Lahat ng Kabanata ng Kung Pwede Lang: Kabanata 61 - Kabanata 70

Third Person's POV"Napaka ganda ng bahay na ito. Sinong nakatira dito dati?" tanong ni Lucas habang sinisiyasat ang kabuuan ng bahay. "Well, wala naman po. Hideout talaga 'to ni Daddy kapag may pinagpaplanuhan silang transaction sa mga maimpluwensiyang tao. Wala na din pong masyadong nakatira kaya medyo naluluma na din," saad ni Joel. Nilibot ni Lucas ang buong bahay. Mayroon ditong mga lumang kagamitan, maalikabok na din ang ilang dekorasyon, at may bahay na din ng gagamba sa ilang sulok ng kisame. Bagaman may kalumaan na ay hindi ito nakabawas sa ganda ng bahay.  Pinasok niya ang kwarto ni Trixie. Naabutan niya doon si Marga na abala sa pagguhit. Naupo siya sa kama at pinagmasdan ang ginagawa ng bata. "Anong ginagawa mo d'yan?" nakangiti niyang tanong. Umangat ang tingin ni Marga sa matanda at saka ngumiti. "Dino-drawing ko po

Third Person's POVNakaupo sa dalawang bangko ang mag-asawang Herman at Josefa Orlando. Kapwa nakatakip ng duct tape ang pareho nilang mga bibig at nakatali ang kamay sa likuran. Nakapaligid sa kanila ang mga tauhan ni Fernando, lahat ito ay mga armado. "So, where is your son?" tanong ni Fernando habang nakadekwatro sa sofa at nakatingin sa mag-asawa. Sinenyasan niya ang isang lalaki at tinanggal nito ang tape sa bibig ni Herman.  "Sinabi ko na sayo, h-hindi namin alam kung saan siya nagpunta!" sigaw niya. Ngumisi si Fernando at saka pinaikot-ikot ang baril sa kamay. Ilang butil na din ng pawis ang pumapatak mula sa noo ng matanda habang pinapanood ang kamay ni Fernando. Maging si Josefa at sirang-sira na ang make-up dahil sa kakaiyak. Sa labas ng mansyon ay kakatigil lamang ng sasakyan ni Joel. Lumabas siya mula sa asul na Ferrari F60 America. Hinugo

Third Person's POVNapabalikwas ng bangon si Marga at mabilis na lumabas ng kwarto niya upang puntahan ang silid ng ina. Naabutan niya doon sila Derrick at Trixie na mahimbing na ang tulog.  Nagising sila pareho nang sumampa ang bata sa kama at niyakap si Trixie. Nagkatinginan silang dalawa. Tila ba kinabahan sila pareho nang magsimulang humikbi si Marga. "Oh, Marga. Gabi na, ah. Anong nangyari?" tanong ng ina at saka hinaplos ang likod ng anak. "Mommy, napanaginipan ko po sila Lolo at Lola, pinatay daw po nila kayo ni Daddy." Halos magkandabara-bara na ang sipon nito dahil sa pag-iyak. Iniharap niya si Marga sa kanya at saka pinunas ang mga luha nito habang sinusubukan siyang pakalmahin. "Shh… tahan na. Buhay pa kami ng daddy, oh. It's just a dream, sweetie, no need to worry." Tipid na ngumiti ang babae upang pagaanin ang loob ng bata.

Third Person's POV(Earlier that day) Tahimik na kumakain ng hapunan nila si Fernando at Martha. Walang nagtangkang magsalita o magbukas ng usapan at tila nagpapakiramdaman silang dalawa. Maging ang mga katulong ay hindi din alam kung bakit gano'n ang mag-asawa. "Martha, about kanina—" "I'm finished." Bago pa man makapagsalita si Martha ay tumayo na ito at lumabas na ng dining. Dumiretso siya papunta sa kwarto nila. Nagpakawala ng buntong-hininga ang matanda at napatigil sa pagkain nang tumunog ang cellphone niya mula sa bulsa. "Give me a good news," panimula niya sa usapan. "Sir, natunton na po ng mga tauhan natin kung saan nagtatago sila Ms. Trixie at ang anak nito." Napangisi si Fernando nang marinig ang balita. Mabuti na lamang ay magandang balita ang dumating sa kanya, kahit papaano'y mababawasa

Third Person's POV(2 months later) "Hi, Trixie. I don't know if why I'm doing this but maybe I feel guilty and I can't tell you this directly. Noong mga bata pa kami ng mama mo, nagpunta kami sa isang malawak na parang tapos may bangin sa dulo na matatanaw mo ang napaka lawak na karagatan at kalangitan. Pinangalanan ko 'yong Trixie, tapos napagkasunduan namin ng mama mo na ipangalan din 'yon sayo. We were happy back then, but everything fall down when you gave birth to Marga. Doon ko nalamang… hindi kita kadugo." "But before that, I just want to tell you something at sana pagkatapos mong mapanood 'to, hindi pa din magbago ang tingin mo sa papa. Peter, your boyfriend, hindi siya naduwag na panagutan ka. Ang totoo n'yan, pinapatay ko siya dahil ayaw niyang lumayo sayo. I'm sorry kung naging hadlang ako sa pagmamahalan niyong dalawa and believe me, pinagsisisihan ko na 'yon."&nb