Lahat ng Kabanata ng Chased by a Secret Billionaire: Kabanata 11 - Kabanata 20

Nagulantang ako sa kaniyang ginawa kaya pilit ko siyang itinutulak upang mabawi ang labi kong nakalapat sa kaniyang bibig. Subalit mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa akin at ginalugad ang aking labi. Unti-unti akong nakakaramdam ng init. Unti-unti ko ring nararamdaman ang nakakalunod na sarap kaya sa halip na magpumiglas ay nagawa kong makipagsabayan sa mga iginagawad nitong halik.Para akong sinilaban ng apoy at dahan-dahan nang nararamdaman ang epekto ng alak na nainom ko kanina. Para akong nalalasing at nahahalina sa kaniyang mabangong hininga. Napakapit ako ng mahigpit sa kaniyang braso hanggang sa tuluyan ko nang ipinulupot ang mga kamay ko sa kaniyang leeg. Napahingal-ngal ako nang sipsipin niya ang aking labi. Naririnig ko ang pagmumura niya habang pinaparusahan ang uhaw kong labi. Kay Daniel ko ito unang naramdaman ngunit pansamantala kong nalimutan ang pakiramdam na iyon.Tuluyan na akong nadarang sa apoy ng pagnanasa nang dumausdos ang mainit niyang labi sa aking

Balisa ako nang makalabas sa bangko. Ilang beses ko na ring kinurot ang sarili ko upang matiyak kung nananaginip lang ba ako o totoo ba ang nangyayari ngayon. Dalawang oras na lang bago ang operasyon ng anak ko pero nandito pa rin ako at nakatulala. Saan ko naman gagamitin ang limampung milyon na ibinigay ng misteryosong lalaking 'yon kung sakali mang tinuloy ko na mapalitan ang tsekeng 'to? Bumaba ako ng tingin at pinagmasdan ang puting sobre sa kamay ko.Hindi ko kayang tanggapin ang ganito kalaking halaga, hindi ko alam kung saan nanggaling ang perang 'to at hindi ko siya kilala. Ayaw ko siyang husgahan pero hindi ko maiwasang isipin na maaari ring galing sa masamang paraan ang pinanggalingan ng perang 'to. Nasa hitsura nga naman niya na mukha siyang mayaman, pero sobrang laki naman kung ipamimigay niya lang ang ganito kalaking pera para lang sa akin. Sino ba naman ako para bigyan niya ng nito? Napakalayo ng diperensya ng fifty thousand pesos sa fifty million. Ang isang daang libo

Tinalukuran ko siya nang walang salita. Ang hilig-hilig niyang mambigla. Tinawag niya ako ng tatlong beses pero mabilis akong naglakad upang makalayo sa kaniya.Dumagsa na ang mga customer sa club kaya naging abala ako at hindi ko na namalayan kung nakaalis na ba siya o nanatili sa puwesto niya kanina. Kahit na abala ako kanina ay hindi ko magawang iwaglit sa isipan ko kung naroroon pa ba siya at hinihintay ako.Nag-abang ako ng masasakyang tricycle sa tapat ng club nang matapos ang duty ko. Mahina na ang tugtog ng musika sa loob dahil nagsisimula ng lumalim ang gabi at bilang na lang ang mga tao. Nagpalit na rin ako ng damit dahil sa hospital ako didiretso.Naglakad ako nang kaunti at napadaan sa madilim na bahagi ng kalsada. Halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan nang lumitaw mula sa kadiliman si Greg at umalingawngaw ang malalim na tinig. Kung hindi ko siya nakilala ay iisipin kong isa itong holdaper na naghihintay ng mabibiktma."Ihahatid na kita." "Kaya kong umuwing mag-isa!

"Kahit na ilang beses mo akong ipagtabuyan hinding-hindi ako lalayo sa iyo, sa inyo," usal niya dahilan upang bumilis ang pagtibok ng puso ko.Muli niyang pinag-isa ang mga labi namin, at sa pagkakataong ito ay mas malalim at tila gutom na halik na ang ipinaparusa niya sa akin.Pinatay niya ang makina ng sasakyan habang magkahinang pa rin ang aming mga labi. Nasa tabi kami ng kalsada ngunit hindi na inalintana ang mga dumaraan kahit na nasisinagan kami ng liwanag mula sa ilaw ng mga sasakyan.Wala akong idadahilan ngayon na epekto lang ng alak ang init na nararamdaman ko dahil hindi naman ako nakainom ng alak katulad noong unang beses naming pinagsaluhan ang mainit na tagpong katulad nito. Matino ako ngayon at hindi ako puwedeng magsinungaling sa sarili ko na nagugustuhan ng katawan ko ang atake ng mga kamay niya na unti-unti nang gumagapang sa iba't-ibang parte ng katawan ko.Hinila niya ako upang tuluyan nang makalapit sa kaniya. Nasa ibabaw niya ako at nakatukod ngayon ang dalawa k

Kinabukasan at sa sumunod pang mga araw ay hinayaan ko si Greg na halos ibuhos ang oras sa bahay. Hinahatid niya ako tuwing umaga sa store, sa gabi naman ay hinahatid at hinihintay niyang matapos ang trabaho ko sa club. Si Angela naman ay sinasamahan nila ni Josephine sa paaralan. Unti-unti nang nawawala ang pagkailang ko sa kaniya. Masarap siyang kasama, masaya. Mabait din siya at hindi nga ako nagkamali dahil mas lalong lumalalim ang pagiging malapit nila ng anak ko sa isa't-isa. "Bantay-sarado si pogi sa iyo ah?" "Nagmamagandang loob lang po 'yong tao." Pinipigilan ko ang sarili na kumawala ng ngiti. Pakiramdam ko kasi biglang tumalbog ang puso ko. Iyon agad ang naramdaman ko nang tukuyin niya si Greg sa tanong niya. Hindi ko alam pero kusa ko lang naramdaman ang kaligayahan sa dibdib ko. Nasa loob ako ng maliit na kuwarto ni Madam Bernadette at naghihintay na maibigay niya ang sahod ko. Sigurado ako na kapag napansin nito na masaya ako ay hindi ito titigil sa pag-uusisa.Ilang