Lahat ng Kabanata ng Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Kabanata 1921 - Kabanata 1930

Gayunpaman, hindi alam ni Bonnie kung paano niya ipapaalam kay Jim ang lungkot niya, paano pa kaya ang bumalik ang mga alaala ni Jim sa nakalipas na taon nilang magkasama. Hindi niya alam ang gagawin niya. Ang lalaking mahal niya ay hindi na siya nakikilala, at sa halip, ang isip nito ay puno ng pekeng delusyon sa ibang babae at sinabihan pa siya nito ng masasakit na salita. Walang ordinaryong babae ang magiging kalmado pagkatapos nito. Hindi naiiba si Bonnie. Tutal, isang ordinaryong babae lang siya… Nang makita na paalis na si Jim, huminga ng malalim si Bonnie at kinuha niya ang lahat ng lakas niya para habulin si Jim. Pagkatapos, hindi niya pinansin ang sakit ng tiyan at baling daliri niya, niyakap niya sa likod si Jim at tinanong niya, “Nabasa mo ba ang note na binigay ko sayo nitong umaga?” Ginagamit niya ang buong lakas niya para yumakap siya sa baywang ni Jim. “Sinabi ko na sayo. Basta’t imbestigahan mo ang mga petsa na sinulat ko para sayo, malalaman mo kung nagsama

Sumingit ng malamig si Jim kay Bonnie bago pa matapos magsalita si Bonnie. Tumingin siya ng malamig sa maputlang mukha ni Bonnie at sinabi niya ng may malamig at walang emosyon na boses, “Kahit na mangyari talaga ito, hindi ako papayag na isilang mo ang bata sa mundong ito, baka gamitin mo pa siya para takutin ako.” Pagkatapos, pwersahan niyang inalis ang braso ni Bonnie. Nawalan ng balanse si Bonnie, at ang buong katawan niya ay tatama sa poste. Nang tatama na siya sa poste, nilabas niya ang kamay niyang may sugat at hinawakan niya ito para ibalanse ang katawan niya. May tumunog na may nabali, ang buong katawan niya ay dumagan sa dating baling daliri, at muli itong nabali. Ngayon naman, mas masakit ito kaysa sa dati. Mabagal na nilipat ni Bonnie ang bigat niya palayo sa kamay niya, at kumapit ang mga braso niya sa poste, Kumirot ang buong katawan niya, at ang mukha niya ay mas maputla pa kaysa sa pader na nasa likod niya. Tumingin siya ng galit kay Jim habang patuloy

Makalipas ang ilang sandali, tumitig si Charlotte kila Luna at Luke, na silang nakatayo sa harap niya. Kanina lang, sa sala… Pagkatapos hilahin si Gwen, ang mga taong natira lang sa kwarto ay sina Luna, Luke, Jim, at… si Bonnie na may disguise. Ngayon at nakatayo dito sina Luna at Luke, ibig sabihin ay magkasama sina Jim at Bonnie! Kinagat ni Charlotte ang labi niya at naintindihan niya na ang lahat; pakana ito lahat ni Luna! Nahulaan ni Luna na iisipin ni Charlotte na ang taong nakatayo sa likod ni Luna ay si Bonnie at na sadyang hihilahin ni Charlotte si Bonnie palabas ng kwarto para saktan ito, kaya’t pinagpalit niya ng pwesto sina Gwen at Bonnie bago ang lahat ng ito. Dahil aksidenteng sinaktan ni Charlotte si Gwen, hindi lang sa may atraso siya kay Luke, gumawa pa siya ng pagkakataon para magkita ng pribado sina Bonnie at Jim! Nang malaman niya na ang nangyayari, kinagat ni Charlotte ang ngipin niya sa galit. Balang araw, papatayin niya ang mapang lokong si Luna!

Habang sinasabi ito, umiyak ulit si Charlotte. “Pwede kong ibigay ang lahat ng gusto mo, pero pakiusap… ‘Wag niyong kunin si Jim mula sa akin…” “Para sa akin, walang ibang bagay na mas mahalaga sa mundo kaysa kay Jim!” Ang tila madamdamin na pag amin ni Charlottee ay tila panlalait sa mga mata ni Luna. Alam ni Charlotte na sa puntong ito, paniniwalaan ni Jim ang lahat ng sinasabi niya. Kaya naman, noong sinabi niya na ang tanging tao na gusto at mahalaga sa kanya ay si Jim… pinapakita niya lang ang kapangyarihan niya. Bukod pa dito, kahit na umiiyak si Charlotte, ang mga mata niya ay puno ng tagumpay at ligaya. Kumunot ang noo ni Luna at sinabi niya, “Ang taong nakilala ni Jim sa bahay ampunan at nangako na pakasalan ay si Bonnie! Walang hiya ka para nakawin ang pagkakakilanlan niya at binali mo ang katotohanan. Saan ka nakakuha ng lakas ng loob para umiyak sa harap ko ngayon?” Pagkatapos, naglakad siya papunta kay Charlotte. Gayunpaman, bago pa man siya makapagsalita,

“Kahit alam niyo ito, nilagay niyo pa rin sa panganib si Ms. Larson.” “Kaya naman, kahit na dapat managot si Charlotte sa pananakit kay Ms. Larson, hindi siya ang dapat sisihin dito.” Sa huli, tumitig ng malamig si Jim sa mukha ni Luna at marahang sinabi, “Bilang mastermind ng scheme na ito, dapat lang na masisi rin si Luna sa nangyari.” Sumingkit ang mga mata ni Luna at lumingon siya para salubungin ang tingin ni Jim. Kalmado ang tingin sa mga mata niya tulad ng dati, ngunit sa halip na malambing ang tingin niya tulad ng isang kapatid, puno ng pagkamuhi ang mga mata ni Jim.” Humalukipkip si Luke at sinabi niya, “Paano kung sinabi ko sayo na wala akong pakialam kung ano ang nangyari bago ang lahat ng ito?” “Si Charlotte ang nagtulak kay Gwen papunta sa kalan noong sinubukan niyang kunin ang takure kanina, kaya’t ang gusto ko lang malaman ay paano mo paparusahan si Charlotte para sa ginawa niya.” “Sa tingin mo ba ay paparusahan ko ang babaeng pinakamahal ko sa mundong ito?