All Chapters of Castiello: Chapter 11 - Chapter 20

 Juliet Point of ViewPatungo kaming parking lot ni Aedis. Antok na antok na rin ako. Pinagbuksan naman n'ya ako ng pinto. Agad naman akong pumasok saka s'ya nagtungo sa driver's seat." Ina-antok ka na ba?" Tumango naman ako. Hindi lang tungkol sa kumpanya o relasyon ang pinag-usapan sa party na ‘yon. Pati rin ang pagtatayo ng charity." Ayos lang ba na gabihin ka sa pag-uwi? I mean, may da-daanan pa kase ako, " wika nito." Okay, lang. Sinabi ko naman sa kanila na gagabihin ako, " sabi ko. Tinignan naman n'ya ako ng seryoso  bago umiwas. Saka ito nagmaneho." Umidlip ka muna," wika nito. Ipinikit ko naman ang mata ko.  Gantong oras dapat tulog na ako sa bahay.Nagising na lang ako dahil sa paghinto ng kotse." Nasan na tayo? " Tanong ko sa kanya habang pababa s’ya ng kotse. Ka

Aedis Point of ViewSinundan ko lang s'ya ng tingin matapos n'yang sagutin ang tanong ko. Hindi ko inalis ang tingin sa kaniya hanggang sa maglaho na ang rebulto n'ya sa paningin ko. Alice is really annoying. Kahit noong bata pa ito. Kaya lagi itong napapahamak eh.Pumasok ako ng kotse ko at nag-maneho. Dahan-dahan at hindi mabilis ang pagpapatakbo ko. Sinundan ko si Alice gamit ang kotse ko. Alam kong susuko rin ito at mapapagod sa paglalakad. At baka may mangyayari pa sa kaniya na masama at sisihin pa ako ni Tito Max. Sa kalagitnaan ng pagsunod ko. May napansin akong kakaiba. Isang anino ng tao at nasa madilim lang na sulok ito. Napansin ko rin na sumusunod ito kay Alice at may itinatago sa bulsa nito. Napahinto ako ng saglit, napunta naman ang atensyon ko sa kotseng itim na may kalayuan banda sa likod ng kotse ko. What is this? Pakiramdam ko may masamang mangyayari. Binaling ko ulit ang atensyon ko kay Juliet na ngayon

Juliet Point of View “ S'ya nga pala, Alice,” wika nito habang nag-mamaneho. Tumingin naman ako sa kaniya at hinintay ang mga susunod pa niyang sasabihin.“ Kailan mo balak tawaging ‘Dad’ si Tito Max. At bakit Mr. Castiello pa rin ang tawag mo sa kaniya? Sigurado akong hinihintay n'ya na tawagin mo s'yang Dad, Papa, or what! ” wika nito. At bakit ba napakatanong ng babaeng ito?“ The answer is simple. Because I'm not comfortable with it.” Sabi ko at sabay lumingon sa bintana ng kotse. Curious rin ako kung papaano n'ya nabili ang kotseng ito. Kulay black ito and I don't know kung anong pangalan ng kotseng ito since hindi ako familiar sa mga kotse.  “ Ikaw Sandra? Ano bang ginagawa ng reaper na katulad mo? Kumikita ka ba sa pamamagitan ng pag patay ng mga tao?” tanong ko. Inihinto naman n'ya ang kotse at tumingin sa akin. “ Ahmm, saa

Alice's Point of View   Matagal n'ya akong tinitigan dahil sa tanong ko. He will help me, I think? Pakiramdam ko kase na may tinatagong bait ito.   “ No, kinalag ko lang ang tali mo sa paa para makagalaw ka ng maayos. Pero sa oras na takasan mo ako. Hindi rin ako magda-dalawang isip na tutukan ka ng baril kagaya ng ginawa ko kay Lowie. Naintindihan mo ba? ” tanong nito. Ako naman ay parang pinagsakluban ng langit at lupa nang marinig ko ang sagot n'ya. Inilihis ko na lang ang usapan at nagtanong-tanong sa kaniya.      “ P-Puwede bang magtanong? ”   “ Nagtatanong ka na, ” Pakiramdam ko ay nagbago ang pakikitungo ng taong ito sa akin simula no'ng may sinabi 'yung Lowie sa kaniya. Kanina ay mabait at maayos ang pagsagot nito sa akin at pakikitungo ngayon ay hindi na. Para bang naging masungit ito at inilalayo ang sarili sa akin.    “ Anong kailangan n'yo sa am

Alice's Point of ViewHindi ko sinagot ang tanong n'ya. Sa halip ay tumayo ako at nagtungo sa cr upang maghilamos. Ramdam ko rin ang pagkalam ng sikmura ko. So, three days akong tulog?Napatingin ako sa salamin habang hinahayaan ang tumutulong gripo. Wala akong ganang kausapin ang Alex na 'yon. Kahit Kuya ko pa s'ya.Lumabas naman ako habang pinupunasan ko ng towel ang muka ko. Napansin kong umalis na si Alex dahil hindi ko na nakita na nakatayo ito sa pinto. Sinigurado kong wala na si Alex sa kuwarto sa pamamagitan ng pagli-libot ng paningin ko sa buong kuwarto. “ Salamat at umalis rin, ” bulong ko sa sarili ko. Hinanap ko muna ang cellphone ko, matagal ko ng hindi nahahawakan 'yon halos mga ilang araw na. At sigurado akong nandito lang 'yon since dito ako unang dinala ni Aedis no'ng inaya n'ya ako sa party. O baka na kay Aedis naman 'yong cellphone ko? Tiningnan ko na rin sa may lampshade, sa ilalim ng unan, kama at ilalim