All Chapters of Accidentally Inlove with Mr. President: Chapter 11 - Chapter 16

Parehong nakalaglag ang mga panga naming apat. Tatanungin ko na sana sila pero obvious na obvious sa mga reaction nila na wala silang kaalam-alam sa nangyayari. "Totoo ba 'yong narinig ko?" tanong bigla ni Keith. Halo-halong emosyon ang makikita ko sa mata ni Keith. Naguguluhan, nasasaktan at tampo. Well, naiintindihan ko siya. Matagal na niyang kaibigan si Xander at matagal na siyang may gusto kay Jenelle, at alam ni Xander 'yon pero sa isang iglap, malalaman niya na lang na mag-jowa na ang dalawa? Kahit saang banda, masakit 'yon. Masakit na masakit 'yon. Walang sumagot sa tanong niya dahil wala naman talagang may alam. "Jaypee." Napaangat kaming apat nang may biglang dumating sa table namin at tinawag si jaypee. May pagka-mestisa ito, singkit at siguro, kaedad lang ni Mommy. "Tita," bati ni Jaypee. Tumayo si Jaypee, gano'n na rin ang ginawa namin. Unang bum

Kinabukasan ay nagising ako dahil sa ingay ng phone ko. Pagtingin ko sa caller ID, dali-dali ko itong sinagot. Ni-loud speaker ko na lang ito para marinig ko pa rin habang nagbibihis ako.  "Uy, Thalia. Good morning!"  "Good morning, Raya. Kumusta ka na?"  "Okay naman. Ikaw ba?" "O-Okay naman," medyo may pag-alinlangang sagot niya. Napaupo tuloy ako sa kama... nag-aalala kung talagang okay siya. Alam ko kung okay ba talaga ito o hindi kasi hindi naman ito nag-aalangan kapag tinatanong ko ito noon.  "Okay ka ba talaga?"  Natahimik siya sa kabilang linya. Hindi ko siya kinulit dahil alam kong ayaw na ayaw niya no'n. Kalaunan ay nakarinig ako ng mahinang hikbi.  "W-Wala akong k-kwenta, Raya. I'm useless. Nang dahil sa 'kin... nag-away sina Mama'

Pagkapasok ko ng school kinabukasan, nahagip kaagad sa paningin ko si Jaypee na nakaupo lang sa isa sa mga bench malapit sa building namin at mukhang may malalim na iniisip. Alam na kaya ng mga magulang nila?  "Hi, morning," bati ko sa kaniya at umupo sa tabi niya.  Bahagya lang siyang tumango pero hindi siya nag-angat ng tingin sa 'kin.  "Si Franzen?"  Nanatili siyang nakayuko at hindi nagsasalita kaya bigla akong kinabahan.  "Wala na. Umalis na siya, R-Raya," naiiyak na aniya.  Hindi ko alam ang gagawin ko nang unti-unting nalaglag ang mga luha niya.  "H-Ha?"  "Alam na ng parents niya... kaya sila umalis. N-nalaman ko lang... kanina no'ng susunduin ko na dapat siya."