All Chapters of The Lust Love : Chapter 11 - Chapter 20

Nakarating kami sa tagaytay ng ligtas. Ang bahay na pinuntahan namin ay galing sa kay lola ko na ipinamana sa'kin. Ang bahay na ito na lang ang natitirang ala-ala ko kay lola kaya kahit na hirap ako sa pera ay hindi ko pa rin ito ibinenta. "Babe bakit nga ba dinala mo ako dito aside sa gusto mo ko masolo? May plano ka bang gawin dito kasama ako?" Puno ng kamanyakan na sabi ni Steven. "Naku! ikaw'ng lalaki ka huwag mo 'kong simulan." Natatawang sabi ko sa kaniya pero parang hindi naman umobra ang pananakot ko dahil tinawanan niya rin ako. "Seryoso babe, bakit mo nga ba ako dinala dito? May problema ba? May gusto ka bang sabihin sa'kin?" Kinakabahan man pero pinilit ko pa rin ngumiti. 'Ito na ba? Sasabihin ko na ba? Tama ba 'tong gagawin ko o mali?' Tanong ko sa sarili ko. "Ano Steven pwede bang ano mamasyal muna tayo sandali? Sulitin muna natin ang araw na ito. Gusto rin kasi kitang makasama. Gusto kitang makilala. Pwede ba yun?" Bakas sa m

Warning!!   "Hoy ipagtimpla mo nga ako ng gatas," di ko mapigilang umirap ng umiral na naman ang kamalditahan ni Amanda. Literal na pinag-iinitan niya talaga ako.     Para wala ng gulo ay sinunod ko na lang ang mga utos niya. Sabado ngayon at kami lang tatlo ni aleng Lourdes sa bahay dahil may urgent meeting si Hannah sa producer niya. Si Steven ay gabi pa kung umuwi kaya hindi na kami nagkaabutan sa bahay niya.   "Ako na diyan Ria," sabi ni aleng Lourdes. Ngumiti ako at umiling sa kaniya. Alam ko naman na ginagawa lang 'to ni Amanda para inisin ako.   "Hindi na po manang. Kaya ko naman." Matapos kong magtimpla ay agad ko itong dinala sa kaniya.     "Heto na po," magalang na sabi ko. Hindi ko siya pwedeng bastusin dahil magsusumbong lang siya sa ina nina Steven at Hannah at mapapahamak pa 'ko.   "Ayoko na pala niyan. Gusto ko ng juic

Nagising ako na nasa tabi ni Steven. Nakayakap siya sa'kin at naka siksik ang ulo niya sa bandang dibdib ko.   Sinubukan kong kumilos pero mas humigpit lang ang yakap nito sa'kin. Naalala ko bigla si Agatha kaya agad kong hinanap ang gamit ko at nakitang nasa ibabaw ng table nakapatong ang cellphone ko.     Pinilit kong abutin ito at nang nakuha ko na ay binuksan ko agad ang message box. Nakita ko ang message ni Agatha kagabi. Tinanong ako kung nasaan ako but may reply na ito.      'I'm Steven. She's with me and she's safe' reply ni Steven sa kaibigan ko.     'Talaga ba? Sige ingatan mo ang kaibigan namin. Okay lang kahit hindi mo na iuwi yan. Ingat.' Reply ni Agatha.     Napasimangot ako sa nabasa. Parang pinamigay na 'ko ng kaibigan ko e. I'm so touched. Note the sarcasm please.     "Good

Mainit ang ulo ni Steven sa buong Linggo. Ni hindi siya makausap ng mga empleyado sa opisina. Lahat ay napapagalitan niya dahil sa isang Linggo na nagdaan walang text o tawag galing kay Ria. "Bakit ganito to?" Tanong niya sa sekretarya niya na halos manginig sa takot. Mababa ang boses ng binata pero alam na nila na galit ito. "Sinong may gawa nito? Ano bang akala niyo sa trabaho na 'to? Laro lang?" Agad na tinapon ni Steven ang mga papeles sa basurahan. Umalis si Sora na sekretarya niya ng namumutla habang ang ama naman ni Steven na nakatingin sa anak ay napapa-iling na lang. Pumasok si Don Alvante sa opisina at binulungan ang assistant na iwanan muna siya sandali. "Dad," tumayo ang binata para salubungin ang ama. "What's the problem son?" Tanong nito sa anak. "Wala dad. I'm sorry for that. Madami lang talaga akong iniisip." Steven's father is understanding and a good listener. Dating namayagpa sa business industry bago ipasa kay Steven ang trono. He's respected by the big bosse

Gaya kahapon ay gabi na rin ako pumunta ng hospital. Nasa labas ako ng pintuan ng kwarto ni Hivo. Ang anak ko. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Iniisip ko kung galit ba siya sa'kin. Kung tatanggapin niya ba ako o ano. Marami akong pagkukulang sa kaniya. Ito na yata ang sitwasiyon kung saan doble-doble ang kaba na nararamdaman ko. Napatingin ako sa relos ko at alas onse na ng gabi. Hindi ko kayang pumunta dito ng maaga. Wala akong mukha maihaharap sa kanila ng mama niya. I’ve been an irresponsible father to him. Dahan-dahan akong pumasok at nadatnan ko si Ria na natutulog sa tabi ng bata na natutulog rin. Parang may humaplos na panghinayang at galit sa puso ko nang makita na ang mag-ina na hindi ko maalala. Nakaka frustrate yung part na kahit anong pilit mong alalahanin yung bagay e hindi mo magawa. Humakbang ako, at tumabi sa bata at pinagmamasdan ang mahimbing na tulog niya. Malaki na siya. I wonder pa