All Chapters of Crumpled Heart (Tagalog): Chapter 151 - Chapter 160

It was weekend when we are here in the mall with my child and Jaxon. Malapit lang naman ito sa condominium ni Tito kaya pumayag na si Jaxon na sumama.  Ito kasi ang isa sa mga naisulat na request ng anak ko. Sa gabing iyon, when I got home, she immediately come near me and gave me a piece of paper and saw her penmanship who is not quite evolve yet but readable naman.   Lumuhod at at pinantayan siya. There where only three listed on the paper. I read the first one and she wants to eat junk foods like that and the second one is going to mall with me and Dada Jax. The third one was spent with learning Tagalog, and she even write that “I only want mother to teach me Tagalog”. Napa iling ako at hinalikan siya. She giggled because of it.   “Is that okay with you, Mama?” she asked me.   ‘Of course, Baby! Sigurado kang ito lang ang gusto mo?” tanong ko.   Hindi ko kasi siya masyadong pinapakain ng junk

What Tito said is understandable pero nagsisimula na akong kabahan at matakot. Madami ng what if ang naglalaro sa aking utak sa gabing iyon and now, its Sunday. Hindi ako gaanong nakatulog dahil sa napagusapan namin kagabi. I know wala sa aking plano na lihim ito pero hindi ko magawang sabihin ang lahat sa anak ko. Kung paano ipaintindi. Kaya ngayon it was the schedule of our family time. I am going to teach her Tagalog gaya ng gusto niya. I don’t have any pending works right now kaya magiging tutok talaga ako sa anak ko ngayon. I am the one who did all the responsible that I can’t do because of schools and works every weekday na ang kaniyang Manang Nelia ang gumagawa though, I still do her foods and bed pero hindi ko na kasi siya nakakalaro at natuturuan ng kaniyang mga librong aking binili noon pa at ang Manang Nelia niya lamang ang nakakapagturo kapag wala ako rito sa condo. My daughter is really understandable because she understand that I have works and school. Ako ang nagpaligo

He laughed on what I say. We talked a bit about my new schedule. Hiningi niya at tinignan ito kung may magkakapareha pa kami upang magsabay na lamang kami sa mga subject ngayon and good news there are four classes that we will be in the same subject. I was happy because of it para naman may kasama ako at may kausap kahit na okay lang naman sa akin na kahit wala, iba pa rin talaga kapag ay kakilala ka. Until our professor came already. She introduces me in the class at nagulat pa ako na ang iba ay kilala na ako dahil daw sa aking pagmomodelo. “You’re so pretty po!” aniya ng nakatabi kong kaklase ko sa subject na iyon. Nagliligpit na ako ng aking gamit at pati rin si Jared at kakatapos lang ng subject na iyon. Nakiusisa ang ibang mga kaklase ko sa amin at sa tingin ko ay kakilala ng mga ito ni Jared kaya siguro ganoon. Mostly sa kanila ay kinakausap ako sa aking pagmomodelo. Sinasagot ko naman sila with a polite manner at minsan hindi maiwasang mailing dahil sa kanilang mga tanong. I

I have spent my weekend with my daughter and the coming week end smoothly. I was getting known and known by brands and invited to work from them. All of us are happy with that, mostly me. Even Ana was invited when sometimes they visit me on the shoot. I said she is too young for that. Ang aga niya kasing magmodelo kung papayagan ko at hindi naman na niya kailangan iyon. I am here to support her. Kung ako ang tatanungin ay gusto ko talagang magfocus siya sa kaniyang studies at doon lamang. Mahirap ang magtrabaho habang nag aaral gaya ng akin. Kung ako lang din naman ang makakaranas ay okay lang naman sa akin iyon. Titiisin ko pero kapag nakikita si Ana sa aking kalagayan ay hindi naman na ata pwede iyon sa akin. Okay lang sa akin kung ako ang mahirapan sa kanila. I will bear with it. Just I don’t want them to experience those I experience right now. I was even invited by a abroad brands from Spain but sadly I can’t accept it due to my studies and life here in the Philippines. Wala nama

“Let’s dance!” anyaya ng isang make up artist ilang sandali noong medyo gabi na. I think it’s already past ten in the night. Hindi ko na mabilang kung naka ilang baso na ba ako ng alak ngayon dahil na rin sa maaga kaming nagtungo rito pero kaya ko pa naman. Hindi pa naman ako gaanong lasing at umaalon ang aking paningin, maybe because my drinks is not that too strong for me. Si Lhara naman ay madaming kinakausap. Madaming nakakilala sa kaniya rito sa bar kaya madami na ring tao ang nagtungo sa table namin at binati siya. “Hindi ko inakala na ganito ka pala kakilala,” bulong ko sa kaniya na nasa aking tabi lamang at hindi pa umaalis simula noong umupo siya. “That doesn’t matter to me, bakit big deal ba sa iyo iyon?” bulong naman niya pabalik. Umiling ako at napahinga ng malalim. “Hindi naman, gulat lang ako at hindi sanay,” sagot ko. “Parang hindi ka naman kilala noon pa, you were also known in our school, siguro ay hindi mo lang napapansin.” Aniya niya sa akin. Umiling ako muli.