All Chapters of Prinsesa Atyrrah: Chapter 31 - Chapter 40

Aireen POVMula sa kinaliliparan kong bahagi ng abandonadong gusali ay kitang-kita ko ang galit sa mga mata ng Prinsesa. Dama ko pati ang nagliliyab niyang galit na idinadaan niya sa hangin. Kahit ako nagagalit dahil sa hitsura ng Prinsesa. Ni kahit na isipin ay hindi ko nagawa na magiging ganito ang hitsura niya. Mula sa maayos, malinis at mabango niyang hitsura ay mukha na siyang gusgusin, mabaho at nakakasura. Gustong-gusto kong tulungan siya at kalagin ang tali sa binti at kamay niya ngunit nasa tamang wisyo pa ang aking utak. 'Hindi ako maaaring makita ng mga tao' Kinakabahan ako dahil hindi na makontrol ng Prinsesa ang kaniyang galit. Nag-iiba ang kulay ng kaniyang mata. Mula sa itim ay nagiging asul ito. Imposibleng hindi makita ng mga tao'ng binihag siya. 'Kaya hindi ako lalo maaaring magpakita'Napahawak ako sa mataas na bakal nang umihip muli ang malakas na hangin. Tila galit rin ito, nakikisama sa plano ng Prinsesa at g

Viola POVMy tears are falling from my eyes down to my cheeks like water from a stream. I am shaking. My whole body is nervous while my heart is pumping hard. This is my very first time to seen a lot of blood especially to my step-father. To the man who traited me like his own daughter. Now, he is lying on the stretcher while doctors and nurses are hurriedly pushing this stretcher onto the OR. He is bleeding hard with a pale face and close eyes. His lips are dry making me more cry. I don't want to be like this. I don't want Daddy Nathaniel to be gone. He is one of the best.'What you were thinking Viola Artemis?! That won't happen'Napatingin ako sa gilid. Naroon ang lalaking nurse na mabilis ang pagpapatakbo ng stretcher papunta sa OR. Katabi niya si Kuya Yvo na hawak sa kamay si Daddy habang umiiyak. Nakakaawa ang hitsura niya. Malayo sa maporma at masungit na Yvo Artemis. He looks like a poor little boy begging for a food."Hold on Dad, pl

Aireen POVNakangiti akong lumilipad patungong modernong palasyo. Isang magandang balita ang ihahatid ko sa Prinsesa. Maaari na siyang makauwi dahil may natuklasan ako. Ang luha lamang ng isang Prinsesa ang isa pa sa pwedeng maging susi ng portal. "Saan ka tutungo acrinim?" Napatigil ako sa paglipad nang may pumulupot sa aking katawan. "Ano ba!?" Sigaw kong sabi saka nagtangkang umalpas mula sa pagkakapalupot ng isang latigo na kumikinang dahil gawa ito sa ginto. At isang acrinim lang ang maaaring gumamit ng ganitong latigo. "Nagkita ulit tayo Aireen" salubong ang kilay na bumaling ako sa aking likod. At doon ko nakita ang acrinim na may nakangising mukha habang suot ang kulay matinding lila'ng bestida niya. Nakaangat ang isang kamay niyang may hawak na latigo. "Levata" sambit ko sa kaniyang pangalan. Hindi naman na bago sa akin ang kanilang pananatili sa mundong ito. Ang hindi ko lang alam ay kung bakit tila ma

Yvo Artemis POVI sighed and looked at the mirror. I am now wearing white tuxedo paired by a white pants and black shoes. My shades is hanging in my tuxedo's pocket inside it. Today is the final grievance.Ngayon ang libing ni Daddy. Ngayon ko nalang ulit siya makakasama dahil magkakasama na ulit sila ni Mommy.Naalala ko ulit ang pinag-usapan namin ni Beatrice kanina. Hindi ko rin alam kung paano siyang haharapin pero sa tuwing naalala ko 'yong ngiti niya kada magtatagpo ang landas namin ay nawawala ang kaba ko sa kaniya. 'Hindi ko lang alam kapag si Atyrrah na ang makakatagpo ko'I can't avoid her right now because this is my father's inhumation. "Yvo" tumingin ako sa pinto nang may kumatok at magsalita. I know it's him. Muli kong sinulyapan ang sarili sa salamin saka ngumiti ng pilit. Nalampasan ko na 'to kay Mommy, kaya ko rin 'to kay Daddy.Naglakad na ko patungong pinto para pagbuksan si Kuya Yves. Namam

Yvo Artemis POV"Ba't di mo sinabi sa akin noong una pa lang?" Tanong ko."Are you idiot?" She asked sarcastically with an arched brows. "Ilang beses mo ba ko pinagtabuyan Yvo? Ilang beses mo kong pinagtulakan palayo. Iniisip mo kasing ikaw lang ang nasaktan nang mga araw na iyon kahit ang totoo, habang nasa US ako, guilt at lungkot ang nararamdaman ko. Kasi 'yong nag-iisang kakampi ko, nilayuan ko" My mouth shutted. She tried many times to get near me but I always ended up on pushing her away. My mind is closed to listen on her side because I always think that I receive the most hurtful thing happened in my life. Ngayon para akong bata na pinagsasabihan ng mga mali kong ginawa. Ngayon ko napagtanto kung gaano ako kag*go bilang lalaki."Kung wala ba siya sa landas na'tin, babalik ka sa'kin?" My mouth still shutted. "I mean Atyrrah. I know that you feel something special to her kaya nahihirapan kang bumalik sa'kin""Honestly, yes" pag-amin ko.