Lahat ng Kabanata ng Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Kabanata 1781 - Kabanata 1790

Gayunpaman, kahit gaano kabait at matulungin ang mga katulong ni Luna, hindi sila ang tatay ng bata. Itong kakulangan sa pagiging metikuloso ng mga tao na ito ang rason kung bakit hindi niya alam ngayon kung patay na o buhay pa ang bata. Habang iniisip ito ni Luna, dumating na ang kotse ni John. Bumalik sa sarili si Luna at tinulungan niya si John na dalhin si Anne papunta sa kotse. Gumalaw na ang kotse. Nagmamaneho si John habang nasa passenger seat si Christopher sa tabi niya. Nasa backseat sina Luna at Anne. Mabigat ang traffic sa airport kapag tanghali. Mabagal ang andar ng kotse ni John. Pagkatapos ng kalahating oras, nakalabas na sila ng paikot na kalsada sa paligid ng airport. Huminga ng malalim si John at binilisan niya na ang kotse. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na ang pagpapabilis niya ng kotse ay magdadala ng gulo. Maayos ang lahat nang masiraan ang kotse sa harap nila. Hindi nakahinto sa oras ang kotse ni John, at nabunggo niya ang likod ng kotse na nasa ha

Ano ang nasa isip ni Luna noong ipinapanganak niya ang triplets nila? Iniisip niya ba ang kaligtasan ng mga anak niya, o kinamumuhian niya ang tatay ng mga anak niya? Pumikit si Joshua. Habang iniisip niya ito, mas naging guilty siya. Hindi niya talaga naabutan ang marami sa pinakamahalagang mga sandali sa buhay ni Luna na noong kailangan siya nito, maging sa triplets nila noong anim na taon na ang nakalipas, o sa anak nila nitong nakalipas na buwan. “Maingay talaga.” Nang makita na nakapikit si Joshua habang hawak ang mga dokumento, akala ni Courtney ay hindi makapag pokus si Courtney dahil sa ingay. Kaya naman, agad siyang nagreklamo ng mahina, “Alam niya na manganganak na siya, pero sa halip na maghintay sa hospital, sumama pa siya sa airport. Tingnan mo ang nangyari ngayon. Manganganak na siya!” “Isang bagay ang maging isang tanga, pero pinigilan nila ang kotse ni Mr. Lynch sa gitna ng kalsada. Naghanda po ako ng RV para makapagpahinga kayo, Mr. Lynch, hindi po para isilang

Ang mga panahon na wala si Joshua ay nakalipas na. Ano pa ang punto at binanggit niya ang mga ito? Hindi na magkasintahan sina Luna at Joshua. At hindi rin sila estranghero sa isa’t isa. Magkalaban sila. “Gusto ko lang maintindihan.” Ngumiti ng maliit si Joshua. Tumigil siya sa pakikipag usap kay Luna, uminom siya ng tubig mula sa isang bote ng tubig. Pagkatapos ng isang oras, tumunog ang iyak ng isang sanggol mula sa delivery room. Sa sobrang sabik ni John ay halos tumulo ang mga luha niya. Mahigpit ang hawak niya sa braso ni Christopher at sinabi niya, “Magiging isang tatay na ako! Magiging tatay na ako! Christopher, magiging tatay na ako!” Ngumiti ng awkward sa kanya si Christopher. Tumayo rin ng sabik si Luna sa tabi ng pinto ng delivery room, hinihintay niya para dumating sina Anne. Nanatiling nakaupo si Joshua. Habang nakatingin sa pagiging sabik ni John, ngumiti siya ng mapait. Kung nandoon siya nang manganak ng triplets si Luna noon, magiging sabik siguro siya t

Nakaupo si Lucas sa driver’s seat, kumunot ang noo niya at sinabi niya, “Sir, nakakatuwa po talaga. Kung sana lang—” Nagbuntong hininga si Lucas at nagpatuloy siya, “Kung sana lang po ay nasa tabi niyo si Ma’am. Mas magiging mabuti ito.” Pumikit si Joshua at sumandal siya. Elegante siyang sumandal sa leather seat. “Kamusta na ang bagay na inutos ko sayo na imbestigahan mo?’ Huminto ng ilang sandali si Lucas bago niya inayos ang mga emosyon niya. Seryoso siyang nag report, “May natuklasan po kami.” “Kahit na ang taong si Todd na bumunggo po kay Heather ay nakatira ngayon sa Merchant City, noong nakalipas na dalawampung taon, nakatira po siya sa Banyan City, tulad ng mga Landry at mga Quinn. Noong una po, isa lang siyang ordinaryong truck driver.” Tumigil ng ilang sandali si Lucas bago niya sinabi, “Ang isa po sa mga driver na dating malapit kay Todd ay sinabi na noong isang gabi, kumatok po si Todd sa pinto niya at sinabi na may pinatay po siya, sinabi niya po na kailangan n

Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya kay Joshua. Nanatili siyang nakaupo. “Kailangan ko bang magpaalam sayo, Mr. Lynch?” Akala niya ay ang pag imbita kay Joshua ay higit sa sapat na. Tumingin sa kanya si Joshua at sinabi niya ng kalmado, “Ngayong araw ang araw ng pagkamatay ni Granny. Balak ko siyang bisitahin.” Nabigla si Luna dahil dito, at napatingin siya sa petsa. Mukhang ang araw na ito ay araw nga talaga ng pagpanaw ni Granny Lynch noong isang taon na ang nakalipas. Bumalik si Joshua sa Banyan City sa araw na ito hindi dahil kay Luna, kung hindi dahil araw ng pagkamatay ni Granny Lynch? Iniisip pa rin ni Luna na sinasadya siyang sinundan ni Joshua… Habang iniisip ito, namula ang mukha ni Luna. Ang pakiramdam niya ay para bang isa siyang narcissist. Tumayo siya at sinabi niya, “Sasama ako sayo.” Minsan naging masama ang ugali ni Granny Lynch sa kanya at sinaktan pa nito ang pamilya niya. Gayunpaman, bago namatay si Granny Lynch, binigay niya ang antidote kay Ne