Home / YA / TEEN / Call me by my Nickname / Chapter 11 - Chapter 20

All Chapters of Call me by my Nickname: Chapter 11 - Chapter 20

41 Chapters

Chapter 10

Wala siyang naging reaksyon sa ginawa kong pag yakap ng mahigpit sakanya. Para nga siyang nanigas no'ng mga oras na 'yon na hindi man lang magawang gumalaw. Hindi ko nga alam kung nagagawa pa ba niyang huminga habang yakap yakap ko siya ng sobrang higpit. Naka pikit lang ako dahil sa takot at isa lang ang napansin ko no'ng mga oras na 'yon... Ang pabango niya. Ang bango ng pabango niya. Hindi ko alam kung anong pangalan ng pabango na 'yon pero pamilyar 'yong amoy no'n sakin. Para bang naamoy ko na 'yon dati pero hindi ko alam kung saan. Biglang bumukas 'yong mga ilaw at napa bitaw na lamang ako sa pag yakap ko sakanya.Do'n ko lang din napansin na nakakahiya at nakakailang pala 'yong ginawa ko. Napakamot ako sa ulo ko at tila hindi alam ang gagawin.Napatingin ako sakanya pero umiwas agad siya ng tingin. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako o totoong nakikita kong namumula ang mukha nito. Hindi pa ako nakakita ng lalakeng nag b-b
last updateLast Updated : 2021-11-29
Read more

Chapter 11

2 hours later. Habang naglalakad ako patungo sa unit ko ay hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahil sa pinaghalong saya at kilig na nararamdaman ko ngayon. Hindi ako makapaniwalang umamin din siya na may gusto siya sakin. Grabe!  Hanggang ngayon tandang tanda ko pa ang mga sinabi niya kanina. Tanda ko pa kung papano niya banggitin ang salitang 'GUSTO DIN KITA' hindi talaga ako makapaniwalang sinabi niya 'yon kanina. Akala ko kanina nag ha-hallucinate lang ako, hindi pala. Totoong umamin siya sakin at pareho kami ng nararamdaman. Hindi ako makapaniwalang mangyayare 'to. Buong buhay ko, akala ko hindi ko na mararamdaman ang ganitong klase ng saya. Sabi na nga ba, Impossible things can be possible. Lahat ng bagay ay may kabaliktaran. There's no permanent things in this world. Kaya ang isang impossible ay pwede rin maging possible. No'ng nasa harap na ako ng unit ko ay biglang bumukas 'yong pinto ng unit ni Wesley at
last updateLast Updated : 2021-11-30
Read more

Chapter 12

Napatingin ako sa loob ng kotse para hanapin si Wesley pero mukhang wala naman siya sa loob kaya naman iginala ko ang paningin ko sa buong paligid dahil nagbabakasakali akong nandito lang siya. Hindi naman niya ako ite-text kung wala siya rito. Muli akong napatingin sa text message niya. Pinapasakay niya ako sa kotseng 'to? Ibig ba niyang sabihin mag papanggap ako na kotse ko 'to? Napatingin ako kay Manong driver na kanina pa ako hinihintay na sumakay. Lumabas na rin siya para pag buksan ako kaya naman napatingin ako kay Zaiden. Ayoko sanang gawin 'to pero wala na kasi akong maisip na dahilan. "Uhm. Kailangan ko na mauna, nandito na kasi ang sundo ko." pagsisinungaling ko. Tiningnan ni Zaiden 'yong driver ng maigi. Kinabahan ako dahil baka kilala pala niya 'tong driver ni Wesley at baka mabisto pa niya ako.Muli siyang napatingin sakin at nawala 'yong kaba ko no'ng ngumiti siya. "Okay sige. Mag ingat ka." sabi niya.
last updateLast Updated : 2021-11-30
Read more

Chapter 13

Kung pwede lang sanang i delete ang pangyayareng 'to ngayon, I'm sure kanina ko pa ginawa. Parang gusto ko na lang lamunin ako ng lupa. Hindi ko alam kung papano ko ipapaliwanag kay Zaiden mamaya 'tong mga sinasabi ng Russell na 'to. Eh kung bakit ba kasi nagkita kita pa kaming lahat dito sa cafeteria? Ugh! Ang malas ko talaga palagi. Although, wala naman talaga akong dapat ika-bahala, pero kasi baka iba 'yong iisipin nila sa sinabi ni Russell.What if ma miss-interpret nila? Anong gagawin ko? Napatingin ako kay Wesley. Kahit siya hindi rin makagalaw sa kinatatayuan niya. Siguro kasi nagulat din siya dahil hindi rin niya inasahan 'to ngayon. "What do you mean?" tanong ni Sarah kay Russell. "Will you please say it again?" Gusto kong takpan na lang ang bibig ni Russell para hindi na niya masagot 'yong tanong ni Sarah kaya lang hindi ko naman 'yon pwedeng gawin. Wala naman akong karapatang gawin 'yon dahil nakakahiya.
last updateLast Updated : 2021-12-06
Read more

Chapter 14

Minsan may mga bagay talaga na kung kelan ine-expect mo nang mangyare, saka pa hindi matutuloy. Pero minsan, may mga bagay din na hindi mo inaasahang mangyare, pero mangyayare at mangyayare talaga. Katulad ngayon, Hindi ko inexpect na ngayong oras, araw at taon ay magkakaroon ako ng first kiss. Tama. Siya nga ang first kiss ko. At hindi ko inexpect 'yon. Ilang segundong magkadikit ang mga labi namin, ramdam ko ang init ng mga labi ni Wesley habang nakapikit ako at pinapakiramdaman 'yong waiter at si Zaiden na dumaan sa likod namin. Na feel ko 'yong hangin sa likod ko no'ng dinaanan nila kami. At no'ng tuluyan na silang maka akyat para maghanap ng table ay saka ko na tinanggal 'yong mga labi ko papalayo sa mga labi niya. "S-sorry." nahihiyang sabi ko at inayos ang sarili. Hindi agad nakagalaw si Wesley matapos kong alisin ang mga labi ko. Halatang nagulat talaga siya sa ginawa ko at hindi niya inasahang gagawin ko 'yon.
last updateLast Updated : 2021-12-07
Read more

Chapter 15

Ano daw? Nahihibang na ba siya?! Titira ako sa bahay niya? "Nasisiraan ka na ba ng bait?!" Sigaw ko at mas lalo niyang hinigpitan 'yong pag hawak niya sa kamay ko."Seryoso ako, kaya sumama ka sakin." sabi niya at pa bigla bigla na lang akong hinila patungo sa kung nasaan ang kotse niya.Sa sobrang lakas niya ay wala akong nagawa kundi ang sumunod na lamang sakanya. No'ng nasa harap na kami ng kotse niya, binuksan niya 'yong pinto ng kotse sa likod at nilagay  'yong mga bag ko saka naman ako pinag buksan ako ng pinto sa driver seat.Pero hindi ako pumasok, tanging nakatayo lang ako at nakatingin sakanya na tipong nakukulitan na ako sakanya.Sino ba naman ako para pumayag sa gusto niya hindi ba? "Pumasok ka na." utos niya."Wesley, sinabi ko na sayong wag mo'kong tulungan hindi ba?" "Alam ko." sagot niya."Pero bakit mo ginagawa 'to? Dahil ba naaawa ka sakin? 'yon ba ang dahilan?!" Kalmadong sabi ko
last updateLast Updated : 2021-12-08
Read more

Chapter 16

Naka upo ako ngayon sa dining area habang naka titig sa pagkaing nakahain sa harap ko. Nawalan ako ng ganang kumain ngayon.Hindi ako makapaniwalang nagawa ko na namang magsinungaling sakanya kanina.Pati 'tong bahay ni Wesley inangkin ko pa.Hindi naman ako ang nag sabing akin 'to ang bahay, si Wesley ang nagsabi no'n dahil lumabas agad siya nang naka bathrobe lang at hindi rin niya inasahang makikita sina Zaiden kanina.Siya 'yong nag explain kina Zaiden at prince kanina na mag pinsan kami sa Mother side at nakitulog siya sa bahay namin dahil inimbitahan siya nina Daddy at Mommy.Na badtrip lang ako kanina dahil lumabas siyang bathrobe lang ang suot. Hindi naman sa na badtrip ako ng sobra kanina. Ang sakin lang, baka kasi ma missunderstood nila. What if isipin nila na may ginawa kami? Pang rated R gano'n. Napaka dumi ng isip  ko sa part na iniisip ko 'yon kanina no'ng lumabas si Wesley sa bahay nang naka bathrobe lang. Pero buti na lang hindi ni
last updateLast Updated : 2021-12-10
Read more

Chapter 17

Napa tayo ako ng wala sa oras dahil sa gulat at naging dahilan 'yon para magising rin siya.Napatingin ako sa kanya at gano'n din siya sakin."Gising kana pala." pa bungad niya. "Naabutan kitang naka tulog rito kaya ako na ang pumirma ng lahat ng mga 'yan." sabi niya at tinuro 'yong mga papeles.Napatingin ako sa orasan. 6:00 am na no'n."Anong oras ka dumating?" tanong ko."Alas tres." sagot naman niya saka kinuha 'yong mga papeles na nasa sahig. "Tinapos ko na 'to. Tinulugan mo kasi."Kaya naman pala niyang pirmahan lahat. Pinahirapan pa niya akong gayahin 'yong pirma niya. Pero okay na rin at least wala na akong p-problemahin pa. Ang nakakapagtaka lang ay kung papano napunta 'yong ulo ko sa balikat niya? Ako ba 'yong humiga mismo sa balikat niya o baka naman—no, hindi. Ayokong mag isip ng iba dahil baka ako talaga mismo ang humiga sa balikat niya. At isa pa, hindi na importante 'yon."Iidlip lang nam
last updateLast Updated : 2021-12-12
Read more

Chapter 18

Hindi ko alam kung papano nila nalaman ang tungkol sakin. At kung bakit meron silang litrato ko na nasa trabaho ako at pati na rin samin ni Wesley na nasa sa tapat ng bahay niya at gano'n din ang litrato namin ni Zaiden na magkasama kami.Alam ng mga kaibigan ko ang tungkol samin ni Zaiden. At ang tungkol sa bahay na tinutuluyan ko ay si Zaiden at Prince lang ang nakakaalam no'n. Pero kung isasama ko ang tungkol sa trabaho ko, si Wesley lang ang nakakaalam no'n. Sa madaling salita, iisang tao lang ang nakakaalam ng lahat ng mga naging sekreto ko. Si Wesley lang.Pero impossible naman na ipagkalat niya ang lahat ng 'yon. Hindi naman kasi siya gano'ng tao.Ano 'yon, gumising siya ng maaga para ipagkalat ang tungkol dito? Malabo. Pero kung hindi si Wesley, ibig sabihin may isa pang taong nakakaalam ng lahat.Napatingin ako kay Zaiden. Nakatitig lang siya sakin at kita ko sa mukha nito na parang nagdadalawang isip siyang
last updateLast Updated : 2021-12-21
Read more

Chapter 19

Nakatayo ako ngayon sa labas ng campus. Nag dadalawang isip akong pumasok dahil baka ibully lang ulit nila ako.Humuhugot ako ng lakas ng loob gamit ang isang malalim na buntong hininga. Ilang beses ko nang ginagawa 'yon dito kanina pa pero hanggang ngayon hindi parin ako handang harapin silang lahat.Nanginginig ang kalamnan ko at namamawis ang mga kamay ko.Hindi rin magawang umandar ng mga tuhod ko dahil nanlalambot ito.Hindi ko kaya. Pero sinabi kong kakayanin ko dahil merong taong handang tulungan ako. Merong taong nagpapalakas ng loob ko. 'Yong taong tanggap ako sa kung ano at sino ako.Sa totoo lang, nagpupumilit siya sakin na tulungan ako. Ilang beses niyang sinabi sakin na wag akong mag alala dahil siya na ang bahala para tigilan na nila ako. Pero sinabi ko sakanya na wag na niya akong tulungan. 'Yong malaman ko lang na may taong laging nand'yan at sumusuporta para sakin, okay na ako. Kahit ilang milktea o pintura pa ang ibuhos n
last updateLast Updated : 2021-12-27
Read more
PREV
12345
DMCA.com Protection Status