All Chapters of Desperate Marriage Proposal: Chapter 11 - Chapter 20

Nayien NANG LUMAPAG ANG eroplano sa airport ng Netherlands ay sakto naman ang paggising ko. "Let's go,?" patanong na sabi ni Sam. Nag-inat ako at tumayo. "Sure, tara na." Bumaba na kami ng eroplano and the unfamiliar wind embrace me as soon as my feet landed on the ground of Netherlands. Kahit autumn ang season ngayon rito ay medyo malamig parin yung hangin nila. "Nilalamig ka ba?" Umiling ako at naglakad na. "Let's go, I'm hungry." sabi ko. Sumunod siya sa'kin dala yung mga maleta namin. Ayaw niyang ako mag dala ng maleta ko eh. Pagkalabas namin sa airport ay tinuro niya yung SUV na naghihintay doon sa may mga taxi. Naglakad kami papunta roon at nong malapit na kami ay lumabas ying driver. "Mr. Hieze. Long time no see." sabi nong driver at tumi

Nayien NAMASYAL ULIT KAMI kinabukasan sa sidewalk ng  De Wallen or the Red light district. Naglibot libot kami sa lugar buying different souvenirs, mga damit na hindi ko rin naman magagamit sa sobrang dami ng damit ko. Naglunch kami sa isang Dutch restaurant. Pagkatapos naming kumain ng lunch ay niyaya ko siyang mamasyal sa Prinsengracht canal. Netherlands is famous in terms of canals at nong nagpunta ako rito noon ay hindi ako umabot rito. Personal matters kasi yung pagpunta ko rito noon. We rented a boat at naglibot libot kami. Ang ganda tingnan ng mga infrastructures na bawat madadaanan mo. "Do you want me to take a picture of you?" tanong ni Sam at sumenyas sa camera niya na nakasabit sa leeg niya. Ngumiti ako. "Sure. Wait let me pose," sabi ko at dahan dahang tumayo. Inalalayan niya akong makatayo at nong steady na yung tayo

NANG MGA sumunod na araw ay naging maganda naman ang mga pangyayari. Hindi muna kami namasyal kasi baka maulit pa iyong nangyari nong nagdaang araw. I don't think I can handle it anymore. Buong buhay ko ay hindi pa ako nakaranas na habolin ng mga tao na may mga baril. I was tough, alright but talking about harm, I am very scared of that.  Wala akong magawa sa bahay nila kaya nag-try akong mag-aral mag-luto. I know how to cook, but only the basics.  "Lady Nayien, it's not that. You must put the chicken meat first, and wait for it to be cook before you put the other ingredients." sabi ng kasambahay kaya natawa ako.  "Oh! Sorry," natatawang saad ko kasi kanina pa kami rito nag-e-ekspiremento sa kusina. Ilang ulit na namin ito. Hindi ko kasi talaga ma-gets ang pagkakasunod-sunod kung ano ang sunod na ilalagay.  "Okay, ah, should we start over again? Or, let's just continue?" I asked and face her.  "No, let's just continue.

Nayien NAGPASYA kami na umuwi  mga bandang alas-siyete na ng gabi patungo sa downtown. Kahit gutom na ako ay hindi ko siya sinabihan kasi parang wala siya sa mood na makipag-usap. Seryoso lang siyang nakatingin sa daan habang nagmamaneho. Mukhang may iniisip siya. Sumulyap ako sa kanya nong may makita akong restaurant na nadaanan namin pero hindi niya ako napansin. Gutom na ako. Wala akong nagawa kasi lumagpas na kami sa restaurant. Tiniis ko nalang yung gutom ko.  Kaya mo to Nayien. Malapit na. Konti nalang makaka-uwi ka na. Nang matapos siyang mag-park ng kotse sa parking lot ng building ng condo ay bumaba agad ako at nag-order online. Tingin ko kasi hindi ko na kayang magluto sa sobrang gutom ko. Pumasok kami sa lobby ng building ng sabay at hindi na ako nakatiis na hindi magsalita. As in kasi, nakakapanibago lang na hindi siya nagsasalita. Ang awkward sa feeling.   "Mauna ka na sa unit natin, may hihintayin pa ako." sabi ko at t

Nayien SATURDAY. Ngayon yung araw na magpaparty kami kasama yung mga empleyado ni Sam mamayang gabi. Sinabihan ko yung secretary ni Sam na ipa-alam sa mga kasamahan niya na mamayang gabi pa magsisimula ang party. I rented a resto-bar for one night para sa party mamaya. Nang sumapit ang hapon ay naghanda na ako. Nakaupo ako sa kama ng pumasok si Sam sa kwarto. May dala siyang paper bag. "What's that?" Tanong ko at tinuro yung dala niya na nilapag niya sa harap ko. He sat down beside me. "A clothes." he answered while opening the paper bag. "Seryoso? Bakit ka pa bumili? May damit naman ako." sabi ko. Nilabas niya yung box na kulay pula at may pangalan na Gucci. WTF! Lahat nalang yata ng binili niya para sakin ay mga signatured clothes. Binuksan niya yung box at bumungad sa'kin ang maayos na n