All Chapters of Carrying the child of a CEO: Chapter 301 - Chapter 310

2 YEARS LATER “MAGIGING ayos ‘din ang lahat ate,” Agad na pinahid ni Zoey ang kaniyang luha nang marinig ang sinabi ng kaniyang kapatid at pagtingin niya dito ay nakatingin ito sa kaniya ng seryoso. “Ikaw talaga Archer! Sabihin mo nga sino ba ang matanda saating dalawa huh?” pagpapapagaan ni Zoey sa atmosphere at inakbayan ang kapatid na siyang sabay nilang tinignan ang pinaglibingan nila sa kanilang inang. “Umiiyak ka nanaman kasi ate, it’s been five days since inang left us.” Pinipigilan lalo ni Zoey ang kaniyang luha dahil sa sinabing iyon ni Archer. Tama, limang araw na mula ng mawala ang matandang kinopkop sila at buong puso na itinuring na isang tunay na mga anak. Siya si Felesita o tinatawag nila na inang. May katandaan na ito at mag-isa nalang sa buhay dahil maaga ‘ring nawala ang kaniyang asawa. Mayroon silang isang anak ngunit kaagad ‘din itong kinuha ng panginoon kaya ng dumating sila ni Archer at Zoey sa buhay nito ay tuwang-tuwa ang matanda. Kamakailan lang a

Noon pa man ay naisip na nila ang mga assassin dahil sila lang naman ang maaaring kalaban nila dahil na ‘rin sa nangyari noon sa Winterford University pero minamanmanan nila ito wala naman kakaibang galaw ang mga ito. Ngayon nandito siyang muli sa Pilipinas para makibalita tungkol sa paghahanap kila Zoey. Ang kaso iba ang nabalitaan niya. May sakit si Claire habang si Zayne ay pilit na lumalayo sa mga ito. Nitong nakaraan lang ay kinausap na niya si Zayne ngunit hindi pa ‘rin ito nakinig sa kaniya kaya ayan umiiyak ito ngayon sa ina niya dahil tulog ito habang mayroong dextrose. Ayon sa doctor stress ‘daw ang dahilan ng pagkakasakit ni Claire. Lahat sila ay alalang-alala kaya pinatawag na nila si Zayne ngunit matigas ito. Kaya ayan, tanggal ang tigas niya dahil ang mommy niya na ang nahihirapan. “M-mommy sorry! Sorry mommy!” Dahil kanina pa umiiyak si Zayne sa ina at paulit-ulit niya ‘rin itong sinasabi ay nagising si Claire. “Z-zayne anak ikaw ba ‘yan?” naiiyak na tanong ni C

SI Zoey ay malaki ang ngiti sa kaniyang labi dahil sa wakas ay nakuha na niya ang kaniyang unang sahod. Iniaabot lang kasi ito sa kanila kaya nagulat nga siya kanina lalo na at ang laki ng nakuha niya! Iba talaga kapag nakapwesto ka sa lobby lalo na sa way ng pag-aapproach nila sa mga guest. Hindi na siya makapag-intay na umuwi at mabilhan ng masarap na ulam ang kapatid. Ilang minuto nalang naman kaya maghihintay nalang siya ng ilang sandali. Sa kabilang parte… si Xavier ay mabilis na bumaba sa kaniyang kotse matapos iparada ang kaniyang sasakyan sa hotel ni headmistress Patricia. Bakit siya naroroon? Para kausapin ito. Sa kanilang lahat ay ito lang ang hindi nila nakakausap simula ng magkaroon sila ng lead sa kaniyang nobya. Ang kaso sa kamalas-malasan ay wala silang mahanap na CCTV kung saan naroroon si Zoey. Ang kanilang ipinagtataka ay lahat ng CCTV doon ay sira at hindi gumagana. Halos ipasara na nila ang mga establishimento na naroroon dahil sa nangyari kung hindi lang sila

“SAAN ba tayo pupunta Archer?” Nagtatakang tanong ni Zoey at maging siya ay natatakot na ‘rin sa maaaring mangyari sa kanila. Nang dumating siya ay mabilis ‘din silang umalis doon dala lang ang iilang gamit nila dahil ayon na ‘din kay Archer ay maaaring ano mang oras ay naroroon na ang mga lalaking nagtatangka sa buhay nila. “Ate wait lang, intayin mo ako dito.” Hindi inintay ni Archer ang sagot ng ate niya at dali-daling iniwan ito. Tinawag pa ito ni Zoey pero hindi siya nito nilingon at nagtuloy-tuloy lang sa pagtakbo. Malapit lang iyon sa kanilang tinutuluyan, hindi alam ni Zoey kung saan nagpunta ang kapatid kaya ng umabot ng limang minuto itong wala ay pumunta na siya sa nilikuan nitong eskinita. Mayroong iilang tao nanaglalakad at hinahanap niya si Archer. Nagsimula na siyang kabahan ng hindi niya makita ang kapatid kaya tinawag na niya ang pangalan nito. “Archer! Archer!” Ngunit walang sumasagot sa kaniya. Pero maya-maya ay nagulat siya ng biglang bumukas ang isang pinto a

“SO, you are Fiona Dawson, right? Aware ka ba sa pinapasukan mong trabaho?” seryosong tanong sa kaniya ng lalaking kaharap niyang nagpakilala bilang Devon na siyang secretary ng kaniyang pinag-aaplayan. “Yes sir, I am very much aware. Based na ‘din sa resume ko I have a lot of experience at kung may ituturo pa po kayo ay walang problema dahil madali naman akong matuto.” Malaking ngiti sa labi na sabi ni Zoey. Hindi na siya ang Zoey ngayon dahil ang dating itim niyang buhok ay kulay brown na wavy na. Ang kaniyang malaking salamin ay wala na ‘rin at ang mata niya ay nilagyan na niya ng contact lenses na kulay brown ‘din. Dahil na ‘rin Dawson ang apilyido na ibinigay sa kaniya ng kambal niya ay inaasahan na ibang lahi siya lalo na sa mata niya. Syempre mawawala ba ang voice changer? Hindi pwede dahil nabanggit ng kambal na kilalang-kilala siya ng kambal niyang si Zayne. “Okay, you're hired. Wala na tayong time kaya ililibot kita ngayon sa buong kumpanya para na ‘rin sa mga gagawin