Chapter 2.2

"Thank you for sharing your table with us." Aniya rito. 

"No beggies. Isa pa masyado namang malaki ang table na ito para saming tatlo lang." Anito sakanya. 

Tumango na lamang siya dito bilang pasasalamat bago binalingan ang mga kaibigan niya. 

"Ako na ang bibili ng snacks natin. Dito nalang kayo." sabi niya sa mga ito. 

"Sure ka..? Ayaw mo bang samahan ka namin.?" Chloe asked her. Agad naman siyang umiling dito. 

"No, hindi na." Aniya at agad na tumayo. Ganon rin naman si Shahanah. 

"Samahan na kita." Alok nito sakanya, tumango naman siya bilang pag sang-ayon, sumunod naman siya rito ng mauna itong pumunta sa harapan. 

Nang nasa harap na sila ay agad silang pumili ng snacks at nagbayad sa counter. 

Hawak hawak ang malaking tray ay nakasunod lang sakanya si Shahanah ng tanggihan niya itong tulungan siya. 

Maingat na binabalanse niya ang pagdala ng tray dahil may mga drinks pa don na inisang dala lang niya. 

"You sure you don't need my help..?" Sabi pa nito ng makita ang ginawang pag-iingat. Umiling lamang siya dito bilang sagot. 

Hindi naman ito nagsalita ulit, kaya naman nakatuon ulit ang atensyon niya sa dala-dalang pagkain. Ni hindi na siya tumitingin sa harap kong may tao ba, basta nakatuon lamang ang boung atensiyon niya sa hawak na tray. 

Narinig pa niyang biglang umingay ang paligid at nagsimulang mag tilian ang mga studyante, na tila may dumating na sikat na tao na hindi na niya pinakaabalahang tignan. 

Naramdaman na lamang niya ang pagkirot ng tuhod niya ng mapaluhod siya. Malakas ang singhapan na narinig niya at biglaang pagtahimik nang walang emosyong tumayo siya.

Narinig pa niya ang malutong na mura ng kung sino, na hindi na niya pinansin at agad na binalingan ang babaeng pumatid sakanya, sanhi ng pagtumba niya. Kita naman niya ang malokong ngisi nito sakanya. 

"OH, Watch where you going, don't be such a clumsy little ass." Sarkastikong sabi nito na bahagya pang tumawa kasabay ng dalawa nitong kasamahan. Ito yong kaklase niyang babae na masama ang tingin sakanya kanina. 

"I'm sorry Master Damon. Hindi niya po sinasadya." Ang sabi ni Shahanah sa kong sino na hinawi pa talaga siya para lapitan iyon sa harapan. 

"You're so dead newbie." Bulong nito sakanya at umupo ng maayos bago kampanteng kumain sa harapan niya na tila wala itong ginawa sakanya.

Nang bumaling siya sa harapan niya ay nakita niya ang isang lakaking bahagyang nakayuko, at tinitignan ang ginagawang pagpunas ni Shahanah dito gamit ng panyo nito. 

Basang basa ang unipormeng sout nito, at may bakas pa ng mantya galing sa spaghetti na binili niya. 

Kita niya rin ang walang emosyong itsura ng apat na lalaking kasama nito, na matamang nakatingin sakanya. 

"Stop it." Malamig at nakakapanindig balahibo na sabi nong lalaking hindi sinasadyang natapunan niya ng pagkain. 

Hinawakan nito ang kamay ni Shahanah at malakas na hinawi na talaga namang ikinabagsak nito. 

Nakaramdam siya ng inis dito at agad na nilapitan ang babae upang alalayang tumayo. 

"Are you okay..?" Nag-aalalang tanong niya rito. Naramdaman pa niya ang panlalamig ng kamay nito at panginginig ng boung katawan ng hawakan niya ito. 

Nagtataka man sa inasta nito ay umiling na lamang siya, at inis na napakamot sakanyang kilay. 

Nang hindi ito sumagot ay agad niyang binalingan ang lalaking kaharap. 

Walang emosyong tinignan niya ang lalaki na ngayon ay wala ring emosyong kabakasan sa mukha habang nakatingin rin sakanya. 

Mahinang napasinghap lang siya ng mapadako ang tingin niya sa mga mata nito. She feel something unusual inside, that make her hearbeat so strong that she barely breath. 

Tila nahihirapan siyang huminga at ramdam niyang namamawis ang mga kamay niya. 

She felt something like 'de ja vu, while staring of those dark eyes that make her whole body feels like jelly. 

Nanlalambot ang boung katawan niya at tila hinihigop siya ng tingin nito sa kakaibang mundo. 

"And where the heck! That came from." Inis na usal ng isip niya. Napakurap lang siya ng ilapit nito ang mukha nito sa mukha niya. 

Na mas lalong nagpa doble ng pagwewelga sa dibdib niya. Pati tyan niya ay nagsisimulang kumiliti sa di malamang dahilan. 

Nagbalik lang siya sa huwesyo nang maramdaman ang panginginig ni Shahanah. Nalito man sa naramdaman ay pinilit niyang salubungin ang tingin nito. Huminga naman siya ng malalim bago nagsalita. 

"I'm sorry it's my fau..—" 

Maang na napatahimik naman siya ng makitang inangat nito ang kamay upang patigilan siya sa pagsasalita. 

Tumayo ito ng matuwid na nagpaangat sakanya ng tingin, dahil sa tangkad nito na umabot lamang ang taas niya hanggang balikat nito. Sa gulat pa niya ay hinawakan nito ang braso niya ng subrang diin na ikinangiwi niya. 

"I don't accept apology Ms. Kneel and beg. I might change my mind and spare you for what you did." Mariing sabi nito sakanya. 

Inis na marahang binawi niya ang braso sa hawak nito. Even his touch felt strange. Nanayo lahat ng balahibo niya sa katawan, ng dahil lang sa presensya at klase ng hawak nito sakanya. 

But she manage to calm herself, dahil sa namumuong inis sa lalaking kaharap niya. 

"I sincerely apologize for what I did. But if you insist na gawin ko ang sinasabi mo. Then Go to hell, dahil tanga lang ang papayag na lumuhod sa harapan ng kong sino lalo na kong sa mababaw lang na dahilan." Walang emosyong sabi niya na ikinaingay ng paligid. Hindi pa siya baliw para sundin ito, sinuswerte naman ito pag nagkaganon. 

"OH my G, did she really said that..?" 

"She's so dead." 

"Pity her.." 

Ang kanya-kanyang ingay sa paligid. 

"I.. I'm s-sorry for t.. that Master Damon she d-din't mean that. She's just a transferee baguhan lang po siya d-dito k-Kaya." Utal na sabi ni Shahanah na agad namang yumuko ng makita ang galit na itsura ng lalaki. 

"What did you just say." Mariing sabi nito sakanya na umigting pa ang panga sa pinipigilang galit para sakanya. 

This guy are very much handsome in so may ways girls can imagine, habang tinitignan niya ito ay hindi niya mapigilang humanga kaso mukhang mainitin ang ulo nito. At ayaw niya sa ganoong klaseng lalaki. 

"Bingi ka ba.." Inis na sabi niya rito. 

"Lory, please bawiin mo yang sinabi mo." Nagmamakaawang sabi sakanya ni Shahanah nang tingnan niya ito pero hindi na lamang niya ito pinansin. 

At nang may naramdamang kakaiba ay bigla niya itong tinulak sakanya palayo. Sinalo ang kamaong dapat na tatama sakanila ni Shahanah. 

"Bakla ka ba..!" Galit na sigaw niya rito na mas lalong ikinaingay ng paligid. Talagang galit na siya rito. 

Anong karapatan nitong manakit ng babae sa isang mababaw lang na dahilan. Puno ng galit ng tingnan niya ito, bakas sa mukha ang pagkabigla at maang na nakatingin sakanya, habang hawak-hawak niya parin ang kamao nito. 

"Who the hell are you?!" Galit na may kalakasang sabi nito sakanya. Hindi naman niya ito sinagot at pabalyang binitawan ang kamay nito. Akmang susugod ulit ito sakanya nang pigilan ito ng lalaking may asul na mga mata. 

"Chill bro, let her spare this time. Their waiting for us. Let's not waste our time here." Seryosong sabi nito at binalingan siya ng tingin. "And you, next time watch where you're going. I'll be giving you a warning pag naulit pa ito, you're not gonna be lucky next time." Malamig na sabi nito sakanya at tinapik sa balikat ang lalaki na ngayon ay malamig na ang tinging ibinibigay sakanya, pero napahinga naman siya ng maluwag ng tumalikod ito at umalis. 

"Newbie huh.." Sabi ng lalaking kasamahan ng mga ito. Simpatiko at puno ng kapilyuhan ang itsura nito. 

Na binigyan pa siya ng pamatay na ngiti, na irap ang naging tugon niya. Nanlaki ang mata nito na ikinatawa ng dalawa pa nitong kasama.

"Interesting, till next time." Sabi nong lalaking kulay blonde ang buhok. Na bahagya pang yumuko sakanya at sumunod sa kasamahan nito. Ganon rin naman ang ginawa ng dalawa at umalis na. 

Kakamot kamot naman siya sa kilay niya ng makitang wala na ang mga ito sa harapan niya. Nangbalingan naman niya si Shahanah ay bakas ang gulat at mangha ang itsura nito habang nakatingin sakanya. 

Naramdaman naman niya ang tahimik ng paligid, at nang ilibot niya ang paningin ay parehas lang ang reaksyon ng mga studyante doon kay Shahanah. Bakas ang gulat at mangha habang nakatingin sakanya. 

Umiling na lamang siya at tinignan ang pagkaing nagkalat sa sahig bago isa-isa iyong pinulot. 

"Sayang naman baka pwede pa iyong kainin."