All Chapters of The Untold Story of Jewel : Chapter 1 - Chapter 10

Disclaimer : This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental..  Please be advised that this story contains, matured themes, and strong language that are not suitable for every young audiences.******  My head was spinning and my body felt sore all over. Specially down there, where no one had ever touched before. Not until last night... That one steamy night. Oh fuck!Nagmamadaling k

Nang magising ako mula sa malakas na alarm ng cellphone ko'y, kaagad akong tumayo at mabilis na naligo. Ganito na ang daily routine ko, at sanay na rin ako. Kulang bente minutos na nga lang din ako maligo, sa sobrang pag mamadali. Pasado alas sais na rin kasi ng gabi at may trabaho pa ako. Mula ng mahiga ako pasado alas siyete ng umaga at natulog ay hindi pa ako kumain. Ni hindi na nga rin ako nag tanghalian, dahil nakalimutan kong i-set ang alarm sa cellphone ko ng tanghali. Tapos ngayon ay gabi na, pero ni itlog wala pa akong naluto kahit isa! "Putris! Ganoon katagal akong natulog? Pagod na pagod lang ang peg ko?!" singhal ko sa aking sarili. Sabagay, hindi ko rin naman masisisi ang sarili ko, ikaw ba naman ang araruhin ng kung ilang ulit! Mabuti nga't nakaramdam pa ako ng hiya kahit papaano, kung hindi sa ospital sana ako didiretso. Sa araw-araw na

"Bakla, type ka yata nang isang lalaki doon sa grupong 'yon ah." Tinuro pa ni Gladys ang grupo ng anim na kalalakihan, kung saan naroon si Steve. "Gwapo ha, laki pa ng muscle oh!" giit niya pa. Ako naman ay nagkukunwaring walang pakialam sabay inom sa hawak kong beer. Hindi ko rin tuloy maiwasang mapatingin sa gawi nila habang tumatagay. Wala namang itulak kabigin sa magkakaibigang iyon. May mukhang Espanyol, Pinoy, 'yong iba naman ay hindi ko matukoy. Pero si Steve, mukha siyang Black American na kinula ng dalawang araw, kaya pumusyaw ng kaunti. "Maliit etits niyan day!" biglang singit ni Aiza na ikinasamid ko. Pakiramdam ko'y kinulang ako ng hangin sa katawan bigla ng dahil sa sinabi niya. "Sabi kasi nila, kapag malaki ang muscle... kikiam lang ang nasa ibaba." baliwalang saad niya pa. Kung saan man nakuha o narinig ni Aiza an

'Be my girlfriend... A paid girlfriend to be exact'Hanggang makarating kami sa rooftop at ngayon nga ay nakaupo na'y nasa isip ko pa rin ang sinabi niyang 'yon. Ganoon ba ang tingin niya sa akin? Akala niya ba ay pera pera lang talaga ang habol ko kaya ko ginagawa ang ganitong trabaho?"Hey, kanina ka pa tahimik ah. Dont you want the food?" Hindi ko maiwasang titigan lang siya at paminsan minsan na tignan ang mga nakahain.Gaano ba kababa ang tingin sa akin ng lalaking ito para bayaran ako? Akala niya ba lahat ng babae ay mahuhumaling sa kaniya? Aminado naman akong gwapo siya, macho at mayaman. Total package kung sabihin ng iba. But... I didn't accept money for the sake of it. I have my fucking reason!"Gaano ba ako kababa sa tingin mo?" seryosong tanong ko. Gusto kong malaman kung ano ba ang opinyon niya sa akin, matapos ang nangyari sa amin ng gabing iyon.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang nag krus muli ang landas naming dalawa ni Jewel. Two days had gone fast but I'm still thinking about her. How she cried that day as I touched her. How she look at me with fear and begging me to leave her alone. Do I look like a monster?!  Ni minsan ay wala pa akong sinaktan, at kahit kailan ay hindi man lang sumagi sa isip ko ang manakit ng babae. But Jewel, she seems afraid about my presence. Hindi naman siya gano'n five years ago. And yes! That was five long fucking years ago when I realized that I loved her! I love her that time, to the point that I almost lost myself just to take her away in that fucking Club-V! "Hey honey, bakit gising ka pa? Are you tired?" Dahan-dahang humaplos mula sa balikat ko pababa ang palad ni Laura. Dama ko rin ang pagnanais niyang angkinin ko siyang muli tulad ng ginawa namin kanina. But my mind was occupied by one