Nakarating kami sa tagaytay ng ligtas. Ang bahay na pinuntahan namin ay galing sa kay lola ko na ipinamana sa'kin. Ang bahay na ito na lang ang natitirang ala-ala ko kay lola kaya kahit na hirap ako sa pera ay hindi ko pa rin ito ibinenta.
"Babe bakit nga ba dinala mo ako dito aside sa gusto mo ko masolo? May plano ka bang gawin dito kasama ako?" Puno ng kamanyakan na sabi ni Steven.
"Naku! ikaw'ng lalaki ka huwag mo 'kong simulan." Natatawang sabi ko sa kaniya pero parang hindi naman umobra ang pananakot ko dahil tinawanan niya rin ako.
"Seryoso babe, bakit mo nga ba ako dinala dito? May problema ba? May gusto ka bang sabihin sa'kin?" Kinakabahan man pero pinilit ko pa rin ngumiti. 'Ito na ba? Sasabihin ko na ba? Tama ba 'tong gagawin ko o mali?' Tanong ko sa sarili ko."Ano Steven pwede bang ano mamasyal muna tayo sandali? Sulitin muna natin ang araw na ito. Gusto rin kasi kitang makasama. Gusto kitang makilala. Pwede ba yun?"
Bakas sa m
Umuwi rin kami agad sa bahay ni Steven dahil tumawag ang sekretarya nito na nagka problema daw sa kompanya. Hindi ako umimik dahil nawalan ako ng gana. Dahil wala si Steven sa buong linggo ay hindi niya alam ang pagkadismaya ko sa nangyayari. Hindi pa niya gustong magka anak so I think hindi niya matatanggap ang anak namin. Bumalik na rin si aleng Lourdes kaya dalawa na kami sa bahay. Hindi na rin ako stay in dito kaya umuuwi ako sa amin at ako na ang kasamang matulog ng supling ko. "Ria anak, may problema ba?" Napatingin ako kay aleng Lourdes na nag-aalalang nakatingin sa'kin. "Wala po manang," pilit kong ngumiti para makampamte siya. Mukhang hindi kumbinsido si manang na ayos lang ako kaya para maka iwas ay sinabi kong lilinisin ko muna ang pool. Pero bago paman ako maka kilos ay bumukas ang pintuan at pumasok ang mga lalaking may dalang mga mal
Warning!! "Hoy ipagtimpla mo nga ako ng gatas," di ko mapigilang umirap ng umiral na naman ang kamalditahan ni Amanda. Literal na pinag-iinitan niya talaga ako. Para wala ng gulo ay sinunod ko na lang ang mga utos niya. Sabado ngayon at kami lang tatlo ni aleng Lourdes sa bahay dahil may urgent meeting si Hannah sa producer niya. Si Steven ay gabi pa kung umuwi kaya hindi na kami nagkaabutan sa bahay niya. "Ako na diyan Ria," sabi ni aleng Lourdes. Ngumiti ako at umiling sa kaniya. Alam ko naman na ginagawa lang 'to ni Amanda para inisin ako. "Hindi na po manang. Kaya ko naman." Matapos kong magtimpla ay agad ko itong dinala sa kaniya. "Heto na po," magalang na sabi ko. Hindi ko siya pwedeng bastusin dahil magsusumbong lang siya sa ina nina Steven at Hannah at mapapahamak pa 'ko. "Ayoko na pala niyan. Gusto ko ng juic
Warning!! Binilisan ng binilisan ni Steven ang paglabas-masok ng daliri niya sa pagitan ng mga hita ko and I can't control myself anymore. I moan and it seems like he likes it. His room filled of my moans and he doesn't mind at all. Pakiramdam ko ay gusto niya ang nangyayari. Thanks God dahil hindi sabaw ang dala ko. Just some fried. Kung hindi ay baka nagkalat na ito sa sahig niya. I lean my head on his shoulder para sumuporta sa'kin. "I'm closer," bulong ko. After some thrusts, I came. Hinihingal ako habang kinukuha niya ang dala ko at inakay ako paupo sa kama niya. Bago pa man ako makabawi ng lakas ay sinunggaban na naman niya ulit ako ng halik and I can't help myself but to responds. Madali niyang natanggal ang damit ko pero bago pa man niya mas
Nagising ako na nasa tabi ni Steven. Nakayakap siya sa'kin at naka siksik ang ulo niya sa bandang dibdib ko. Sinubukan kong kumilos pero mas humigpit lang ang yakap nito sa'kin. Naalala ko bigla si Agatha kaya agad kong hinanap ang gamit ko at nakitang nasa ibabaw ng table nakapatong ang cellphone ko. Pinilit kong abutin ito at nang nakuha ko na ay binuksan ko agad ang message box. Nakita ko ang message ni Agatha kagabi. Tinanong ako kung nasaan ako but may reply na ito. 'I'm Steven. She's with me and she's safe' reply ni Steven sa kaibigan ko. 'Talaga ba? Sige ingatan mo ang kaibigan namin. Okay lang kahit hindi mo na iuwi yan. Ingat.' Reply ni Agatha. Napasimangot ako sa nabasa. Parang pinamigay na 'ko ng kaibigan ko e. I'm so touched. Note the sarcasm please. "Good
Hindi ko mapigilan ang galit ko. Gusto ko siyang tanungin pero nang makita siya kanina na namumutla at umiiyak, nataranta ako. I can't even find the right words to say, dammit! Only to find out na may anak siya. May anak siya at hindi ko alam. It hurts dahil pakiramdam ko nagsinungaling siya. Madami na siyang itinago sa'kin pati na ang pagkatao niya and now this? I felt betrayed. Gusto kong malaman pero hindi ko kayang pilitin siya kung hindi pa niya kayang sabihin lahat. Noon pa man, hindi ko alam kung may boyfriend siya o wala. Ang plano ko ay agawin siya sa nobyo niya kung meron man, pero yung sa part na may anak siya, ay hindi ko alam. Sino ang ama ng bata? Yung nobyo niya na hindi sinasabi sa'kin? Or sa ex niya? Bakit hindi niya sinabi sa'kin ang lahat na may anak siya? F*ck. Is it hard for her to tell me everything? Wala ba akong halaga sa kaniya? Wala lang ba sa kaniya ang lahat
Mainit ang ulo ni Steven sa buong Linggo. Ni hindi siya makausap ng mga empleyado sa opisina. Lahat ay napapagalitan niya dahil sa isang Linggo na nagdaan walang text o tawag galing kay Ria. "Bakit ganito to?" Tanong niya sa sekretarya niya na halos manginig sa takot. Mababa ang boses ng binata pero alam na nila na galit ito. "Sinong may gawa nito? Ano bang akala niyo sa trabaho na 'to? Laro lang?" Agad na tinapon ni Steven ang mga papeles sa basurahan. Umalis si Sora na sekretarya niya ng namumutla habang ang ama naman ni Steven na nakatingin sa anak ay napapa-iling na lang. Pumasok si Don Alvante sa opisina at binulungan ang assistant na iwanan muna siya sandali. "Dad," tumayo ang binata para salubungin ang ama. "What's the problem son?" Tanong nito sa anak. "Wala dad. I'm sorry for that. Madami lang talaga akong iniisip." Steven's father is understanding and a good listener. Dating namayagpa sa business industry bago ipasa kay Steven ang trono. He's respected by the big bosse
Papalapit ako nang papalapit sa address ng hospital at lalo ring lumalakas ang kabog ng puso ko. Sa hindi ko malaman na dahilan ay kinakabahan ako. Nang marating ko ang hospital, ay agad kong ipinarada ang sasakyan at dali-daling pumasok pero nakita ko sa may di kalayuan ang kapatid ko. "What is she doing here?" Di ko alam pero may nag udyok sa'kin na sundan siya. Sobrang coincidence na nandito rin siya samantalang wala naman kaming kamag-anak na dinala sa hospital. Huminto ako sandali at nagtago nang makita na huminto rin ito nang makasalubong ang babaeng nurse. Nasa may hindi ako kalayuan kaya rinig na rinig ko ang pinag - usapan nila. "Hannah, long time no see." Sabi ng nurse na nakangiti pa sa kapatid ko. "Hello Jessica. It's nice to see you." "What are you doing here?" Tanong ni Jessica kay Hannah. "Binibisita ko ang pamangkin ko." Sagot ng kapatid ko na ikinataka ko. Sinong pamangkin ang tinutukoy niya? Do we have another sibling na may anak na? "Pamangkin? Kay kanin
Gaya kahapon ay gabi na rin ako pumunta ng hospital. Nasa labas ako ng pintuan ng kwarto ni Hivo. Ang anak ko. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Iniisip ko kung galit ba siya sa'kin. Kung tatanggapin niya ba ako o ano. Marami akong pagkukulang sa kaniya. Ito na yata ang sitwasiyon kung saan doble-doble ang kaba na nararamdaman ko. Napatingin ako sa relos ko at alas onse na ng gabi. Hindi ko kayang pumunta dito ng maaga. Wala akong mukha maihaharap sa kanila ng mama niya. I’ve been an irresponsible father to him. Dahan-dahan akong pumasok at nadatnan ko si Ria na natutulog sa tabi ng bata na natutulog rin. Parang may humaplos na panghinayang at galit sa puso ko nang makita na ang mag-ina na hindi ko maalala. Nakaka frustrate yung part na kahit anong pilit mong alalahanin yung bagay e hindi mo magawa. Humakbang ako, at tumabi sa bata at pinagmamasdan ang mahimbing na tulog niya. Malaki na siya. I wonder pa
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
"I'll give this p*ssy to you, 5 to 9, 9 to 5!" Napapikit ako at naririndi na dahil pang ilang ulit na iyang kinanta ni Yenro. Kanina pa ako nagising at nasa sala ako para mag unat unat. Pagka gising ko palang narinig ko ng kinakanta niya yan. At halos hindi ko na mabilang na sa loob ng 20 minutes, inulit ulit niyang kantahin yan. "Hindi ka ba talaga titigil? Pang ilang ulit mo ng kinanta yan?"Nakita ko ang paglingon niya sa akin at pagkagat niya sa pang ibabang labi niya para pigilan na huwag matawa sa mukha kong nakabusangot. Hubad baro siya ngayon at pakiramdam ko ay feel na feel talaga niya ang moment.Hindi ko alam kung ano pero may plano yata si Yenro na mag-apply bilang bouncer sa bar. Bakit ba siya nakahubad? Ano? Flex lang niya katawang lupa niya? "Good morning, baby. Bakit hindi ka nakangiti ngayon?"Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi ko alam kung nanti-trip ba siya o seryoso. Mukha talaga siyang engot sa harapan ko ngayon at kita na ngang bad trip ako, mas babadtripin
"Yenro," tawag ko sa kaniya."Love?" busy siya ngayon sa laptop niya. Feeling ko ay minomonitor niya ang drone na nakapalibot sa amin. Lumapit ako sa gawi niya at sinalubong naman niya ako ng haIik. Umupo ako sa tabi niya. Hirap na ako sa tiyan ko. Ang laki na e."Kamusta si Steven?" ang tanong ko."He's fine." Ang sagot niya. Tumingin ako sa mata niya na ayaw niyang iharap sa akin.Napabuntong hininga ako. Alam kong hindi. He must be suffering now. I know it kasi iyong ang nararamdaman ko. Hindi niya pa rin alam nasaan ang mag-ina niya ngayon and nakikiplastikan pa siya kay Lia na lantaran ng nagpapapansin sa kaniya. "Nakakaawa siya." Ang sabi ko.Kinuha niya ang ulo ko at isinandal sa kaniya. "He'll be fine. Ang mahalaga, dito ka lang sa bahay."Peke kaming ikinasal ni Steven para lang palabasin na kasal na siya sa akin at galitin si Lia. At ngayon nga, si Lia, ginagaya si Ria. Nakikipapel na siya sa buhay ni Steven. I know how hard it is for him dahil araw araw siyang nakikipag
“Amanda, this is my mother, Sonya,” pagpapakilala ni Lia sa ina niya na siyang nag-alaga daw kay Ria. Ilang buwan ng nagta-trabaho si Ria kay Steven at wala na akong ibang ginawa kun’di ang maging kontrabida sa buhay niya. Lagi kong pinagpipilitan ang sarili ko sa buhay ni Steven kahit harap-harapan niya akong tinataboy. Kada pamam@ldita ko sa kanila, double din ang sakit na nararamdaman ko. Rinig na rinig ko kung paano gamitin ni Lia ang mga tao sa paligid niya makuha lang si Steven. Ganoon siya ka desperada. Kahit mama niya na gusto lang bumawi sa kaniya ay gagamitin niya. Umiiyak na ako sa kwarto dahil wala na akong mahahawakan pa. Nagkulong na ako dito ng ilang araw. Noong una, sabi ko bahala na pero hindi ko pala kaya madamay ang anak namin ni Yenro. Nalala ko sa resto, kita ko ang pagkamuhi sa mata ni Ria. Pero sobrang saya ko ng hindi niya hihiwalayan si Steven kahit pa mama na niya ang nagsabi na hiwalayan niya ito. Iniisip niya siguong ako ang anak ng mama niya. Hindi
“She’s here again? Can you tell her to leave?” matigas na sabi ni Steven nang papasok ako sa loob ng bahay niya. Pumasok pa rin ako at ngumiti sa harapan niya. “Ano ba Amanda! I said, leave. Hindi nga kita papanagutan!” Ang sabi niya. I am pregnant. Pero si Yenro ang ama. I am 2 months old pregnant. Akala ko si Steven lang mag-isa sa bahay niya, nagulat ako nang makita si Yenro na nanlalaki ang mata nang makita ako at ang tiyan ko. After naming mag-usap matapos non ay umalis na siya at hindi nagpakita. Ngayon pa kami nagkitang muli. Nakakainis at nakakaiyak dahil alam ko sa sarili ko na hinahanap ko siya pero alam rin ng utak ko na hindi pwede. “Steven, bakit hindi? Anak mo ito!” Sigaw ko. “Anong anak? Ni hindi ko nga maalala na may nangyari sa atin no’ng magsama tayo. How can I be the father?” Hindi nagsalita si Yenro. Pero alam kong igting ang panga niya at doon sa baso niya na may alak ang tingin. “Kung hindi ka aalis sa bahay ko, ako ang aalis!” “Your mom approved aboou
“Nasa labas pa ba si Yenro?” tanong ko kay Ben. “Yes,” sabi ni Ben sa akin. Mahigit sampung minuto ng nag do-doorbell si Yenro sa labas ng bahay ni Ben. “Open the fvcking door Ben or I’ll crush it!” nagsimula na siyang sumigaw. Umakyat na nga siya sa gate na nakasara tas ngayon, may balak pa siyang magwala. “Dito ka lang at huwag ka ng lumabas. Ako na ang bahala sa kaniya,” sabi ni Ben. Pagbukas ng pintuan, agad iyong sinara ni Ben para hindi makapasok si Yenro. “Open that fvcking door. Dammit! She’s hiding inside your house!” “Sino bang tinutukoy mo?” rinig tanong ni Ben. “Steven told me na magkasama kayo ni Amanda nang pumunat doon sa gulfing niyo!” “Nagkita lang kami. So? Anong problema mo?” “TABI! KUKUNIN KO SIYA!” “You can’t! That’s trespassing.” “THEN SUE ME! FVCK YOU!” Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Sobra na ang galit ni Yenro para murahin niya ang kaibigan niya. “AMANDA! GET OUT!” He’s really certain that I am here. May kumalampag sa pintuan. Nang sumilip ako
Napadaing ako nang magising ako dahil kay Yenro na busy na naman sa kakahaIik sa katawan ko. "Yenro, pagod ako," paungol na sabi ko. Hindi siya nakinig. Hinarap niya ako sa kaniya at nang magtagpo ang paningin namin, nasalubong ko ang mabibigat niyang tingin. "I want more," bulong niya. Tumingin ako sa baba at nakitang nakatayo na naman yun. "Hindi ba yan napapagod?" kunot noong tanong ko. Imbes na sagutin ay siniil niya ako ng haIik sa labi. Akala ko ba Amanda pagod ka? Bakit nagpapadala ka sa mga haIik ng lalaking ito? Nababaliw na rin yata ako dahil agad ko ring ipinulupot sa kaniyang leeg ang kamay ko. At nangyari na naman ng pa ulit ulit ang pagiisa ng aming katawan. Kinaumagahan, akala ko mauuna akong magising kay Yenro ngunit pagmulat ko ay wala na siya sa tabi ko. May nakahanda na ring pagkain sa mesa. Napangiti ako sa ginawa niya ngunit nagtataka ako kung saan siya nagpunta. Akala ko matatapos ang araw na ito na good mood ako, pero nagkamali ako. Dahil biglang pu