All Chapters of Familiar Stranger (Boys' Love): Chapter 11 - Chapter 20

 [ AMIEL ]  - Sunday, February 13, 7:09 pm  Fuck it, T'm gonna approach them. Mahigpit akong napahawak sa mga bitbit ko habang tahimik at dahan-dahan na naglalakad patungo sa kwarto ko, pakiramdam ko kasi ay baka bigla ko itong mabitawan dahil sa namumuong takot sa bawat hakbang na tinatahak ko papalapit sa anino. Inis naman akong napa-iling. Ano ba'ngkinakatakot ko?! Tsk, multo? Really? Hindi pa naman malalim ang gabi at February pa lang, imposible! "Amiel?" "Ay kabayo!" Dahil sa pagkagulat matapos makarinig ng boses ng lalaki na tumawag sa akin, ay aksidente kong nabitawan ang mga bitbit ko. Napabuntong-hininga na lang ako bago sinimulang pulutin ang mga nagkalat na papel sa sahig. Shit naman, oh. Habang ang mga kamay ko ay abala sa paglilikom.ng mga nagkalat na papel, ang mga

 [ AMIEL ] - Monday, February 14, 6:27 pm Pagkadilat na pagkadilat ko, ay agad ko ring isinara muli ang mga mata ko at mariin na pumikit. Ang sakit kasi sa mata ng liwanag na sumalubong sa akin. Ilang beses muna akong kumurap upang masanay ang aking paningin sa paligid, bago ko sinuri kung nasaan ako kasi I don't know where the fuck I am, and it's scaring me. Bumulaga sa akin ang isang hindi kalakihan na silid na nababalot ng puting pintura. May magkabilang bintana sa dalawang gilid ng kwarto at hinahawi naman ng hangin ang kurtina na nakatakip dito. May TV din sa loob ng kwarto at maliit na sofa sa tapat nito. Sa una ay hindi ko talaga ma-recognize ang lugar na ito sapagkat wala naman akong naaalala na pinuntahang lugar na ganito ang itsura. Then it hit me. Kung hindi ko pa napansin ang kama na hinihigaan ko at ang mesa slash cabinet na katabi nito, ay hindi ko

 [ AMIEL ] - Tuesday, February 15, 7:24 am Mabilis kong tinungga ang natitirang kape sa baso ko bago kumaripas ng takbo papunta sa sala upang ayusin ang mga gamit ko. Masyado yatang napasarap ang tulog ko kagabi at medyo late na akong nagising, kaya ngayon, nagmamadali akong matapos dito para makapasok agad. Napatingin ako sa orasan. 7:25. Ugh, baka ma-late nga ako, ma-traffic pa naman din kapag ganitong oras na! Matapos siguraduhing kumpleto na ang lahat ng dadalhin ko at wala na akong nakaligtaan, ay lumabas na ako ng kwarto ko tsaka ini-lock ang pinto. "Uh-huh, I'll be there. No! Hindi, don't worry." Napatigil naman ako sa paggalaw nang marinig ang isang malalim na boses. Parang bagong gising pa nga lang ang nagmamay-ari nito. Paglingon ko sa bandang kaliwa, kung saan nanggaling ang boses, ay sina

 [ AMIEL ]  - Wednesday, February 16, 8:31 am Malakas naman akong napa-ubo nang bigla akong masamid mula sa kape na iniinom ko. Ano ba 'yan, I can't even drink properly?! Ilang saglit ko pang tiningnan ang phone ko habang nahigop sa mug na hawak ko. Kakatapos ko lang kausapin si Italy through video call, at sabi niya, medyo mal-late pa raw sila ng.dating kasi mahaba pala ang pila sa restaurant na pinagbilhan nila ng kakainin namin for breakfast. Pero after I told him na kailangan nilang bilisan dahil may ik-kwento pa ako sa kanila, ay agad na nagbago ang isip niya. On the way na raw talaga sila, joke lang daw 'yong tungkol sa mahabang pila. Hindi ko maiwasang mapatawa dahil sa sinabi niyang iyon. Ang lalaking 'yon talaga, basta tungkol sa chismis, imposibleng hahayaan niya 'yong palagpasin. Laging updated, eh! Nilapag ko muna ang phone ko sa

 [ AMIEL ]  - Friday, February 18, 6:21 am // As soon as I opened my eyes, the first thing I did was to look at my surroundings, trying to figure out where I ended up this time. Alam kong isa na naman itong panaginip, and I'm kinda getting sick of it kasi tatlong araw na sunod-sunod ko nang nararanasan ito. Matapos makakita ng ilang pares ng mga estudyante na naglalakad papasok ng campus, ay agad kong nalaman na nandito pa rin ako, sa paaralan ko noong high school. Napapikit naman ako at hinayaan ang malamig na hangin na tangayin ang buhok ko maging ang suot kong damit. Ang ganda ng panahon ngayon. Speaking of damit, napuno na lang ng pagtataka ang mukha ko matapos makita na ang suot kong damit ngayon ay ayon sa pagkakaalala ko, ang siya ring suot ko bago ako matulog. What the fuck? Pero ang mahalaga ay walang lumilingon sa direksiyon ko. Pa