All Chapters of The Borderlines: Chapter 11 - Chapter 20

Tinanghali na ako nagising, mabuti nga at kinaumagahan ay walang pasok. Nag-unat-unat na ako at hinilot-hilot ang ilang parte ng katawan ko, sa lapag kasi ako natulog. Dapat ay magkatabi kami ni Yosh ngunit itinutulak o sinisipa niya lang ako paalis sa kama kaya't sa lapag na lang ako natulog habang siya ay mahimbing pa rin ang tulog mapahanggang ngayon.Kinuha ko na ang tuwalya, toothbrush at dinala ang ibibihis kong damit saka naglakad na pababa at dumiretso sa palikuran ngunit may nauna sa akin kaya pumila ako. Labing-limang minuto lang naman ang hinintay ko bago ang turn ko, kumilos ako ng mabilis kaya agad naman na natapos ako sa pagliligo na agad namang nagbihis at bumalik sa kwarto. Tulog pa rin si Yosh. Isinampay ko na ang tuwalya at inilagay na sa lalagyanan ko ang tootbrush at saka naglakad ulit pababa ng sala para maghanda ng umagahan naming dalawa, tila naubusan na kami ng nilutong umagahan."Oh! Demi! Pinagtira ko pala kayo ng almusal, kunin mo na lang dya

Hindi ko ipinagkalat ang lugar na iyon kahit kanino man kahit kina Sofia at Yosh, hindi dahil sa pinagbantaan ako ni Renz kundi dahil hindi ko naman talagang ugaling ipagsabi sa iba ang mga natuklasan ko."Ano ba ang dadalhin natin mamaya sa picnic?" tanong ni Sofia, tinutukoy niya ang picnic na magaganap na aya ni Aeneas."Wala naman daw basta pumunta lang tayo sa burol," sagot ko at ipinagpatuloy ang pagsusulat ko sa mga malilinis na pahina ng libro ko."Si Yosh? Sasama ba siya?""Oo pero hindi siya magtatagal kasi may gagawin pa raw siya.""Ah, okay."Natahimik naman ulit kami hanggang sa biglang umalingawngaw na lang ang malakas na sigaw at daing sa labas ng bakuran namin."Ang lakas din ng loob mo na pahiyain ako sa klase!" singhal ng babae na hawak-hawak ang buhok ng isa sa pack member namin."Pasensya na po, sinasabi ko lang po ang tama," sabi ng pack member namin.Mas sinabunutan siya ng babae na pinagsasampal pa

Yosh’s Point of ViewAng sakit ng katawan dahil sa puspusan na training ng aming pack family, kahit mga first year ay pinag-iinsayo na ng mga combat trainings tulad ng duels dahil sa nalalapit na ang Annual Ranking Tasks (ART), competitive kasi ang pack family kaya maaga pa lang ay pinag-iinsayo na kami dahil gusto ng Alpha Leader namin na makuha ang pangalawang pwesto, swerte na rin kung makuha namin ang unang pwesto dahil tatlong taon na ring hindi napapalitan sa unang pwesto ang Ice Moon Pack.“Hala! Kawawa naman ang babaeng ‘yon, mag-iisang taon na rin siyang hindi tinitigilan ng mga bullies…” Naagaw ang atensyon ko dahil sa sinabi ng isang estudyante sa kasama niya. Isa lang naman ang binu-bully nila rito eh… Si Demi!Linapitan ko ang esudyante na nagsabi nito at hinila ang braso niya paharap sa akin. “Nasaan yung babae ngayon?” seryuso kong tanong. Hindi agad siya sumagot kaya hina

Demi’s Point of ViewMasakit, parang namanhid ang katawan ko dahil sa malalakas na palong natamo ko mula sa kanila, ang huli ko na lang narinig at naalala ay ang umiiyak na sigaw ni Sofia na nagmamakaawa na tigilan na nila ang pagpalo sa akin hanggang sa nandilim na ang paningin ko. Hindi ko na kaya…Nagising na lamang ako na parang uhaw na uhaw, nakapikit pa rin ako pero ramdam kong may nakatingin sa akin pero hindi ko matukoy kung sino dahil hindi ako sigurado kung ang presensya bang ito ay siya o hindi.Dahan-dahan kong ginalaw ang kamay at paa ko at saka dahan-dahang iminulat ang mga mata, noong una ay nasisilaw pa ako pero nang kinalaunan ay nakapag-adjust na ang paningin ko kaya malinaw ko nang nakikita ang paligid kung nasaan ako ngayon, nasa isang malawak akong kwarto na may tatlong kama, yung dalawa ay bakante kaya tanging ako lang talaga ang naritong pasyente pero pinagtataka ko ay wala na yung presensya

Hindi naging maayos ang unang task namin lalong-lalo na para kay Sofia na ilang oras na ring walang malay, tapos na rin ako sa pangalawang task ko sa patalasan ng isip at tulad ng inaasahan namin ay natalo ulit kami lalong-lalo na’t ang Ice Moon Pack ang nakalaban namin pero kahit ganoon ay hindi kami pini-preasure ni Linda. “Kumusta siya?” tanong ni Yosh na pumasok sa quarters namin, may pasa ito sa bandang labi. “Maayos naman siya kaso masyado siyang nabugbog kaya’t maging ngayon ay hindi pa siya nagigising,” sagot ko na ikinatango niya naman saka umupo sa tabi ko. “Tapos ka na sa tasks mo?” tanong ko naman na binato pa siya ng mansanas na nasalo niya naman. “Oo medyo nabugbog nga lang ako sa last task ko, Ice Moon Pack kasi kalaban namin at natalo kami,” sagot niya at kinagatan na ang hawak niyang mansanas. Hula ko ay ang task niya ay parehas ng una kong task. “Still ginawa niyo pa rin ang best niyo,” sabi ko naman. “Oo pero napagal