All Chapters of Call me by my Nickname: Chapter 21 - Chapter 30

Sa labas ng bintana ng kotse lang ako nakatingin sa buong biyahe habang  pinagmamasdan ang ulap na parang naka sunod lang samin sa biyahe.Tapos na ang klase at nag desisyon akong sumama kay Wesley.Hindi niya sinabi kung saan kami magbabakasyon kasi gusto niyang isekreto sakin para surprise daw.Hindi ko na rin nakausap pa si Zaiden simula no'ng mga araw na sinabi niya sakin na aalis siya.Ayoko siyang kausapin dahil naiisip ko pa lang na magpapa alam siya sakin nasasaktan na ako ano pa kaya kung tuluyan na siyang aalis ng bansa. Hindi ko kakayanin 'yon.Tinanggalan ko ng sim card 'yong cellphone ko para hindi na niya ako ma contact. Ngayon pa lang kasi, china-challenge ko na ang sarili ko kung makakaya ko ba na mapalayo siya sakin at hindi na siya makausap o baka naman hindi ko magawa. Baka naman iiyak ako lagi sa gabi sa tuwing maiisip ko siya. Baka naman matulad ako sa mga taong nag mumukmok na lang buong mag damag at hindi na kumakain.

"Anong trip na naman ba 'to, Kevin?!" sigaw ko sakanya.Hindi niya ako sinagot. Nasa balcony kami ngayon ng hotel dahil hinila ko siya kanina papunta rito matapos niyang sabihing liligawan niya ako.Hindi ko siya maintindihan. Ni hindi pa nga niya ako gano'n ka kilala tapos liligawan na agad niya ako? Unless kung paraan niya 'to para galitin si Wesley.Alam kong magkaaway silang dalawa pero ayoko namang madamay sa away nila. At lalong lalo na ayokong may taong nag aaway. Lalo na si Wesley. Matalik ko siyang kaibigan at ayoko na may nang aaway sakanya."Sabihin mo nga sakin, ano ba ang nagawa sayo ni Wesley at galit na galit ka sakanya?"Kumunot 'yong noo niya. "What do you mean?""Alam kong magkaaway kayo. Pero sana naman wag niyo na akong idamay. O kung pwede sana mag bati na lang kayo.""Wait, mag bati? Hindi 'yon gano'n ka dali.""Wala naman siyang ginawang masama sayo. Iniwan ka lang niya dito dahi

Tulala akong nakatitig kay Wesley habang hinihintay niyang sagutin namin pareho ni Kevin ang tanong niya.No'ng matauhan ako ay mabilis akong lumabas do'n sa cabinet kung saan kami nagtatago ni Kevin. Na untog pa nga ako dahil sa nagmadali akong lumabas do'n.Lumabas na din si Kevin pero katulad ko, tahimik lang din siya at hindi alam ang sasabihin.Matalim akong tiningnan ni Wesley.Alam kong sa mga tingin niyang 'yon ay galit na galit siya.Galit ba siya dahil kasama ko nanaman ang kaaway niyang si Kevin? O baka naman galit siya dahil iba ang iniisip niya sa nakita niya?Ilang segundo niyang hinintay ang sagot namin ni Kevin sa tanong niya kung ano ang ginagawa namin dito.Pero dahil walang ni isa samin ang sumagot ay nag walk out siya bigla."Wesley!" tawag ko sakanya pero hindi na siya lumingon para pakinggan ako.Napatingin ako kay Kevin at

Hindi ako makapaniwalang nakikita ko siya ngayon sa harap ko. Parang gusto kong sampalin ng sarili ko para malaman kung totoo ba 'to o hindi.Baka kasi ibang tao 'tong nasa harap ko ngayon at namamalik mata lang ako.Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa.Pinagmasdan ko ng maigi ang napaka gwapo niyang mukha na kanina pa nakangiti habang nakatitig sakin dahil sa tuwa."Ikaw ba talaga 'yan?" hindi makapaniwalang tanong ko habang tinitingnan siya. "Totoo ba 'to?" dagdag ko pa.Tumango siya, "ako nga." Tapos hinuka niya 'yong mga braso niya at niyakap ako ng sobrang higpit. "Na miss kita, sobra!"Hindi ako nakapag salita. Hanggang ngayon kasi hindi pa rin ako makapaniwalang nandito siya.Kahit yakap yakap na niya ako pakiramdam ko parang hindi ito totoo at parang nananaginip lang ako.Sobrang ng higpit ng yakap niya sakin na parang wala ng bukas.Maya maya pa ay bumitaw siya sa pag yakap niya sakin."Hin

Tumakbo palabas si Carla at hindi ko alam kung sa'n siya pumunta.Pati 'yong Mama niya hindi alam kung ano ang nangyayare ngayon kung bakit tumakbo na lang si Carla ng gano'n gano'n.Nagulat nga siya no'ng sinabi kong kaibigan ko ang anak nila.At laking gulat ng mga magulang niya no'ng malaman nila ang ginagawa ni Carla sa school.Hindi ko rin sinasadyang sabihin sakanila na nagpapanggap si Carla na mayaman sa school. Hindi ko kasi alam na wala silang alam tungkol do'n.Ang totoo kasi niyan, tito pala ni Carla ang nag papa aral sakanya. Doctor kasi 'yong tito niya kaya na babayaran 'yong tuition niya at hindi siya nabibilang sa mga scholars kagaya ko.Do'n din siya nakikituloy sa bahay ng tito niya na sinasabi niyang bahay nila 'yon sa tuwing pumupunta kami do'n dati. Hindi ko naman napansin na hindi sakanila 'yon. Isa pa, wala do'n 'yong tito niya lagi sa bahay na 'yon sa tuwing pumupunta kami. Lagi kasing nasa duty. At ang sinasabi naman ni C