Semua Bab Marriage and Hatred : Bab 51 - Bab 60

I stormed out Storm's office fuming in anger. Nakakainis! Akala nya ba ay madadaan nya ako sa mga salita nya tulad ng ginawa nya saakin dati? No way. I've changed. Hinding hindi nya ako makukuha kahit na ano pa ang matatamis na salitang sabihin nya. Ramdam ko ang tingin ng ibang tao saakin pero hindi ko sila binigyan ng pansin. Naiinis talaga ako kay Storm. I want to scream out loud and show him how angry I am right now. Sumakay na ako ng kotse at agad na nag-drive paalis. Bumalik ako sa condo ni Queenie at bago ako pumasok sa condo nya ay huminga muna ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Ayoko mapansin ng anak ko na nakakaramdam ako ng negatibong emosyon ngayon.  Pumasok na ako sa condo at nakita sila Queenie at Gabella na nakaupo sa sofa. Merong mga iba't ibang libro ang nakapatong sa center table. Mga nakabalot pa ang ilang libro at hindi pa nabuksan. I guess that they went to a bookstore while I was away. Mukhang nagustuhan

"Lahat bagay sa'yo kaya lahat bibilhin natin." Mommy Stara said joyfully. Pilit akong ngumiti sa kanya. "Ayos lang po ako Mommy Stara. Marami pa naman akong dami--" "No, Gen. Gusto ko bilhan ka pa ng maraming damit. Don't be shy, hija. Ako naman ang gustong gumawa nito at libre ko naman ang lahat." she winked at me. Wala na akong nagawa kundi ang ngumiti. Kanina pa ako dito sa fitting room at ilang mamahalin na damit na rin ang nasukat ko. Bawat damit ay binibili ni Mommy Stara bilang regalo nya daw saakin. Gusto ko nang tumakas at maghanap ng iba pang dahilan pero hindi ko magawa. Hindi ko naman magawang iwan si Mommy Stara dahil ayokong magtampo sya. Pero pano na 'to? I have to go on my parents' house because my daughter is waiting for me. Nangako ako na mamamasyal kami ngayong araw. Sigurado akong magtatampo sya kung hindi ko magagawa ang pangako ko sa kanya. "Ma, Geneviève is exhausted. Sa susunod na lang kayo nag-shopping. You can always invite her next time." singit naman ni

"Geneviève, wake up. Huminto na ang ulan." Dahan-dahang nagbukas ang mg mata ko nang marinig ang malambing na boses na 'yon. Right after I opened my eyes, I saw Strom smiling at me. Ilang beses pa akong napakurap para siguraduhin kung tama ba ang nakikita ko. I was right. It was really Storm beaming at me. I looked away as I sat up. How can he smile to me like that after what happened?  Mahina akong napahikab at tumingin sa kanya. He look so much better now. Napatingin rin ako sa labas ng kubo at napansing wala na ngang ulan. Medyo madilim pa pero mas maaliwalas na ang kalangitan kaysa kanina. Sa tingin ko ay malapit na sumapit ang umaga. Muli akong napatingin sa kanya. Bahagya akong lumapit at hinawakan ang noo nya. Bumaba na ang temperatura nya. Napakataas ng lagnat nya kanina lang pero ngayon ay nawala na agad ang sakit nya. He smiled even brighter while looki

"Arabella, sorry talaga. Bibilhan ko lang sana sya ng milktea tapos habang bumibili ako bigla syang nawala sa tabi ko. I'm sorry. I'll make sure that I'll find her. Kasalanan ko 'to..." naiiyak na sabi ni Queenie nang magkita kami sa mall. Noong nalaman ko na nawawala si Gabella, agad kaming pumunta dito ni Jeffrey sa mall na pinuntahan nila. I'm panicking and my mind and heart can't calm down. Nasaan ba ang anak ko? She don't have a phone with her. Kapag hindi ko pa sya mahahanap, mababaliw na talaga ako. "It's no use blaming yourself. Maghiwalay tayong tatlo at hanapin natin si Gabella. Sigurado akong hindi sya lalayo."  Kabisado ni Gabella ang phone number ko kaya naman sigurado akong maghahanap sya ng paraan para matawagan ako. I already taught her what to do if something like this happen. Pero syempre mag-aalala pa rin ako. No one called me yet. Paano kung may nangyaring hindi maganda sa anak ko? 

"Masarap ba ang mga pagkain?" nakangiting tanong ni Storm habang pinapanood si Gabella na kumakain. Simula nang magkausap sila kanina, hindi na nawala ang paningin nya sa anak namin. They had a conversation earlier and I just kept quiet while listening. That scene was very dramatic but also special. Humingi si Storm ng tawad sa kanya dahil wala siya sa tabi namin habang lumalaki si Gabella. Our daughter accepted his apology with all her heart. Nangako si Storm na babawi sya sa kanya at saamin. "Opo, Daddy." Mas nagkislapan ang mga mata ni Storm dahil sa tinawag ni Gabella sa kanya. "This is my mother's restaurant. Your Lola. You can meet her and my father later." "Really po?" Gabella's eyes sparkled. Tumango naman si Storm bilang tugon. Tahimik lang ako simula kanina. They were so happy to meet each other. Na-gu-guilty ako dahil sa katotohanang ako ang dahilan kung bakit hindi nila nakilala ang isa't isa nang maaga. Nakayuko lang ako at nagpapatuloy sa sa