All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 201 - Chapter 210

Ibinaba ni Joshua ang ulo at eleganteng inayos ang gusot niyang damit. "Hayaan mo siyang maghintay ng ilang minuto pa," mataray niyang sabi. "Malapit na akong bumaba.""Opo, Sir."Nang marinig ang mga yabag ni Lucas na papaalis, sumandal sa pinto ang pagod na si Luna at huminga ng malalim.Nang matauhan siya ay naayos na ni Joshua ang sarili, na nakatayo na sa harapan niya.Tinitigan siya nito ng may pag-aalinlangan. Napakalamig ng boses niya. “Sana hindi na mangyari ang bagay na ito sa pangalawang pagkakataon. Maaari mong galitin ang sinumang gusto mo sa kumpanyang ito maliban sa akin."Pagkatapos ay tumalikod na siya para umalis nang ibinuka ni Luna ang kanyang mga braso, nakaharang sa dinadaanan ni Joshua.“May iba ka pa bang kailangan?” Nagsalubong ang kilay ni Joshua na hindi masaya.“Oo.” Huminga ng malalim si Luna at inangat ang ulo. "Kung hindi ako nagkakamali, sinabi mo na ako ay isasama mo ngayon sa tanghalian nung nasa design department tayo , hindi ba?"“Hmm.” Bahag

Malakas ang kabog ng dibdib ni Adrian. "Hindi iyon ang ibig kong sabihin!"Nakuha niya si Joshua na i-hire si Luna dahil alam niyang si Luna ay si Moon ang jewelry designer. Hinahangaan niya ang kanyang talento!Hindi ibig sabihin noon na gusto niyang mapunta kay Joshua si Luna!Si Hailey Walter ng pamilya Walter ay naghintay kay Joshua nang napakaraming taon. Kung kailangang isaalang-alang ni Joshua ang isang tao maliban sa magkapatid na Gibson, dapat siya iyon!Sa isiping iyon, inangat ni Adrian ang kanyang ulo at malamig na tinitigan si Joshua. “Wala akong pakialam. Dahil ginawa mo ang mga nauna, ibig sabihin ay maaari kang tumanggap ng mga babae maliban sa Gibson sisters. Pupunta ako sa pamilyang Walter sa susunod na mga araw para kunin si Hailey at ipadala siya sa Blue Bay Villa para manatili! Dapat doon siya tutuloy!"Galit na tumayo si Adrian at lumabas.Nanatiling nakaupo si Joshua sa sofa. Hindi niya hinabol si Adrian, hindi rin niya pinasinungalingan ang mga sinabi nit

“Sigurado akong hindi mo alam , Bonnie, ngunit ito ang aking tiyuhin, ang ama ni Pangulong Lynch!”Sa mga salitang iyon, agad na nagbago ang mga ekspresyon ni Bonnie.Sinamantala ni Shannon ang pagkakataon para magpatuloy sa kanyang mga pag-atake. “Ang aking tiyuhin ay hindi natutuwa na ang isang babaeng tulad ni Luna ay nang-akit sa pangulo, kaya siya nagalit. Hindi ba niya deserve ang sampal na iyon? Hindi ba siya dapat humingi ng tawad?""Siya ay dapat..." Sa sinabi ni Bonnie, lahat ay sumang-ayon sa mahinang tono.Ang lalaking iyon ay ang ama ni Pangulong Lynch! Hindi nila kayang magalit siya!Nagulat din si Bonnie.Maya-maya ay kinagat niya ang kanyang labi. “Dito ko naisip na ang isang makapangyarihang tao tulad ni Pangulong Lynch ay magkakaroon ng pamilyang may mabuting asal at kultura. Sinong nakakaalam…”At least 50-years old na si Adrian, pero dahil lang naging magkasama ang anak niya at si Luna, pumunta siya at sinampal ito?“Mas parang baliw…”Ang mga salita ni Bon

Marunong lang magyabang ang babaeng ito!Gayunpaman, nang makita nila si Luna na nag-sketch ng outline ng mga alahas, tinitingnan din ang kanyang mastered sketching technique at ang kanyang kakaibang sense of composition, lahat ay natigilan.Sa sandaling iyon, natahimik ang buong opisina at tanging tunog lang ng sketching ni Luna sa papel ang maririnig.Lahat ay seryosong nakatingin sa kanyang sketch.Pati na si Joshua.Napatingin siya sa kamay ni Luna. Lumalim ang titig niya at nagdilim.Ang pigura ni Luna Gibson ay hindi maipaliwanag na lumitaw sa kanyang isipan.Noon, mahilig din mag-sketch si Luna Gibson. Palagi niyang gustong maupo sa isang maaraw na silid na nakabukas ang bintana at hinayaan ng simoy ng hangin ang mga kurtina sa likod niya.Umupo siya sa harap ng isang sketch board at nagsimulang gumuhit gamit ang kanyang natural na sanay na pamamaraan.Mahilig siyang gumuhit ng maraming bagay. Ang mga bulaklak sa bahay o ang tanawin sa labas, ngunit higit sa lahat, mahi

“Imposible, imposible!”Sinakal ni Joshua si Luna. "Nagsisinungaling ka!"Napakalakas niya. Sinakal niya si Luna kaya nasira ang boses nito. "Joshua Lynch, baliw ka!""Ikaw ang baliw!" Pinandilatan siya ni Joshua na namumula ang mga mata. "Kung hindi, paano mo nasasabi ang mga bagay na iyon!"Tok! Tok! Tok!Sakto namang halos mapatay na sa sakal ni Joshua, may kumatok sa pinto sa likod niya.Bang! Padabog na bumukas ang pinto ng opisina.Nakatayo sa labas sina Zach at Yuri. Nasa likod nila sina Neil at Nellie.Pagkabukas ng pinto ay agad na kumalas si Luna kay Joshua. Napasubsob siya sa lupa, napahawak sa leeg, at hingal na hingal.Si Joshua, na nabulag sa galit, ay nagsimulang magkamalay pagkatapos ng kaguluhang ito.Nanatili siya sa lugar. Tumingin siya kay Luna, saka tumingin sa dalawang bata sa labas. Ito ang unang pagkakataon na nakaramdam siya ng kawalang-magawa. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang gawin.“Auntie!”Nang makitang masama ang hitsura ni Luna, gal