All Chapters of Crumpled Heart (Tagalog): Chapter 141 - Chapter 150

Sa mga panahong naghirap ako ng mag isa ay marami akong natutunan. The situation I got in makes me matured so fast. Hindi ako ready at natatakot pa ako noon. Hindi ko pa nakikita ang sarili kong mag commit noon dito at marami pa akong pagkakamaling nagawa sa nakaraan after everything. Iyon ang nag udyot sa akin kung bakit ako naging mas matured at seryoso sa aking buhay. This isn’t a game anymore. It is survival. Laging madilim ang buhay ko noon pero ng dumating si Leona sa buhay ko ay siya ang nagpaliwanag sa aking buhay. I didn’t give up and Leona, Tito, and Ana are the one who are keeping me to go on in my life. They supported me with everything I want, lalo na si Tito. And I became more better than before.   “Mummum!” Leona first word melted my heart.   Leona.   When I gave birth to her the first thing, I saw on her was him. Kaya ko naisipang ipangalan sa kaniya ang pangalan niya. Siya agad ang pumasok sa aking isipa

That day was so fun. Leona enjoyed the accompany of Jax. They even take pictures with the two. Pinayagan ko na dahil gusto rin naman ng anak ko. I just inform them to not post it publicly because I want some privacy to my daughter. Sa mga ganitong sitwasiyon ay hindi dapat naisasali ang anak ko sa anumang media o sa internet lalo na at ang Dada at Tito Jax niya ay kilala on media. Sinabi naman ni Jax na for private memories lang naman, he will frame it daw and put in in his condo. Kung hindi ko lang talaga kilala kung sino si Jax ay mapagkakamalan ko siyang batang ama. Totoo ang mga sinasabi ng mga staff dito na bagay na bagay niya nga maging ama. Kung hindi ko lang talaga kilala ito ay matagal ko ng napagkamalan na anak niya si Leona.   “Talaga bang ayaw mo sabihin ang ama ng anak mo? Ang ganda niya and for sure gwapo rin ang ama nito!” bulong niya sa akin noong nasa isang resto kami pagkatapos ng shoot niya. Nandito lang kami sa baba ng kompanya ni Tito namin

She is the one who choose where we are going. Sinabi ko kasi na wala akong masyadong alam na resto o coffee shop na maganda rito sa Manila. Her mouth was always drop open whenever I say that I don’t have much know about this city.   “Saan ka ba nagpunta?! Makikita na lamang kita rito sa Manila at sa isang luxurious catwalk event and you don’t know places here?!” galit niyang sinabi sa akin habang siya ay nagmamaneho.   “I don’t know where to start but I want to ask you first, how have you been, Lhara? Lalo kang gumanda!” I complimented.   “What do you think, huh? You left me and you think I have been happy in my whole fucking life?! you bastard! You are my best friend, right?” inis niyang sinabi pero ramdam ko ang sakit sa bawat salitang kaniyang sinabi sa akin.   “I’m sorry, I was so broken before that all I can think is to leave that fucking island. I just can’t handle it anymore…” I said sincerely

Kinabukasan ay pumasok ako sa school. Lhara chatted me earlier and I say what I am up to this day. It was a usual day pero nadagdagan lamang ng espesiyal na pakiramdam dahil nakita ang kaibigan. I feel like my life change in a bit of seconds. I can’t believe it!   “Hello…” narinig kong sinabi ng kung sino sa aking gilid.   Nandito ako ngayon sa cafeteria ng school at kasalukuyang kumakain habang nasa harapan ang aking laptop na bigay ni Tito dahil ako ay nag rereview. Pagkatapos kasi nitong lunch ay may quiz ako at hindi na ako nakapag review kagabi dahil sa pagiging abala sa aking anak. Lumingon ako sa nagsalita at nakita ang isa kong block mate sa ibang mga subjects. Lagi akong mag isa dahil karamihan sa kanila ay mas bata sa akin at sanay na rin naman akong mag isa lagi rito sa school. I really don’t need many friend dahil na rin siguro sa pagiging matured ko. Mababait ang lahat ng mga kaklase ko dahil nakikipag usap sila sa akin. Casual

Dapat lang dahil may marinig lang akong sa kaniya ay talagang babatukan ko siya! That day run normally. After that I have my breakfast dahil nagkape lang kami ni Lhara kanina bago siya umalis. Tulog pa ang lahat pero noong paalis na si Lhara ay ‘tsaka naman lumabas sa kwarto si Tito. Nagpaalam na lamang si Lhara kay Tito and promise to come back again soon. Alam kong babalik at babalik pa rito si Lhara dahil hindi niya hahayaang mawalay muli sa akin. Sinabi niya pa nga kung pwede roon na kami ng anak ko sa condo niya manirahan dahil parang nakakaabala raw kay Tito. Sinabi ko namang huwag na at nakakahiya at ayoko rin namang iwan si Tito rito ng mag isa.   Pagkatapos nitong klase ko ay magtutungo agada ko sa isang brand na naka contrata ko upang magtrabaho. Okay naman sa lahat noong sinabi kong nag aaral pa lamang ako at sa mga ganitong oras lamang ako available. I am just thankful that they understand my opinion. Kailangan ko na ring ayusin ang schedule ko dahil