Lahat ng Kabanata ng Into Your Arms Tonight : Kabanata 111 - Kabanata 120

MAGKATABI ang dalawa sa mahabang sofa sa sala nina Cassandra. Ilang minuto na silang nakaupo lamang doon at walang imikan sa isa’t isa, gaputok man lang. Samantalang ang kanilang mga magulang na sina Manuel at Dolores ay animo walang alam sa tumatakbo sa kanilang mga isipan na masaya pang sa wakas ay nagkita na ang magkapatid. Sa pakiwari din ni Cassandra ng mga sandaling iyon ay huminto ang pagtakbo ng utak niya sa mga natuklasan—at alam niyang ganoon din si Ian na doble pa ang nasa isipan ngayon dahil sa nalamang may anak na ang dalaga. “Mabuti naman, Anak, at nakauwi ka na. Sobra ang aking pag-aalala na hindi na kita matawagan sa cellphone mo,” kapagdakan ay saad ni Dolores na bahagya pang tumulo ang luha bagama’t mabilis din namang pinunasan. “S-sorry, Inay, naiwala ko po kasi ang cellphone ko,” ang mahinang tugon naman ng dalaga rito. Bahagya pang yumuko si Cassandra upang hindi makita

ILANG sandaling natigilan si Cassandra at mataman lamang na nakatingin sa kawalan, sa madilim nilang silid na hindi nasisinagan ng liwanag sapagkat nakapatay ang ilaw roon. Bagama't aninag pa rin naman niya ang anino ng binata na kasalukuyang nakaupo sa sahig na may sapin na higaan nito ngayon. Nakatitig ang binata sa kaniya habang hinihintay ang tugon niya sa sinabi nito. Naguguluhan si Cassandra kung ano ang dapat maramdaman ng mga sandaling iyon. Nais niyang mainis at magalit sa sinabi ng binata na hindi nito matatanggap ang kaniyang anak dahil maaari silang magkadugo, subalit labis din ang lungkot na nadarama niya para sa inosenteng bata na  walang kaalam-alam sa mga nangyayari. Gayunpaman, ang malaking katanungan sa dalaga ay kung ano na ang mangyayari kay Cassey ngayon? Kahit na hindi tanggapin ni Ian ang kaniyang anak ay wala naman siyang magagawa dahil naroon na iyon, buhay at humihinga ang anak kahit kasalanan man sa kanilang lipu

SAMANTALA, ilang oras bago magising ni Cassandra, maagang nagmulat ng mga mata si Ian dahil sa ingay ng paligid sa labas ng kabahayan. Dahil hindi sanay ang binata sa magkakatabing bahay na kung saan rinig na rinig ang kilos at pagkakagulo ng mga kapitbahay. "Argh!" daing pa niya at nasapo ang ulo dahil sa naistorbong tulog. Pagkatapos ay agad niyang sinipat ang oras sa relong pambisig at napag-alaman niyang alas-sais na ng umaga. Agad nang bumangon ang binata dahil marami pa siyang trabahong gagawin ng araw na iyon. Ngunit pagkaupo niya sa higaan ay naramdaman ni Ian ang pananakit ng kaniyang likuran. Marahil ay dahil sa matigas na sapin na kaniyang hinigaan nang nagdaang gabi. "Ugh!" mahinang daing niya bago nag-inat-inat ng katawan upang alisin ang pananakit niyon. Marahan pa niyang hinilot-hilot ang mga balikat dahil sa paninigas nito. "Good morning, Uncle." Narinig ni Ian ang maliit na boses sa kaniyang likuran. A

MAAGANG nakarating si Ian sa Ramson Electronic Company. Inilibot pa niya ang paningin sa entrance ng kumpanya kung saan abala ang mga empleyadong nagpaparoo't parito. Hindi alintana ng mga ito ang panganib na nagbabadya sa kanila. Maliban pang animo walang nangyaring kaguluhan nitong mga nakaraang araw sa pamilya Ramos sa nakikitang kapayapaan ng lugar.Napahinga nang maluwag si Ian na hindi pa nakararating ang misteryosong grupo sa kumpanya. Bagaman at may agam-agam pa rin siya na nagtatago lamang ang mga ito at naghihintay ng pagkakataon upang mapabagsak ang Ramson. Nagpasya na ang binata na pumasok sa loob. Masigla pa siyang binati ng mga empleyado roon nang makita siya. Maging ang kaniyang sekretarya na si Jo ay agad siyang sinalubong. "Good morning, sir," masiglang bati pa nito habang tangan ang tablet kung saan nakalista ang schedule at appointment niya. Naiintindihan niyang aligaga ito dahil ilang araw siyang absent na walang paal

HABOL ang hininga ni Cassandra dahil sa labis na kabang nadarama. Nang tuluyan siyang makalapit sa mag-ama niya ay kita pa ng dalaga ang pagtataka sa mukha ng mga ito, ibig sabihin ay hindi pa nasasabi ni Cassey kay Ian ang totoo na ito ang ama ng anak. Napahinga siya nang maluwag. "Thank God," nausal pa niya sa sarili habang sapo ang dibdib upang patigilin ito sa mabilis na pagtibok. "What's wrong?" nagtatakang tanong naman ni Ian dahil sa pagmamadali niyang makalapit dito. Natigilan siya sandali at nag-isip kung ano ang maaari niyang sabihin dito na hindi ito maghihinala. "Ahm... it's nothing. Naalimpungatan lang ako na nawala na kayo sa tabi ko. He-he-he," kaila niya sa binata na nakamot pa ng daliri ang sariling pisngi. "Oh, then it's good that you slept well," ang tugon naman ni Ian na hindi pinaghinalaan ang ikinilos ni Cassandra. "Y-yeah," awkward na anas naman ng dalaga at lihim na sinulyapan ang a