Home / Romance / Break Her Stoic Heart / Chapter 1 - Chapter 10

All Chapters of Break Her Stoic Heart : Chapter 1 - Chapter 10

54 Chapters

Synopsis

Four years ago, she meet a man in a place where high illegal people exist. A place where she saw those beautiful dark eyes that make her gape and awe at the same time. She was so enthralled with the man's aura na hindi niya na alam kong anong ipapangalan sa nararamdaman niya. And then unexpected things happened that made her choose to stayed with a guy who is a stranger to her yet give her an extraordinary feeling. The guy is really are an eye capture. And no matter how confuse she is of what she feels towards him. Still the fact remain that he can make her happy by just only his presence. And just when she thought that everything was perfect. Things happened so fast. He left and gone with no trace and even a hint where to find him. He left her hanging with her feelings that she didn't know what to name for. Left only nothing but the necklace and the unexplainable feeling he gave her. And then nawalan siya ng balita tungkol dito, p
Read more

Prologue

Gabreo's MansionFour years ago, "Thank you." He said half smiling at biglang kinuha ang kamay niya na busy sa pag punas sa mga galos nito.  Hindi naman niya maiwasang uminit ang pisngi niya sa kakaibang dulot ng kamay nitong nakahawak sa kamay niya.  She bit her lower lip, as she feel the unexplainable feeling again twirling inside her stomach, when she look at his dark eyes. Napahugot pa siya ng hininga ng hindi niya makayanan ang titig nito.  "Magpahinga ka na you need that." She coldly said to him para itago ang kakaibang pakiramdam na ibinibigay nito sakanya.  Its been a week since that fight happened. At isang linggo narin nilang ina-aalagaan ang limang lalaking hindi nila kilala.  Nasa magkaibang silid ang mga ito, At siya ang nagbuluntaryo upang alagaan ang lalaking nasa harapan niya na matiim na tinitignan siya ngayon.
Read more

Chapter 1

Present Time  "Lory let's go." Adeline said, habang hawak nito ang balikat niya. Walang emosyong Inilibot niya ang paningin at nakitang sila Gracelyn, Chloe at Lexie nalang ang kasama niya. Habang kanya-kanya namang alis ang mga taong nakidalo sa libing ng daddy niya. Simula nong unang araw ng lamay at hanggang ngayon ay hindi pa siya naka-iyak.  Tila ba ang mabigat na dala-dala sa dibdib ay hindi kayang pawiin ng luha niya. Wala siyang ibang maramdamdaman kundi ang kakaibang lungkot at sakit sa kaalamang wala na ang nag-iisang taong aagapay sakanya.  "You left me too soon dad. You never even give me a chance to tell you my secret." She mentally said. "Lory let's go, uulan na baka mabasa pa tayo at magkasakit ka pa." Rinig niyang sabi ulit ni Adeline sakanya.  Hindi pa sana siya gagalaw ng lumapit sakanya ang tatlo at puno ng pagda
Read more

Chapter 2.1

        Walang emosyong nakasandig si Lorraine sa motor niya, habang hinihintay ang mga kaibigan niyang dumating.    Mabilis kasi ang pag papatakbo niya kaya nauna siyang dumating. Tinatanaw niya ang malaking gate ng VU.    At walang paki-alam sa paligid, ni hindi niya pinapansin ang tinginan ng studyante, sa gawi niya habang naglalakad papasok ng gate.    She's wearing a black sweater na pinarisan niya ng ripped jeans, at puting Fila na sapatos, na kusa niya lamang kinuha lahat sa walk in closet niya kanina.    Ni hindi na nag-abalang tumingin sa salamin kong okay lang ba ang sout niya. Pati ang buhok niya na lagpas balikat ay hindi niya sinuklay, at pinabayaan lang na nakalugay.    "Sino ba yan? Mukhang tomboy."    "What is she doing there. May hinihintay ba yan." 
Read more

Chapter 2.2

"Thank you for sharing your table with us." Aniya rito.  "No beggies. Isa pa masyado namang malaki ang table na ito para saming tatlo lang." Anito sakanya.  Tumango na lamang siya dito bilang pasasalamat bago binalingan ang mga kaibigan niya.  "Ako na ang bibili ng snacks natin. Dito nalang kayo." sabi niya sa mga ito.  "Sure ka..? Ayaw mo bang samahan ka namin.?" Chloe asked her. Agad naman siyang umiling dito.  "No, hindi na." Aniya at agad na tumayo. Ganon rin naman si Shahanah.  "Samahan na kita." Alok nito sakanya, tumango naman siya bilang pag sang-ayon, sumunod naman siya rito ng mauna itong pumunta sa harapan.  Nang nasa harap na sila ay agad silang pumili ng snacks at nagbayad sa counter.  Hawak hawak ang malaking tray ay nakasunod lang sakanya si Shahanah ng tanggihan
Read more

Chapter 3

"You should've done that, Lory hindi mo alam kong anong ginawa mo." Shahanah said habang nakatingin sakanya na puno ng pag-aalala ang mukha.Habang magana lamang siyang kumakain ng spaghetti na bagong bili na niya. Hindi na kasi makakain yong pagkaing natapon, marami ng dumi kaya tinapon na lamang niya kahit nasasayangan siya.  Sa huli bumili na lamang siya ng bago. Sila Adeline naman ay magana rin namang kumakain. Tinanong lang siya kanina kong anong ginawa niya at nagkaron siya ng ganoong eksenang. Nang sabihin niya ang nangyari ay tumango lang ang mga ito at kanya-kanya kuha na ng pagkain. Habang maang lamang silang tinignan nina Shahanah na tila na we-weirdohan sakanila. Hindi naman nila ito pinansin. Pero hindi ito maperme, at panay saway sakanya at sinasabing mali yong ginawa niya kanina, pero para sakanya ay tama naman. Iwan ba niya sa isang 'to at kahit hindi na kaharap ang mga lalaking yon
Read more

Chapter 4

Tinulungan niya itong tumayo at napakunot noo sa itsura nito. Mukhang nasa pitong taong gulang lamang ang bata. Madumi at medyo kupas at butas butas pa ang sout na damit nito. Pati ang sapatos na sout ay butas rin at nakaawang na ang apakan.  Wala sa ayos ang buhok at marungis tingnan, na talaga namang kaawa-awang tingnan.  "Okay ka lang.." Tanong niya rito na hawak hawak ang balikat nito. Nanginginig ito at bakas sa mukha ang takot sakanya.  "A-ate pasensya na po." Nauutal na sabi nito.  "Anong nangyari d'yan.." Usisa ni Chloe at tinignan ang bata.  "Anje..!"  Napatingin kami sa babaeng nag-aalala ang mukhang nakatingin sa bata.  Akmang lalapit ito ng biglang hilahin ng kong sino ang buhok nito na talagang ikinatumba ng babae. Bigla yatang umakyat ang dugo niya
Read more

Chapter 5.1

Damon was sitting silently in the teacher's table while tracing every corner of his lips using his finger. A hobby he always do everytime he is confuse and angry.  Salubong ang kilay niya sa hindi mapigil na inis. He was just looking straight and thinking what happened a while ago.  Ni hindi na niya alintana ang lamig na nagmumula sa air-conditioned, ng classroom. Halos matuyo na ang basang damit niya sa lamig. Nanlalagkit narin siya na hindi na niya inalintana, ni hindi na siya nag-abalang magpalit ng damit at dumeretso na lamang doon.  He was busy thinking about that girl, and why does he feel something stupid, when he saw her and most especially when he touched her.  He can sense familiarity with that girl na hindi niya alam kong bakit nararamdaman niya yon dito.  His sure na hindi niya kilala ang mukhang tomboy na yon. Though he a
Read more

Chapter 5.2

Saka lang siya umahon ng napagod na siya sa kakalangoy. Sout ang manipis na roba ay umupo siya sa gilid ng pool, at tahimik na ibinabad ang paa sa tubig.  "It's late what are you still doing here? Atsaka hindi ka pa ba giniginaw...?"  Tanong na kong sino sakanya na hindi na niya inabalang lingunin.  Ninanamnam lamang ang lamig ng tubig sa kanyang paa, at ang masarap na dulot ng inumin sakanya habang nasa ibang direksiyon ang kanyang tingin. Besides kahit hindi naman niya lingunin yon kilala niya parin kong sino ang nagmamay-ari ng boses na yon, it was Chloe.  "I'm good, I just wanted to stay longer." Mahinang sabi niya rito.  Umupo naman ito sa tabi niya. At ibinabad rin ang paa sa tubig. Kita naman niyang nakapagbihis na ito at nagsout ng roba upang takpan ang manipis na sout nito.  Sa apat niyang kaibigan i
Read more

Chapter 6

  "Lory labas na tayo, nababagot na ako dito sa sobrang tahimik eh."  Mahinang bulong sakanya ni Lexie na nagpaangat sakanya ng tingin.  Lunch time nila, kaya naman imbes na kumain ay dumeretso siya sa library, hindi para mag-aral kundi umidlip.  Hindi naman umaalis sa tabi niya ang mga kaibigan kaya, kahit na bo-bored na ang mga ito ay sinamahan parin siya.  Pero hindi pa man umiinit ang pwet niya sa upuan. Ay inaaya na siyang lumabas ng mga ito.  "Kayo nalang dito na muna ako." Bulong niya rito pabalik. At humihikab na bumalik sa pagkakatalungko sa mesa. 3:30 am na kasi siyang nakatulog kakaisip sa daddy niya at sa pinag-usapan nila ni Chloe kagabi.   "Yan, hindi kasi natutulog ng maaga." Ang sabi sakanya ni Gracelyn sa mahinang boses. Hindi naman niya ito pinansin at nagkunwa
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status