All Chapters of ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: Chapter 311 - Chapter 320

450 Chapters

บทที่ 311

โจชัวเงียบไปครู่หนึ่งพลางถือแก้วไวน์เอาไว้เขาไม่คาดคิดว่าลูน่าและมัลคอล์มจะมีความสัมพันธ์กันแบบนั้นเขามองลูน่าด้วยสายตาที่ลึกล้ำและไร้จุดสิ้นสุด “ป๊อบปูล่าร์จริง ๆ เลยนะ คุณลูน่า”ลูน่าขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอยิ้ม “ขอบคุณค่ะ คุณลินช์”เธอไม่ปฏิเสธความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมัลคอล์ม ควินน์ นี่ทำให้โจชัวหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อยมัลคอล์ม ควินน์กำลังคิดถึงเธออยู่ที่ต่างประเทศ แต่ที่นี่ตรงประตูถัดไปก็มีธีโออยู่เมื่อคิดอย่างนั้น โจชัวก็ยิ่งหงุดหงิดเข้าไปอีก เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วดื่มเข้าไปรวดเดียวเมื่อเห็นว่าเขาดื่มหมดรวดเดียว เนลลี่ก็ตกตะลึง ก่อนที่เธอจะได้รินไวน์เพิ่ม โจชัวก็หยิบขวดไวน์ไปในทันใด เขาดื่มมันโดยตรงจากขวดลูน่าและเด็กทั้งสองตกตะลึงพลางมองโจชัวที่ดื่มไวน์จนหมดขวดในรวดเดียวตุ๊บ!เขาวางขวดไวน์เปล่าลงบนโต๊ะ “มีอีกไหม?”นีลและเนลลี่มองหน้ากัน “มีค่ะ!” “ผมจะไปหยิบให้!” นีลรีบลงจากเก้าอี้และไปหยิบมาอีกสองขวดลูน่าขมวดคิ้วและดุนีล “หยุดเล่นได้แล้ว”“ผมเปล่านะ ก็คุณลินช์อยากดื่มนี่ ใช่ไหมครับ?”นีลเปิดไวน์อีกสองขวดและวางลงตรงหน้าโจชัว “เชิญครับคุณลินช์”เขาอยากเห็นว่าส
Read more

บทที่ 312

“เธอใจดีจัง ฉันเกือบจะ...” เขาไม่ได้พูดจนจบประโยคเมื่อเจอกับสายตาที่รู้สึกสงสัยของลูน่า โจชัวก็หัวเราะออกมาอย่างคนเมา เขากอดเธอไว้แน่น “นอนกันเถอะ”มันเป็นคืนอันน่าหลงใหล เช้าวันต่อมา ลูน่าถูกเสียงโทรศัพท์ของเธอปลุกให้ตื่นขึ้นมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นแม่ของเธอเอง นาตาชา“คุณลูน่า” เสียงของนาตาชาฟังดูค่อนข้างกระวนกระวายใจ “วันนี้ 9 โมงเช้า ฉันจะให้คนไปเตรียมสถานที่สำหรับแถลงข่าวไว้ แล้วเจอกัน 9 โมงตรงที่ศูนย์กีฬาซิตี้ คุณต้องไปนะ คุณสัญญากับฉันแล้ว”ลูน่าขมวดคิ้ว เธอปวดหัวนิดหน่อย “ค่ะ”“อย่าลืมล่ะ! อย่าไปสายและอย่าทำพลาดล่ะ!”นาตาชาย้ำกับเธอ “ฉันอัดเสียงบทสนทนาระหว่างเธอกับธีโอในห้องทำงานเมื่อวานไว้แล้ว! ถ้าวันนี้เธอไม่ไป ฉันคงทำได้แค่ต้องปล่อยคลิปเสียงให้สื่อ!”มือของลูน่าที่กำโทรศัพท์ไว้สั่นเล็กน้อยหัวใจของเธอเย็นเฉียบ “คุณอัดเสียงบทสนทนาของเราไว้เหรอ?”“ใช่น่ะสิ” นาตาชาสูดลมหายใจเข้าลึก “ฉันไม่ไว้ใจคุณ การมีไฟล์เสียงจะง่ายกว่า”ลูน่าหลับตาลง เธออยากจะหัวเราะ แต่ก็หัวเราะไม่ออกที่ปลายสายเป็นแม่ของเธอ ลูน่ารู้ดีว่านาตาชาเป็นคนแบบไหน เธอไม่ใช่คนที่จะแอบอัดเสียงบทสนทนาข
Read more

บทที่ 313

ลูน่ากลอกตาใส่โจชัว เธอฉวยอัลบั้มรูปกลับมาและวางพวกมันกลับไปบนโต๊ะข้างเตียง “เก้าโมงเช้าค่ะ คุณลินช์ คุณหาที่ซ่อนได้นะ แต่ไม่ใช่ที่บ้านฉัน”จากนั้นเธอก็เดินไปที่ประตูแล้วเปิดมัน “เชิญค่ะ”โจชัวขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่เธอพยายามจะไล่ฉันเหรอ?”ลูน่ากล่าวเย้ย “ยังไม่ชัดอีกเหรอ?”โจชัวเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หยิบเสื้อผ้าและสวมมันก่อนจะเดินออกจากประตูไปในตอนที่เขาเดินผ่านลูน่าไป เขาก็หยุดเดินและพูดว่า “พอสวมกางเกงแล้วเธอก็เปลี่ยนไปเลยนะ”ลูน่าอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง ในตอนที่ได้สติโจชัวก็กำลังล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำเธอมองเขาอย่างเป็นฟืนเป็นไฟก่อนจะหันหลังและเดินไปยังอีกห้องหนึ่งอพาร์ตเมนต์นี้มีสองห้องนอนหนึ่งห้องโถงกลาง เธอรู้ว่าเนลลี่กับนีลจะมา ดังนั้นเธอจึงจัดห้องข้าง ๆ ไว้ให้พวกเขานอนเธอไม่ได้ออกจากห้องเมื่อคืนเพราะโจชัว เธอไม่รู้ว่าพวกเขาสองคนนอนกันยังไงเธอผลักประตูเข้าไป เตียงทั้งสองว่างเปล่า แม้ว่าผ้าห่มและผ้าปูที่นอนถูกพับและจัดวางไว้เรียบร้อย แต่เธอก็ยังเห็นว่าเคยมีใครบางคนนอนอยู่ในห้องนี้เมื่อคืนมีโน้ตอยู่บนโต๊ะเล็กของนีลที่อยู่ข้างเตียงเธอเดินเข้าไปและหยิบมันขึ้นมา[ค
Read more

บทที่ 314

เธอกัดริมฝีปากและมองหน้าโจชัวด้วยสายตาจริงจัง “ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าเปิดประตูเลยนะ”ในตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีกคำขอร้องของเธอกำลังดูถูกสายตาของโจชัว นี่เธอสนใจธีโอมากขนาดนั้นเลยเหรอ? นี่เธอไม่อยากให้ผู้ชายคนอื่นรู้เรื่องของพวกเขาเหรอ? เธอกลัวธีโอจะรู้เรื่องของพวกเขามากขนาดนั้นเลยเหรอ?ยิ่งเธอไม่อยากให้รู้ เขายิ่งอยากให้ธีโอรู้ว่าเธอเป็นของเขา!เมื่อคิดอย่างนั้นโจชัวก็เปิดประตูในทันทีอากาศภายนอกห้องตามโถงทางเดินพัดเข้ามา ลูน่ารู้สึกได้ถึงลมหนาวเย็นที่กรีดใบหน้าของเธอ เธอไม่ควรคาดหวังอะไรจากคนแบบโจชัวเลย โชคดีที่ธีโอวางสายแล้ว“ลู...”เขาเงยหน้าและกำลังจะเรียกลูน่าในตอนที่เห็นชายตัวสูงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูธีโอตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็ยิ้ม “คุณลินช์ คุณเป็นคนไร้บ้านเหรอ?”โจชัวยิ้มปลอม ๆ ใส่ “บ้านผมจะเป็นที่ไหนก็ได้ที่ผมอยากให้เป็น”“คุณนายลินช์รู้เรื่องนี้หรือเปล่า?” ธีโอเลิกคิ้ว เขามองลูน่าที่อยู่ห่าง ๆ “ลูน่า ไปเตรียมตัวเถอะ ผมจะคุยนั่นนี่กับคุณลินช์สักหน่อย ผมจะรอคุณนะ”ใบหน้าของลูน่าซีดขาว เธอกัดริมฝีปาก “อืม”จากนั้นลูกน่าก็เดินไปเข้าห้องน้ำและกระแทกประตูป
Read more

บทที่ 315

เก้าโมงเช้าที่ศูนย์กีฬาซิตี้มีผู้คนมากมายในตอนที่ลูน่าและธีโอไปถึง นักข่าวที่สถานก็ได้เตรียมอุปกรณ์และกล้องที่หันไปทางเวทีหลักเอาไว้แล้วเมื่อเห็นเธอ นาตาชาก็ยิ้มและต้อนรับเธอในทันที “คุณลูน่า ในที่สุดก็มา”จากนั้นเธอห็หยิบเครื่องอัดเสียงออกมา “ฉันยังคิดอยู่เลยว่าถ้าคุณไม่มา ฉันจะปล่อยคลิปเสียงนี้”จากนั้นเธอก็ส่งเครื่องอัดเสียงให้ลูน่า “ในเมื่อคุณมาแล้ว ฉันก็ไม่ต้องใช้เครื่องอัดเสียงอันนี้แล้ว”ลูน่ามองเธออย่างเฉยเมยพร้อมรับเครื่องอัดเสียงมาและโยนลงถังขยะ จากนั้นเธอก็หันมองนาฬิกา“เกือบถึงเวลาแล้ว เริ่มกันเลยดีกว่า”สีหน้าของนาตาชาดูค่อนข้างน่าเกลียด เธอกระแอมในคอก่อนจะหันไปหาผู้จัดงาน “เราเริ่มกันได้เลยค่ะ”“ค่ะ” ผู้จัดงานหัวเราะเบา ๆเมื่อได้ยินเสียงใสของผู้หญิงคนนั้น ลูน่าก็ขมวดคิ้ว เสียงนี้คุ้นหูเธอเล็กน้อยเธอหันไปสบตากับผู้หญิงคนนั้นโดยไม่รู้ตัวเป็นผู้หญิงคนที่เป็นแกนนำการโจมตีเธอที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเมื่อคืนก่อนหน้านี้เมื่อเห็นว่าลูน่ามองมาที่เธอ ผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้ม “สวัสดีค่ะ ฉันอีวอนน์ วอลเตอร์ เราเคยเจอกันแล้วเมื่อวานนี้”ลูน่าขมวดคิ้วแน่นผู้หญิงคนนี้ขวางทา
Read more

บทที่ 316

เป็นอย่างนั้นสินะไม่แปลกใจว่าทำไมนาตาชาถึงยืนกรานจะให้ลูน่าแถลงข่าววันนี้ให้ได้ ไม่แปลกใจว่าทำไมอลิซถึงจงใจพาคุณย่าออกมาช๊อปปิ้งอลิซวางแผนไว้หมดแล้วทุกอย่างเธอเดาไว้แล้วว่าลูน่าไม่ได้มาล้างมลทินให้เธอระหว่างแถลงข่าว ดังนั้นเธอจึงจงไจไปหาคุณย่าลินช์การให้ลูน่าจัดงานแถลงข่าวเป็นเพียงเรื่องบังหน้า อลิซต้องการใช้โอกาสนี้ในบังคับให้เขาขีดเส้นระหว่างเขาและลูน่าต่อหน้าคุณย่าลินช์ นี่ต่างหากเป็นความตั้งใจที่แท้จริงของเธออลิซฉลาดเสียจริงก่อนหน้านี้ในตอนที่เขาเห็นลูน่า กิบสัน เขารู้สึกใจสลายแต่ในตอนนี้เมื่อเห็นอลิซร้องไห้ เขาอยากจะหัวเราะเยาะเสียอย่างนั้นโจชัวหันหลังนั่งลงข้างคุณย่าลินช์ “เยี่ยมครับ ผมก็อยากเห็นว่าจะเป็นยังไงต่อไปเหมือนกัน”จากนั้นโจชัวก็เลิกคิ้วมองอลิซ เขาพูดเสียงเย็นชา “นั่งลงสิ”อลิซกัดริมฝีปากและนั่งลงข้างโจชัวอย่างระมัดระวัง“โจชัวคะ” เธอเช็ดน้ำตา “ฉันไม่คิดเลยว่าเรื่องนี้จะแพร่ขยายขนาดนี้ วันนี้ฉันอยากจะขอโทษลูน่า...”โจชัวเอนหลังพิงม้านั่ง เขาพูดเรียบ ๆ ว่า “ผู้จัดงานคนนั้นเป็นเพื่อนคุณใช่ไหม?”อลิซขนลุกเล็กน้อย เธอมองอีวอนน์บนหน้าจอยักษ์ “เรา...รู้จั
Read more

บทที่ 317

คำพูดของลูน่าบนหน้าจอขนาดยักษ์ทำให้อลิซและคุณย่าลินช์ขมวดคิ้วไปพร้อม ๆ กันนี่ไม่ใช่การแถลงข่าวสำหรับลูน่าในการล้างมลทินให้ตัวเองเหรอ แล้วทำไมเธอ...ถึงยอมรับโต้ง ๆ เลยล่ะ?คุณย่าลินช์มองอลิซ อลิซก้มหน้าลงทันทีและประสานมือของเธอเข้าด้วยกันในตอนนี้ บรรยากาศภายในสถานที่แถลงข่าวถึงจุดเดือดนักข่าวหลายคนรีบแย่งกันถามคำถาม“คุณลูน่า คุณบอกว่าคุณมีเจตนาเข้าหาคุณลินช์ หมายความว่ายังไงกันครับ?”“คุณยอมรับเหรอคะ ว่าคุณอยากจะยั่วยวนคุณลินช์ คุณยอมรับเหรอว่าคุณเป็นเมียน้อย?”“คุณลูน่า คุณกล้าที่จะประกาศตัวเป็นเมียน้อย คุณแน่ใจเหรอว่านี่เหมาะสม?”คำถามอันน่าอึดอัดใจพุ่งเข้ามาราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ลูน่าที่อยู่ท่ามกลางพายุปัญหายังคงสงบ เธอยิ้ม “ฉันบอกตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะว่าฉันเป็นเมียน้อย? ฉันแค่หมายตาโจชัวเพื่อเงินของเขาไม่ได้เหรอคะ?”ทั้งสถานที่จัดงานเงียบไปลูน่าหัวเราะเบา ๆ “ในอินเทอร์เน็ตบอกว่าฉันอยู่ที่ลินช์กรุ๊ปเพราะอยากจะอ่อยคุณลินช์ ขอฉันถามทุกคนหน่อยนะคะ ว่าทำไมฉันถึงจะต้องไปชอบผู้ชายแบบโจชัวที่มีผู้หญิงหลายคนหมายปอง?”คำถามของเธอทำให้ผู้คนทั้งหมดเงียบไป ในห้างสรรพสินค้า โจ
Read more

บทที่ 318

ทันใดนั้นก็มีเสียงคมชัดของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นอีวอนน์ครางในลำคออย่างเย็นชาและยืนขึ้น “ใครบอกกันล่ะว่าคุณกับโจชัว ลินช์ไปมาหาสู่กันแค่คืนนั้น?”เมื่อเห็นท่าทางอวดดีของเธอ ธีโอก็ขมวดคิ้วและยิ้ม “อลิซเป็นคนพูดเองนี่”“บางทีเธอก็แค่พูดแก้ตัวไปงั้น” อีวอนน์เม้มปาก “ยังไงซะ เจ้านายผู้ชายเล่นชู้กับพนักงานผู้หญิงย่อมต้องสร้างภาพลักษณ์ที่ไม่ดีด้วยเหมือนกัน”จากนั้นเธอก็ถอนหายใจ “คุณลูน่า ถ้าคุณกับคุณลินช์บริสุทธิ์ใจต่อกันจริง ๆ ทำไมคุณนายลินช์ถึงสงสัยคุณแทนที่จะเป็นผู้หญิงคนอื่นล่ะคะ?”“ใช่ ใช่” นาตาชาร่วมวงด้วยหลังจากได้ยินอย่างนั้น “ลูกสาวฉันใจดี เชื่อฟัง อ่อนโยนและมีความเป็นแม่อยู่ในตัว เธอไม่เคยกล่าวหาใครโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ”จากนั้นตาตาชาก็เหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ เธอยืนขึ้นและพูดว่า “ตอนที่ลูกสาวของฉันอยู่กับโจชัวเมื่อหกปีก่อน โจชัวก็ทำงานกับผู้หญิงคนอื่น แต่ลูกสาวของฉันไม่เคยสงสัยใครง่าย ๆ แบบนี้มาก่อน! แล้วทำไมตอนนี้ถึงสงสัยเธอล่ะ? ก็เพราะปัญหามันอยู่ที่เธอไง”ลูน่ายังคงอยู่ที่เดิมและมองนาตาชาที่พ่นเรื่องไร้สาระ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกเป็นทุกข์ขึ้นมานั่นเป็นเพราะเมื่อหกปีก่อน เธอเชื
Read more

บทที่ 319

คำพูดของเธอทำให้โจชัวเงียบไป เขาตอบโต้ไม่ได้แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจยอมรับ แต่ความจริงแล้ว ก่อนที่อลิซจะกลับมา เขามีความรู้สึกให้ลูน่าซึ่งแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นจริง ๆตอนที่เขารับรู้ว่าอลิซต่างไปจากหกปีก่อนโดยสิ้นเชิง ความรู้สึกของเขาที่มีต่อลูน่าก็ยิ้งถลำลึกลงไป มากมายเสียจนตอนที่เมาเขาก็เผลอ...ความเงียบชองโจชัวทำให้ความเกลียดชังในแววตาของอลิซชัดเจนขึ้น เธอกัดปากตัวเอง“โจชัว คุณลืมไปแล้วเหรอคะ ก่อนที่ฉันจะกลับมาคุณพูดอะไรต่อสาธารณชน? คุณบอกว่าตราบใดที่ฉันกลับมา คุณก็เต็มใจจะทำทุกอย่าง คุณบอกว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ฉันกลับมา คุณก็จะให้ฉันเป็นคนสำคัญสำหรับคุณเสมอ”อลิซพูดพลางก้มหน้าและเช็ดน้ำตา “โจชัว คุณลืมที่คุณพูดไปหมดแล้วเหรอคะ?”เมื่อเห็นน้ำตาที่ไหลรินของเธอ ความรู้สึกผิดก็ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นในหัวใจของโจชัวทว่าเขารู้สึกหงุดหงิดมากกว่าเขาไม่รู้ว่าปัญหาคืออะไร ทำไมอลิซกับเขาถึงได้กลายเป็นแบบนี้หลังจากผ่านมาหกปี“นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน!” เมื่อเห็นอลิซที่กำลังร้องไห้ คุณย่าลินช์ก็เคาะไม้เท้าอย่างโมโห “โจชัว อลิซเป็นภรรยาของแกนะ แกทำกับเธออย่างนี้ได้ยังไง?”จากนั้นคุณย่าลินช์ก
Read more

บทที่ 320

“แต่ตอนนี้ผมได้คำตอบแล้ว”โจชัวเดินเข้าไปยืนตรงหน้าคุณย่าลินช์และหยิบมือถือคืนมา “ไม่ว่าผมจะรักคนคนหนึ่งจนสุดหัวใจแค่ไหน ผมก็จะไม่ปล่อยให้เธอบิดเบือนความจริงหรือว่าทำร้ายผู้หญิงบริสุทธิ์คนอื่น”จากนั้นเขาก็กวาดสายตาเย็นชามองอลิซ “ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ผมก็ดูเหมือนจะไม่ได้รักเธอมากขนาดนั้นแล้ว”พูดจบโจชัวก็กระทืบเท้าเดินออกไปอลิซกัดฟัน เธออยากจะตามเขาไป แต่คุณย่าลินช์โยนไม้เท้าออกไปบนพื้นเสียก่อน “เขามันหัวต่อต้าน! เป็นเด็กหัวแข็งอะไรอย่างนี้!”อลิซหันกลับไปมองคุณย่าลินช์ “คุณย่า อย่าโกรธไปเลยนะคะ...” …เมื่อออกมาจากห้างสรรพสินค้า โจชัวก็ขับรถไปที่ศูนย์กีฬาซิตี้ทันทีตอนที่เขาไปถึง การแถลงข่าวยังคงดำเนินการอยู่นักข่าวยังคงยิงคำถามน่าอายใส่ลูน่า“ทุกท่านครับ”ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเด็กคนหนึ่งดังมาจากลำโพงนักข่าวซึ่งยังคงถามคำถามต่อเนื่องหยุดถามในทันที ทำไมถึงมีเสียงเด็กในงานแถลงข่าวได้“ผมได้ยินคำถามของพวกคุณทั้งหมดแล้ว”ข้ามทะเลไปในวอร์ดคนไข้ ท้องฟ้าตอนนี้มืดสนิท ไนเจลกำลังนั่งอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ด้วยใบหน้าซีดเซียว แต่น้ำเสียงเขายังคงหนักแน่น “ก่อนที่ลูน่าจะตอบคำถามเหล
Read more
PREV
1
...
3031323334
...
45
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status