Mag-log inShare
Kabanata X: Pranks And The Man In The Crystal Ball
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Tinanghali na ako nagising, mabuti nga at kinaumagahan ay walang pasok. Nag-unat-unat na ako at hinilot-hilot ang ilang parte ng katawan ko, sa lapag kasi ako natulog. Dapat ay magkatabi kami ni Yosh ngunit itinutulak o sinisipa niya lang ako paalis sa kama kaya't sa lapag na lang ako natulog habang siya ay mahimbing pa rin ang tulog mapahanggang ngayon.
Kinuha ko na ang tuwalya, toothbrush at dinala ang ibibihis kong damit saka naglakad na pababa at dumiretso sa palikuran ngunit may nauna sa akin kaya pumila ako. Labing-limang minuto lang naman ang hinintay ko bago ang turn ko, kumilos ako ng mabilis kaya agad naman na natapos ako sa pagliligo na agad namang nagbihis at bumalik sa kwarto. Tulog pa rin si Yosh. Isinampay ko na ang tuwalya at inilagay na sa lalagyanan ko ang tootbrush at saka naglakad ulit pababa ng sala para maghanda ng umagahan naming dalawa, tila naubusan na kami ng nilutong umagahan.
"Oh! Demi! Pinagtira ko pala kayo ng almusal, kunin mo na lang dya
Kaugnay na kabanata
The Borderlines Kabanata XI: Madam Fe's Crystal Ball and Her Saviours
"Sorry po," paghingi ko ng tawad at bahagya pang yumuko. "Huwag muna ulit hahawakan iyan ng walang pahintulot ko," seryusong sabi niya. "Anong kailangan niyo pala sa akin?" dagdag na tanong ni Madam Fe at lumapit sa bulang kristal at hinawakan iyon. Nasa tabi niya na rin si Sofia. "Nais po sana naming humingi ng tulong upang makita at malaman kung nasaan ang ina ni Demi," magalang na sagot ni Sofia na tumabi na sa akin. "Hindi libre ang serbisyo ko," aniya. "Magbabayad po ako, basta't malaman ko lang kung nasaan ang nanay ko," sabi ko. Kahit ubusin ko ang lahat ng perang binigay sa akin ni ina basta mahanap at malaman ko lang kung ano ng nangyayari sa nanay ko, kung nasa maayos ba siya na kalagayan. Tiningnan lang ako ni Madam Fe bago hinawakan ang bolang kristal niya at pumikit pero kinalaunan ay naging kulay itim ang bolang kristal niya, pagmulat niya ay parang takot na takot siya. "Ano pong nakita niyo?" tanong ko. "Wala, um
The Borderlines Kabanata XII: Picnic
Hindi ko ipinagkalat ang lugar na iyon kahit kanino man kahit kina Sofia at Yosh, hindi dahil sa pinagbantaan ako ni Renz kundi dahil hindi ko naman talagang ugaling ipagsabi sa iba ang mga natuklasan ko."Ano ba ang dadalhin natin mamaya sa picnic?" tanong ni Sofia, tinutukoy niya ang picnic na magaganap na aya ni Aeneas."Wala naman daw basta pumunta lang tayo sa burol," sagot ko at ipinagpatuloy ang pagsusulat ko sa mga malilinis na pahina ng libro ko."Si Yosh? Sasama ba siya?""Oo pero hindi siya magtatagal kasi may gagawin pa raw siya.""Ah, okay."Natahimik naman ulit kami hanggang sa biglang umalingawngaw na lang ang malakas na sigaw at daing sa labas ng bakuran namin."Ang lakas din ng loob mo na pahiyain ako sa klase!" singhal ng babae na hawak-hawak ang buhok ng isa sa pack member namin."Pasensya na po, sinasabi ko lang po ang tama," sabi ng pack member namin.Mas sinabunutan siya ng babae na pinagsasampal pa
The Borderlines Kabanata XIII: Dangerous Prank
Bumalik ulit kami sa dati, papasok ako sa eskwelahan na aabangan ng mga bullies at pasisiyahin ang mga araw nila. Matatapos na ang unang taon ko rito ngunit hindi pa rin talaga sila nagsasawa, mabuti na lang ay madali ko silang ma-sense kung may binabalak sila sa akin, mabilis lang din akong nakakaiwas at sanay na rin sa mga tawa nilang lahat tuwing successful ang prank nila sa akin.“Seryuso ka Demi? Wala ka talagang balak magsumbong? Andyan naman ako at si Yosh na ipagtatanggol ka kung sakali na mas lumala ang trato nila sa ‘yo… Grabe na kasi sila, mag-iisang taon na rin nilang gingagawa ito sa ‘yo,” nag-aalalang usal ni Sofia na nag-iinsistang magsumbong na raw ako sa principal.“Huwag na, hayaan mo na sila,” sabi ko ulit at inayos ang suot kong uniform.“Pero Demi!”Humarap na ako kay Sofia, nakasuot na rin siya ng uniform niya at ang cute niya ritong tingnan lalong-lalo na sa height niya, hindi n
The Borderlines Kabanata XIV: Don't Bully a Girl Who Has War freak Bestfriend
Yosh’s Point of ViewAng sakit ng katawan dahil sa puspusan na training ng aming pack family, kahit mga first year ay pinag-iinsayo na ng mga combat trainings tulad ng duels dahil sa nalalapit na ang Annual Ranking Tasks (ART), competitive kasi ang pack family kaya maaga pa lang ay pinag-iinsayo na kami dahil gusto ng Alpha Leader namin na makuha ang pangalawang pwesto, swerte na rin kung makuha namin ang unang pwesto dahil tatlong taon na ring hindi napapalitan sa unang pwesto ang Ice Moon Pack.“Hala! Kawawa naman ang babaeng ‘yon, mag-iisang taon na rin siyang hindi tinitigilan ng mga bullies…” Naagaw ang atensyon ko dahil sa sinabi ng isang estudyante sa kasama niya. Isa lang naman ang binu-bully nila rito eh… Si Demi!Linapitan ko ang esudyante na nagsabi nito at hinila ang braso niya paharap sa akin. “Nasaan yung babae ngayon?” seryuso kong tanong. Hindi agad siya sumagot kaya hina
The Borderlines Kabanata XV: Still Unconcious
Sofia’s Point of ViewNag-aalala na talaga ako kay Demi, mag-iisang linggo na rin siyang hindi nagigising, grabe naman kasi ang tama niya, hindi nila tinigilan si Demi hanggat hindi nila nakikitang wala ng malay siya at duguan kaya sana naman ay mabigat ang ibigay na parusa sa kanila ng Great Alpha kasi muntik na nilang mapatay si Demi.“Sino ba si Aeneas?!” naiinis na usal ni Yosh.“Siya yung kaibigan namin ni Demi,” sagot ko at pinunasan ang mukha ni Demi.“Siya ang dahilan kung bakit ginawa ng mga bullies na ‘yon ang mga pranks kay Demi hindi ba?!” patanong na sigaw ni Yosh.“Yosh...”“Kainis! Bakit hindi pa kasi nagigising si Demi?!”“Magigising din siya, magkakasama-sama ulit tayo,” nakangiti kong usal at hinaplos ang pisngi ni Demi. Demi, gumising ka na please…Tumayo na ako at niligpit na ang mga gamit na
The Borderlines Kabanata XVI: Mysterious Visitor
Demi’s Point of ViewMasakit, parang namanhid ang katawan ko dahil sa malalakas na palong natamo ko mula sa kanila, ang huli ko na lang narinig at naalala ay ang umiiyak na sigaw ni Sofia na nagmamakaawa na tigilan na nila ang pagpalo sa akin hanggang sa nandilim na ang paningin ko. Hindi ko na kaya…Nagising na lamang ako na parang uhaw na uhaw, nakapikit pa rin ako pero ramdam kong may nakatingin sa akin pero hindi ko matukoy kung sino dahil hindi ako sigurado kung ang presensya bang ito ay siya o hindi.Dahan-dahan kong ginalaw ang kamay at paa ko at saka dahan-dahang iminulat ang mga mata, noong una ay nasisilaw pa ako pero nang kinalaunan ay nakapag-adjust na ang paningin ko kaya malinaw ko nang nakikita ang paligid kung nasaan ako ngayon, nasa isang malawak akong kwarto na may tatlong kama, yung dalawa ay bakante kaya tanging ako lang talaga ang naritong pasyente pero pinagtataka ko ay wala na yung presensya
The Borderlines Kabanata XVII: Annual Ranking Tasks: Fighting!
“Ready ka na ba sa ART?” tanong ni Yosh. Ang tinutukoy niya ay ang taunang tasks para sa lahat na pack families, ito rin ang pagkakataon kung saan magbabago ang ranggo ng mga pack familes (depende sa performance ng pack family) o kung hindi kaya’y mananatili pa rin sila sa dati nilang ranggo tulad namin pero kahit alam naming malabo nang tumaas ang ranggo namin ay mananatili pa rin kaming positibo.“Siguro, Yosh,” hindi siguradong sagot ko.“Exciting ang Annual Ranking Tasks ngayon dahil dadalo daw ang Great Alpha,” nakangising usal ni Yosh.“Yosh…” nagbabantang usal ko.“Alam ko Demi, alam ko,” aniya na nawala ang ngisi sa mga labi.“Kinakabahan at natatakot ako para sa magaganap na ART, magpapaalam na rin si Linda eh,” malungkot na usal ni Sofia na ikinatahimik naman namin.“Basta gawin niyo ang best niyo at bumawi kayo sa oral contest tasks,”
The Borderlines Kabanata XVIII: The New Ranks
Hindi naging maayos ang unang task namin lalong-lalo na para kay Sofia na ilang oras na ring walang malay, tapos na rin ako sa pangalawang task ko sa patalasan ng isip at tulad ng inaasahan namin ay natalo ulit kami lalong-lalo na’t ang Ice Moon Pack ang nakalaban namin pero kahit ganoon ay hindi kami pini-preasure ni Linda. “Kumusta siya?” tanong ni Yosh na pumasok sa quarters namin, may pasa ito sa bandang labi. “Maayos naman siya kaso masyado siyang nabugbog kaya’t maging ngayon ay hindi pa siya nagigising,” sagot ko na ikinatango niya naman saka umupo sa tabi ko. “Tapos ka na sa tasks mo?” tanong ko naman na binato pa siya ng mansanas na nasalo niya naman. “Oo medyo nabugbog nga lang ako sa last task ko, Ice Moon Pack kasi kalaban namin at natalo kami,” sagot niya at kinagatan na ang hawak niyang mansanas. Hula ko ay ang task niya ay parehas ng una kong task. “Still ginawa niyo pa rin ang best niyo,” sabi ko naman. “Oo pero napagal
Pinakabagong kabanata
The Borderlines Kabanata XLVII: Yosh's Disappearance
Kinabukasan ay sinikap kong tumayo at pumunta sa pag-anunsyo ng bagong ranking ng mga pack. Lahat ng sugat ko ay nagsihilom na sa tulong na rin ng mga gamot na galing sa mga witches pero ramdam ko pa rin ang panghihina ng katawan ko dulot ng mga pagpapahirap sa akin sa loob ng kulungan sa Kinyege borderline."Sigurado po bang okay na ang pakiramdam niyo?" nag-aalalang tanong ni John na tinanguan ko naman saka ngumiti."Okay na ako, gusto kong personal na marinig ang mga bagong ranking mamaya," sabi ko at tinapik-tapik ang balikat niya."Siguradong magiging proud ka sa amin, Demi kapag nalaman mo ang resulta ng ART mamaya," proud na wika ni Sofia na nasa tabi ko."Proud naman ako sa inyo kahit hindi man kayo manalo sa mga tasks, eh!""Magsisimula na raw ang pag-anunsyo," anang isa sa mga myembro ng pack namin.Karamihan sa kanila ay nagpapahinga pa dahil galing palang sila sa huling task na ginawa nila at proud na proud ako kasi wala man ni isa sa kanila ang na-injured na iniiwasan tal
The Borderlines Kabanata XLVI: The Real Murderer
"Bring me the girl," utos ni Luna Aerah na disidido na makuha ako."Mom! I already told you! Demi is innocent!" sabat ni Aeneas na lumapit pa sa kanyang nanay."Hangga't walang matibay na ebidensya ay kailangan niyang bumalik sa loob ng kulungan," anang Luna Aerah."Pero wala po talagang kinalaman si Demi!" naiiyak na pagsabat din ni Sofia."What are you doing here? Wala kayong pahintulot na tumuntong sa Kinyege Borderline, nais niyo bang maparusahan kayo!?" wika ulit ni Luna Aerah na pinagsasabihan si Sofia na umiiyak na at si Arhyss na pinapatahan ang mate niya."Huwag niyong subukan ako," galit na pagbabanta ni Renz sa mga kawal."Ouch! Get off your hands on me!" Napatingin kami sa pinanggalingan ng boses na 'yon."Yosh?" sabay naming usal ni Aeneas."She's the real murderer, let my friend go," walang emosyon na wika ni Yosh na hawak-hawak ang buhok ni Alethea na dumadaing naman at pilit inaalis ang pagkakahawak sa buh
The Borderlines Kabanata XLV: Caught
Pagkatapos kong bitiwan ang mga salitang iyon ay wala na muling nagtangka sa amin na dalawa na magsalita hanggang sa unti-unti na ng nawalan ang araw. Kinalaunan ay lumabas siya ng bahay at pagkabalik ay may mga dala na siyang prutas at gulay at ilan sa mga sangkap na hindi ko malaman kung saan niya nga ba ito nakita at nakuha."Eat some snacks," aniya at inilagay sa harapan ko ang isang basket na puno ng iba't ibang mga prutas."Salamat..." nahihiyang pagpapasalamat ko."Eat all of that, your body needs that."Nagsimula naman akong kumain ng mga prutas at nang mabusog ay ininom ko na ang tubig na dala niya rin saka lumabas muli sa maliit na kwarto, agad ko namang nakita si Renz na nakatalikod sa gawi ko. Ang sexy niyang tingnan mula rito sa kinatatayuan ko, from his hair, neck, muscles and body. Tila lahat ngang babae ay mababaliw sa kanya."Stop staring, you're distracting me," aniya habang nakatalikod pa rin sa akin."I-I'm not staring!" pagtanggi ko sa
The Borderlines ANNOUNCEMENT
Hi, readers! Sorry kung medyo matagal din bago ako nakapagsulat ulit, dumaan po kasi ako sa writer's block plus masyadong pressure sa studies ko kaya nawala ako ng mahabang panahon sa pagsusulat nito at medyo may hindi na ako natatandaan na part ng story kaya baka makabasa kayo ng ibang part ng story na supposedly ay wala, humihingi po ako ng sorry agad sa maling ito. I'll try my best to edit it again after I finish this story and yes! Malapit na po siyang matapos at excited na po ako doon, currently writer the few chapters now and I hope you'll like it po. Have a great day!
The Borderlines Kabanata XLIV: His Sweet Side
Pagkatapos ng seryusong pag-uusap namin ni Renz ay pinatulog niya ulit ako upang makabawi raw ako ng lakas at sa buong oras ng pagtulog ko ay hindi niya ako iniwan at nanatili sa tabi ko.Ngayon nga'y nasa harapan ko siya at nakasandal sa dingding na gawa sa kahoy, nakapikit ang kanyang mga mata habang naka-krus ang mga braso.Ilang minuto rin akong nakatulala sa kanya at hindi gumalaw dahil baka magising ko siya hanggang sa unti-unti niya ng iminulat ang kanyang mga mata."G-Good afternoon..." nauutal at awkward kong bati."Are you hungry?" tanong niya na sakto naman ng pagkalam ng sikmura ko."I will prepare foods," aniya at tumayo na saka tinapik-tapik ang mga dumi na kumapit sa kanyang suot."Marunong kang magluto?" namamangha kong tanong at dahan-dahang umupo na kinaharap niya ulit sa akin at dinaluhan ako para alalayan."I need to, it's part of my training since I was a child," sagot niya na tiningnan ang sugat sa
The Borderlines Kabanata XLIII: His Anger
Nagising na lang ako nang may tumama na sinag ng araw sa mga mata ko. Nandito pa rin ako sa piitan at nakadapa, walang lakas at napakahapdi ng likuran dahil sa mga latigo na natanggap ko."Nasaan siya? Saan niyo sa kinulong?!" Narinig kong tanong ng isang pamilyar na boses pero base sa tono ng kanyang pananalita ay galit siya."Dito po," anang kausap niya.Mayamaya ay may mga paang tumigil sa harapan ng rehas ko, iniangat ko naman ang ulo ko."D-Demi!" bulalas niya nang magsalubong ang mga mata namin."Buksan mo!" utos niya sa kawal."Pero---""Bubuksan mo o mawawalan ka ng ulo?!" pagbabanta ni Aeneas sa kawal na wala namang nagawa kundi buksan ang rehas ng pinagkulungan sa akin."Demi?! Okay ka lang ba?---" Hindi niya naituloy ang sasabihin niya nang makita ang mga sugat ko sa likuran dulot ng paglatigo."A-anong nangyari?" nag-aalalang tanong niya na nanginginig pa ang mga kamay na inalalayan ako maupo mula sa pagkakadapa kanina."Maayo
The Borderlines Kabanata XLII: Poison
"Hindi kita maintindihan, Renz," naguguluhan na usal ko."Wala," aniya at tumingin sa malayo."Ayan ka na naman, tuwing magtatanong ako ng mga bagay na hindi ko maintindihan ay hindi mo ako sinasagot," nakanguso kong reklamo."Dahil mahirap ipaliwanag...""Kaya ko namang intindihin, eh," wika ko na kinatingin niya naman ulit sa akin."Kung sabihin ko sa 'yong layuan mo si Aeneas... Susundin mo kaya?" Nagulat ako sa winika niya kaya hindi agad ako nakasagot."Nevermind.""Bakit? Bakit ko kailangan na layuan siya?" Sasagot na sana siya ngunit nagulat ako nang bigla siyang umubo at may kasabay na dugo."R-Renz? Anong nangyayari sa 'yo?" kinakabahan na tanong ko at dinaluhan siya."T-there's something w-wrong with me... I-I can't breath," tugon niya na napahawak na sa dibdib niya.Inalalayan ko naman siyang makaupo."Anong nangyayari sa 'yo?!" kinakabahan na tanong ko.
The Borderlines Kabanata XLI: Hurting
Pagkatapos ng laban namin sa kanila ay sinalubong kami ng sigawan at pagbati."Ang galing mo na talaga Demi! Ang laki na ng pinagbago mo!" bulong ni Sofia na yinakap agad ako pagkatapos ng laban namin. Pinuri ko rin ang mga kasamahan ko lalong-lalo na ang first years, bilib ako sa kanila dahil wala ni-isa sa kanila ang nahimatay hindi kagaya sa kalaban naming grupo na may mga nahimatay dahil sa lakas ng mga suntok at sipa na natanggap nila sa amin."Ang totoong laban ay magsisimula palang," anang bagong dating na babae."Alethea..." usal ko sa pangalan niya na kinangisi niya naman."Hindi mo naman ako tatanggihan, hindi ba, Demi?" naghahamon na usal niya. Nakasuot siya ng isang kulay itim na sando, brown na jogging pants, sapatos na ka'y ganda at nakapuyod ang kanyang buhok.Nagsimula namang magbulungan ang lahat at nagsisimula na namang magpustahan dahil na rin sa isa si Alethea sa mga malalakas na werewolf dito sa ak
The Borderlines Kabanata XL: Pack's Fight
Yosh's Point Of ViewAng gulo na ng lahat, ang gulo at hindi ko na malaman kung ano ba itong nararamdaman ko. Bakit kailangan maramdaman ko pa ito? Tuwing ako mismo ang iiwas ay nasasaktan din naman ako, ang hirap gumawa ng desisyon lalong-lalo na't kalaban ko ang puso ko."Bakit kailangan mo pang saktan ang sarili mo kung pwede namang maging maayos ang lahat? Tanggapin mo na lang siya," anang Great Alpha."Kung madali lang sana iyong gawin ay ginawa ko na ngunit hindi, eh. Ang hirap...""Hindi ko man alam kung ano ang totoong dahilan kung bakit pinipigilan mo ang nararamdaman mo pero sana ay magawa mong buksan ang puso mo para sa kanya," usal ulit ng Alpha Leader bago ako iniwan.Hindi ko kaya... Hindi ko kayang piliin siya.Demi's Point of ViewPanibagong araw kaya't paniba
