent us here... Love you both!" muling sigaw ni Stephen mula sa labas. Steve pushed his hardness again, this time... Sinagad na nga! "Masunurin ako sorry baby, I promise to return the pleasure."  I bite my lower lip to contain the loud moan that trying to escape from my mouth. Damn! It feels good. Kahit ulit-ulitin siguro namin gawin ito ni Steve ay hindi ako magsasawa. Ganito at gan

Ipinasa sa akin ni Steve ang bola at pinanood akong mag dribble. Halatang naiinip siya at gustong matawa sa ginagawa ko. Lintek ano ba kasing malay ko rito?! "You should guard me," I told him. But he just smirked then shrugged. "Baby, hindi na kailangan... Kahit nakapikit ako kayang kaya kong agawin sa'yo yang bola," baliwalang sagot niya na ikinainis ko lalo. Napakayabang!  Huminto ako sa pag dribble at tinitigan siya. "I'm going to shoot it! Three points, wala kapa ring pakialam? Hindi mo pa rin ako pipigilan?" Sunod sunod kong tanong sa kaniya."Hindi," nakangising sagot niya. "Shoot it then," giit niya pa, bwisit!Pumwesto ako na akala mo naman ay expert sa ganitong laro, at walang pakialam na hinagis ang bula. Pero putris! Ni hindi

Pahinga? Space? Hindi 'ton ang kailangan naming dalawa! Ang kailangan namin ay mag-usap ng maayos at sarilinan.  Natigil ang pag uusap namin ni Jewel ng lumabas ang doktora sa ICU at nagtatanong kung sino ang mga magulang ng bata na nasa loob. Kaagad naman kaming lumapit ni Jewel sa kaniya, upang alamin kung ano na ang lagay ni Stephen. "Natanggal na ang bala sa likuran niya at kailangan niya na lang magpahinga para mabawi niya ang lakas niya. Sa ngayon, hindi ko pa masasabi kung kailan siya magigising. Ililipat na rin muna siya sa pribadong silid, at lilimitahin lang ang pwedeng dumalaw sa bata. Masyado pang bata ang anak nyo mister at misis, kaya naman kailangan ng dobleng ingat upang hindi siya ma-prone sa mga mikrobyo na pwedeng magpalala ng kalagayan niya." Mahabang paliwanag sa amin ng doktora. Nakit

"We need to talk!"Nang sabihin ni Jewel 'yon tila ba kinabahan ako. Parang may kung anong init na dumaloy sa katawan ko at nagsasabing hindi ito ang tamang oras para sa kung ano mang gusto niyang pag usapan namin. "Can we just not talk that now? My son is in danger, ni hindi pa nga nagigising," sunod sunod kong sabi sa kaniya. Sa nakikita kong kaseryosohan sa mukha niya, malamang na hindi ko magugustuhan ang sasabihin niya. "Na para namang hindi ko alam? Anak ko rin yan Steve! Anak ko na walang malay ngayon ng dahil sa lintek na babae mo!" Malakas at may diin niyang sigaw.  "For goodness sake Jewe, wala akong babae! How many times do I have to tell you that I don't have any other woman than you?!" I shout back, feeling annoyed. She looks annoyed too but what shoul