All Chapters of The Badboy's Wife: Chapter 21 - Chapter 30

“You can only choose one, Malia. Is it Ashton or your daughter?”Fear crept my whole system the moment I opened the envelope. It was a photos of my daughter from our home, in the playground of her school, inside her room, in the canteen, and even when Maia headed to the comfort room. Humigpit ang hawak ko sa papel dahilan ng pagkagusot nito. Mula sa takot ay napalitan ito ng galit. She can insult, disrespect, and hurt me as long as they can but not my daughter! As long as I am standing alive and breathing, no one can touch my daughter. Not her!I slammed her table and she looked shocked. She even slightly jumped on her swivel chair. It looked like she never expected that a mere woman, named Malia would do it in front of her. Kitang-kita ng mga dalawang mata ko ang gulat sa mukha niya. Hindi niya ini-expect na magagawa ko iyon sa harapan niya. Bakit naman siya mag-i-expect? Hindi naman ako ganito dati!“Huh! Are you really that lowly class?! Ano pa ba ang gusto mong kunin sa akin?! Iyo

“How is he?” I asked Rouger through the phone. I was planning to visit Ashton yesterday ngunit hindi ko maiwan-iwan si Maia. Kaunting kibot lang ay umiiyak kaagad siya. So, I called Rouger while preparing to visit Ashton today. Hindi naman ako masyadong nag-aalala kasi bantay sarado naman ang mga magulang niya. Hindi ko lang talaga kaya na hindi makikita ang kalagayan niya ngayong araw.“The operation was successful. Hinihintay nalang namin na magising siya,” he replied. I sighed, “Thanks God!”“Thanks, Rouger. Papunta na kami ni Maia diyan,” I added. “My boss instructed me to keep my eyes on you and Maia. It's not still safe for the two of you to roam around. The police still keeps chasing the sindicate. Ako ang mapapatay ni Bossing nito kapag may mangyaring masama sa inyong dalawa,” mahabang paalala niya. I laughed a bit. Halatang-halata na ang stress sa boses nito. Sino ba namang hindi?!“Don’t worry, Rouger. Sasamahan naman kami ni Trisha.”“Ano ba talaga ang nangyari?” I curiou

“Do you want something? Anything you want?” Malambing na boses na tanong sa akin ni Ashton habang ako ay nasa loob ng comforter. Nakapulupot sa akin ang comforter. I don't know why I suddenly not feeling well. I already had an idea but I chose to ignore it. Hindi ko alam kung bakit hindi ako komportable at mapakali. Kaya ko tinawagan si Trisha para makasiguro. Ayokong mag-assume. Baka masaktan lang ako sa huli. Ashton was patiently looking on me, waiting for me to say something. Wala naman akong gustong kainin or something. I just want to rest. I was in the mood to entertain someone today. Kaya hindi ko pinapansin mula kanina pa si Ashton. “Please keep your eyes on Maia, Ashton. I'll just sleep for a while.”“But—,”I covered my head with a comforter to silent him. I heard him sighing heavily when he leave the room. I don't know how long I was sleeping. Nagising ako sa malakas na boses ni Trisha. Kailangan ko pa talaga siyang papuntahin dito para makasiguro. Si Trisha lang ang pinag

Today was a long day. Sobra akong napagod kaya hindi na ako magtataka kung pag-uwi namin ay humiga kaagad ako. No wonder after I lounged myself in my soft bed, I immediately drowned in a deep sleep. Kinabukasan, maaga na namang umalis si Ashton. Mukhang ang dami niyang aasikasuhin ngayon. Wala akong magawa kundi ang bumuntong-hininga pagkatapos kong maghilamos. Ang tahimik ng condo paglabas ko ng kuwarto. Pagtingin ko sa orasan, mag-a-alas diyes na pala ng umaga. Kapag ganitong oras ay nasa paaralan si Ate Lea. Binabantayan si Maia. Mag-isa na naman ako ngayong araw. Alas singko pa kasi ang uwian ni Maia at Ate Lea habang si Ashton naman ay alas otso o ‘di kaya ay mag-o-over time na naman siya ngayon. Palagi nalang. Mukhang marami talaga silang tatrabahuin ngayon. Kitang-kita ko kasi sa mukha at kilos niya na marami siyang trabaho. Dagdag pa na narinig ko talaga ang pag-uusap nila ni Rouger kagabi. Malalim akong humugot ng hininga nang mapagtantong sa sobrang busy niya ay halos wala n

“Grabeng morning exercise ‘yan. Talagang umagang kay ganda,” Trisha uttered out of the blue while she was waiting for me in the staircase. How did she know? My face immediately heated up because of what just she said, remembering what happened earlier insides our room. “Sorry, I made you wait.”“Nah, no problem,” she giggled habang sinabayan niya ako pababa ng hagdanan. Napagpasiyahan naming isama sana si Maia kaso ang himbing nang tulog nang sinilip namin sa kaniyang kuwarto. “Napagod po yata kahapon, Ma'am. May outdoor activities kasi silang ginagawa sa school,” imporma sa akin ni Ate Lea habang naglilinis siya sa kuwarto ni Maia. Nalungkot ako sa ibinalita niya. Hindi naman pwedeng gisingin ko siya para lang sa shopping session namin kaysa pagpahingahin. She needs to rest. Gusto ko pa siyang ipasyal sa mall at bilhin lahat ng mga magugustuhan niya roon. Minsan lang naman kasi ‘to. Kahit kailan hindi ko pa nabili ang mga gusto niya siguro iyong iba na mga mura lang sa kanto lalong