All Chapters of When Enemies Turned Into Mafia Partners: Chapter 41 - Chapter 50

CHRAM'S P.O.VMula nang magising si Cyruz Keith ay hindi na ako umalis pa ulit sa tabi niya. Hanggang sa mailipat siya sa normal na private room ay nanatili lang akong kasama niya."So, what now? Nandito na ako sa private room. Nasaan na iyong lalaking ipapakilala mo?"Mula sa mga inaayos kong bulaklak ay mabilis na nabaling ang atensiyon ko sa kanya. He's still laying on the hospital bed. Pero kumpara noong una itong magising ay mas maayos naman na ang lagay at pakiramdam niya ngayon."Huwag kang mag-alala dahil papunta na siya. Mukhang nagpagwapo pa yata ng sobra. I can't wait to see him." nakangiting saad ko.Pagkatapos noon ay itinuon ko na ulit ang paningin ko sa mga bulaklak na ina-arrange ko sa isang malaking vase."Really? And why are you seems so excited about meeting that guy? At talagang tuwang-tuwa ka pa at proud na sabihing nagpapagwapo pa siya, huh? Tss." halatang inis na saad nito.Kung gagawin ko lang ang gusto ko ay malamang na kanina pa ako mamatay-matay sa katatawa.

ASHY’S P.O.V Matapos naming makapag-usap ng maayos ni Cyruz Keith ay ipinatawag niya na rin agad si Cyram. At mula nga noon ay hindi na mapaghiwalay pa ang dalawa. Cyram is obviously happy being on his dad’s side. Ganoon din si Cyruz Keith dahil kung titingnan silang dalawa ng mga hindi nakakakilala sa kanila ay malamang na iisipin ng mga ito na matagal nang magkasama ang mag-ama. They instantly clicked with each other. At ako, nandito sa isang sulok. Nakaupo habang masayang pinagmamasdan ang bawat ginagawa nilang dalawa. Napahinga ako ng malalim. ‘Seems like you really made the best decision, Chram Ashy Monteflabio. ‘Di ba, dati lagi mong pinapangarap na makitang masaya ang anak mo kasama ang daddy niya? It’s finally happening now. And all of that is because of you. Napangiti ako sa isiping iyon. Now, I am more than sure na hindi na nakakaramdam pa ng kakulangan ang anak ko sa buhay niya. Kung dati ay nasanay ito na ako lang ang kasama, ngayon ay may daddy na rin ito. Not to

5 DAYS LATER… ASHY'S P.O.VMatapos ang medyo matagal na pananatili namin sa ospital para sa additional checkup ni Cyruz Keith, sa wakas, ngayon ay makakauwi na rin kami. Hindi pa siya nakakalabas ay planado na sa isip ko ang 'welcome home party' na Ia-arrange ko sakaling pwede na nga siyang ma discharge. At ngayon na nga ang araw na iyon! Sinadya ko talaga na umuwi muna at hindi magpalipas ng gabi. Nagdahilan na lang ako kay Cyruz Keith na medyo hindi maayos ang pakiramdam ko kaya baka makasama lang sa kanya kung pupunta pa ako roon para bantayan siya. Thank goodness, Mom and Dad was there. Pati na rin sina Tita Klara at Tito Peterson. They all made sure na hindi makakahalata si Cyruz Keith sa planong surprise party namin para sa kanya. According to Tita Klara, alas singko na daw ng hapon nila ilalabas si Cyruz Keith nang sa ganoon ay magkaroon pa kami ng mahabang oras para maihanda lahat ng dapat ihanda. Sana nga lang ay hindi siya magtaka o hindi kaya ay maubusan ng pasensiya da

CK'S P.O.VAfter hearing those words, I felt the sudden urge to punch Jashler right on his fucking face.Ano'ng karapatan niya na pagsalitaan ng gano'n si Chram?!Naikuyom ko na lang ang kamao ko at akmang lalapitan ko na sana sila nang bigla namang bumukas ang elevator sa bandang likuran ko. Marami-raming tao ang lumabas doon at tila mga nagmamadali pa.I was about to shout at them for being so rude but before I could do that, I was able to recognize who those people are. Sina Tyler, Ate Ciara, Tyrone, at Tyrrah.Shit. Ano'ng ginagawa nila rito?Doon na ako lumapit sa kanila. And the first thing I noticed was Chram trying to control her tears. "Umuwi na kayo. You won't be allowed to visit my wife now, anyway.” Lahat ng atensiyon namin ay nabaling kay Jashler nang sabihin niya ang mga katagang iyon. He seemed so sad, yet so mad, as well. "Jashler—” "Ayoko nang ulitin pa ang mga sinabi ko na. Just leave.” putol ulit nito kay Tyrone sa ganoon pa ring tono. "Bumalik na lang kayo buka

ASHY’S P.O.VTyrrah just called and she informed me that Jamie officially lost her baby.At ngayong mag-isa lang ako dito sa kwarto ay hindi ko mapigilan na lalong mag-isip ng kung anu-ano na tungkol sa kanya. My best friend just lost her baby. And I am the one who’s taking her husband’s blame.Sa isiping iyon ay muli na naman akong napahagulhol ng iyak. At gaya ng kanina, isinubsob ko na lang ang mukha ko sa unan nang sa ganoon ay mapigilan ko ang mag-ingay kahit papaano.Habang mag-isa ako ay parang tukso rin na bumalik sa isip ko lahat ng masasayang ala-ala na meron kami ni Jamie. Way back on our high school days, kung kailan ini-imagine pa lang namin ang lahat ng pinagdaraanan namin ngayon…“What?! No way! Mas gugustuhin ko na lang na tumandang dalaga at mamatay ng mag-isa kaysa maging asawa ang kumag na Cyruz Keith na iyon! He is nothing but a huge pain in the ass!” nanggigigil na putol ko bago pa man masabi ni Jamie ang mga sasabihin niya na alam kong makakapagpa inis lang sa ak