Habang nakatingin kay Theo mula sa malayo, mukha siyang teenager na in love.Sa kabilang dulo ng kalsada, pagbaba ni Luna ng taxi, agad niyang nakita si Theo na yakap ang bouquet ng mga rosas habang nakangiti ito ng malaki.Lumabas ang ugat sa noo ni Luna.Ang rason kung bakit niyaya niya si Theo kagabi ay para tapusin na ang lahat ng maayos. Sa bulsa niya, may pares ng mga singsing na ginawa niya para basbasan si Theo at ang magiging partner nito na maging masaya sila.Gayunpaman, sa mga sandaling ito, habang nakatingin sa bouquet ng mga rosas na hawak ni Theo, halo halo ang mga nararamdaman niya.âMag ingat ka!âHabang nakatingin si Luna kay Theo at iniisip kung paano niya itutuloy ang date ngayong gabi, may boses ng lalaki na narinig mula sa likod niya.Kumunot ang noo ni Luna at napatingin siya sa likod.Sa harap ng mga mata niya ay may kinang ng talim ng isang kutsilyo. Nang malapit na ang kutsilyo mula sa ulo niya, tumibok ng malakas ang puso ni Luna. Napaatras siya ng il
Tumaas ang mga kilay ni Joshua at tumingin siya sa mukha ni Luna.Matagal niyang hindi nakita si Luna.Simula nung malaman niya ang ibig sabihin ng design, ginawa niya ang lahat para iwasan si Luna.Dahil sinabi ni Luna na masama at malamig si Joshua, isang tao na matagal nang patay, bakit siya magpapakita sa harap ni Luna kung hindi magiging mabuti ang pakikitungo nila sa isaât isa?Ngunit ngayon, hindi inaasahan ni Joshua na haharangan siya ng daan ni Luna.Nagsindi ng sigarilyo si Joshua. Tumayo siya ng elegante at medyo maangas.âIniiwasan kita?ââHindi ba?âTumingala si Luna at tumingin siya ng walang takot kay Joshua. âMatagal ko na kitang sinusubukan hanapin, pero lagi akong nabibigo. Kapag pumunta ako sa company meeting, ayaw mong sumama. Kung hindi mo ako iniiwasan, ano ang ginagawa mo?âHumithit ng sigarilyo si Joshua at tumalikod siya para tumingin sa kalsada.Sa labas ng Bamboo Palace, nakasuot si Theo ng puti at nakahawak pa rin sa bouquet ng mga rosas. Yumuko si
Sa mga nakalipas na panahon, busy si Luna sa pagtatrabaho at paghahanap ng pagkakataon na makita si Joshua. Matagal na panahon niyang hindi nakausap si Gwen.âHindi maganda.â Nagkibit balikat si Luke. âBuntis siya.âBiglang napatingala si Luna. âBuntis?ââOo.âKumunot ang noo ni Luke at naglabas siyang isa pang sigarilyo mula sa bulsa niya dahil sa irita.âSa totoo lang, pumunta ako sa Banyan City para hanapin ka. Gusto kong kumbinsihin mo siya.âSinindihan ni Luke ang sigarilyo at humithit siya ng malalim.âIlang buwan nang nasa sinapupunan niya ang bata. Base sa panahon, ang bata ay mula sa mga halimaw na gumahasa sa kanya noon.âNagyelo ang dugo ni Luna nang marinig niya ang mga sinabi ni Luke.Paano nangyari ito?Namamaos ang boses ni Luna. âHindi ba siyaâĶ uminom ng gamot pagkatapos nung nangyari?âTumawa si Luke, âSa tingin mo ba ay mabubuntis siya kung uminom siya ng gamot?âWalang masabi si Luna.Yumuko si Luke. Tila malungkot ang boses niya. âMalala ang mga sugat n
Kumunot ang noo ni Theo at tumingin siya kay Luna. âSino siya?âInalis ni Luna ang kamay ni Luke sa balikat niya. âIsang kaibigan.ââPaano ka nagkaroon ng kaibigan na tulad niya?â Tumingin ng malamig si Theo kay Luke. Pagkatapos, nilagay niya ang malaking bouquet ng mga rosas sa kamay ni Luna. âTara na. Matagal na akong naghihintay para sayo.âMay mga taong naglalakad pa rin sa daan. Nasa tabi niya pa rin si Luke, nahihiya si Luna na tanggihan ang bouquet ng mga rosas, kayaât tinanggap niya na lang ito. Lumingon siya para tumingin kay Luke.âTandaan mo na tumawag sa akin bukas.âPagkatapos, tumalikod si Luna at umalis na siya kasama si Theo.Paglagpas nila ng kalsada, napatingin sa likod si Theo.Nakatayo pa rin si Luke sa kabilang dulo ng kalsada habang naninigarilyo. Tila may iniisip siya.Ayaw ni Theo sa mga lalaki na tulad ni Luke, na laging naninigarilyo at mukhang maangas. âBakit hindi ko alam na may kaibigan ka na tulad niya?âLumingon si Luna para sulyapan ang direksyo
Huminga ng malalim si Luna. Inubos niya ang tsaa ng isang lagukan.âIsa kang mabuti at taos-pusong lalaki. Nararapat sayo ang mas mabuting babae para mas maging masaya ka. Hindi isang babae na umakyat mula sa impyerno.âPagkatapos, nilapag niya ang tasa sa mesa at tumingin siya ng seryoso kay Theo. âAng rason kung bakit niyaya kita ngayong gabiâĶââAy para pasalamatan ka sa pagtulong sa akin. Ngayon at lumipas na ang bagyo, wala nang may pakialam sa pribado mong buhay. Wala ra ring tao na may pakialam sa akin. TayoâĶ Oras na para iannounce natin sa publiko ang breakup natin.âDumilim ang liwanag sa mga mata ni Theo. Nakanganga siya habang nakatingin kay Luna. Medyo maputla ang mukha niya. âAkala koâĶâYumuko si Theo. âAkala ko niyaya mo ako dahilâĶâHindi niya na tinapos ang sasabihin niya.âPero, naiintindihan ko.â Huminga ng malalim si Theo, tumingala siya at tumingin kay Luna. âNasaktan ka ng sobra dati. Normal para sayo na hindi tumanggap ng ibang lalaki. âWag kang mag alala, ma
Binuksan na ng driver ang makina ng kotse at umalis na ito,Nakaupo si Luke sa passenger seat sa harapan. Kumunot ang noo niya at tumingin siya sa phone niya. Hindi alam ni Luna kung ano ang tinitingnan niya.Matapos ang mahabang sandali, tinago niya ang phone at tumingin siya kay Luna mula sa rearview mirror, tiningnan ang mga eye bags nito. âKung inaantok ka, matulog ka muna. Narinig ni Gwen mula sa mga doktor na bibisitahin mo siya ngayon, matino siya sa ngayon.âPagkatapos, tinawanan ni Luke ang sarili niya, âKakaiba talaga ang mga babae. Kahit gaano karaming tauhan ko ang magkumbinsi sa kanya, hindi siya nakikinig. Nang marinig niya na bibisitahin mo siya, agad siyang sumunod.âNgumiti si Luna. âDahil walang babae sa inyo, hindi niyo maiintindihan ang nararamdaman ng isang babae.âNagkibit balikat si Luke. âTotoo naman. Kung sabagay, higit sa sampung taon na kayong mag best friends.ââHigit sa sampung taon?âDahil sa mga sinabi ni Luke, kumunot ang noo ni Joshua at dumilat
Gayunpaman, sino ang mag aakala na ang lalaki na tulad ni Joshua ay maglalaro din ng ganitong laro dati?Habang iniisip ito, ngumiti si Luna. Tumingala siya at humikab. âLuke, gaano katagal pa bago tayo makarating sa Sea City?âTumingin si Luke sa oras. âMga limang oras.âPagkatapos, tumingin siya ng nag aalala kay Luna. âKung pagod ka talaga, matulog ka muna. Makakarating tayo ng bandang tanghali.âTumango si Luna. Lumingon siya para tumingin kay Joshua na tila humihingi ng tawad. âKung naglalaro ka ng Lost dati, baka nagkakilala rin tayo sa online noong maraming taon na ang lumipas. Pag usapan natin pagkagising ko.âPagkatapos, humikab si Luna at sumandal siya sa leather seat. Pumikit siya at nagpanggap na matutulog.Ang katotohanan, hindi makatulog si Luna.Nakapikip si Luna at sumilip siya kay Joshua sa maliit na butas ng kanyang mga mata.Nakatingin sa kanya ng madilim si Joshua.Maraming emosyon dito na hindi maintindihan ni Luna.Hindi pwedeng mag reakt si Luna kung sa
Humigpit ang pagkakahawak ni Luna sa kanyang phone ng bahagya. Paano mo nalaman?â Sa kabilang linya naman ng phone, huminga ng malalim si Theo. âKung ganun, pumunta ka talaga ng Sea City kasama si Joshua?â Sumimangot si Luna pero hindi siya sumagot. âLuna, hindi baât nagkasundo na tayong dalawa kahapon na pupunta ako kasama mo?âAng boses ni Theo ay may bahid ng pagkadismaya. âAlam ko na ayaw mong madamay ako sa gulo, pero sinabi ko naman sayo naâĶâ Pagkahinga niya ng malalim, sumimangot siya. âPapunta na ako sa Sea City, sabihin mo sa akin kung nasaan ang hotel na tinutuluyan mo, pupuntahan kita.â Tiignan ni Luna si Luke Jones na nakaupo sa may passenger seat. Nagkibit balikat ito, saka binuksan ang pinto at lumabas ng kotse. Mag-isa na lang si Luna sa loob ng kotse. âTheo.â Huminga siya ng malalim. âPumunta ako dito dahil may sakit ng kaibigan ko, pumunta ako dito para bisitahin siya, hindi para magbakasyon lang. Kasama ko si Joshua dahil sa kaibigan din niya si Luke. Hindi
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si âAndie Larsonâ.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, âSalamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.âTumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, âOo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?âKahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. âSinabi ba talaga âyun ni Miss Moore?âTumango si Robyn. âNakasalubong ko rin sa elevator âyung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!âHuminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, âTalaga? Nagkataon nga naman.ââTama ka! Maliit ang mundo natin!â Tumango si Robyn. âHindi lang âyun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ayâĶâNapatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. âSinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?âTahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. âOo.âHuminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. âDati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.ââSimula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.âLumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. âSinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?âHindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. âOâĶ Oo.âBakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, âMiss, kilalaâĶ mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?âSasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. âSyempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.âPagkatapos, tumingin siya kay Luna. âHindi ba, Luna?âNapahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. âOo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.âPagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. âKamusta na ang
âUmâĶâNgunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. âHindi baât sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.ââNakidnap silang pareho, at ang lalaki na âyun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking âyun, patay na dapat siya ngayon.ââSi Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.âPagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, âGusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.âNapahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. âAng âkamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?âAlam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
âHindi ko kailangan ng special treatment.â Ngumiti si John kay Tara. âAng gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.âKumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong âpinsanâ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?âHello, Luna.â Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. âAno ang ginagawa mo dito?âNandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isaât isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. âMiss Moore!âTumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. âAyos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa orasâĶ Ayos lang ba siya ngayon?âKahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kayaât sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, âNice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.âPagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. âNabalitaan ko na may sakit ka?âTumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. âOpo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.âPagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. âSinabi mo ba ito sa lahat? Hindi baât sinabi ko sayo na âwag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?âTumawa si John. âMalalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.âMedyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
âAyos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.â Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking âyun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. âPero JohnâĶ makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?âNamutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, âSyempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. âWag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.âPagkatapos, tumingin siya