Lahat ng Kabanata ng Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Kabanata 621 - Kabanata 630

“Sinabi ni Theo na ang ibig sabihin daw ng bungo na disenyo ay kalungkutan.”“Ang sinabi ni Luna…” Nag isip ng ilang saglit si Jude bago niya sinabi, “Ang bungo ay nangangahulugan ng kasamaan at kalamigan, pati ibig sabihin at matagal na itong patay ngunit nandito pa rin. ‘Yun ang sinabi niya.”Sa sobrang higpit ng hawak niya sa dokumento ay namuti ang kanyang mga kamao.Ang design sketch na kinuha niya mula sa opisina ni Luna ay nasa study room niya pa rin.Akala niya ay magdedesign si Luna ng isang magandang bagay para sa kanya, ginamit ang kamay niya bilang modelo.Gayunpaman, hindi niya inaasahan na may ibig sabihin ito. Masama at malamig.Isang bagay na matagal nang namatay, ngunit nandito pa rin.Sa huli, ito pala ang pananaw sa kanya ni Luna. Humanap pa siya ng paraan para tulungan sila ni Theo sa bagay na ito.Sumingkit ang mga mata ni Joshua. Sinara niya ng malamig ang mga dokumento niya. “Lucas, tara na.”Tumaas ang mga kilay ni Jude. “Aalis na tayo ng ganun lang?”

Habang nakatingin kay Theo mula sa malayo, mukha siyang teenager na in love.Sa kabilang dulo ng kalsada, pagbaba ni Luna ng taxi, agad niyang nakita si Theo na yakap ang bouquet ng mga rosas habang nakangiti ito ng malaki.Lumabas ang ugat sa noo ni Luna.Ang rason kung bakit niyaya niya si Theo kagabi ay para tapusin na ang lahat ng maayos. Sa bulsa niya, may pares ng mga singsing na ginawa niya para basbasan si Theo at ang magiging partner nito na maging masaya sila.Gayunpaman, sa mga sandaling ito, habang nakatingin sa bouquet ng mga rosas na hawak ni Theo, halo halo ang mga nararamdaman niya.“Mag ingat ka!”Habang nakatingin si Luna kay Theo at iniisip kung paano niya itutuloy ang date ngayong gabi, may boses ng lalaki na narinig mula sa likod niya.Kumunot ang noo ni Luna at napatingin siya sa likod.Sa harap ng mga mata niya ay may kinang ng talim ng isang kutsilyo. Nang malapit na ang kutsilyo mula sa ulo niya, tumibok ng malakas ang puso ni Luna. Napaatras siya ng il

Sa mga nakalipas na panahon, busy si Luna sa pagtatrabaho at paghahanap ng pagkakataon na makita si Joshua. Matagal na panahon niyang hindi nakausap si Gwen.“Hindi maganda.” Nagkibit balikat si Luke. “Buntis siya.”Biglang napatingala si Luna. “Buntis?”“Oo.”Kumunot ang noo ni Luke at naglabas siyang isa pang sigarilyo mula sa bulsa niya dahil sa irita.“Sa totoo lang, pumunta ako sa Banyan City para hanapin ka. Gusto kong kumbinsihin mo siya.”Sinindihan ni Luke ang sigarilyo at humithit siya ng malalim.“Ilang buwan nang nasa sinapupunan niya ang bata. Base sa panahon, ang bata ay mula sa mga halimaw na gumahasa sa kanya noon.”Nagyelo ang dugo ni Luna nang marinig niya ang mga sinabi ni Luke.Paano nangyari ito?Namamaos ang boses ni Luna. “Hindi ba siya… uminom ng gamot pagkatapos nung nangyari?”Tumawa si Luke, “Sa tingin mo ba ay mabubuntis siya kung uminom siya ng gamot?”Walang masabi si Luna.Yumuko si Luke. Tila malungkot ang boses niya. “Malala ang mga sugat n

Huminga ng malalim si Luna. Inubos niya ang tsaa ng isang lagukan.“Isa kang mabuti at taos-pusong lalaki. Nararapat sayo ang mas mabuting babae para mas maging masaya ka. Hindi isang babae na umakyat mula sa impyerno.”Pagkatapos, nilapag niya ang tasa sa mesa at tumingin siya ng seryoso kay Theo. “Ang rason kung bakit niyaya kita ngayong gabi…”“Ay para pasalamatan ka sa pagtulong sa akin. Ngayon at lumipas na ang bagyo, wala nang may pakialam sa pribado mong buhay. Wala ra ring tao na may pakialam sa akin. Tayo… Oras na para iannounce natin sa publiko ang breakup natin.”Dumilim ang liwanag sa mga mata ni Theo. Nakanganga siya habang nakatingin kay Luna. Medyo maputla ang mukha niya. “Akala ko…”Yumuko si Theo. “Akala ko niyaya mo ako dahil…”Hindi niya na tinapos ang sasabihin niya.“Pero, naiintindihan ko.” Huminga ng malalim si Theo, tumingala siya at tumingin kay Luna. “Nasaktan ka ng sobra dati. Normal para sayo na hindi tumanggap ng ibang lalaki. ‘Wag kang mag alala, ma

Gayunpaman, sino ang mag aakala na ang lalaki na tulad ni Joshua ay maglalaro din ng ganitong laro dati?Habang iniisip ito, ngumiti si Luna. Tumingala siya at humikab. “Luke, gaano katagal pa bago tayo makarating sa Sea City?”Tumingin si Luke sa oras. “Mga limang oras.”Pagkatapos, tumingin siya ng nag aalala kay Luna. “Kung pagod ka talaga, matulog ka muna. Makakarating tayo ng bandang tanghali.”Tumango si Luna. Lumingon siya para tumingin kay Joshua na tila humihingi ng tawad. “Kung naglalaro ka ng Lost dati, baka nagkakilala rin tayo sa online noong maraming taon na ang lumipas. Pag usapan natin pagkagising ko.”Pagkatapos, humikab si Luna at sumandal siya sa leather seat. Pumikit siya at nagpanggap na matutulog.Ang katotohanan, hindi makatulog si Luna.Nakapikip si Luna at sumilip siya kay Joshua sa maliit na butas ng kanyang mga mata.Nakatingin sa kanya ng madilim si Joshua.Maraming emosyon dito na hindi maintindihan ni Luna.Hindi pwedeng mag reakt si Luna kung sa