All Chapters of The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) : Chapter 111 - Chapter 120

Kabanata 110  Hindi ko na lang muna iniisip si Mommy. Ayoko na masira ang outing na ito lalong-lalo na’t excited ang anak ko simula nang sumang-ayon ako. Disyembre na ngayon at expected na talaga na maraming mga tao ang mamamasyal sa mga papasyalang lugar dito sa La Luca. Gaya ni Aling Maria, marami na ring mga tao ang nagsasabit ng mga Christmas decor sa kani-kanilang mga bahay. Hindi lang iyon, pati na rin ang mga commercial buildings, mga parks ay mayroon na ring mga decoration na mas lalong nagpapaganda sa lugar.Nang nakarating kami ay agad ko na kinarga ang anak ko. Napalunok ako at napaisip na baka nandito si Mom. Hindi talaga mawala sa isip ko. Hindi naman siguro siya makikipagkita sa akin para sa wala lang. Lahat may rason. Hindi siya makipagkita sa akin dahil miss niya ako.Pero may parte sa akin na gustong makipagkita sa kanya. Pero sa ngayon ay uunahin ko muna ang anak ko at ang kanyang kasiyahan.“Mommy,

Kabanata 112  Matamlay akong bumalik sa nagtitinda ng cotton candy at saka ko binayaran. Hindi ako nagkakamali. Si Mom iyon. Kahit nakatalikod ko na siyang nakita. Alam ko na siya iyon. Bumilis ang tibok ng puso ko. Apat na taon din akong nalayo sa kanila. Ito ang unang pagkakataon na siya mismo ang nagtungo rito sa akin. I didn’t expect it.“Mom…”Tumayo ang anak ko at saka sinalubong ako. Tipid akong ngumiti sa anak ko at saka ko ibinigay sa kanya ang cotton candy. Nang nasulyapan ko si Yohan ay mataman na siyang nakatingin sa akin. Napalunok ako at saka nag-iwas ng tingin.“Mommy, saan po tayo sa susunod?”**Nang matapos naming mag-rides sa iba’t ibang klase ay dinala kami ni Yohan sa isang ekslusibo na restaurant. Hindi ko gusto ang ganitong uri. Masyadong sosyal at saka masyadong pribado. Mas gusto ko ang restaurant na publiko lamang nang makita rin ng anak ko ang ib

Kabanata 114  I decided to meet my Mom. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin upang pumayag sa gusto niya. Siguro dahil Mommy ko siya and somehow, gusto ko rin siyang makita kahit lang sa araw na ito.It’s been four years. Apat na taon ko na silang hindi nakasama. Wala kaming closure o ano pa man. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang kanyang dahilan. Malalaman ko lamang iyon sa pagkikita namin ngayon.Ibang-iba ang aura ko ngayon. Suot ko ay isang galanteng damit. Ito ang madalas na sinusuot ko noon na madalang na lang ngayon. Hindi ko alam kung bakit ito ginagawa. Siguro dahil gusto ko rin mabagay sa estado niya.Sakay lamang ng bus ay nakarating ako sa usapan namin. Sa La Luca hotel. Sa pintuan pa lamang ay kitang-kita ko na ang eleganteng suot ni Mommy. Naka-sun glasses ito at may nakasabit na bag sa kanyang kaliwang kamay. Ang kanyang bodyguard ay nasa gilid niya lang kaya talaga namang kuhang-kuha niya ang atens

Kabanata 116  Hindi ako umuwi agad. Nagtungo ako sa powder room. Doon ko naisipan na pakalmahin ang sarili. She wants me back, pero hindi puwede isama ang anak ko. Magandang ideya ba iyon? Akala niya ba ay maayos lang sa akin? Hindi ba nag-iisip si Mommy? Ina rin naman siya, ah?I hid my child to them. Nagtago ako dahil ayoko silang mapahiya. Magaling sila dahil pinagtakpan nila ang kagagahang ko. I mean, sino ba naman ang magulat nang bigla ka na lang nawala. Siyempre, hahanap ng paraan ang magulang ko upang matahimik ang mga taong nakapalibot sa akin noon.I looked at myself in the mirror. Magulo ang buhok ko at kitang-kita ko ang pamumutla ng labi ko kahit naka-lipstick naman ako. Pinunasan ko ang luha sa aking mata bago ko inayos ang aking sarili. Habang inaayos ko ang aking sarili ay nakita ko sa salamin ang pagpasok ng isang tao. Noong una ay balewala ko lamang iyon ngunit natigilan ako nang nakitang pamilyar ito.Sumalubo

Kabanata 118  Hindi naman siguro masama ang pagiging marupok, right? Kasi tingin ko hindi naman. Papalabas na ako ng aking kuwarto dahil tumawag si Yohan na papatungo na siya rito. Hinanap ng aking mata si Felecity at nang nakita ko siya sa may sala ay agad ko siyang nilapitan.“Anak…”Nang nag-angat siya ng tingin sa akin ay ngumiti ako.“Why, Mommy?”Umupo ako sa tabi niya at saka hinaplos ang kanyang buhok. Napansin ko na naglalaro siya sa kanyang laruan.“Papatungo na ang Daddy Yohan mo. Hindi ka ba magbibihis?”Namilog ang mga mata niya at nakita ko ang saya sa kanyang buong mukha. Nabitiwan niya ang kanyang manika at saka buong-buo akong nilingon.“Talaga, Mommy? Daddy is coming?”Tumango ako. “Oo, anak.”At sa tawag din ako pumayag na sasama ako sa Christmas party niya dahil sinabi niya sa akin na ipapakilala na ni