All Chapters of The Badboy's Wife: Chapter 1 - Chapter 10

M A L I A ' S P O V "Malia, are you done?" Dad's voice pulled me up from my deep thoughts. I looked at my whole reflection in the mirror and feigned a smile before composing myself. Huminga muna ako ng malalim bago sumagot. "Uhmm. Patapos na po!" Kaya mo 'to, Malia! Ikaw pa! I lost my mom at a young age and I managed to grow up because I have my dad. I couldn't imagine myself being alone in this harsh world. I just couldn't live alone. Hindi ko alam kung kakayanin ko lahat ng ibabato ng mundo sa 'kin kung wala ang ama ko. He is my shield when everything is chaotic. He covered me and kept me safe... until now. Ngayon, panahon naman para siya ang aking poprotektahan at pangangalagaan. "Wow! You looked prettier everyday. Magkamukhang-magkamukha talaga kayo ng Mommy mo," he complimented, smiling. Hinawi nito ang mga natitirang buhok na humarang sa mukha ko at tinitigan ako na parang ako ang pinakamagandang babae sa buong mundo. "Siyempre! Anak niyo ko ni Mommy e! Kanino pa ba ako

M A L I A ' S P O V Literal na hindi maiguhit ang mukha ni Ashton habang nagmamaneho ng sasakyan. His eyes were too focus on the road. He held the steering wheel tightly, making his prominent veins visible. Nagtatagis ang bagang nito kaya hindi ko nalang pinansin at itinuon nalang ang atensyon sa phone at kalsada. Tahimik lang akong pasulyap-sulyap sa aking phone at sa daan. I hummed while readying my camera. The most exciting part of the trip is the taking of photos behind each sceneries. I like to capture every moments. I love to have memories while the breathtaking view is behind on me. I don't know my life span. Mas mabuti nang may maihahabilin akong mga bagay na makikita ng mga mahal ko sa buhay. Katulad na lamang ng kay Mommy. The only memory of her remained was the polaroid photo of the two of us. Siya ang nagturo sa 'kin sa photography at design. I can't help myself not to smile while checking my camera. I'm super excited because this trip will gonna be amazing! I love isl

MALIA'S POV"We can talk later. Take a rest first." I managed to submerge myself in a deep sleep before anxiety and overthinking will take over. Siguro sa sobrang pagod ay nakatulog kaagad ako ng mahimbing. Nararamdaman ko iyon dahil isang tahimik at matiwasay na paglalakbay ang matulog pagkatapos mapagod ng sobra. Sleeping is everyone's temporary escape from all the chaos of reality but why does no one wants to sleep forever?When I opened my eyes, that's when I realized that I am facing my painful reality. I had sleep for a long time but I am still restless. Tulala akong napatitig sa kisame ng kuwarto habang iniisip kung ano na ang susunod na mangyayari. Parang kay bilis lumipas ng araw at napakaraming pangyayari kaagad ang naganap.Kahit ang bigat ng pakiramdam ko sa katawan ay kinaya ko paring tumayo at lumabas ng kuwarto. Unang bumungad sa 'kin ang nakakasilaw na liwanag ng araw. Ang init. Sobrang init. Nagtataka lang ako sa paligid dahil sobrang tahimik nito. I saw Ashton and t

MALIA'S POV Isang malalim na buntong-hininga ang aking pinakawalan at nagtungo sa kuwarto pagkatapos kong patayin ang tawag ni Ashton. Kagagaling ko lang sa kompanya nila at hindi pa nga ako nakapagbihis ay agad siyang tumawag. Tss. I won't marry him. It's my final decision.Ngayong wala na si Daddy ay wala na rin akong dahilan para pakasalan pa si Ashton. Nasa kanila na rin naman ang pangangalaga ng kompanya namin na hindi ko lubos maisip kung bakit iyon ginawa ni Daddy. What's the use of marriage? Hinding-hindi ako maghahabol kahit gaano pa kalaki ang pamanang iniwan ni Daddy para sa 'kin. Kahit na nasasaktan ako sa ginawa niyang ito.Napabangon ako bigla mula sa kama at agad na binuksan ang aking phone. It's been a while since I opened my social media accounts. Hindi na ako magtataka kung umuulan ng notifications ang phone ko. Isa na ang nagpaulan ng messages sa F******k at I*******m ay ang best friend ko na si Melizza. "Sana maganda ang kalalabasan ng meet-up niyo hehe." Napan

MALIA'S POVMy eyes can't stop blinking as waves of memories flashed in my head. My knees were shaking so bad habang nakatitig sa kaniya na mapayapang natutulog. Maamo ang mukha at hinding-hindi mo akalaing gagawa siya ng mga masasamang bagay. Hindi ko rin inaakala na kaya niyang isugal ang sariling buhay para sa 'kin.It was supposed to be me. Para sa akin dapat ang balang iyon. Ako ang target ng mga taong iyon ayon sa imbestigasyon ng kapulisan at wala pa silang nakilalang suspek at wala silang makitang motibo maliban sa isa akong anak na kilalang Maximus Ferreira."So, it was you. Ashton Campbell," I whispered to myself. That's why his presence was familiar the whole time. Hindi ko lang matukoy. Natatakot akong lumapit sa kaniya dahil baka kung ano ang kaya niyang gawin para sa 'kin. Pero mas nangingibabaw ang utang na loob ko kaniya. Utang ko sa kaniya ang aking buhay."Natatandaan mo na ba?" His howling voice and predatory eyes keeps interrogating me. I took a step backward.I swa